Jump to content

Weer 'n audiofiele dag... III


Groovy
 Share

Recommended Posts

9 hours ago, Seed7 said:

@carl Een filmpje om je enig idee te geven wat mixen en mastering is.

 

 

 

 

Dit is geen normale situatie voor de muziek die wij dan vaak naar luisteren, zeker als je de informatie wel eens van dichtbij hebt meegemaakt.

 

Als je bij voorbeeld bij een serieuze opname studio zit als Chanel Classic en Jared Sacks b.v. dan maak je dit echt niet mee, en in de goede studio's ook niet, dit is een soort fake news info waar je niet blind op moet varen. De beroemde studio's die wij hier in Nederland hebben, de goede dus , als de Wisseloord b.v. gaan dat echt niet zo doen.

Jammer dat dit blijkbaar als "normaal " wordt gezien, maar bij de serieuze muziek gaat dit echt niet zo.

Edited by HansP
Link to comment
Share on other sites

6 hours ago, HansP said:

Dit is geen normale situatie voor de muziek die wij dan vaak naar luisteren, zeker als je de informatie wel eens van dichtbij hebt meegemaakt.

 

Dit laat in een filmpje het totale proces ineens zien, dat wat bij een "normale opname" door verschillende mensen op verschillende plaatsen wordt gedaan.

 

Wat ik aan de opname kant (vooral bands) af en toe mee mag maken is niet heel anders. Daarbij heb je heel veel keuzes, de hele band ineens? of in groepjes, of iedere muzikant apart. Stel je doet de gitarist apart, plug je de gitaar rechtstreeks in het mengpaneel of neem je in de live ruimte op. Hoe plaats je dan de microfoon, welke microfoon etc. Als je via het mengpaneel werkt kun je er tijdens het mixen uiteindelijk voor kiezen om toch te "re-ampen". Dus vanuit de mengtafel naar een bak van luidspreker in de live room waar je misschien meerdere microfoons gebruikt en een plate reverb. En dan hebben we nog maar een van de 5 leden in de band gehad. In het hele traject wordt telkens weer met sound geknutseld, niet heel extreem maar laagje over laagje van aanpassingen. In het laatste laagje, de mastering wordt met de tonale balans gespeeld en hier en daar wat "opgeruimd'. Staat het laag goed in het midden etc.

 

Dit wordt al als normaal gezien sinds de intrede van de meters lange mengtafels en hordes 24 sporen recorders in de studios begin jaren 70. Het verschil is dat het nu op het laptopje kan. Opnamen gemaakt zoals de The Trinity Session van de Cowboy Junkies zijn zeer zeldzaam (een enkele ambisonic microfoon naar 2-track).

 

Klassiek werkt anders, veel directer, Jazz zit tussen deze twee uitersten in.

Link to comment
Share on other sites

Ik vond dat het filmpje wel een leuk inzicht geeft over de technische mogelijkheden. Maar net zoals ik van een blik soep niet altijd hoef te weten wat er in zit, hoef ik niet bij elke opname te weten hoe die is samengesteld. Maar in alle eerlijkheid kan ik me niet herinneren wanneer ik voor het laatst een blik soep at. Smaakt gewoon niet lekker. 

Link to comment
Share on other sites

Had nog een ding willen toevoegen, bij een klassieke opname neem je een product op dat op zich af is. Als je een band opneemt is dat anders. Als een band de studio in gaat dan kun je dat veel beter vergelijken met een schilder die met een pakket schetsen z'n atelier in gaat. Op basis van die schetsen wordt geschilderd. De studio is het atelier voor de band die met een aantal melodien, rifs en teksten binnen komt. Het product krijgt pas in het muziek atelier, de studio, vorm.

Link to comment
Share on other sites

Dat is me wel duidelijk Seed. De Beatles zijn daar indertijd als een van de eersten mee begonnen. Ik val meer op muziek die op de plaat vergelijkbaar klinkt als live. Aan de andere kant in de studio is ook veel moois gecomponeerd.

