spido

Beste Carl, Nòg een suggestie: vergelijk steeds zo vlug mogelijk! Veel verschillende, korte fragmentjes. En steeds pijlsnel overschakelen. Laat gewenning niet toeslaan tijdens het luisteren. Als je niet metéén hoort welke van de twee die je vergelijkt beter is, hoor je het later ook niet!

Beste Tubejack, Als die Stereo 60 helemaal tip-top in orde is... dan zijn de verschillen ongetwijfeld heel klein. Misschien "wint" de buizencombi dan wel, in sommige opzichten. Maar misschien "wint" zijn getransistoriseerde opvolger, in weer andere opzichten. Als er iéts is wat ik moeilijk vind, op hifi gebied, dan is dat toch wel het gehoormatig kwalitatief vergelijken en beoordelen van versterkers. Nu, bijvoorbeeld, draai ik weer eens met de Bryston combinatie (0.4B & 3B Eringa mod.). Alison Krauss' "A Hundred Miles or More". Alwéér zo prachtig! (C'est la musique qui fait le ton... )

Een mens wil wel weer eens wat verandering, zo nu en dan... ook al heeft-ie 't nòg zo goed. Vanavond weer eens een Leak Stereo 70 versterker uit medio jaren '60 aangesloten. De CD-speler stuurt zijn muzikale verrassingen naar binnen via de "Tuner 2" ingang, met het corresponderende schakelaartje in stand "low gain" om het moois desgewenst desnoods ook even zachtjes te kunnen afspelen. In dit geval: Jennifer Warnes met haar "Famous Blue Raincoat". Inmiddels óók al vintage, ja. Fantastisch! Verrukkelijk!

Beste Hansko, Het voltage fluctueert dus bij jou thuis. Maar de frequentie (50 Hz) toch niet? Bij te laag voltage gaat jouw draaitafel alleen maar meer ampères trekken, dunkt me. Maar de draaisnelheid is toch gerelateerd aan de netfrequentie?

Suggesties: • Neem één referentie-element* en vergelijk alle andere elementen (met optimaal ingestelde pre-amp) daar successievelijk mee. Andere procedures leiden slechts tot grote verwarring. • Neem natuurlijke stemmen en instrumenten als materiaal: liefst live en/of zonder processing opgenomen. Niemand kan immers weten hoe elektronische instrumenten horen te klinken. * Liefst het beste element dat je kunt vinden - als jullie het daar over eens kunnen worden. Maar dat hóeft niet: een kandidaat kàn beter zijn dan de referentie.

Misschien zou het ook zinnig kunnen zijn om een aspect te belichten dat tot dusverre weinig aandacht heeft gekregen: de stijfheid van de cantilever (naalddrager). Al tientallen jaren worden topkwaliteit elementen uitgerust met cantilevers van boron, robijn of ander zeer hard en stijf materiaal, om deeltrillingen en inwendige demping zoveel mogelijk uit te bannen. Maar er zijn ook altijd nog elementen met holle aluminium cantilevers, met een min of meer conische of elliptische doorsnede en een afgeplat einde. Wellicht iets voor een vergelijking?

Ja, het is nu daar in China al bijna net zo erg als het bij ons in Europa was, zo'n twintig, dertig jaar geleden... P.S. Waarom zoeken naar een Nederlandse leverancier, Jack? Grant Electronics verstuurt ze toch gratis over de hele wereld? http://psvanetube.com/wordpress/ http://psvanetube.com/wordpress/who-is-psvane/

Over het algemeen ben ik geneigd tot het doen van genuanceerde uitspraken en het geven van voorzichtige oordelen. Maar in het geval van pick-up elementen is het net zo als bij luidsprekers*: er zijn er maar een paar die echt goed zijn, en de rest is bagger! * (en bij microfoons en hoofdtelefoons)

Nou, nou zeg... wat een discussie! Ik beweerde alleen maar, dat de opgesloten lucht op de frequentiekarakteristiek de uitwerking heeft van een serie-condensator, en dus van een high-pass filter. En dat blijkt dus tòch niet onjuist te zijn geweest...

