audiofreak

Op supervers vinyl The Who- Tommy (half speed master). https://store.thewho.com/*/*/Tommy-Half-Speed-Master-2LP/

Ove, het maakt mij niet echt zoveel uit welke versie het is en of deze wel of niet volledig is. Ik ben een groot Pink Floyd fan vanaf mijn 12e en ik heb ze 3x live gezien. Ik heb hier in de platenkast van sommige uitvoeringen/persingen wel 3 of 4 stuks staan. Daarom koop ik ook weer deze uitvoering. Ivan10, ik hecht niet zoveel aan dat remasters beter of slechter zijn. Ik heb vele remasters staan en van sommige remaster heb ik ook de originele uitvoering. Soms vind ik het leuk om te vergelijken. Maar meestal kies ik gewoon voor de best klinkende (in mijn oren) en maakt het mij niet uit of het de originele of de remaster is. Het gaat mij toch echt om de muziek dan om iets anders. Als ik moet recenseren, dan gelden er andere regels wat betreft remaster/origineel, geluidskwaliteit en muzikaliteit enz enz. Maar dat is een heel ander verhaal. Mono en Stereo zijn voor mij twee hele mooie weergaves en van beiden kan ik erg van genieten. Een mono opname en persing afgespeeld met een mono element is echt heel mooi, maar dat geldt ook voor een stereo opname en persing afgespeeld met een stereo element. Ik zie het dan ook als twee verschillende mogelijkheden en beiden geven mij luisterplezier. En om dat laatste gaat het vooral..........luisterplezier.

Mijn zoektocht leverde het volgende op: De originele monomix van Pink Floyds tweede studioalbum, A Saucerful of Secrets uit 1968 , wordt volgende maand opnieuw uitgebracht op vinyl. Het bevat klassiekers als ' Set the Controls For The Heart Of The Sun ', ' Remember a Day ' en ' Jugband Blues ', en is natuurlijk het enige album met alle vijf leden: Roger Waters, Richard Wright, Nick Mason, Syd Barrett en David Gilmour. De monomix werd in 2019 geremasterd door James Guthrie , Joel Plante en Bernie Grundman met behulp van de analoge banden uit 1968. Op dat moment was de mono vinyl heruitgave een limited edition voor Record Store Day 2019 (beperkt tot 6500 exemplaren). Deze nieuwe volledige, winkelversie is geperst op 180g vinyl en wordt uitgebracht op 29 april 2022 Kortom, de eerdere heruitgave in 2019 was dus een beperkte uitgave vanwege record Store Day. Vanwege de vraag wereldwijd heeft men dus besloten om het nu volledig uit te geven. Voor mij is het nu zo duidelijk als wat. Ik koop het gewoon. De Stereo uitgave had ik al en ook de mono uitgave uit 1968. Voor mij gewoon leuk om te hebben.

Okee. Dank voor je snelle antwoord. Ja, dat had je geloof ik ook een keer geschreven over je band. Daarom dacht ik aan Rastaphil. Ook vanwege je nikename Roots.

Vast wel. Hij meldt zich vast wel weer als hij weer beter is. @Roots Ik vroeg mij af of jij vroeger ook op dit forum zat als Rastaphil?

Zou zo maar kunnen. Ik weet het echt niet. Ik weet wel dat ik deze genoemde heruitgave gewoon wil hebben voor in mijn verzameling. En ik draai gewoon met een Stereo element, de Phasemation PP-200. Maar binnenkort gaan Kappa7 en ik nog een keer naar Cock in Rotjeknor en zal dan die uitgave meenemen en het wellicht horen of het zo is als jij zegt/denkt. Wordt vast vervolgd.

Goeie vraag. Eerlijk gezegd weet ik het niet. Ik wist trouwens ook niet dat er in 2019 ook een heruitgave remastered is uitgebracht. Ik hou niet alles bij. Ik ben op mijn genoemde heruitgave geattendeerd door een PF liefhebber, nadat ik deze PF liefhebber had verteld over mijn bezoek onlangs aan Cock in Rotjeknor en daar een testlp had gehoord van The Division Bell. Ik zal mij erin verdiepen voor je en navraag doen. Misschien dat @Seed7 iets meer erover weet. Die is ook een PF liefhebber met veel kennis over PF.

