Seed7

Mwah. Dan had ik wel milieustraat willen zijn. Mooi ding, CD speler achtige bediening en 'niets geworden' dankzij de introductie van de CD.

Zo'n 20 jaar lang om de 14 dagen hier bij een beeldend kunstenaar in het 'dorp' naar de concerten in zijn atelier geweest. Kleine ensembles tot 6-7 personen. Van oude muziek tot hedendaags, altijd onversterkt. Het is enorm wat er aan ensembles door Nederland rondtrekt of resideert.

Daar moet je een sterke rug voor hebben. Tillen

De SL-10 is mi het hoogtepunt in de draatafelbouw en misschien ook wel de meest onderschatte platenspeler. Alles komt hier bij elkaar (op het optische element na). Het enige wat je nog kunt doen is of conceptueel iets heel anders of dit steeds verder verfijnen.

Dat zie je verkeerd. Het is een van de meer innovatieve draaitafelbouwers geweest. De Japanners met hun eigen (DD) wapens verslagen. Altijd denkend aan comfort. Prachtige mechanische volautomaten. Tamelijk onbegrepen toonarmen die echt goed waren, zich helaas niet conformerend aan headshellstandaarden. Helaas zonder VTA instelling. Hier liever een Dual dan een Thorens en er hebben hier heel wat Duals gestaan, o.a. 1019, 1209, 1210(met rare plastic arm), 622, CS5000. Maar helaas, ook verschrikkelijk slechte (OEM) plastic rammelbakken. Die Toshiba is destijds gebouwd om de top Technics van dat moment te evenaren. Da's m.i. gelukt. De innovatie zat niet zo zeer in de aandrijving, die is redelijk standaard, maar in de speciaal ontwikkelde kunststof voor de plinth (ook voor een aantal luidspreker baffles gebruikt). De originele Toshiba arm is een beetje een miskend ding (OEM Jelco?) en ik begrijp echt niet dat er mensen zijn die er een Rega op zetten. Als de keuze tussen de Toshiba of de 1200 MKI of II is dan de Toshiba. Bij een SL-13/14/1500 MKII twijfel ik (die staat hier ook).

Als het een Minus K is dan zit er toch geen aan/uit op...? Ik heb een aantal jaren in de geometrische meettechniek gewerkt en dan met name metingen met sub-micron meetonzekerheid. Daarbij zat staphoogtemeting en ruwheismeting. Beiden zijn technologisch zeer nauw verwant aan de LP "geluidsmeting". Een fatsoenlijke opstelling had een enorme invloed. Bijna een factor 10 in de meetonzekerheid. Maar, je zou het kunnen uitrekenen/meten. Hoe klein is de kleinste modulatie die uit de groef gehaald moet worden? Hoeveel micron beweging van de naald vergt dat. Verbeter dat in gedachten met een factor 10. Dat is wat je maximaal aan externe invloeden op de naald zou willen zien. Zet je naald op de plaat zonder te draaien en meet aan je vv wat er aan signaal uit komt. Zet de luidsprekers aan op luister niveau. Loop door de kamer, houdt een feestje bij de buren (met z'n tweeen) en vergelijk de metingen. Dit kan in principe iedereen doen met een computer met een analoge ingang en een beetje software. Een USB audio interface is beter. Corrigeer voor de RIAA correctie.

Kijk maar eens naar een arm van een Technics SL-10. Conceptueel niet heel anders. Implementatie wel. En een kort armpje, geen probleem.

Tsja. Het begint bij de basis. Als je NonPlusUltra wilt dan moet je basis dat ook zijn. Net zo als je element of de armbuis. De Benchtops van Kinetic systems zijn een fractie goedkoper, maar dan heb je wel weer een compressor nodig.

