Seed7

Als er in de mal al gekoeld wordt is de buitenkant koud en binnen warm, dat kan nog steeds problemen op leveren, maar gezien de dikte van het geheel en als je inderdaad naar ~50°C terug koelt in de mal dan heb je al ruim voldoende kristallisatie in het product om vervorming tegen te gaan (het is echt niet zo dat er zich kristallen vormen, maar het wordt zo genoemd).

Ja. Dat zie je bij spuitgietwerk. Met hele goede mallen weer niet omdat er rekening mee wordt gehouden. Die hele goede mallen maakt me echter niet meer omdat die vele malen duurder zijn dan "gewone". In een goede spuitgietmal maak je bij wijze van spreken alles krom om er een recht product uit te krijgen. Tweede aspect is hoe de koelkanalen door een mal lopen, ook die hebben weer invloed op de vorm van de mal om er iets rechts uit te krijgen. Bij het persen van een plaat heb je niet veel dikte verschil en waar je die hebt is die symmetrisch, de buitenrand.

Eerste filmpje, 6 s persen, 15 s koelen. Koelen gaat niet tot kamertemperatuur gezien het snijden van de rand, een graad of 50?.

In amplitude, luidheid is het evenveel, mits gelijk 'ingesteld'. Dat kost je wel veel ruimte op de plaat, dus dat wordt/werd minder snel gedaan. Het is/was onder meer het bestaansrecht van de 12" disco singles. Een vier en een halve minuut track uitgesmeerd over een hele 12" kant op 45 rpm. Eigenlijk wel jammer dat ik zo veel van die 12"'s weg heb gedaan, niet dat het muzikaal en productietechnisch zo interessant was. Het liet wel horen wat analoog kan en wat de compromissen op een standaard LP kosten in kwaliteit. De resolutie in het laag is op cd veel hoger dan op de LP. Ook hoef je bij een CD het laag niet naar mono te mixen. Als het mis gaat, wat hoor je dan, dat de opname mis is of de ruimte. Als het mis gaat zet ik de koptelefoon op om te beoordelen en dan is het toch vaak de ruimte en met name de demping in het laag. Digitaal kun je heel veel energie in je ruimte pompen en echt niet iedere luidspreker of ruimte is daar geschikt voor. Ik merk dat op mijn volstrekt ondermaatse Tivoli setje, er komt een ongedefinieerde bromtoon uit die de rest overstemd. Dat kan ik me ook heel goed als reden voor de slanke mix op oudere LP's voorstellen. Er moest ook nog iets zinnigs uit de koffergrammofoon komen, of het standaard all-in-one-wonder van het verzendhuis in de huiskamer. Mastering dus en mastering voor welke doelgroep. De audiofiel die het beste op plaat wil hebben heeft wat dat betreft altijd het nakijken gehad en had beter in goede voorbespeelde banden kunnen investeren.

Het filmpje bij track 6 "On a Friday Night" laat mooi zien wat ze zoal uitspookt op de gitaar.

Ah, soaps gemaakt om de ruimte tussen de reclameblokken te vullen. Op zich valt het wel mee met reclame. Als je in Duitsland in de Bierstube naar het toilet moet sta je bij wijze van spreken tegen een hele rij reclameborden te plassen.

Er is een mooi Engels woord voor, "advertorials". De mix van "advertisement" en "editorial".

Zeer recent heeft de AES deze pagina over loudness gepubliceerd. De andere audiotopics zijn ook interessant om eens door te spitten.

Klopt. Maar dat geldt ook voor 120 of 80 gram. Of als een van de twee stempels harder koelt dan de andere.

spreekt zin twee zin een niet tegen Maar ik snap helemaal wat je bedoeld hoor. T.a.v bestaansrecht, een Kia Picanto voor de hoofdredacteur of zo'n ding met een ster op de motorkap? Ik denk dat een echt serieus tijdschrift zonder advertenties toe kan en dan hoeft het nog niet eens controversieel en anti alles te zijn. Als het een gedrukt blad is wordt het heel moeilijk, papier is duur en hout is goud. Een voorbeeld, al is het dan een forum: https://www.audiosciencereview.com/forum/index.php?threads/how-to-support-audio-science-review.8150/ Het grootste probleem is m.i. dat er amper een niche over is, zeker als je een audio/muziek tijdschrift wilt beginnen.

PVC is een thermoplast, het wordt uiteindelijk niet "keihard" en eventuele spanningen raak je makkelijker kwijt dan bij een thermoharder. Verder is het inderdaad procestechnologie. Er waren ook nog dunnere dan 120 g persingen. Voor wat er in de groef op zich zit maakt het allemaal niet uit als het proces goed verloopt. 180 of 200 g verkoopt gewoon beter bij de groep met rijk gevulde buidel. De technische winst 45 rpm is er wel, mits de "extra" data op de band staan.

Ook hier weer, wanneer heb je op de juiste manier kunnen vergelijken? Waren beide persingen van de zelfde master tape, met de zelfde snij-instellingen etc. Heb je de arm-hoogte gecorrigeerd? Of scheen er een mooi avondzonnetje de luisterruimte in tijden LP1 en was het donker tijden LP2? Dit is niet om flauw te doen, maar omdat het precies is zoals je zegt, het is een mening. Langzamerhand wordt ik moe van meningen, niet omdat het meningen zijn maar omdat zo zo makkelijk gestuurd en beïnvloed (kunnen) worden. Precies wat hier in dit filmpje gebeurt. Voor dat wie dan ook het gehoord heeft is het prachtigfantastischbeter. Het zelfde bijvoorbeeld met album reviews, die worden gemaakt een maand, of twee, voor het album uit komt. Vervolgens zie je dat de diverse recensenten elkaar napraten. Hoe kan het dat ze allemaal de zelfde mening hebben....??

"much much better.....", omdat de "guru" dat zegt in een filmpje vol met holle frases over heruitgaven die nog niet eens verkrijgbaar zijn.

Daarom is bedraad ook zo makkelijk.

Hahaha het lijkt wel audiofielen high end audio

Analoog DJ kanaal met leuke sets: https://www.youtube.com/@MyAnalogJournal