Werner

Dus een en dezelfde uitgang (van een DVD-speler) gaat naar een passieve Y-connector, en dan naar de twee kabels? Elke kabel zou door een andere versterker moeten aangestuurd worden. Anders tellen hun Cs bij elkaar op en krijg je eenheidsworst.

Ook voor de anderen: het is een JBL Paragon. Een stukje audio-geschiedenis dat hier dient als achtergrond voor Geerts werk.

Omdat jij er geen foto bij plaatst doe ik het maar ...

Bas, kijk eens naar de formules voor Qts, en de progressief dalende rol van de versterkerimpedantie daarin. Onder een zekere waarde maakt het geen bal meer uit, en die waarde ligt nog vrij hoog. Het wordt pas echt beter wanneer de versterker een negatieve impedantie kan presenteren. Yamaha experimenteerde hier ooit mee. En dan zijn er natuurlijk de servo-gestuurde woofers, waarbij Qts bijna helemaal door een regellus wordt bepaald.

Zeker niet de uitgangsimpedantie van de versterker ...

Een ander armbord voor de Michell kost niet veel, dus laat je armkeuze niet afhangen van wat je nu hebt.

Heel erg, want het is hoog-frequent en zit dus in een gebied waar de meeste versterkers geen terugkoppeling meer hebben en erg niet-lineair zijn. In aanwezigheid van muziek intermoduleert heel dat boeltje dan, en dat geeft dan weer een muziek-afhankelijke en niet-harmonische modulatie van de ruisvloer. In 1989 schreef Paul Miller hier een artikel over, met verhelderende metingen en een goede correlatie met een hard en klinisch 'transistorgeluid'.

Ik bedoel dat de twee nieuwe buizen voor aankoop moeten geselecteerd worden op onderlinge gelijkheid. Er zit anders nogal wat spreiding op buizenparameters. De meeste verkopers hebben deze service. Het is niet nodig als je zeker weet dat beide buizen elk op zich in het signaalpad voor links EN rechts zitten. Maar als een buis voor links dient, en de andere voor rechts, wil je ze echt wel identiek hebben.

Buizen slijten en alleen al daarom is regelmatig vervangen een noodzaak. En dat heeft niets te maken met de inherente kwaliteiten van de versterker. (Overigens heb ik indertijd alleen maar goede kritieken geleven van de 103, inclusief van de weinige recensenten aan wiens oordeel ik enige waarde hechtte). Dus wel vervangen, liefst door een gematcht paartje, maar niet per se door de duurste triodes-met-geschenkverpakking.

Bipolaire transistoren, en dit dan in tegenstelling tot MOSFETs. Of buizen ;-) Op zich van geen enkel belang.

In Engeland is DAB teruggefloten omdat ze adverteerden met 'crystal clear sound' terwijl vele consumenten regelmatig ergelijke bubbelgeluiden te horen kregen.

Brinkmann

1) VPI maakt een arm waarvan VTA snel en gemakkelijk is in te stellen. De meeste andere fabrikanten niet. 2) Recensent Roy Gregory speelt altijd met de laatste top-spullen van VPI. 3) recensent Roy Gregory schrijft in elk artikel (zelfs als het over een CD-speler of een nieuwe fietspomp gaat) dat VTA belangrijk is, dat VTA voor elke plaat moet ingesteld worden, met sub-mm nauwkeurigheid, en dat wie dit niet kan horen doof is. 4) zie 2)

Je bedoelt een Transcriptors Transcriber? Niet bepaald eenvoudig ...

Weer een die niet doorheeft wat het signaalpad is... ALLE componenten die bijdragen aan de transformatie van ingangssignaal naar de uitgang zitten recht in het signaalpad. Shunt of serie maakt geen bal uit.

Wat is er mis met de Grado? Wil je echt wel centen spenderen? En indien wel, wat wil je bereiken? Welke voortrap?

Minder dan oneindig, want de praktijk wijst uit dat dithering ook werkt, zelfs met echte signalen. Vorige week nog een stuk muziek tot 8 bit gereduceerd, met en zonder dither. Zonder klonk bar slecht. Met klonk als een cassettedeck met teveel ruis. Ik heb hier ook (een foto van) een aangename dame. Zelfs gereduceerd tot 4 armetierige bitten, maar dan wel met een noiseshaper die haar op het lijf geschreven is (in VHDL), is ze het aanschouwen waard.

Uiteraard. Maar stereo heeft geen mechanisme om dat consistent over te dragen naar de luisterkamer. Ik zeg niet dat je niet af en toe geluk kunt hebben. Ik zeg wel dat het bij de meeste opnames en de meeste afspeelinstallaties niets wordt.

Niet echt. Althans met een grafische EQ wordt het snel een rommeltje. Maar zelfs RIAA bestaat in feite niet echt. Boven pakweg 10kHz volgen snijtafels de standaard niet meer, omdat ze het hoog doen afvallen tussen 30kHz en 50kHz, met verscheidene ordes. Daarnaast heb je nog de snijverliezen en de progressieve hoogverliezen naarmate de stamper slijt tijdens fabricage. Om nog maar te zwijgen van MC-elementen met Alpengedrag (VdH, ClearAudio) of een mooi vlakke respons (Allaerts, DL-103, ...). Ik heb een Rotel RQ970 omgebouwd: die heeft nu een zes-stappen schakelaar waarmee ik de RIAA-curve boven 2.1kHz kan varieren naar smaak.

Waardoor wordt de resolutie dan wel bepaald bij analoog? En zijn bij digitaal je 2048 stapjes echt wel de limiet? Denk hier eens goed over na.

Gebeurt wel meer in grote maar goedkope Japanse versterkers. Ook al gezien bij o.a. TEAC.

Eerder te zwaar dan ...

Dat heeft inderdaad te maken met de vorm van de oorschelp. Die vormt eigenlijk een complex filter waarvan de eigenschappen afhangen van de invalshoek van het geluid. Omdat een kunsthoofdopname de oorschelpen verschuift naar de opnameruimte, en buiten strijd stelt tijdens de weergave, kan geluid in 3D worden overgedragen. Tweekanaalsstereo met twee luidsprekers in een modale kamer is fundamenteel niet in staat op consistente wijze (dus onafhankelijk van opname, opnameruimte, weergaveketen, weergaveruimte) diepte en hoogte door te geven. Sorry, maar het is gewoon zo. De meeste diepte en hoogte die we ervaren bij weergave zijn artefacten van de keten en de ruimte. Heel soms hebben we geluk, en kan een min of meer oorspronkelijk idee van diepte toch weergegeven worden. Dat heeft dan te maken met een correcte klankbalans en mogelijk met extreme galmeigenschappen van de opnameruimte. Daarnaast zijn er nog talloze studiotruckjes om hoogte en diepte te suggereren.

Nu we toch bezig zijn: een oud en goedkoop MM-element met een recente maar niet-originele vervangnaald:

Voor kanaalscheiding kun je de HFN testplaat gebruiken. Dan krijg je plaatjes zoals dit (Denon DL-103, 120 euro ;-) : Als de overspraak L -> R, R->L asymmetrisch is moet je eens nagaan of het element wel recht in de groef staat (azimuth).