Vroeger waren die bekende ketens verzendhuizen als Neckerman, Otto etc. Merken als Palladium, Schneider, wat onze Oosterburen "Plastikbomber" noemen. Of je lokale ijzerwarenwinkel deed daarnaast in audio, het begin van de branche vervaging[1]. Je vergeet misschien dat de markt toen heel anders was. Een platenspeler was standaard. Op iedere hoek van de straat verkrijgbaar. Wat er in die tijd in mijn omgeving bij ouders van vrienden stond waren echt geen Thorensen, Maranzen oid. OEM spelers, vaak van Dual of uit een Japanse megafabriek. Veel goedkope Philipsen, Erresen, Aristona's. Liefst zo'n "all in one" vliegdekschip op pootjes. Spul waar je nu met een hele grote boog omheen loopt. Die vintage Thorens van nu was toen voor de happy few. Echt niet voor Jan met de pet of modaal. [1] Mijn Toshiba SR-370 is destijds door mijn ouders in zo'n winkel gekocht, in een plattelandsstadje. De eigenaar was een liefhebber en had in Duitsland een partij op de kop getikt. Stond gewoon tussen de maaimachines, kettingzagen en Philips MFB spullen. Ze hadden wel een aparte luisterruimte overigens.

Het ging om instappers tegen een beperkt budget. Als beginner weet je weinig, laat staan dat je een vintage speler kunt beoordelen op zijn kwaliteiten en kunt beoordelen hoeveel restauratie er nodig is. Je kunt alleen maar op "hear say" af gaan of een half of heel jaar investeren in bij anderen luisteren. Als je op "hear say" af gaat kom je bij de meest frequente namen uit waarbij er een aantal zijn die ik direct links zou laten liggen. Als je een vergelijk wilt maken moet het ouwetje wel tot in staat van nieuw worden terug gebracht (zonder verdere modificaties). Dat is iets anders dan een nieuwe snaar. Als je dan een separate phono-pre wilt kom je er niet meer met het budget. Wordt het "beter". Bij de juiste keuzes, ja. Maar het gros der mensheid wilt het ding kunnen neerzetten en naar muziek luisteren. De handige Harry, met een neusje voor koopjes kan met dit budget heel ver komen. Zodra je echter dingen moet laten doen vliegen de flappen de knip uit (Dat handige Harry heeft natuurlijk al wel duizenden euro's in het schuurtje met machinepark en gereedschap heeft geïnvesteerd zullen we maar niet meetellen). Het zelfde voor niet vintage tweede hands platenspelers. Daarnaast ben ik er echt niet van overtuigd dat het vroeger beter was. Er is in het verleden meer "rotzooi" geproduceerd dan er nu nieuw op de markt is.

Derenville is ook waar ik aan moest denken. Maar ik heb toch liever een dak boven m'n hoofd

Vanaf 92 - 93 dB/m wordt het pas lastig (en dan het liefst 16 Ohm). Maar er is keus genoeg.

Oh. Het lijkt er op dat jullie de "core question" niet gesteld hebben. Hoe haal ik het maximale aan informatie uit de groef? Daarvoor heb je misschien helemaal geen draaitafel nodig. Daarvoor hoef je misschien niets te temmen. Toshiba C-100P? (en nu DS Audio) De ELP wordt ook nog steeds geleverd. Sorry, maar geen motor is absoluut identiek. De overbrengingen, lagers, asjes, wieltje, riempjes, riemspanningen zijn niet absoluut identiek. Liever een duidelijke "fout" dan vele kleintjes, onbekende niet systematische afwijkingen. En dan een stappenmotor? Als je 1/12 iets wilt introduceren moet je nu al een volledig functionerend model klaar hebben en meer dan een paar referenties naar bekende technologien. Of is dit zoals de vele namen, noob, heretic, non-beleivers impliceren gewoon een troll?

