Werner

Niet bij een Gyro. Daarbij wordt voor elke arm een passend armbord geleverd dat de massa van arm en bord constant houdt, zodat het subchassis gegarandeerd optimaal kan werken. Overigens ontwikkelt Michell op basis van SME, Rega, en de eigen armen.

"echt verstand heeft van blokgolven! " Ik begrijp niet wat er moeilijk of onduidelijk is aan blokken. En ik begrijp de obsessie die hier heerst met al die sinussen ook niet. Ik vind blokken overigens bijzonder oninteressant om metingen mee te doen. "of er faseverschuivingen optreden in de CD-speler zelf, in de versterker, of in de luidspreker. " In een modale CD-speler en versterker treden geen fazeverschuivingen op, tenzij een beetje in het laag en het hoog. Meet de frequentie-amplitude curve en neem er de Hilbert-transformatie van. (Of heel naief en simplistisch: waar die curve krom staat, is de faze ook verschoven.) Een relatief laagfrequente blok geeft wel inzicht in de laagweergave, omdat bij een -3dB punt dat te hoog ligt het dak van de blok schuin afloopt (La NRDS deed zo'n metingen vroeger). Maar opnieuw, de frequentiecurve vertelt je evenveel. Bij een modale meerwegsluidspreker in een modale kamer zal een meting met blokken een totaal verziekte faze opleveren. Kan ook niet anders. "Can two wrongs make one good? " Audio is hierop gebaseerd. Eigenlijk zijn high-fidelity en stereo een gigantisch misverstand. Je kunt de oorspronkelijke realiteit van de concertzaal niet opnieuw creeren in de huiskamer met twee luidsprekers. Je kunt hoogstens een representatie bereiken, een die a priori grondig fout is, maar een die ook in meer of mindere mate 'mooi' is, of 'goed' is, naargelang ze aanleunt bij je eigen esthetiek. Net daarom kan LP 'beter' klinken dan CD (of DVD, of SACD), omdat het signaal op die CD op zich al fout is, en sommige fouten andere fouten kunnen maskeren. Vergelijk het met beeldvorming. Het concert is de echte scene, de weergave kan het equivalent zijn van een zwartwit foto die zwaar is bewerkt in de donkere kamer, of een digitale foto die door Photoshop is gedraaid. Of een waterverfje. Of iets impressionistisch. Er is geen werkelijkheidsweergave! " P.S. "Cool edit" of "Audition"... dat heeft zeker iets met computers te maken of zo?" Ja. je kunt een demo van Audition downloaded (werkt een maand), daarin een aantal .wav bestanden aanmaken met de gewenste golfvormen, en die dan op een audio CD zetten. http://www.adobe.com/products/audition/main.html

Dat moet je niet beoordelen. Een blokgolf (en een impuls) is een illegaal signaal voor een CD-speler, een signaal dat niet op een legale wijze op de plaat kan komen. Je kunt natuurlijk blokgolfdata (en impulsen) synthetiseren, maar het afspelen daarvan leert je alleen maar welke coefficienten er in het digitale laagdoorlaatfilter gebruikt werden. Velen hebben dit nog niet door ... Maar als je echt wil neem dan Cool Edit of Audition en genereer een blok, die je achteraf op een CD brandt. En speel dan eens af met een 8 x oversampling DAC, en daarna met een non-oversampling DAC. En probeer de verschillen te begrijpen.

De oorspronkelijke TecnoArm, waarvan er maar een handjevol is gemaakt, had inderdaad Incognito bekabeling. De huidige TecnoArm(a) heeft zilveren Deskadel kabel van begin tot eind, met verzilverde pluggen aan beide zijden.

De levering van Transrotor aan de Bataavse gebieden is voorlopig stilgelegd, wegens kleine invallen van Visigothen. De weg naar Belgica is nog veilig, dus misschien moet je volgende upgrade maar eens een echt Ianus Aquilla element worden. De keizer in Rome speelt daar ook mee.

Nee. Het is echt wel de oude oer-103 waar iedereen nog blij mee is. Dat er hier en daar een duurdere 103R te koop is die misschien nog wat beter klinkt is alleen maar plezant ... Waarom die DL-103? -spotgoedkoop -heel consistente productie -onverwoestbaar -gemakkelijk correct in te regelen -levendig en muzikaal -spoort heel goed (heb ik gemeten) -lage vervorming (heb ik gemeten) -neutrale frequentiecurve (heb ik gemeten) -ontworpen door mensen die nog begrepen hoe platen gesneden werden Daartegenover staan de nadelen -geloofwaardigheid: zoiets ouds KAN niet goed zijn (zeggen zij die het weten) -geen schroefdraad voor montage -de reputatie een zeer lage compliantie te hebben, waardoor zij die het weten roepen dat dit element een superzware arm nodig heeft (foute rep: de opgegeven compliantie is bij 100Hz en van weinig belang, de echte compliantie bij 10Hz is een pak hoger, en in praktijk werken armen zoals de RB-250 al vrij goed met dit element, de armen van oude Technics DDs overigens ook) -sferische naald (maar wel een mooie) Een tijdje geleden was er een zuideuropees merk dat DL-103s ontkleedde en dan aan tienvoudige prijs verkocht onder de eigen merknaam. En er zijn er ook die iets doen met bomen en DL-103s ...

