Werner

De TecnoDec is een leuk ding, maar het blijft een instapmodel. De Tecno aankleden met de HR voeding en de TecnoArm maakt het geheel duurder, maar niet zoveel beter. Voor hetzelfde geld heb je een Gyro SE met Rega RB-250 en dan kun je inderdaad je Linn inpakken ... Dat aangeklede Tecno's verkocht worden is een gevolg van Michells wat ongelukkige naamkeuze. De TecnoArm heet wel 'Tecno', maar is eigenlijk bedoeld voor de Gyro en Orbe, als concurrent voor de SME 309 en IV. Zeker de TecnoArm(a) kan dat aan; de oudere TecnoArm (zonder (a)) is wat minder, maar daarvan zijn er toch niet zoveel gemaakt. En dat de HR voeding van de Gyro gebruikt kan worden voor de TecnoDec is normaal, het zijn dezelfde motoren, maar daarom nog niet kosten-efficient of aan te raden. Tecno (a) herken je aan de gaten onder in de armbuis. De bekabeling is ook anders, maar dat zie je zo niet.

Jan, echt niet elk topic over platenspelers gaat over je stokpaardje, hoor. MPekel had het over de resonantiemodes van de armbuis die continu door het element worden aangeslagen. Die beginnen typisch vanaf een paar honderd Hz. Die resonanties zijn fout, en worden verminderd door het element te ontkoppelen van de arm. Wat in principe ook weer fout is. LPs spelen is en blijft een compromis-spaghetti.

Ja. Het is de LP die niet recht gesneden wordt. Elementen op zich zijn recht. Jos: ik begrijp je niet. Eerst loop je tegen problemen aan door een JA te gebruiken bij een JK voortrap, met stroomingang. Dan koop je een Nibiru, WEER met stroomingang???

Ander naaldprofiel. Zoals het verschil tussen een Ortofon MC25E en MC25FL.

Eigenlijk bedoel je de AD-8000 serie. Anders zou je dingen zoals de AD845, AD817, en AD811 meetellen, en die hebben noch qua architectuur, noch qua proces ook maar iets met de 8610 en 8065 te maken. Voor een gewone lijnversterker is de klassieke Jung-architectuur van een AD744 met AD811 of LM6181 buffer in de tegenkoppeling nog altijd dik de moeite. http://home.comcast.net/~walt-jung/wsb/PDF...Amp_Audio_4.pdf En als je alle connecties in de hand hebt kun je overwegen om dit te maken: Meer uitleg: http://www.dself.dsl.pipex.com/ampins/bala.../balanced.htm#7

Dat doet hij natuurlijk niet. Gelukkig maar. In die ClearAudio zit hetzelfde circuit als in de ProJect Phonobox, iets wat Acti-Damp heet. Het behoort in de categorie "nutteloze dingen die we toch maar doen om een zweempje van uniekheid op te wekken". Het enige voordeel is potentieel een wat betere signaal-ruisverhouding voor MM. Voor MC is je ingangsimpedantie gewoon 100 Ohm.

Omdat die net goed is voor de job, weinig kost, beter klinkt dan 405 en 303 (en vele anderen zoals Cyrus, Copland, Musical Fidelity, ...), goed gebouwd is, en maar een ietsje teveel vermogen heeft voor een '57. De foto van de open 306 hierboven is mijn eigen exemplaar, en ik betreur nog bijna dagelijks dat ik die verkocht heb.

Ach ja, voor reparaties van ESLs: http://www.onethingaudio.com/

Koop gewoon een 306. Maar hang er wel een echte voorversterker aan, en geen 34 of 44.

Grappig. Reussenzehn is begonnen rond 1985 met een buizenbuffertje om achter de CD-speler te schakelen. Toen werd het een flop. Tot een zekere Anthony Michaelson het idee rond 1998 weer (op)pikte en er een fortuin mee verdiende.

http://www.tnt-audio.com/ampli/pm78e.html

Stabiel: ja. Sommige versterkers oscilleren met de ESL-57, maar met genoeg ietwat-inductieve kabel ertussen gaat het meestal wel goed. Stroom: nee. Een Quad II kan ook geen stroom leveren.

De Hawk A-18 versterkerkit doet het heel goed op de ESL-57. Quads eigen 306 is ook niet mis, maar duidelijk enkele klassen minder. Vele commerciele versterkers klinken beduidend slechter dan deze twee. Ik heb de 'nieuwe' ESL-57s van Quad Duitsland enkele jaren geleden gehoord. Dat viel enorm tegen (agressief, gewoon fout geluid). De afwerking was ook niet in orde. Hopelijk hebben ze intussen bijgeleerd.