Heren Marco en Cock, hartelijk dank voor het organiseren van dit mono event. Het was weer zoals vanouds erg leuk en leuk om weer enkele bekenden en onbekenden te zien. Het mono event mag wat mij betreft nog wel een keer herhaald worden. Het was voor mij absoluut geen straf om de vele mono jazz opnamen te mogen horen. Ik ben wel een jazz liefhebber en het is mij als kind met de paplepel ingegoten door mijn vader. Ik was enkele van mijn eigen mono lp's van Oscar Peterson en Duke Ellington (om maar wat te noemen) vergeten. Ook kwam het mono event net te vroeg, want Pink Floyd brengt op 29 april 2022 eindelijk de remaster MONO uitgave van het album A Saucerful of Secrets (zie hier) uit op 180 gram. En daar had ik graag een nummer van gehoord tijdens dit event. Ik heb genoten van alle mono jazz lp's en ook van Frank Sinatra en Vera Lynn. Ik was erg onder de indruk van Vera Lynn hoe dat werd weergegeven en hoe echt ze daar stond te zingen. Zo helder met haar stem en zo levensecht. De opname van de meegebrachte Beethoven van Kraus heb ik net zoals kappa7 niet gehoord, want toen zaten wij boven. De mono opname van de Rolling Stones met Honky Tonk Woman was gewoon slecht in geluidskwaliteit (Ja, we waren ervoor gewaarschuwd door Marco). Maar dat is bekend bij de eerste uitgaven/opnames van deze heren. Zij namen het niet zo nauw, zoals the Beatles dat altijd wel deden. Jammer dat de Beatles er niet waren in mono, want ook dat had ik graag gehoord. Toch was ik met al het jazz aanbod ook tevreden. Ook Cock (mij bekende) monologen waren ook volledig in mono gesproken en elke keer is dat weer leuk om naar te luisteren. Ook al ken ik sommige monologen van Cock bijna uit mijn hoofd, het blijft een genot om ernaar te luisteren. Cock kan vertellen als in stereo....euh... als twee. Op de 1e verdieping in de huiskantine en annex cinemaruimte stonden de B&W 800 luidsprekers opgesteld en daar was ik best nieuwsgierig naar. Want ooit in de beginjaren 90 heb ik dit systeem voor het eerst gehoord en was daar diep van onder de indruk en was mijn liefde voor B&W toen geboren. Dus vol verwachting ging ik naar boven samen met Marco. Ik luisterde en luisterde, maar ik was teleurgesteld. Was dat het nou, waar ik vroeger zo lyrisch over was, zo vroeg ik af? Ik vond het saai en plat in de soundstage. Marco bevestigde mij, nadat ik mijn luisterbevinding verteld had. Daarna nog een poging geprobeerd met Yello, maar ook dat kon mij niet bekoren en klopte niet in mijn gehoor. De B&W 801 die verleden jaar er stonden waren duidelijk veel beter wat betreft performance. En de B&W's van deze eeuw cq heden te dage kunnen mij ook niet meer bekoren. Dat lyrische wat ik toen had met dat merk is tegenwoordig volledig omgeslagen. Ongetwijfeld zullen ze nog steeds mooie luidsprekers maken en vele mensen dat ook vinden, maar niet voor mij. Ik ben toch een andere kant opgegaan wat betreft geluidsweergave. In de kantoorruimte van Music2 stond een set Blumenhofer FS3 Special Edition in te spelen en daar werd ik dan wel heel blij van. Wat waren deze luidsporekers prachtig wat betreft de walnoten hoorn en de tweekleurige fineer. Dit is meer mijn cup of tea Verder is er natuurlijk ook weer heerlijk ouderwets ge-OH en vele kopjes lekkere koffie gedronken. Helaas moesten Kappa7 en ik eerder weg, omdat we bij mijn beste en (dienst) maat Wilco zijn Thorens TD521 met SME 3012 arm moesten afstellen en het Goldring 2500 element inbouwen. Eindelijk had hij weer na 10 jaar zijn draaitafel weer draaiend. Na een lange dag waren we tegen half 10 weer thuis en keek ik terug op een leuke dag.

Carl was de enige (voor zover ik weet) die uit dezelfde regio kwam. maar die heeft afgezegd begreep ik.

Tja Tubejack, wat mij opvalt in dat filmpje is dat hij zijn SME 15 wel beter vindt klinken, maar het nadeel is dat hij geen verwisselbaar headshell heeft op zijn SME tonearm. De Technics heeft wel een verwisselbaar headshell en dat is zijn grootste reden om voor de Technics te gaan. Want hij heeft veel plezier met het verwisselen van de verschillende elementen. Dan heeft hij de 2 verschillende Technics vergeleken en komt hij uit op de SL-1200G uitvoering. De verschillen tussen een snaar (SME) aangedreven en een direct (Technics) aangedreven draaitafel is mij niet echt duidelijk geworden, omdat het de meeste tijd ging over de verwisselbare headshell's en de verschillen tussen de 2 Technics.

Ik ook.

Dank voor die links, Seed. Zoals ik al had bedacht eigenlijk....meuk dus.

Linkje wellicht?

Ik heb ook NOS Sylvania's gehad en waar ik bij een paartje wel de hoofdprijs heb betaald. Deze waren na een 6 maanden volledig op. Maar ook 2 paartjes die een stuk goedkoper waren en waarvan nu 1 paartje in mijn VTL voorversterker zit. Ik vind Sylvania's wel hele mooie buisjes. Nieuwe EH buisjes (ECC81 / ECC82) zijn ook goed en relatief weer goedkoop. Met EH heb ik ook wel goede ervaringen en zijn inderdaad relatief goedkoop en gemakkelijk verkrijgbaar bij de buizen winkeliers. Begrijp ik je nu goed dat de volgorde tussen de 3 phono's zo is: 3-MvdV MC-10 2-Denon AU-300LC 1-Shiit Mani W.b. de MC-10: waarom zou je het niet optimaal aanpassen op je Denon DL-103? Dan haal je toch het maximale eruit en wellicht is het dan nog beter/mooier dan de bijpassende Denonb AU-300LC. Of doe je dat niet, omdat je de MC-10 ook op andere elementen van je gemakkelijk kan afstemmen? Ik meen mij te herinneren dat je nog een Nagaoka element hebt. W.b. ik zou dan denken dat je dan alleen nog met de Shiit Mani zou spelen. Ik zou voor het beste (in mijn oren) kiezen en het daarbij laten. Maar jij vind het ook leuk om juist met alle 3 te spelen en te combineren. Dat is een onderdeel van je hobby. En zo zie je hoe iedereen 'anders' met de hobby omgaat. P/S ik moest ook even denken aan je Thorens draaitafel en vroeg mij gelijk af of je die nog had?

Mooi bloemrijk geschreven, Kraus !! Herkenbaar. Kom je ook naar het mono event?