Leuk leesvoer voor nitpickers en anderen: http://en.wikipedia.org/wiki/Positive_feedback

"Akoestisch gezien in serie"? Het luchtvolume werkt toch als een high-pass filter? En kan de uitwerking ervan op de frequentiekarakteristiek ànders gezien worden dan als die van een seriecondensator? Hoe groter de luchtmassa, hoe groter de capaciteit van die (equivalente) condensator. En dus ook hoe lager het - 6dB punt. Natuurlijk spelen er veel meer factoren mee (woofer parameters!) in de uiteindelijke QTC, en daarmee in de frequentiekarakteristiek van de basweergave. Maar de opgesloten lucht is in principe een serie-condensator, lijkt me.

Beste Arden, Jouw "ondanks" verbaast me een beetje... Heb jij misschien (nog) een voorkeur voor vlieggewicht armen overgehouden uit lang vervlogen dagen? Is het niet zo, dat zwaardere (maar wrijvingsarme, goed gestabiliseerde) armen in combinatie met matig compliante MC-elementen (m.n. low imp. / low outp. types) de beste dynamische prestaties leveren: vooral in het basgebied?

Hmmm... that gives some room for improvement.

Beste rbh, Heb jij eigenlijk de drieweg- of de vierweg-uitvoering? (Dus zònder of mét de 5 cm midden-hoog dome?)

Beste rbh, Bedankt voor het compliment! Nee, Spido bouwt geen luidsprekers. Dus ook geen luidsprekers van speksteen. Maar hij kent wel iemand die dat doet. Zo nu en dan, nog. Op speciaal verzoek. Voor iemand die een qua akoestiek vrij lastig lastig auditorium heeft, bouwde hij ze enige tijd geleden in een extra grote, geheel gesloten uitvoering. En rubber zwenkwielen er onder - eventueel met rem - zou geen probleem hoeven zijn. Jij hebt toch Kings, nietwaar? Wil je die laten ombouwen tot SoundStone 30s?

Beste Leobus, Om de onzekerheid, en daardoor de duidelijkheid (sic!) te vergroten, wil ik er nog iets aan toevoegen. Heel veel wijsneusjes in de luidsprekertechniek hechten heel veel waarde aan frequentiekarakteristieken (amplitude bij frequentie) en watervaldiagrammen (dito, plus tijd). Tè veel waarde, wellicht. Toegegeven: ze kunnen allebei veel belangrijks aan het licht brengen. Watervaldiagrammen natuurlijk zelfs nog meer dan frequentiekarakteristieken. Zo onthulden watervaldiagrammen destijds hoe het kwam dat luidsprekers met vrijwel dezelfde frequentiekarakteristieken toch heel verschillend konden klinken. Maar beide - zowel frequentiekarakteristieken als watervaldiagrammen - worden doorgaans bij een kortdurende en lichte belasting van slechts pakweg 1 watt gemeten. Luidsprekers worden in het èchte leven echter altijd gedurende veel langere tijd en meestal ook vaak met meer watts belast. Door die langduriger en zwaardere belasting veranderen de eigenschappen van luidsprekers: zowel de elektrische (spreekspoelweerstand, m.n.) als de fysieke (de soepelheid van conus-ophanging, bijv.). En kastwanden die nog keurig stijf blijven bij geringe laag-actie, kunnen bij groter, zwaarder baswerk opeens akelig òpbreken (d.i. deeltrillingen vertonen... en laten horen). Nadat de luidsprekers een tijdje behoorlijk hebben gewerkt, luister je dus niet meer naar dezelfde speakers als in 't begin. Voor luidsprekers geldt dan ook in hoge mate: When the going gets tough, the tough get going!

