spido

Beste Robx, Pudding is een kwestie van smaak, nietwaar? Heel subjectief, dus. Audio is een kwestie van techniek. Heel objectief, dus. Superioriteit van magnetisch registreren en afspelen boven optische techniek zou men dus eenvoudig moeten kunnen aantonen. Het tegendeel lijkt echter eerder aantoonbaar te zijn. (Azimuth, verzadiging, ruis, demagnetisatie, loslaten van de magnetische laag bij/na magnetische registratie... en dan hebben we het nog niet eens over het EMP gevaar!)

Haar stem had, vooral in het laagste octaaf, een heel warm timbre. Ja, dat hàd wel wat, hè? Iets vertrouwds, iets vriendelijks. "Yesterday Once More" is één van mijn kippenvelliedjes. Het lijkt maar een naïef, onbenullig muzakje: dat "Gisteren Nòg Eens". Maar als je tiener was in de tijd toen die tieners werden uitgevonden - lang vóór de Beatles, dus nog - en opgroeide met "Tijd voor Teenagers" en Radio Luxemburg, dan voert elk "sha-la-la... wo-o-wo-wo... shing-a-ling-a-ling" je tomeloos terug naar die tijd van toen. De dagen van Paul Anka, Neil Sedaka, Frankie Avalon, Bobby Darin, Brenda Lee, Connie Stevens en zo vele, vele anderen... En dan te bedenken dat Karin Carpenter († 1983) ons zo vanuit het dodenrijk naar het nòg veel verder achter ons liggende verleden (eind jaren 50, begin jaren 60) laat luisteren... "Past Tense Shifted Back", zoiets. Spido wordt er echt wat sentimenteel van. Vanmorgen zag hij met schrik dat Eva Cassidy († 1996) ook al weer ruim vijftien jaar dood is. Waar blijft de tijd?

Beste Wol, In de wolken? En niet opgelicht? Niet getild? Hij is dan toch wel 50 euro lichter gemaakt! Overigens is er niets mis met fasedraaiing, als die maar niet frequentie-afhankelijk is.

Een sticker, waarmee je wordt getìld Een chip, waarmee je wordt òpgelicht

Beste Threshold, Het ziet er naar uit, dat Breem het alleen over elektrische fase heeft. Akoestische fase is een ander verhaal. Dat verhaal wordt geïllustreerd door de grafieken die jij toonde, maar ik vraag me af of daar de verschillen in stijgtijd tussen de diverse units en de looptijdverschillen van de output van de diverse units tot het oor / de oren / de meetmicrofoon zijn verdisconteerd. Wat de Perfect Performer 2x16.5 (d'Appolito configuratie) betreft: de woofers/middentoners zijn niet gefilterd en de tweeter is 1e orde gefilterd zonder ompoling.

Ja, beste Arcman... ik had het ook niet over "vele moderne MC elementen" Ter info: http://dagogo.com/zyx-r1000-airy3-x-silver-base-zn-cartridge-review

Beste Arcman, Ter informatie: dit forum is bedoeld voor het uitwisselen van informatie, meningen en bevindingen ten aanzien van audio. Het aanhalen van internet-artikelen past bij deze bedoeling. Als je het inhoudelijk met een bepaald artikel niet eens bent, verzoek ik je er inhoudelijk op te reageren. Met argumenten. Met feiten. Verdachtmakingen aan het adres van audio-auteurs, zonder feiten en argumenten, is niet bepaald sjiek. Verdachtmakingen aan het adres van een goede fabrikant, zoals Dynavector, zonder feiten en argumenten, is dat evenmin. Om die reden verzette Spido zich enkele jaren geleden - als enige op dit forum - tegen onbewezen & kennelijk ook onbewijsbare verdachtmakingen ("gelijkspanning op de ingang die schade kan veroorzaken aan het element") ten aanzien van de Dynavector P75 MC voorversterker. Nee, je bent dus zeker niet de eerste hier die het woord Dynavector in de mond neemt.

Nee. http://en.wikipedia.org/wiki/Dipole_speaker What I know is that hearing is nothing when there is nothing to hear. The bass from a dipole woofer, for instance... http://www.translator-info.nl/bombarde.html De Bombarde links laat zijn open ruggetje zien. Qua constructie dus net zoiets als de bakelieten radio van vroeger, met zijn gaatjesboard-achterwandje. Akoestische kortsluiting, dus. Wat betreft de tekst van Translator merk ik op dat lage frequenties, waarvan de halve golflengte gelijk is aan de afstand tussen de beide subwoofers of groter is dan die afstand, bij eventuele fasetegenstelling* door de beide geluidsbronnen min of meer zullen worden uitgedoofd. Voor ècht lage frequenties kun je daarom prima één subwoofer gebruiken... maar die mag dan ook alleen maar ècht lage frequenties weergeven! *Die fasetegenstelling kan overigens bij natuurlijke opnamen niet voorkomen, omdat zulke effecten in de opnameruimte (zaal of studio) al tot uitdoving zouden leiden. Bij synthetica kàn zoiets wel voorkomen... maar hoe meer daarvan wordt uitgedoofd, hoe beter!

De Dynavector 507 MkII arm is inderdaad iets heel bijzonders: m.n. qua aanpassingsmogelijkheden en vrijwel universele inzetbaarheid! Een interessant verhaal over deze arm: http://www.enjoythemusic.com/magazine/equipment/1205/dynavector507mkii.htm Zou je in het geval van een licht & compliant elementje dan ook niet het contragewichtje daarvan moeten vervangen door een lichter exemplaar? Ik bedoel het "sub weight" in onderstaande tekening: http://www.dynavector.com/products/tonearm/e_507mk2.html (Oók een interessant verhaal...)

