Werner

Nee. Eerder het tegendeel, hoewel er nogal wat onduidelijkheid heerst over de Rega lagers. Sommigen beweren dat de OEMs (of sommige OEMs???) minder zorg krijgen tijdens de finale afregeling, anderen zeggen dat elke RB250 gelijk is.

Heb je ergens een beschrijving van wat het Canton doosje precies allemaal doet?

En de laadstromen voor die elco's zijn een 100Hz impulstrein met heel hoge amplitude en lage pulsbreedte. Die stromen wil je echt niet via lange draden doorheen heel de versterker laten lopen, want dat straalt vrolijk in het rond. Alle condensatoren hebben een L en een R component. Als je condensatoren met elkaar combineert, krijg je al snel een RLC keten, en met een beetje pech een fijne resonantie in het hoorbare gebied. Zomaar filmcondensatoren in het rond strooien is daarom geen goed idee. En daarbij, een 1uF film heeft nog altijd meer impedantie bij 20kHz dan een goede 10000uF elco. Meten is nuttig.

Farnell kan ook prive, mits bestelling op fax en vooruitbetaling door overschrijving. Wat ik ook nog gebruik, voor bulkwaren (weerstanden, condensatoren, ... heb er honderden Rubycon ZAs gekocht aan een fractie van de normale prijs!): www.maplin.co.uk

Even beeldenstormen ... Tact TDA2200. Gooi het Cantonkastje weg, maar programmeer de functie ervan over in de digitale equalizer van de Tact. http://www.tactaudio.dk/amp_tda2200.html

Als je in het digitale domein de bemonsteringsfrequentie van een 44.1k stroom zonder meer ophoogt tot 88.2k, dan ontstaan er beelden (images) van het signaal in de band van 22k tot 44k. Het is de gevestigde praktijk in de audiowereld om die weg te filteren: het hoort gewoonweg zo. Dus de kans dat die software dat doet is heel groot. Als die SW dat niet doet, dan kan dat om twee redenenen zijn: 1) slechte SW (luiheid, onkunde, ...) 2) SW gemaakt door een audiofiel met interesse in non-oversampling architecturen en de wens dit te emuleren door een 88k DAC te gebruiken. In dit geval zou de SW-documentatie dit in koeien van letters en gloeiende bewoordingen wel aankondigen. Maar vermits het hier om MP3 gaat kunnen we er wel van uit gaan dat de boel gefilterd is, en indien niet, wegens reden 1).

Oh, die Rotel moet het niet weten. Hij oversampelt ook niet tot 88.2k want die MP3 convertor heeft dat al gedaan. En de filtering op 21kHz is ook gedaan door die MP3 convertor. Het resultaat is een datastroom op 88.2k, met een informatie-inhoud van 44.1k, en niets meer.

BS Probeer de materie eens te begrijpen. Probeer eens te beredeneren wat er in zo'n geval zou gebeuren.

Nee. De eis voor reconstructiefiltering wordt gesteld aan het bronmateriaal, niet het doelformaat (tenminste wanneer de frequentie stijgt, bij daling is het andersom). Dus hoeveel oversampling je ook toepast op materiaal dat oorspronkelijk 44.1kHz was, het filter moet op 22kHz blijven liggen.

Zowel bij hupsampling als bij hooversampling in audio wordt de datastroom verhoogd tot een nieuwe bemonsteringsfrequentie, en vervolgens, digitaal, laagdoorlaat-gefilterd op de helft van de oorspronkelijke bemonsteringsfrequentie. Er kunnen verschillen zijn in de mate van frequentieverhoging, het al dan niet geheeltallig zijn van de verhouding van ingangs- tot uitgangsfrequentie, interne nauwkeurigheid, het al dan niet toepassen van noise shaping, en het precieze type van digitaal laagdoorlaatfilter. Dit zijn implementatieverschillen, geen verschillen in concept.