Beste Leobus, Alle fysieke (mechanische, materiaal-)resonanties hebben een bepaalde nawerking. Die nawerking wordt "delayed resonance" (vertraagde resonantie) genoemd. Die nawerking kan in beeld worden gebracht door middel van een "waterval diagram" (cumulative decay spectrum): daarin zien we frequentie, amplitude en tijd. Lucht heeft zelf maar een korte na-resonantie. Luidsprekerpanelen blijven langer natrillen, en houden de lucht daardoor ook in trilling. Er zijn ook elektrische resonantiekringen. "Afgestemde kringen" of "LC kringen", zegt men ook. Als daarvan de (spannings-)bron wordt weggenomen, is de resonantie meteen gestopt. Luidsprekers zijn uiterst complexe dingen, omdat daarin fysieke en elektrische resonanties samenkomen en op elkaar inwerken. http://nl.wikipedia.org/wiki/Resonantie_(natuurkunde)

Beste Threshold, Is dit niet een ingewikkelde manier om een reflexsysteem zodanig te veranderen dat het op een gesloten systeem gaat lijken? Ik wijs opnieuw even op de wijsheid van Harold Joseph Leak, in het begin van de jaren zestig van de vorige eeuw, toen hij de "Sandwich" luidspreker ontwierp. Met een 33 cm grote woofer, in een gesloten kast(je?) van slechts ongeveer 60 liter. De woofer had van zichzelf een uiterst lage free-air resonantiefrequentie van onder 20 Hz, maar die werd door het kastvolume - de luchtmassa, opgesloten in de kast - opgeschroefd tot ca. 60 Hz. Het kastvolume vormde echter ook een capacitieve belasting - een natuurlijke condensator! vandaar mijn opmerking! - in serie met de woofer, en een effectieve "rem" op het uitslingergedrag van de woofer die toenam naarmate de frequentie daalde. Acoustic suspension, dus. Voor wie de uiterste controle verkiest boven een zo diep mogelijk doorlopende bas: nog altijd een interessante gedachte!

http://www.etymonline.com/index.php?search=delay Nee, het is geen fantasie. Maar wellicht zou "na-ijling" of "na-klank" de lading beter dekken. "Delayed resonance" is echter de algemeen aanvaarde term. "Vertraagde resonantie" is hiervan de vertaling.

Ortofon 2M Red, zonder enige twijfel! (Veel andere merken geprobeerd, maar er gaat m.i. - in iedere prijsklasse - niets boven Ortofon.)

Beste Leobus, Het Polderantwoord! "Ze hebben allebei gelijk..." en de waarheid ligt natuurlijk, zoals altijd, in het midden. Onzin, natuurlijk! Als we de betekenis van het nauwkeurig omschreven en door alle luidsprekerdeskundigen aanvaarde begrip "delayed resonance" niet aanvaarden, is het einde zoek. Dan krijg je over dit onderwerp net zo'n oeverloze discussie als we reeds hadden over "buiken en knopen", "fasereinheid" c.q. "fasevervorming" enzovoorts. Houd je dus aan de juiste terminologie... ook wanneer die jou niet bevalt. Anders weten we van elkaar helemaal niet meer wat we bedoelen.

Beste Goodtube, Nou ja... je zou ze kunnen camoufleren met een kraagje van kant, zijde of fluweel. Of met een strengetje kunstbloemen of -lover: hulst (in geval van kerst) of bonte hedra wellicht?

Beste Pjotr, En daar is-t-ie óók weer: Pjotr die nèt doet alsof-ie z'n literatuur niet kent! http://www.stereophile.com/content/measuring-loudspeakers-part-two-page-5 En veel, héél veel (AES journals, KEF topics e.a.) publicaties vanaf medio jaren '70 van de vorige eeuw.

Beste Wol, Lange tijd heb ik er mijn hoofd over gebroken, wat jij nu eigenlijk met "gewone armen" bedoelt. De "gewone armen", die volgens jou wip-waps zijn. Bedoel je daarmee toonarmen van gemiddelde kwaliteit? Of toonarmen van het/de meest voorkomende type(s)? Of bedoel je daarmee alle goniometrische, dus niet-tangentiaal aftastende toonarmen, ongeacht de kwaliteit? Leg het eens uit, alsjeblieft.

Beste Goodtube, Zou je ze op industriële transportplateaus kunnen zetten? Bijvoorbeeld... http://www.logismarket.nl/torwegge/universeel-transportplateau/2314686034-275949383-p.html