Eindelijk een foto van mijn tabulae rasae. (groot!) http://img296.echo.cx/img296

Niet per se bij 5MHz. De KI (Z0) is de wortel van de verhouding van de specifieke L over de specifieke C van de kabel. Dus een kabel met een lage Z0 heeft een lage L, hoge C (aders dicht bijeen), hoge Z0 hoge L en lage C (aders ver uiteen). Het is de impedantie van een oneindig lange kabel, en boven 10-100kHz is de waarde frequentie-onafhankelijk (daaronder verloopt Z0 eerder met sqrt(R/fC)) Geen 44.1kHz. De bitstroom loopt aan meer dan 2 x 44100 x 16 = 1.4MHz, eigenlijk 2MHz omdat er nog overhead in de data zit. Een 2MHz serieel signaal met ingebedde klok transporteren vraagt om een bandbreedte van minstens 20MHz, liefst nog meer. Dat geeft een golflengte van een 10m, en effecten van een verkeerde kabelafsluiting worden zichtbaar bij kabels van pakweg 1m.

Dat wordt dan iets met massief koper i.p.v. staal als geleider, een dubbele mantel: gevlochten draad over folie, en luchtcellen i.p.v. een massief dielectricum.

Quad 909.

Mmmm. Even een blik werpen op de schema's van alles wat er in de snijkamer in het signaalpad zit werkt inderdaad verhelderend. Opamps (goedkope/oude), limiters, koppel-elco's, ... en geen kat die boven 10kHz de RIAA standaard nog volgt. Audiofiel fascisme is zinloos. Analoog en digitaal kunnen beide heel goed klinken, maar er moet wel competent mee omgesprongen worden. Intussen ben ik weer zover dat ik overweeg het signaal van mijn heilige element door een ADC te halen, en een versterker met klankregeling toe te laten.

En dat het weinig kritisch is. Maar wat wil je, met een blad dat nog van de grond moet komen? Ik heb er alvast mijn voordeel met gedaan: in nummer 2 stond een prachtig meubel van Tabula Rasa. Enkele e-mails en maanden verder, en ik heb er zo'n twee in de woonkamer, deels op maat gemaakt.

Mag ik hopen dat die kap niet zomaar op de houten kast stond, maar goed geaard was?

Herkomst? Audio&Muziek. Mogelijk een ontwerp van Peter van Willenswaard of John Vandersluys. Rond 1985 of zo.

Wat heeft dit nog met platenspelers te maken? Wel ... vier jaar geleden zat ik bij John Michell thuis en vroeg hij mij 'did you ever had white whiskey?". Ik had natuurlijk nog nooit van witte gehoord en wilde dat wel eens meemaken. Ik verwachte iets heel esoterisch van de highlands, mogelijk tijdens een nachtelijke raid uit Ivors voorraden gestolen. John kwam af met ... Glenfiddich. Weinig spectaculair. Maar daarna stapten we over op de echte malt collectie. Wat me eraan doet denken dat mijn nonkel zijn nieuwste boot 'Oban' heeft gedoopt ... Als je een goede platenspeler zoekt voor je ouders neem dan een oude halfautomatische Technics met een passend MM element met wisselbare naald. Vraag HAudio maar wat een passend element is, want ik doe alleen maar Malting Coils.

Nee. Mijn ESL57s hadden hetzelfde, en waren weer OK na een droogkuur. (Wat natuurlijk niet zegt dat een of ander paneel niet zijn einde nadert, maar dat zijn zorgen voor later.) Bij de ESL63s werkt het niet, en is het inderdaad een lekkend paneel.

Ik zie niet in hoe een T-Amp meer dan 12V piek op zijn uitgangen kan zetten, waarmee hij nog heel ver verwijderd zit van de maximale ingangsspanning toegelaten voor de ESL57. Trouwens, een paar meter gewoon luidsprekerkabel (dus geen gevlochten dingen zoals Kimber) isoleert de versterker al genoeg van de tweeter-C.