Dat begrijp ik, maar de oplossing niet. $ motoren lopen nooit gelijk, je hebt dan een toestand die nooit stabiel is en je weet nooit waar nu wat tegen aan leunt. Bij een enkele snaar heb je een veel stabielere toestand, alles leunt altijd de kant van de aandrijving op. Als je nu een AI programmert om met b.v. boom groei algorithmes de optimale larer bus en as te ontwerpen ben je denk ik een stuk verder. Maar m.i. is ook dat suboptimalisatie. Als je dan toch de aandrijving en de spindel ontkoppelt (magneet?) kun je met een enkele motor toe in het verlengde van de as. Je kunt gewoon een DD motor van de plank pakken om mee te experimenteren. Als je dat doet dan kun je het geheel ook in het plateau bouwen en heb je meteen de lagering en de aandrijving in het zwaartepunt en het zwaartevlak. Je wilt toch een stabiel systeem? Als je naar het plaatje kijkt heb je iets dat omvalt. De keuze voor PVC als plateau ontgaat mij ook. Als PVC optimaal is voor de plaat dan wil dat toch niet meteen zeggen dat het dat ook voor het plateau is. Autobanden zijn van rubber. Wegen zijn dat niet. Zijn jullie echt met de "core question" begonnen? Dan zou ik graag weten wat die is. "how do we do this right ...." Wat? Cheers.

Kortom, het gaat niet om goed of beter of vooruitgang, maar om de nostalgie. Al was het maar de nostalgie van de naam. Thorens, Linn, Leak, Porsche, Spijker noem maar op. (Dean reed een 550 Spider, geen 911)

Sorry, was niet helder in mijn voorgaande verhaal. Ik doel met name op klassieke concert zalen. Concertgebouw is heel erg goed, vele modernere helemaal niet. In een goede zaal klopt het 3D plaatje wel en de dynamiek ook. Klassiek kan echt wel 'knetteren'. Trompetten mogen best wel bijna pijn doen. Echte drums, ja da's een mooie referentie. Een enkele klap op een snare of cymbal en je weet eigenlijk al genoeg. Voor mij mede de reden om het in snelle versterkers met een hoge bandbreedte te zoeken. Nu nog (zeer) hoge rendement in de luidsprekers.

Ik had mijn eerdere commentaar op @Gydotron's post niet gepost, toch maar dan. Hoe meer ik naar concerten ga, hoe meer ik begin te balen van de zeer zeer matige akoestiek in de diverse zalen. Zelfs op de beste plaatsen is er nog amper direct geluid en op de mindere plaatsen is er helemaal niets aan direct geluid. Dit tast de klank erg aan. Neem de menselijke stem. Als je alleen naar de grondtoon luistert is de verstaanbaarheid slecht. Als je alleen naar de boventonen luistert is de verstaanbaarheid goed. Samen zijn ze uitstekend. Vrijwel alle moderne zalen hebben het probleem dat de eerste reflecties niet gebruikt worden maar worden omgeleid om toch energie op het schellinkje etc. te krijgen. Dit tast de verstaanbaarheid enorm aan, de balans direct indirect is weg. De relatie grondtoon en boventoon is weg. Menig orkest wordt een brei van geluid. Nuances binnen instrumentgroepen gaan verloren. Als je instrumenten goed wilt horen dan moet je ze beluisteren in de relatief harde ruimten waar kamermuziek gespeeld wordt. Of in de top50(?) van de concertzalen op deze wereld.

Heb het geloof ik al wel eens eerder geschreven. De LP12 is net een Porche911. Heel veel engineering om een in de basis 'fout' concept op de weg te houden. Dat kan prima resultaten tot gevolg hebben, maar het verspilt zo veel energie.

Grasshopper: Master, I want to solve the issue with four motors. Master: Grasshopper, now you have five problems to solve. @Noob Technology Wat verwacht je van deze draad?

Eerder in de draad ging het over schokjes bij een DD, nu ook ineens bij een Linn motor? Ik had het over het naijlen van schokjes door de snaar voortkomend uit snelheidsverschillen van buiten af. Bijvoorbeeld een crescendo op de plaat. Dit zou het plateau minimaal afremmen hetgeen rek geeft in de snaar etc. Om dit afremmen te voorkomen gebruik je de massatraagheid van het plateau. Schokjes bij een DD kunnen door de sturing/regeling komen, met name bij de quarz apparaten die extreem snel een beetje gas bij geven. Dus binnen een of twee blokjes op de strobscoop zie je een verandering. Die is ook hoorbaar. Als je die verandering langzaam doet is het niet hoorbaar. Verder moet je dingen wel in verhouding zien, bijna niets tov bijna helemaal niets.