thingman

Echte basstraps voor 35 en 50Hz bestaan in kant-en-klaar vorm en esthetisch bijzonder neutraal en verantwoord! Dan zien ze er nog het meest uit als een designradiator. Formaat 150 x 100 x 11cm (HxBxD). Je moet echter wel bereid zijn om je portemonnee trekken. Ze werken echt wel, zoveel is zeker, maar een beetje bass-management voor een 'foute betonbak' kan je dan tussen 1300 en 2500 euro kosten. Er zijn inmiddels behoorlijk wat van die betonnen woonruimtes waar ze een plek gevonden hebben; MSV in Heerenveen is me erg dankbaar voor dat stukje omzet, maar voor zover ik het weet zijn die modules ook de enige basstraps die echt werken en probleemloos en neutraal in elke woonsituatie kunnen worden ingepast. Al het andere is teveel loze belofte; met driehoeken van schuim kun je nu eenmaal geen basproblemen oplossen, wat de schuimfabrikanten ook mogen beweren. Ik zou me trouwens verder niet te druk maken om ratios en afmetingsverhoudingen! Het zijn immers gegevenheden waar niks aan te veranderen is. Belangrijker is een zoveel mogelijk compromisloze opstelling (positie stoel en speakers) die je eventueel middels geluidsdrukmetingen in het laag wat kunt optimaliseren, maar ook dat is in een woonsituatie vaak niet zo makkelijk... Electronische correctie op het laag zou, if all else fails, ook een prima oplossing zijn om pieken weg te nemen, maar dat weet je ongetwijfeld zelf ook al.

Als het schilderij diep genoeg is wel, maar volgens mij is een schilderij niet akoestisch doorlatend... Het doek is dichtgeverfd, en poreuze absorptie kan enkel flutter en middengebied absorberen als het door geluidsgolven 'gezien' wordt. Dat is achter een schilderij net zomin het geval als achter een kast. Wat wel werkt is absorptiemateriaal onder je tafelblad, onder de zitting van je stoelen en achter akoestisch transparante stof (dit laatste is het basisprincipe van een absorptiepaneeltje).

Beste Mordante, Jouw kamer heeft vrijwel ideale verhoudingen, volgens de IEC èn H.G. Olson, als luisterruimte van gemiddelde formaat ("mean", resp. "medium"). IEC "Recommended Room Proportions": 2,75 m (h) x 6,6 m (l) x 4,4 m (b ). Olson "Ideal Room Ratios for Different Sized Rooms": 2,75 m (h) x 6,8 m (l) x 4,4 m (b ). En jij denkt dat die decimeters afwijking van de "ideal room ratios" en "recommended proportions" geen verschil uitmaken? Mordante kan rond 26Hz een probleem hebben met een retromodus, althans, als zijn luidsprekers dat aanspreken. Verder liggen er twee axiaalmodi (beide veroorzaakt door samenvallende modi uit 2 resp. 3 richtingen) rondom 130Hz (128 en 131Hz), maar daarvoor zou ie de tubes die de grondslag van dit topic vormen succesvol kunnen inzetten. Uit zijn reactie maak ik op dat er een midlaagprobleem is, al is niet meettechnisch vastgesteld waar het precies ligt. Dat zou zomaar eens rond 130Hz kunnen zijn... Niettemin is het zeker geen slechte ratio als je niet onder de 40Hz wilt komen en als je rondom 130Hz wat toegespitste maatregelen neemt. Het kan veeeeel slechter! Toch is het de moeite waard om de maten precies te nemen, als je wilt weten waar de probleemfrequenties liggen op het punt van staande golven.

Klopt, maar Hans heeft een geheel ander type basstraps in gebruik, die bedoeld zijn om op specifieke probleemfrequenties (tertsbanden) te worden afgestemd. Dat zijn smalbandige absorbers. Tubes zijn breedbandige absorbers, niet specifiek bedoeld om echte smalbandige problemen op te lossen, maar wel heel geschikt voor een breedbandiger probleemgebied, met name in het midlaag (100-400Hz).