Voor wat het waard is ... Ik had tien jaar geleden Magnepan SMGb's, met een Cyrus One. Ik kocht voor de lol een paar ESL57s erbij, met de bedoeling ze soms te gebruiken en de Maggies te bewaren voor het zwaardere werk. Tien seconden muziek door de Quads en de Maggies verdwenen in hun dozen, om later verkocht te worden. Ik heb de 57s gebruikt met vele versterkers: Cyrus One, Cyrus 3 (zonder PSX), Copland CSA14 (schril, wegens resonantie met de uitgangsspoel?), Quad II, Quad 306, Marantz PM78, Kora Explorer, LFD/Mistral, Hawk, Dynaco, ... telkens zonder problemen en vaak met hele goede resultaten. De Quad vormt een niet zo moeilijke belasting, maar kan inderdaad door zijn uitgesproken capaciteit een versterker instabiel maken (typisch met YBA, sommige Musical Fidelities, Naim met te korte kabel, ...) Ik heb het zelf nooit mogen meemaken. Mijn paar is gevoelig voor vocht, maar in veel mindere mate dan de ESL63s die ik ook heb. Ik heb wel de indruk dat het hoog intussen achteruit is gegaan. Als ik tijd vind steek ik er een koppel nieuwe tweeters van One Thing in.

Waarom zijn mensen bereid in de werking van dergelijk dingen te geloven, terwijl ze steevast een aantal basiswaarheden over perceptie en luisteren negeren? Zoals: hoor eenzelfde muziekstuk tweemaal, en de tweede keer zal het anders klinken. Of: als zo een kommetje echt een hoorbaar verschil maakt, dan maakt het meubilair in de kamer, het behang, en de plek waar de kat gaat liggen spinnen een nog veel groter verschil. Waarom dan nog 1500 euro weggooien?

Dat weet zijne luchtigheid zelfs niet. De gescheiden stroomkringen heb je al zodra je voldoende secundairen hebt. Ik vermoed dat het aantal transformatoren dan van minder belang wordt, tenzij het deels een digitaal systeem is, waarbij overspraak van HF rommel naar de analoge voeding absoluut minimaal moet zijn.

Je weet toch dat het strafbaar is om een CD-94 te verwaarlozen? Mensen zijn al voor minder terechtgesteld. Of een transformator het kan trekken is niet de vraag. Het immense voordeel van meerdere transformatoren (t.t.z. meerdere secundaire wikkelingen) is dat dit de enige manier is om echte gescheiden voedingen te maken, waarbij alle grondstromen uit elkaar gehouden worden. Mijn eigen phonotrap heeft drie transformatoren, waarbij er twee elk een koppel transistoren voeden.

Ik heb zowel ESL-57s als ESL-63s. Ik gebruik ze in een lange kamer (12 meter), dicht tegen de zijwanden en minstens een meter van de achterwand, met planten errond. De Quads zijn ongevoelig voor stof, maar heel gevoelig voor vocht. Een ESL-57 heeft een periode van luid tikken en sissen gehad, maar een jaartje uitdrogen in mijn bureau heeft dat, voorlopig, opgelost. Een ESL-63 heeft een gelijkaardig euvel, maar dit is structureel van aard. Mogelijk een defect aan een paneel. Hij staat altijd zachtjes te kraken en tikken, en regelmatig doet hij het zo luid dat het overal in huis te horen is (!). Nog een nadeel van de 63 is zijn zwakke bouw. Een beetje torsie op het kader, zoals bij verplaatsing naar/van de reparateur, en de boel kan weer kapot gaan. Weer een nadeel is dat een verpakte 63 niet zomeer in gelijk welke auto past. En zonder dozen wil je deze luidsprekers al helemaal niet vervoeren. Het grootste nadeel van de 63 echter is zijn verslavend geluid. Het mist veel dynamiek, wat hoog, en misschien wat laag (hoewel...), maar het midden is zo dat je daarna bijna niet meer tevreden kunt zijn met een gewone luidspreker. Wanneer ik mijn 63s eindelijk de deur uit doe ga ik iets van een 7-8000 euro moeten spenderen om tevreden te zijn. Veel geld voor wat in essentie niet zo veel voorstelt.

12 g

Ik ben het eens met Henk. Voor mij is de beste incarnatie van de LP12 altijd de Valhalla+Ittok combinatie geweest. Zeker geen Lingo of Linns andere 'upgrades'! Ik had vroeger een Axis met Akito I. Die arm had een ongelukkig huwelijk met de OC-9. Een RB300 deed het veeeel beter. Als jouw Akito een I is (aluminiumkleurige lagers) dan zou ik mettertijd op zoek gaan naar een andere arm. Als het een II is (bronskleurig) dan is het mogelijk beter, ik heb er geen ervaring mee. Dus wat je op termijn nodig hebt is -misschien een betere arm -een sympathiek element -een betere voortrap

Michell TecnoArm(a). Dan heeft iemand anders (Bill dus) het vervelende werk al voor je gedaan, met inbegrip van de lagerafregeling.