Naaldkracht wordt ingesteld met een trekveertje! Net zoals bij de legendarische (professionele, betrouwbare, spotgoedkope en de enige die geschikt was voor gebruik op zee!) Acoustical "All Balance" toonarm!

Ja: de zèlfde luidspreker, zelfs. Heel economisch! Overigens is "dipool subwoofer" een contradictio in terminis. http://nl.wikipedia.org/wiki/Akoestische_kortsluiting

Beste Tubejack, Zoals gezegd: de afsluitimpedantie kan een grote rol spelen. Vooral bij de beste MC-elementen, met een kleine spanningsafgifte en een heel geringe inwendige (spoel)weerstand. http://www.extremephono.com/Loading.htm

Een smerige verdachtmaking, heer Sodejuu, die meer zegt over jou dan over mij!

Interessante verhalen over massa - zelfs horizontaal en verticaal onderscheiden! - en over de arm/element resonantie-frequentie. Maar de sterkte, de kracht, de Q kortom, van de arm/element-resonantie is van veel groter belang dan de frequentie daarvan. En ook de mechanische demping van die resonantie is essentieel: hoe snel bedaart de arm na aanstoting op de resonantiefrequentie (door oneffen plaatoppervlak, bijvoorbeeld). Maken jullie frequentie/amplitude karakteristieken van jullie arm/element combinaties? Doen jullie wel eens aftast-tests (groefmodulatie, bursts e.d.) m.b.v. testplaten?

Dat moet een mis-aanpassing zijn geweest! Ortofon MC-elementen hebben bij de juiste afsluiting een kaarsrechte karakteristiek in het hogetonengebied. Vrijwel alle andere MC-elementen hebben zelfs bij optimale afsluiting een flinke bult boven 7 kHz. Zie voorbeeld: Lyra "Dorian". http://www.tnt-audio.com/sorgenti/lyra_dorian_e.html Die "other cartridges", met een piek tussen 10 en 20 kHz lijken me vooral geschikt voor wat bejaarde audiofielen, met een verminderde gevoeligheid voor hoge tonen. Wellicht is zulke ouderdomsdoofheid ook de reden waarom de schrijver onlangs zijn mening bijstelde. Zo'n piek is echter het gevolg van resonantie, en dus vervorming!

In welke arm? Op welke draaitafel? Via welke voorversterking & aanpassing (afsluiting)? Aan welke muziekinstrumenten & opnamecondities refereer je?

Daar is zeker iets voor te zeggen! SME-armen zijn immers redelijk universeel òngeschikt voor de beste elementen! (Low-impedance / Low-output / Low-compliance / Low moving mass)

Waarom zoekt men toch naar armen, waarvoor geen elementen werden ontworpen? En waarom zoekt men toch naar elementen, waarvoor...(enz.) ? Een SME IV is best leuk voor een tweedehands Ortofon MC30 (14 jaar geleden). Als je helaas geen zware doch wrijvings-arme (vrijwel -loze) Ortofon, Breuer, Brinkmann of originele EMT / Thorens-arm hebt kunnen scoren.

Beste Mumsoft, ...zijn de bèste resultaten! (Je wilt het wellicht niet toegeven, maar jij bent zelf eigenlijk óók al vintage, hè?)

KT88, Geplaatst: vr 12 okt 2007, 19:47. http://forum.zelfbouwaudio.nl/viewtopic.php?t=4949

Beste mumsoft, Een pm versturen? Ja, dat is wel persoonlijker, hè? Maar hoe doe je dat eigenlijk? Ik zie er geen aanklikkertje voor...

Beste Robx, Je vond deze keer de draaitafel "wel heel mooi"? Heb je die dan beluisterd zònder de versterker(s) en de luidsprekers?

http://www.amazon.com/The-Mamas-Papas-California-Dreamin/dp/B0007QCGX6 The Mamas and the Papas bestond maar zo'n tweeënhalf jaar. "It was over before it began", zegt een producer op de DVD. Maar de groep zal nooit worden vergeten: The Music, the Madness, the Magic... Voor de vele beklagenswaardige tè jeugdigen op dit forum, die helaas tè laat werden geboren, hier een paar proefjes: P.S. De DVD is heel leuk als document, met veel bijdragen van allerlei direct en indirect betrokkenen. Maar de geluidskwaliteit is erg wisselend. Voor hifi moet je toch echt de originele LP's of goede re-issue CD's (d.i. van de rechthebbende maatschappij) hebben!

Werd gebruikt voor demonstraties: niet voor tests. Leuk voor het verbluffen van toehoorders met vreemde, ja zelfs bizarre impulsen en transiënts. Maar zeer beperkt wat dynamiek betreft. En veel van de vreemde klanken kan men niet "thuisbrengen": dus ook niet echt beoordelen. Als je iets orkestraals / instrumentaals wilt hebben waar àlles in zit - alle bekende, vertrouwde muziekinstrumenten, zowel gezamenlijk als individueel en in groepen - dan is "A Young Person's Guide to the Orchestra" van Benjamin Britten een goede keuze. Wie de volle omvang van het orkest wenst, dus inclusief de grote trom in realistische sterkteverhouding met de rest van het orkest, zou kunnen denken aan de uitvoering van het Cincinnatati Symphony Orchestra o.l.v. Paavo Jarvi (Telarc). (Qua artistieke uitvoering beslist niet mijn favoriet, overigens.)

Okay... er zijn dus ook collectieve placebo-effecten. Wìsten we / wist jij dat echt nog niet?