Seed7

Je hebt/had toch een Kenwood en een Micro en een Dual?

https://yvettejaninejackson.bandcamp.com/album/invisible-people-music-from-the-radio-operas-of-yvette-janine-jackson

http://www.societyofcomposers.org/members/SamuelPellman/

https://www.nytimes.com/2016/05/01/arts/music/players-are-wanted-for-ben-johnstons-works-some-sacrifice-is-required.html

omwikkelen met crepe-papier, eventueel impregneren met wat schellak zodat het bij elkaar blijft.

Het is voornamelijk interessant in de productie keten. 32 bit float en een hoge samplerate. Dat levert meer ruimte voor bewerking van het signaal. Meer dynamische ruimte, minder ruis en geen afrondingsfouten. Die laatsten komen er pas weer in na conversie naar een van de standaardformaten. 32 bit ADC's zijn ook aan de opnamekant interessant. Je hoeft je niet om een nauwkeurig ingestelde gain te bekommeren. Je trekt het volume omhoog, of normaliseert het zonder dat er ruis oid wordt toegevoegd. Bij het afspelen voegt de hogere bitrate niet veel toe, je kunt iets anders filteren. Maar je DAC past op dat gebied al zodanig veel truucs toe dat je je daar niet mee bezig hoeft te houden. Tenzij je bewust voor iets spartaans kiest. Nyquist was geen domme jongen En dan is er nog de bron van waar af al die high-res gemaakt wordt. Weer die zelfde ouwe tapes die al decennia lang 'versleten' zijn. Fijn dat je de tape ruis in een nog hogere resolutie vast kunt leggen Het mooiste blijft toch rechtstreeks van de stereomicrofoon naar het eindformaat. Als eindformaat zij MC en LP technisch inferieur tov de rest. (EDIT: het werkt nog niet stabiel, na veel gepruts kan ik vanaf de microfoons, via een ADC en een microprocessor (ESP8266) in PCM formaat WIFI audio streamen 16 bit, 44.1kHz)

Een Philips CD950, een hele ouwe Sony waar ik geen nummer van weet, een Tivoli en de goede oude Bow ZZ8. Worden allemaal gebruikt. Zou ook niet weten waarom niet.

Andrzej Dobrowolski:

Zelfs bij de "kenners". Ik volg het op het moment niet zo, in het verleden heeft Naxos heel wat "andere" opnamen gemaakt. De American Composers serie is een hele aardige. Decca's Entartete Musik serie is ook fraai. Weet niet of ze het ooit in een enkele doos hebben uitgebracht. Russische (symphonische) komponisten op Melodia, twee dikke dozen vol muziek die je hoogst zelden tegen komt. Niet altijd de mooiste opnamen, maar de uitvoeringen mogen er wezen. Bij de Poolse tegenhanger van Melodia, Polskie Nagrania Muza, is ook wel e.a. te vinden (Andrzej Dobrowolski b.v.).

en hij bouwde gesloten luidsprekers met een Q=0.6

Klein in akoestische zin Hans. Niet in meters. "Kleine ruimte akoestiek" is lastig en een apart vakgebied vergeleken met grote ruime akoestiek. Bij de laatste spelen een hele boel zaken geen rol. En een aantal parameters uit de grote ruimte akoestiek gaan in de kleine ruimte akoestiek niet op. RT60 metingen bijvoorbeeld, omdat je geen diffuus geluidsveld hebt (dit is per definitie). Maar, als je de meters kleiner maakt worden de akoestiesche problemen meer naar boven geschoven in het frequentiebereik.

Het neemt inderdaad de oorzaak niet weg. Dat is de combinatie luidspreker akoestiek. Wat je er mee bereikt is dat je een eventuele resonantie minder hard aanstoot. Met een parametrische EQ kun je dat heel smalbandig doen. Het zelfde voor een luidsprekercorrectie. En helemaal als ze toevallig op een vervelende manier samenwerken. Mijn voorkeur gaat naar een passieve akoestische oplossing uit, gaat helaas te vaak niet. Helaas is de gesloten luidspreker in de vergetelheid geraakt. Want, marketering, f-3dB moet heeel laag. f-3dB tussen de 50-60Hz, een relatief lage Q=0.6 en ruim voldoende luidsprekeroppervlak doet het uitstekend. Dat geeft ook de ruimte om het sublaag met subwoofers in te vullen. De HT THX standaard kapt niet voor niets alles onder de 80Hz(?) af voor alle luidsprekers behalve de subs. En dan is er nog "Speaker Boundary Interference Response". Akoestisch begint de ellende in veel standaard huiskamers al eerder, iets onder de 200Hz. (mijn HT sub kan perfect de laagste ruimteresonantie hier aanstoten. ~13Hz. Het bier schuimt spontaan het glas uit. Een filtertje houdt de relatie met de buren uiterst vriendelijk)

Dat die apparaten conceptueel rammelen heeft niets met wel of niet verouderd te maken. Ik heb ook de vergelijking met de Porche 911 varianten getrokken. Het is en blijft hetzelfde concept als de Kever, hoe veel je er ook aan sleutelt. Dat wil dus niet zeggen dat de laatste 911 incarnatie verouderd is. Het concept is "krom".

Het is jou mening dat velen Hear de LP12 een verouderd apparaat vinden. Die 'velen' hebben zich daar echter nooit over geuit.

Ja hoor, gaan we weer. Ik heb geen idee wat z'n 5.1 processor kan, ook in stereo. Daar kun je normaal gesproken dingen instellen zodat die proppen onzin niet nodig is. Als dat er niet in zit en je wilt toch dit soort bakbeesten blijven gebruiken, dan is een parametrische EQ de oplossing. Niet het verknallen van de afstemming van een prima luidspreker.

Normaal gesproken niets meer. Helaas hebben subs een slechte naam door de melkpakjes waar ze mee moeten spelen en dat moeten ze veel te hoog doen. Het concept is prima en eigenlijk is dat ook hoe je een systeem zou moeten opzetten. Maar dan met iets substantielers dan melkpakjes. Afhankelijk van de lokatie van een sub en de kwaliteit er van kun je ze tot ~125Hz inzetten (b.v. onder een center speaker). Meerdere subs (3) verspreid door de ruimte en met de juiste fase instelling is de manier om fatsoenlijk diep laag te krijgen. Verwacht echter niet dat recht tot 20Hz goed werkt. Dan heb je iets nodig dat heel veel kan verplaatsen. Mik op ca. 40Hz als -3dB punt met een niet te stijl afvallende curve en het klinkt prima. Kijk naar subs met gesloten kasten en voldoende vermogen.

Doet me weer aan de stream van Toyah en Fripp (king crimson) denken met een reeks covers, sunday lunch:

Die nog slijten ook...