Ja, ik heb de hele bouwbeschrijving al een hele tijd op mijn site staan: zelfbouw tubes Hou er wel rekening mee dat zelfs de grote diameters nog geen echte 'basstraps' zijn in de letterlijke zin van het woord! Het zijn echter zeer goede breedbandabsorbers voor het midlaag, met een zijdelingse uitwerking in het laag onder 70Hz, tenminste bij de diameters 42 en 52cm, De kleinere diameters 32 en 22cm zijn bijzonder geschikt voor strategische reflectiebeheersing in het middengebied. In de tijd dat ik ze op grote schaal bouwde moest ik van de 52cm buizen altijd minimaal 15 stuks afnemen. Van alle andere diameters kon ik gewoon per stuk buizen afnemen. Toch heb je de 52cm buizen nodig wil je in het sublaag iets kunnen betekenen. Onlangs heb ik nog overleg gehad met iemand die zelf ging bouwen, en hij meldde me dat het nog altijd zo is dat de 52cm buizen per 15 meter minimumafname gaan. Je kunt ze dan echter 'custom' laten maken, d.w.z. zonder insnede in de lengterichting (het zijn immers schalen om dikke leidingen te isoleren). Het probleem was destijds dat de schommelingen in productiekwaliteit te groot werden naar mijn zin. Van elke 15 buizen moest ik er 4 afschrijven omdat de densiteit niet regelmatig genoeg was. Dat zorgt voor structurele zwakte, want door het stofferen zet je spanning op de buizen in lengterichting en door zwakke plekken trekt de buis dan te makkelijk krom. Dat kun je ondervangen door inwendige versteviging (de 'deksels' met elkaar verbinden, zodat de spankracht van de stoffering niet op de buis zelf komt te staan). De 42, 32 en 22cm buizen waren over het algemeen van betere kwaliteit en bovendien kun je ze zelf uit de voorraad per stuk uitkiezen op kwaliteit. Bij de minimumafname ging dat niet en reclameren bleek een beetje moeilijk, dus dat is de belangrijkste reden dat ik ermee gestopt ben. Ik kocht mijn buizen altijd hier: groothandel Succes!

Het is goed om te beseffen dat sommige zaken elkaar in de weg kunnen zitten. Een concertzaal richt men bijvoorbeeld meestal niet in als zaalvoetbalcentrum annex internetcafé, en daarvan staat dan helemaal niemand te kijken. Anderzijds, het is duidelijk dat compromissen gesloten moeten worden. Waar dat het geval is, is het wel wijs om je te realiseren waar die compromissen in de praktijk toe zullen gaan leiden. Dat is waar ik eerder ook op doelde. Akoestiek is evenmin een heilige graal die alle problemen oplost rondom kwaliteitsweergave. Het lijkt me vooral eerlijk om daarop te wijzen en niet direct in mijn eigen belang, aangezien het er redelijk regelmatig toe leidt dat ik afzie van een opdracht als ik niet op voorhand in een zeker resultaat kan geloven.

Eerste zin: ongetwijfeld wellicht is dat nog steeds zo, maar omdat ik die wereld sinds 1990 verlaten heb schiet de eigen ervaring tekort om het te beamen of te ontkennen. Via mijn klanten begrijp ik dat de markt o.a. is uitgedund omdat het kaf gelukkig van het koren werd gescheiden. Tweede zin: Ja, maar om dat nou gelijk 'gevaarlijk' te noemen... Marketing is verfoeilijk, da's waar, maar het bestaat enerzijds dankzij een behoefte en anderzijds wegens een structureel gebrek aan Don Quichottes. Derde zin: ik zou zelf niet beweren dat akoestiek louter trial-and-error is, alhoewel zoiets altijd deel uitmaakt van om het even welk ervaringsleren. Trial and error is echter wèl de weg die de meeste forummers willens en wetens wensen te nemen, and rightly so. Het is van onschatbare waarde bij het omzetten van theorie in praktijk. Niet iedereen wil die weg echter gaan op dat gebied. Dat men alles weet en dat het niks voorstelt ben ik nog nergens tegengekomen, behalve in uitgedroogde, zgn. wetenschappelijke kringen waarin Newtoniaanse natuurkunde de basis van het geloof is en rigiditeit de vooruitgang belemmert. Ik zou nooit een dure akoesticus laten langskomen, maar ja, ik ben dan ook niet objectief...

A. Dat weet Thingman beter. B. Maar die gaat zich vast verbazen bij B. Gehakt in het vakantiehuisje. En loopt wellicht dan een ernstige identiteitscrisis op. M rc Beste Mumsoft, Ad A: Daar zou jij je in kunnen vergissen. Ad B: Is deze veronderstelling niet louter projectief? En is het tweede deel ervan niet intrinsiek strijdig met bewering A? Maar Carl heeft wel gelijk! Net zoals Spido veel ervaring heeft met het bouwen van heel wat speakerts maar slechts 1 ruimte akoestisch kent (en meteen denkt dat dat dan de beste is), zo is het bij mij nogal andersom. Natuurkundig gezien stelt akoestiek niet zoveel voor. Het is de praktijk van het tacklen van aangetroffen problemen die wel wat baat heeft bij ervaring. Laat ik dat nou volgend voorjaar 10 jaar doen en de schade en schande grotendeels achter me hebben. Denk ik dan... Maar Marc, je weet toch dat ik geen meet- en watervaldiagramfetisjist ben? Ik geloof alles, op voorwaarde dat het ongelofelijk is. Foei! Carl daarentegen zou het denkbeeld overboord moeten zetten dat aandacht voor akoestiek alle problemen oplost die kwaliteitsweergave in de weg staan...