Zucht ... Op fundamenteel en conceptueel niveau zijn, in de context van CD-spelers, upsampling en oversampling gelijke processen. De schijn van een conceptueel verschil wordt in stand gehouden door de marketingmachine van een industrie die regelmatig en wanhopig op zoek gaat naar 'nieuwigheden' om te kunnen verkopen.

Het zijn dan ook Japanse OEM elementen. --- De voordelen van de DL-103 zijn: -muzikaal, levendig, neutraal -spotgoedkoop -gemakkelijk af te regelen door rechthoekige vorm -relatief ongevoelig voor afstelfouten -industriele consistentie: de ene 103 is de andere 103 wel -bijna onverwoestbaar -goede sporing -heel goede meetresultaten: vlak, grote kanaalscheiding, lage vervorming De nadelen zijn -wat minder resolutie in het hoog (niet storend) -hoge naaldkracht (voor wie nog denkt dat dit van belang is) -vraagt een relatief zware arm: 10g of meer. -vraagt (uiteraard) een goede MC voorversterker -laag van bouw, zodat armen zonder hoogteverstelling (Technics!) dikwijls te hoog staan voor de 103 -vrij groot, zodat correcte uitlijning in sommige armen zoals de oude Thorens TP-16 I niet mogelijk is, zie foto

Thorens was zowat de enige fabrikant die indertijd zijn spindeldikte gelijk nam aan de norm voor het gat in de LP. Bijna alle fabrikanten maakten hun as iets dunner dan de norm. Met Roksan als randgeval ;-)

Denon DL-103?

http://www.terma.com/index.dsp?area=28#

Uiteraard. Elk subsonisch filter dat ook maar iets nuttigs presteert moet relatief vroeg beginnen en moet steil zijn, zodat het de groeplooptijd verziekt tot ver in de honderden Hz. De vraag is dan (*): hoeveel extra groeplooptijd mag? Daar zijn nog niet al te veel relevante studies over, wat ontwerpers voorzichtig maakt. Dus geen filter meer. (* Nog een interessante vraag is: hoe slecht is het signaal op de LP eigenlijk?)

De fabrikanten van dat soort onzin vergeten in regel ook de smilies in hun productliteratuur. Maar dan wel met een bedoeling. En deze strategie werkt nog ook.

Ik heb het geprobeerd, en het werkt wel een beetje. Maar na wat nadenken en verder onderzoek heb ik gevonden dat het totale resultaat veeeel beter wordt wanneer je in het middelste schaaltje een Intelligent Chip legt waarmee 7 CDs zijn behandeld. Waarom het precies 7 moet zijn weet ik niet, maar het algemene principe is gebaseerd op de combinatie van akoestische Galois-velden met de Poynting-vector die haaks op de Intelligent Chip staat.

Pjotr, lees het nog eens heel goed door

Mijn ervaring is dat als je de interlink te kort maakt het verschil inderdaad dramatisch wordt. Dag en nacht. Wel muziek of geen muziek.

Verwondert je dat? De Goldring Corus is een klassiek MM element met de daarvoor typische hoge weerstand en inductantie. Een groot deel van de klank wordt dan bepaald door de interactie met de ingangscapaciteit van de phonotrap. En die is niet gestandaardiseerd, in tegenstelling tot de 47k ingangsweerstand. Dus andere voorversterker, andere Cin, andere klank.

Tof. Maar het gaat hem hier nu eens net niet om woorlengte en kwantisatie. 16 bit is inderdaad (bijna) net genoeg voor een huiskamerweergavemedium. Maar dat is het punt niet.

Hupsampling is helemaal niet nieuw, maar de noodlijdende audio-industrie moest wel met iets 'nieuws' komen, dus werd oversampling afgestoft, hernaamd, en opnieuw gelanceerd als verkoopsargument. Ik raad je aan eens goed naar de Wadia te luisteren.

Bijvoorbeeld.

Dat klopt. Maar ik wilde (en moest) mijn verhaaltje kort houden, en dus ...