Link to comment
Share on other sites

21 hours ago, Ivan10 said:

 Is het nog het originele ontwerp of heb je het al aangepast? 😉

 

Het speelt nu met Tung Sol KT-120 buizen, dat is een fijn klinkende robuuste  buis. Kan makkelijker dan een KT-88 het gevraagde vermogen leveren 🙂🙋‍♂️

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, Seed7 said:

Had nog een ding willen toevoegen, bij een klassieke opname neem je een product op dat op zich af is. Als je een band opneemt is dat anders. Als een band de studio in gaat dan kun je dat veel beter vergelijken met een schilder die met een pakket schetsen z'n atelier in gaat. Op basis van die schetsen wordt geschilderd. De studio is het atelier voor de band die met een aantal melodien, rifs en teksten binnen komt. Het product krijgt pas in het muziek atelier, de studio, vorm.

Dat is iets waar ik dan wel uren over kan discussiëren, en waar we waarschijnlijk wel zeggen iedere situatie heeft dan een eigen geschiedenis.

Je wilt niet weten hoeveel keren ook een studio opname er van klassiek over wordt gedaan, wel ook van opnameleider Onno Schulze (Philips) verhalen gehoord hoe dat ook werd opgenomen. En zelf ook bij live (klassiek) de opname's terug gehoord, met dat ik dacht, dit was toch niet zo als ik het zelf heb gehoord.

Kortom, alles heeft een eigen verhaal, maar voor mij staat wel vast, hier worden de fouten gemaakt die meestal niet meer te herstellen zijn, en wij beoordelen het dan in een compleet andere ruimte/installatie, en dan krijg je dezelfde discussie die er ook was over de opname van Quirine Viersen en Alkmaar, die ik laatst zelf nog in Dordrecht heb gehoord december 2019 in Kunstmin.

Link to comment
Share on other sites

17 minutes ago, HansP said:

Dat is iets waar ik dan wel uren over kan discussiëren, en waar we waarschijnlijk wel zeggen iedere situatie heeft dan een eigen geschiedenis.

Ja, helemaal mee eens.

"Takes" is weer een verhaal apart.

 

Link to comment
Share on other sites

Ik heb veel klassiek op vinyl. Wat me vaak opvalt is, dat moderne opnamen erg foutloos zijn en dat daardoor de levendigheid verdwijnt. Het heeft ook te maken met uitvoerenden die wel erg perfectionistisch zijn. Ik vind dat niet “lekker” klinken. Foutjes maken onderdeel uit van het leven.

Link to comment
Share on other sites

  • Members

Mijn dag is op een andere manier toch wel weer zwaar audiofiel geworden, ik heb hier ff met wat oude ''vintage'' versterkers lopen klooien voor als de 801-en series 80 weer klaar zijn voor gebruik, 1 van mijn oude liefdes op voorversterker gebied, Classe Audio (dus niet dat latere Classe), de simpelste: de Thirty, want daar zit echt een goede phono in als je wat truukjes uithaalt.

Een oude Forte Model 3 eindversterker (2 x 200 Watt/8 Ohm-400Watt/4 Ohm) van good old Nelson Pass voordat hij de pleiterik maakte bij Treshold, en voor je weet het maar nooit, een paar originele B&W MPA 1 monoblokken. De 801-en zijn nog niet klaar, maar de 802-en wel, die Forte doet toch echt wel wat... Geloof dat die het maar moet worden als de ''monitoren'' weer in spik en span zijn. Al maken die MPA 1 blokken het ook wel erg leuk. De Sound Anchors zijn ook onderweg, dat gaat nog een serieus setje worden in de Vintage-room/bioscoop!

 

Toch weer ff 1 omdat ze zo mooi van lelijkheid zijn, de B&W series 80 zoals ze moeten worden...

 

s-l1600.jpg

 

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, Seed7 said:

Eens. Zo kan het ook:

 


Net een gevecht tussen de elementen. Het is me trouwens niet duidelijk wat dat kastje achter Solti is - een Microphone?

Link to comment
Share on other sites

Ontdekt dat ik nog Telefunken ECC83's had, voor mijn SE-10. 🙂 Ze zijn  gemaakt zijn door Mullard.

https://reverb.com/uk/item/4909127-mullard-telefunken-nos-ecc83-12ax7-new-in-box-1967-vintage-glass 

Een jaar of 10 terug gekocht op de radiomarkt. 

Edited by Tubejack
Link to comment
Share on other sites

Die KT 120 is inderdaad wel een stoere buis Jack. Of die meer power levert in jouw configuratie weet ik niet. In ieder geval zou die in principe langer moeten meekunnen dan de alternatieven.