Die gaat niet meer uitgevonden worden, want die tijd is voorbij. Er zijn er toch wel een paar, maar die waren vrij kostbaar en als ze nu nog spelen zijn ze moeilijk te bemachtigen denk ik.

Hihi... klopt! En de kurkplakjes die de beste audiofiele 'onderzetters' ook naar het Walhalla spelen kosten slechts 97 eurocent per halve vierkante meter...

Dat is een SACD speler die niet klinkt als een slechte cd-speler. Kweetut, daar zijn er niet veel van!

Ik heb ditzelfde ooit eens geprobeerd na te doen met plakviltjes van de Karwei en wat blijkt: het werkt ook! De prijs is evenwel wat beter in verhouding... Voodoocoustics rulez !!!

Dat is misschien wel zo, maar aansturen is nog niet hetzelfde als 'matchen'. Soms zijn luidsprekers gewoon wat kieskeuriger in de aansturing; soms zijn versterkers kieskeurig met wat ze achter zich zien. Op zich is met dit alles niks mis. Het zijn dan gewoon geen apparaten voor een gedwongen audiohuwelijk, zeg maar. Je kunt er dan misschien wel alles mee aansturen of op aansluiten, maar zulks hoeft dan niet automatisch tot een werkelijk overtuigende weergave te leiden, toch?

Zoals je bij een goede kennismaking een goede indruk kunt krijgen van iemands uitstraling en inborst (als je goed kunt indrukken dan), zo kun je bij een serieuze luistersessie ook best een goede indruk krijgen van de uitstraling en inborst van een geluidsinstallatie. Je vergeet die eerste indruk van een mens niet; een beetje liefhebber vergeet ook de indruk niet die hij ooit van een set kreeg die serieus werd beluisterd. Dat kun jij ook Hans; zo werkt het nu eenmaal. Prietpraat over details van die weergave is inderdaad vervaagd, maar de indruk bepaald niet. Daar komt bij dat ik jouw set bij drie of vier verschillende gelegenheden heb horen spelen in je ruimte, en van dat luisteren ook alle keren serieus werk heb gemaakt. Het staat waarschijnlijk nog wel ergens geschreven wat ik er destijds van vond, met iets meer understatement waarschijnlijk. Toch wel hoor Hans, ik was toen niet de enige die er iets over te zeggen had... Misschien wilde je te selectief lezen! Maar het maakt uiteindelijk niet uit, omdat het jouw audiofiele weg is en die is nogal persoonlijk. Het is goed om eerlijke feedback te krijgen, maar het is veel moeilijker om 'm als zodanig te verwerken. En zoals gezegd wil ik best nog een vierde keer komen luisteren als je geluid naar jouw zin 'op orde' is! Ik benader onze hobby waarschijnlijk even minutieus en grondig als jij, alleen ligt mijn voorkeur elders. Dat het jou primair ook om muziek gaat was me bij die eerste indruk al duidelijk!

Nou Hans, vanuit je eigen beleving mag je dat vanzelfsprekend vinden, maar ik vind vanuit mijn eigen referentiekader wel dat alles min of meer precies omgekeerd is! De klank is niet die van een echt homogeen systeem (midlaag conusovergang naar emim was nooit succesvol en Watkins... tsja...). Ik vond ze niet 'snel' genoeg in het laag en midlaag, zeker niet tov het midhoog en hoog. Het dynamisch vermogen springt er in mijn herinnering ook niet uit als erg ruim, alhoewel alle beleving ook maar relatief is natuurlijk. Hopelijk vinden ze een plek bij iemand met veel ruimte en veel houten vloeren en holle ruimtes en zo. Dat komt de klankbalans wel ten goede. En de luisterafstand moet ook behoorlijk groot zijn, daarom klonken ze verder naar achteren in je kamer ruimtelijk gezien ook als een meer geïntegreerd systeem dan zo kort ervoor zittend, op de voor het laag optimale luisterplek.

Vlak de criteria van de DSM-IV niet uit, Hansko!

31 aug., Hans van Liempd Dit is nu een voorbeeld van'voortschrijdend inzicht', Spido, een fenomeen waartegen jij je hoogstwaarschijnlijk al sedert medio 1970 tegen bent gaan verzetten. In het begin van zo'n nieuwe situatie volgen de 'nieuwe' inzichten elkaar altijd heel snel op. Volkomen normaal...

