Seed7

Jammer dat je eindversterkers al verkocht zijn dan. Met de Woo Wee kun je een Stax aan eindversterkers knopen.

Een luidspreker straalt naar twee kanten af. Schema's op papier zijn, schema's op papier. Altijd vastleggen hoe het daadwerkelijk in elkaar zit. Waar je mee te maken hebt is een Helmholtzresonator die van binnen uit wordt aangedreven. Het doet er niet toe hoeveel luidsprekers er in de kast zitten voor het principe of hoe om ze gemonteerd zitten, als ze maar de zelfde bewegingsrichting hebben. (als je meer drivers in de kast stopt heb je wel met wat andere parameters te maken en zullen de diverse compartimenten groter of kleiner moeten zijn. Maar dat maakt niet uit voor het principe)

Ellen West Muziek: Ricky Ian Gordon Libretto : Frank Bidart

De simpelste manier om een koptelefoon aan je huidige vv aan te sluiten, als die zelf niet voldoende Uhmpf heeft, is een line driver (heeft alleen cinch uitgangen maar er zit een Jack adapter bij) Is niet het absolute non-pus-ultra, maar heel erg neutraal en laat goed de kwaliteiten van je vv horen. Ze hebben opties om apparaten een week op proef te krijgen, zie het voor deze niet staan. Gewoon even anrufen.

De opties zijn overweldigend. Ik denk dat je eerst je voorkeur voor het type moet uitzoeken. Open, gesloten of in-ear. Dan dynamisch, magnetostaat, electrostaat. De grap is dat een goede hoofdtelefoon niet schrikbarend duur hoeft te zijn zodat je er gewoon meerdere kunt aanschaffen. Ik was altijd van de open hoofdtelefoons omdat ik geen rumoerige omgeving had. Da's met corona wel anders. Dus er is een dichte in gebruik genomen. Maar de laatste tijd ben ik meer en meer van in-ear gecharmeerd. Daarin heb je voor E100.- uitstekende dingskes. Aangezien mijn oren ouder worden corrigeer ik de frequentie karaketeristiek volledig. Ik gebruik een beetje crossfading en houd bij het filteren rekening met de akoestische schaduw die het hoofd werkt. Da's een hoop gedoe. Bij niet in-ears werkt dat allemaal maar matig omdat de hoofdtelefoon nooit op exact de zelfde positie zit. Kwa versterker, een beetje te veel vermogen is niet slecht. Een extreem lage uitgangsimpedantie ook niet. Er zijn 'standaarden' hoe een hoofdtelefoon aan- en afgesloten behoort te worden (120 Ohm) maar daar houd niemand zich meer aan. Een voorversterker kan zinvol zijn als voorversterker en 'schakelkast' tussen bronnen. Menig hoofdtelefoonversterker heeft voor mij te weinig ingangen. Er zijn pure hoofdtelefoon eindversterkers. Sterker nog, met een paar weerstanden kun je in principe iedere eindversterker gebruiken. Zou ik niet doen. Er zijn heel wat leuke buizeneindversterkers op de markt als je dat zoekt. Maar het is een oerwoud.

Deze forum software is slim genoeg om te zien dat een link om een plaatje gaat. Je plakt gewoon de link van het plaatje hier. Hahah

Hoewel ik er geen liefhebber van ben, patenten zijn er niet alleen om uitvindingen te beschermen maar ook om ze te delen. Proefschriften, publicaties (b.v. AES) en "white papers" zijn dat ook.

Ja/Neen. Helaas is het meestal iemand anders z'n Fi. Product X wordt door de guru's als 'goed' aangewezen. De goegemeente hobbelt er achteraan. Concurrent Y ziet dat X goed wordt verkocht en maakt net zo iets. Kijk b.v. eens hoe veel Avalon geïmiteerd is en die waren ook niet eens 'origineel'. Was het maar echte MyFi

Het concept wort veel in subwoofers gebruikt. Je ziet geen driver en hebt alleen maar een poort die naar de vloer afstraalt. Ideaal bijzettafeltje. In passieve luidsprekers is de gemiddelde vooruitgang marginaal. Er zijn in de top van het segment een paar drivers bij gekomen die iets minder vervormen en vooral een breder inzetbaar bereik hebben (ellipticor (ScanSpeak), diamanten tweeters (Seas), Purifi midwoof etc). Er is wat meer met kastvormen gerommeld, baffle compensatie in filters en er is meer aandacht voor waveguides. Dat laatste heeft dan voornamelijk invloed op het afstraalgedrag en een beetje op het lager in kunnen zetten van tweeters. Wat dat laatste oplevert snap ik nog steeds niet (los van dat afstraalgedrag). In het ideale geval wil je geen filters tussen de 100 (300) en 6000Hz. Moderners? Een Cabasse Albatros kan nog steeds met de top mee. Is alleen niet de smaak van vandaag.