Voor de rest mag je trots zijn op jezelf. Menno ook want ik vind de prijs ook goed van dit product. Ik vind het eigenlijk wel jammer dat hij geen aparte voor - en eind heeft gemaakt. Maar ja dan wordt het waarschijnlijk weer te duur. 

Edited by carl
Link to comment
Share on other sites

8 hours ago, carl said:

Ik vond dat het filmpje wel een leuk inzicht geeft over de technische mogelijkheden. Maar net zoals ik van een blik soep niet altijd hoef te weten wat er in zit, hoef ik niet bij elke opname te weten hoe die is samengesteld. Maar in alle eerlijkheid kan ik me niet herinneren wanneer ik voor het laatst een blik soep at. Smaakt gewoon niet lekker. 

 

We hadden een schoondochter, die erwtensoep uit blik lekkerder vond dan alle vers gemaakte.

Link to comment
Share on other sites

Een opname die iedere audiofiel kent, is Yuri Honing met Walking on the Moon. Een van de beste ooit gemaakte opnamen vind ik.

Met de audioclub zijn we enkele jaren geleden naar de opnamestudio geweest, waar deze is opgenomen. N.l. De Energy studio in Mariaheide. Een kleine studio, waar de eigenaar (Jos van den Broek) met hart en ziel met zijn product bezig is. Hij vertelde dat ook deze opname 7 keer door een compressor is geweest.  We mooie spullen daar, soms ook oude buizen apparatuur. Volgens Jos, niet omdat deze "beter" klinkt, maar om juist een bepaalde sound te creëren.

Link to comment
Share on other sites

2 hours ago, carl said:

Die KT 120 is inderdaad wel een stoere buis Jack. Of die meer power levert in jouw configuratie weet ik niet. In ieder geval zou die in principe langer moeten meekunnen dan de alternatieven.

Voor de rest mag je trots zijn op jezelf. Menno ook want ik vind de prijs ook goed van dit product. Ik vind het eigenlijk wel jammer dat hij geen aparte voor - en eind heeft gemaakt. Maar ja dan wordt het waarschijnlijk weer te duur. 

 

De versterker staat in klasse A. Door de eindbuizen gaat een ruststroom van 115ma. Dat is voor een KT-120 niet moeilijk. Een KT-88 moet dan al "werken". Ik vind een KT-120 in deze versterker meer relaxed spelen en mooier klinken. Daarnaast ziet het er "stoer" uit die grote buizen op de SE-10. Het vermogen zal -verwacht ik- probleemloos in pieken in een veelvoud geleverd worden.  

 

Ik zelf vind het bouwpakket goedkoop, als je alleen al weet hoeveel jaren research in zit.  In 2008 toen ik mijn opleiding tot ontwerper van buizen versterkers op de Tube Society  volgde. was hij daar m.i. al op aan het "broeden".  Maar in ieder geval al vele jaren.  Een losse voor-eind, kan niet, in dit concept en voegt ook niets toe. De ingang gevoeligheid is 310mV voor 10watt uit. Dan heb je geen voorversterker meer nodig. Daarnaast zijn er allelei regel circuits die dit onmogelijk maken. Er is maar één koppel condensator de rest is DC gekoppeld. 

 

Wellicht wordt hij ook t.z.t. gebouwd verkocht, dat weet ik niet. Het schema is voor iedereen vrij toegankelijk, dus: "doe het zelfvers" kunnen hem ook hardwirred zelf maken. Losse printen worden  niet verkocht. Niet onbelangrijk. Het onderhoud van deze Single Ended versterker is vrij goedkoop. B.v. KT-120 buizen kosten maar weinig.

 

Vandaag veel muziek geluisterd, en mijn buizendoos uitgespit bleek dat ik nog mooie ECC83 had van Philips, Telefunken etc.  Wat me opviel. In China is Shuguang de grootste producent van audio buizen. Je kunt ze daar laten maken met élk merk dat je daar op gestempeld wil hebben. Vroeger deden ze eigelijk niet anders b.v. Mullard maakte buizen voor Philips, maar ook sommige Telefunken buizen komen er vandaan bleek vandaag. De geschiedenis herhaald zich 🙋‍♂️

Edited by Tubejack
Link to comment
Share on other sites

Guest
This topic is now closed to further replies.
 Share

×
×
  • Create New...