Lees een stukje muziek in op de PC. Verdraai faze zoals gewenst in CoolEdit/Audition, Matlab, ... Brand op CD, met/zonder fazeverschuivingen, en ga dan luisteren met een breedbandige hoofdtelefoon.

Die veer rammelt altijd, zowel in stand 0 als in stand 3: haal de arm van de platenspeler, druk de achterkant tegen je oor en tik met een vingernagel tegen de armbuis, je hoort het wel ... Je kunt de ronde afsluitplaat aan het lager wegnemen en dan een reepje vilt doorheen de veer weven. Dat dempt de boel. Niet dat het zoveel verschil maakt.

Of aan de huidige directie. Baring bestaat nog, zij het met hier en daar een ING logootje. De portretten van de achtiende-eeuwse oprichters/eigenaars hangen aan de muren. De bank heeft een butler en een chef. En de legendarische wijnkelder is niet eens geliquideerd door ING na de 'overname'. Baring is een afzonderlijke entiteit binnen de ING groep.

Maar dat heeft niets met upperovershampling te maken. Je voorbeeld is alleen een indicatie dat tijdens bewerkingen de woordlengte hoger moet zijn. Wat nogal evident is omdat anders elke operatie afzonderlijk een te grote afrondingsfout genereert.

Shannon gaat alleen over bemonstering, het discretiseren in tijd, van een oorspronkelijke analoge golf. Hij doet geen uitspraken over eventuele quantisering achteraf naar een digitaal signaal. Het samplingtheorema is een ANALOGE wet. Elke quantisering achteraf met onvoldoende resolutie maakt het onmogelijk om het origineel terug te vinden. Wat onvoldoende resolutie is hangt natuurlijk af van de toepassing. En er zijn natuurlijk nog addertjes ... Shannon belooft volmaakte reconstructie van een golf wanneer die strikt gelimiteerd is tot het frequentiebereik onder fs/2 (wel, niet helemaal, maar laat ons het eenvoudig houden). Shannon zegt niets over de schade die ons signaal kan oplopen wanneer we die anti-alias filtering toepassen. Shannon geldt wanneer de bemonsteringsfunctie een Dirac-impuls is. Dirac-impulsen zijn oneindig kort, hebben een eindige energie, en een oneindige amplitude. Ze zijn utopisch. Shannon belooft dat het bemonsterde signaal alle INFORMATIE bevat die we willen hebben over het oorspronkelijke (gefilterde) signaal. Shannon belooft dat we de oorspronkelijke golfVORM terugkrijgen wanneer we het bemonsterde signaal convolueren met HET reconstructiefilter. Niet EEN filter, maar HET filter. Er is er maar een dat strikt voldoet aan het theorema, namelijk sin(x)/x. Dit is uiteraard een rechtstreeks gevolg van het gebruik van Dirac-impulsen die T=1/fs uit elkaar liggen. En uiteraard is een echt sin(x)/x filter utopisch, want het vereist een oneindige looptijd en is acausaal. Je kunt het benaderen met oversampling en een digitaal filter, maar het blijft een relatief grove benadering. Spring nu even terug naar boven. Het bemonsterde signaal bevat alle nodige informatie, ook zonder reconstructiefiltering. Als we aannemen dat ons oor steil afvalt boven 20kHz (en dan ben ik genereus), en als we aannemen dat versterkers en luidsprekers even geen last hebben van extra hoogfrequente signalen, dan is reconstructie helemaal niet nodig: ons oor doet zelf wel het nodige. Je kunt zeggen dat reconstructie nodig is, maar dan moet je ook zeggen dat de enige correcte reconstructor niet realiseerbaar is. Bijgevolg is elke realiseerbare reconstructor maar een benadering, en is het resultaat fout ten opzichte van Shannon. Of je kunt zeggen dat reconstructie niet nodig is, en dan maak je andere fouten. Beide houdingen zijn, gegeven de aard van het probleem (subjectief, esthetisch), geldig.

Quad ESL-57 en ESL-63. Vervelend tot extreem vervelend geknetter en geknal tijdens warme zomermaanden. Zowat het halve jaar dus. Reden: we wonen in een iets te vochtig gebied. Ik ben het, intussen, beu.

Ik stel voor dat je Shannon eens heel grondig leest.

1) Wel, waarom dan? 2) Klopt, maar er ontbreekt nog iets. En samen impliceert dit ...

1) Waarom? Fundamentele of praktische reden? 2) Wat is een goed reconstructiefilter (strikvraag)?

Het is iets wat wiskundig, fundamenteel, niet anders is dan de oversampling met digitale filtering die al sinds 1984 wordt toegepast in 99% van alle CD-spelers.

Inderdaad, ja.