Het concept achter de 13030 en de 104 is het zelfde. Het is een bandpass systeem. De port bepaald de hoog- en laagafval, in combinatie met de woofer. Als je twee woofers zoals op de 104 manier gebruikt is dat vergelijkbaar met een grotere woofer. Net zoals bij een gesloten kast met twee woofers. Bij de 104 worden een paar harmonische etc. uitgedoofd doordat in de ene kast de woofer naar de pijp kijkt en in de andere kast is het een navelstaarder. Je dan een wat lagere vervorming. Er zijn heel wat varianten mogelijk. Je kunt de poort door een passieve radiator vervangen. Je kunt in de ruimte waar de poort zit nog een extra ruimte maken en daar ook weer een passieve radiator in stoppen. Hierdoor verander je het volume van de kast waar de pijp in zit continue. In feite heb je een Helmholz in de kast gebouwd. Nog leuker is het als je dan de twee passieve conussen mechanisch koppelt (T.L.Clarke). Je kunt een compound box bouwen, twee woofers achter elkaar die op een enkele reflex ruimte uit komen. Allemaal complexe systemen en eigenlijk de moeite niet meer waard om nu nog opnieuw te ontwerpen. Met actieve filters zijn dit soort dingen makkelijker te realiseren en met DSP helemaal. Elektronica daarvoor is tegenwoordig spotgoedkoop.

In een heel verleden daar proefjes mee gedaan op de UT voor posters. Strips aluminium verwarmen tot net onder het smeltpunt, ze dan zeer langzaam laten afkoelen. Op deze strips vervolgens krachten uitoefenen en dan terug in de oven bij een lagere temperatuur. Welke weet ik niet meer. Na een week (of wat) weer uit de oven. Afhankelijk van de uitgeoefende kracht kreeg je meer of minder kristalgroei. Meer kracht, meer kleine kristallen. Hogere temperatuur ik dacht grotere kristallen. De strips waren voor de krachten werden uitgeoefend nabij monokristallijn. Aluminiumkristallen zijn mooi grof van structuur, dus fotograferen onder een scherende lichtinval liet mooi de grootte en variatie in oriëntatie zien. Kortom, ik zou nooit zomaar iets in een oven stoppen.

Met een klassieker: https://www.visaton.de/en/products/fullrange-systems/bg-20-8-ohm op een plankje. ca.E 30.- En je kunt natuurlijk gaten in de surround en spider knippen, die voegen toch niet veel toe in een plankje. Zolang de spreekspoel niet gaat schuren.

https://www.koper-draad.nl/koperlakdraad-geemailleerd/500-gram-spoelen/\ Heel lang geleden, midden jaren 80, werd dit al door Stereoplay aangeraden. Eventueel meerdere draden met de boormachine in elkaar draaien.

Slijtende autobanden zijn een van de grootste bronnen van fijnstof.

Hoe wil je afspelen? Over een of twee luidsprekers? Voor twee speakers heb je geen mono knop nodig, je stuurt het zelfde signaal naar beide kanalen. Voor een speaker heb je geen mono knop nodig, je hebt maar een kanaal. Je kunt natuurlijk ook een kanaal van een stereo versterker gebruiken voor een enkele luidspreker. De mono-knop voegt het linker en rechter stereo signaal samen tot mono en speelt het dan over beide kanalen af. Zelfs als je met twee luidsprekers wilt spelen is een enkele monoversterker genoeg. Twee versterkers kan weer onderlinge verschillen geven. Een stereo versterker in brug kan natuurlijk ook.

Ben je in voor een experimentje? Dit is geen geintje. Probeer eens een binnenband van een fiets als mantel. Zit lekker los. Is lang genoeg voor je kabellengte. Een van de belangrijkste vulstoffen is koolstof.

Geef een kunstenaar een maand, of twee, eenzame opsluiting. Een pak papier en een doos houtskool. Na drie, vier weken is het op. Op in het hoofd. Dus komt er ook niets meer uit. Je ziet de kwaliteit van de werken snel achteruit gaan. Sociale interactie is absoluut noodzaak voor creativiteit. Je moet echter ook wel je rust kunnen pakken. De deur op slot en heel hard werken, alleen en soms met z'n tweeen. Je ziet dat bij de grote denk instituten. Ieder een eigen hok, naar eigen inzichten ingericht. Geen kantoortuinen. Wel veel ruimte voor interactie voor wie dat wil. Geen openingstijden. Geen sluitingstijden. Zonder input geen output. Kritische massa in het hoofd opbouwen. Kunnen associëren. Serendipiteit een kans geven. Gebrek aan interactie is nefast.

Een prachtig ensemble. Hebben ook het e.a. met Keiko Abe gedaan. BIS was een prachtig label waar dynamiek een bijzonder punt van aandacht was. Voor wie naar enige mate van realiteitsweergave streeft zou dynamiek heel lang het eerste punt van aandacht moeten zijn.