Seed7

Luidsprekers zijn pas laag-ohmig geworden na de introductie van de halfgeleider, die heeft het makkelijker met 4 dan 16 ohm. Philips TV's hadden OTL's met een mooie hoogohmige breedbander. Dat was lekker goedkoop want geen dikke trafo, wel een beetje meer wikkeldraad op de spreekspoel dat dan weer het rendement ten goede komt. Helaas zijn goede hoogohmige luidsprekers een zeldzaamheid en je zult zelf moeten bouwen. Wat nog wel gedaan wordt is out-transformers toepassen om de impedantie te verhogen, maar dat is m.i. een beetje het kind met het badwater weggooien. OTL's zijn eigenlijk door de tech wereld voorbij gelopen en daar is op zich niets mis mee.

Altijd weer mooi te zien hoe z'n lijf, in vervoering, een eigen wil heeft, bij Joe Cocker dat ook mooi zichtbaar.

Lees en huiver: https://en.wikipedia.org/wiki/Class-D_amplifier bandbreedte is m.i. inderdaad wel wat er nog een beetje mist, maar dan moeten de schakelfrequenties ook nog eens een aardig eind de hoogte in. De Nilai ca. 70kHz (bekijk de cijfertjes) maar dat zit wel in de richting van de drie octaven boven de gehoorsgrens die je zou willen halen. De Graaf GM20 is in buizenland wel een uitzondering met 350kHz en op vol vermogen.

Met het verschil dat je voor een zuivere 250W classe A versterker een eigen energiecentrale nodig hebt. Vervolgens stook je condensatoren en siliconen in een paar jaar op, zo heet wordt het. Of je wisselt ieder jaar de buizen. 250W buizen, Carver Silver Seven, 14x 6550 per kant. Zuiver in wat ik hoor bij de diverse versterkers waar ik mee heb kunnen spelen, het komt heel heel akelig dicht bij m'n Graaf GM20 voor veel minder geld en met een veel lager energieverbruik. In het laag kan zo'n ding veel meer dan de Graaf en zeker wat het aansturen van luidsprekers betreft. De prijs kwaliteitsverhouding is heel erg goed, voor ~1600.- Euro heb je een stereo Eigentakt of een Hypex Nilai. Het wisselen van de volledige Silver Seven buizen set buizen kost je meer.

Ik een stuk minder Hans. Voor mij gaat het puur om het geluid. En met buizen en analoog kom je erg ver. Zonder technologie zijn er geen alternatieven.

bij een gewone arm, draadje aan de headshell, naar rechts, over een lagertje/asje naar beneden en dan een gewichtje er aan. Dat trekt dan een beetje de arm naar het midden. De arm dan wel met een veer voor de naalddruk, iets dat in het verleden overigens niet ongebruikelijk was. Geheel theoretisch. Platen wisselen wordt wel gedoe.

of een arm uit de Denon DA-305 familie. en in de achtergrond, geen Grace, geen Grado, geen Weathers?

Ja. Er zijn meer spelers zo gebouwd. De Mitsubitshi LT-640 was speciaal voor verticaal gebruik gemaakt.

denk je dat dat in een doorsnee huishouden nu anders is? 5 of 7 van die sonosjes tegen de muur geplakt. Ja, daar heb je wel gelijk in, met meer uitslag en minder oppervlak heeft men de geluidskwaliteit met het badwater weggegooid. Met de komst van de basreflexpijp in te te kleine kast was het helemaal afgelopen.

Op zich heb ik daar niet zo'n probleem mee, je luistert dan anders. De stem als instrument ipv als 'verteller'. Zelfs als er in een taal die je spreekt wordt gezongen is de verstaanbaarheid, gezongen, moeizaam. Dat maakt het verhaal volgen wel lastig. Dat allemaal neemt echter niet weg dat ik graag met enige regelmaat een opera op zet.

De hoeveelheid viel me gewoon op. Dat zie je zo niet bij, ik zeg maar wat, Avalon, Wilson, Focal etc. Er staan wel een paar leuke bij over plaatsing. Bewust amper direct geluid, maar veel indirect door ze naar een muur te richten. Met dynamische luidsprekers kan "toe out" soms ook goed uitpakken, maar dan draai je ze niet zo veel naar buiten als hier wordt gedaan, parallel aan de zijwand ....

Mensen zijn prima mid absorbers, eigenlijk een zak met een dunne gelatine oplossing. Jammer dat het kwa geluid niet uit de verf kwam, is ook lastig zo.

Zijn die maggies af fabriek zo slecht....??? Wat een tweaks allemaal.

Ja, hoe meer hoe beter en dat betekend niet dat dan dus de ruimte zelf (heel) groot moet zijn. Daarom is het handig om de luisterdriehoek zo klein mogelijk te maken. Maar om een of andere reden wordt dat als intimiderend ondervonden. Die grote dingen vlak voor je. Probeer het maar eens met de 0.5's, een stereodriehoek met zijden van 1m neerzetten. (leuke bijkomstigheid als je een gladde vloer hebt, zet de stoel en speakers op een kleed en schuif het geheel door de ruimte op zoek naar de sweetspot) Als je een luidspreker wilt beoordelen is een enkele, mono, de manier. Twee zijn nooit identiek, staan nooit perfect symmetrisch, de ruimte is dat ook niet. Een luidspreker, een luisterplek en de speaker door de ruimte schuiven. Maar begin met mid voor, net iets naast de middellijn van de kamer en de luisterstoel net iets aan de andere kant van die middellijn. Dan moet je een mooie ruimtelijke bel geluid om de speaker heen horen. (mix geen stereo naar mono, neem echte mono of maar een kanaal van stereo) Hoe meer luidsprekers hoe minder je de specifieke kwaliteiten van het model hoort. Het is een beetje als soft focus in de fotografie.

Dan moet ik'm eerst terug vinden. 'K ga morgen voor je zoeken en meld me dan.

Heel lang heb ik een A-100X gebruikt. De versterker zou nog hier moeten zijn, ergens in een doos, maar ik durf dat ding niet meer aan te zetten. De laatste keer begon het spontaan te piepen en te fluiten. Revisie zit er (voor mij) niet meer in, dan moet heel veel vervangen worden ben ik bang. In zuid Duitsland zit een specialist voor revisie van oude MF's. Wel een interessante site voor iemand die zoiets wil aanpakken.

Ja, de Musical Fidelity A1 en heel veel andere dingen.

Prioriteiten stellen dus.

Een ontwerper waar ik wel wat mee heb is Bob Carver, die mooi heeft laten zien dat je met "simpele middelen een versterker kunt bouwen die klinkt als een dure. Het is maar net wat voor sausje er aan gegeven wordt.

Van de rechte wand. Zonder r. De rechte wand staat toch achter de speakers?

De grap van dit soort luidsprekers is dat het lijnbronnen zijn die langer een vlak golffront benaderen. Dat betekend dat je schijnbaar meer een diffuus veld hebt. Ik verwacht met 1.5 m luisterafstand nog steeds een "nearfield" situatie, dan vooral die vellen niet et ver uit elkaar zetten.