Misschien omdat het er elke keer weer is bij alle plaatjes?

Proficiat Hans, mooie keuze! Ik verwacht ook wel dat er uit dit systeem in jouw ruimte meer te halen is dan uit de Omega's. Ben er zeker benieuwd naar als de opstelling eenmaal is uitgekristalliseerd! Het zal nu vast even duren voor je de speaker zelf goed hebt leren kennen, en vervolgens nog hoe die zich verhoudt met en tot de ruimte zelf. Ik denk inderdaad ook dat de juiste methode voor de koppeling / ontkoppeling aan de vloer fundamenteel is. Dat en de plek waar het laag het best tot uiting kan komen liggen dan aan de basis voor verdere verfijning van de opstelling. Ik hoop ook voor je dat de match met de overige apparatuur overeind kan blijven. En och... misschien moet je een ander type kabel gaan gebruiken, dat zou nog kunnen ook gezien je eerste indrukken, en da's dan ook geen punt. Maak er gewoon een zelf! Luisterzzzz

Op zich een verrassende conclusie, aangezien de grote speaker simpelweg completer en grootser kan presteren dan de kleine. Inmiddels is duidelijk dat er met een nieuwe (niet geheel ingespeelde) luidspreker is gedemonstreerd en dan is de conclusie minder verrassend. Ik heb ze beide gehoord en het verschil in presentatie tussen de twee speakers is in werkelijkheid niet zo extreem als bij de demo. Het verschil zit in de compleetheid en grootheid van de presentatie, maar niet in een verschillend klankarakter of een meer of minder geslaagde integratie van units en filter. Het gevaar van clubdemo's is dat er in een halfuur een aansturing en opstelling in elkaar geflanst moet worden, terwijl je daar thuis een paar maanden over mag (en wilt) doen om de boel mooi op stem te krijgen. Doorgaans is dat goed te horen. Niet elke demonstrateur is bovendien even bedreven in dergelijke high-speed setups en niet iedereen heeft ter plekke de beschikking om de aansturing passender te maken, als daar aanleiding toe is. Het verbaast mij evenmin dat de oorzaken voor wat er nu precies aan de hand is geweest niet duidelijk zijn geworden. Ook dat ligt in het verlengde van high-speed demo's. Als het in 1 keer goed klinkt heb je geluk, dat kan natuurlijk ook... Moet wel een speciale speaker zijn...

Dat worden dan vast de nieuwe luidsprekers van HvL. M rc Ik denk inderdaad dat je niet weet wat je hoort als je de vloerstaander in de gedrongen ruimte van Hans neerzet. In positieve zin, wel te verstaan... Dan heeft ie in 1 klap het doorzicht in de muziek wat met die Infinity's nooit te realiseren is, terwijl de laagweergave in zijn ruimte snel en gecontroleerd blijft.

Inderdaad, niet meer fouten, maar de fouten waarschijnlijk wel duidelijker eruit springend... Vooralsnog heb ik niet echt verschillen kunnen horen tussen goede studio-apparatuur en goede hifi-apparatuur. Die Genelecs ken ik ook als serieuze muziekmakers, vooral als je ze goed opstelt (ipv zoals op veel studio-werkplekken nogal gecompromitteerd). hmmm....denk je ik twijfel daaraan. stel dat je moet mixen en een monitor is perfect genadeloos. dan is de mix waarschijnlijk nooit af zijn vaak perfectionisten hoor Klopt, een mix is, net als een foto, nooit "voltooid". Het creatieve brein zelf moet bepalen wanneer het goed genoeg is. Wat dat betreft lijken beginnende studiowerkers op beginnende audiofielen: ze luisteren niet meer naar muziek en de boodschap, maar uitsluitend naar geluid en ze houden zich nog uitsluitend bezig met het manipuleren van geluid. Totdat je dat stadium 'doorkomt' blijf je hangen in mixen die bijna nooit af zijn, omdat je in de waan bent gaan verkeren dat het geluid belangrijker is dan de boodschap. Je moet natuurlijk wel alle nuances kunnen horen die je in de mix aanbrengt! Ik kan me niet voorstellen dat het een slechte luidspreker is die zulke nuances laat horen. Misschien is ie niet zo muzikaal (kleurend) als je zou willen, maar slecht kan het niet zijn. Ik heb begrepen dat de beste geluidsinstallaties die zijn, welke de verschillen tussen opnames en opnameruimtes telkens weer laten horen terwijl ze zichzelf dus wegcijferen. De ene keer klinkt zo'n installatie 'dun', de andere keer 'zwaar', aangezien de opname dergelijke eigenschappen heeft.