Mediator

Ik heb zojuist een verzoek gedaan aan de administrators om mijn account te verwijderen. Kennelijk als je kennis deelt over een product dan wordt daar niet normaal op gereageerd met een tekst als ‘wie ik wel niet ben’. Vervolgens komt een ander er na ‘even wat gegoogled’ te hebben erover heen. Kennelijk is dat het niveau van de fora tegenwoordig. Ik hoef er bij deze geen onderdeel meer van te zijn. Het heeft geen enkele toegevoegde waarde. De fora zijn en blijven verdorven.

Beste mensen, er was geen hulpvraag. Er is geen probleem. Ik heb al vaker geschreven over mijn luister ervaringen thuis. Het enige dat nog voor verbetering vatbaar is, is het laag in mijn huidige ruimte. Ik vermoed een staande golf. Komt door de ruimte want in twee andere woningen had ik het niet. Daarvoor volg ik het topic van Carl. En op termijn komt Rivasono bij mij wellicht een meting doen. Maar Seed7 natuurlijk is jouw advies gratis dus bedankt voor het meedenken. Inderdaad zit ik nu op wat kortere afstand van mijn luidsprekers dan eerder en op net iets meer dan een derde van de lengte van de woonkamer. Dit bevalt prima. Het laag van zo’n 15inch is sowieso heel anders. Het zorgt meer voor de schaal die soms wel eens immens is. Het totaal plaatje heeft gewoon omvang. Het laag is eerder subtiel dan overweldigend. Geen ‘fasten your seatbelts’ laag wegblaas gedoe. Verre van dat. Verder valt een 15inch Tannoy een beetje in het midden. Het is geen hoorn zoals een Klipsch, Avantgarde, Bluhmenhofer. Maar het is ook geen traditionele luidspreker. Het gedraagt zich in de praktijk als een hoorn maar het is milder van klank. Net zoals alles is het niet perfect en je moet ervan houden.

Ok dan reageer ik er niet op.

Is dit aan mij gericht?

Alleen vermogen erin pompen is niet genoeg Kappa. De versterking moet ook zo verfijnd zijn als het maar kan en stelt daar ook wat extra eisen. In de link die ik opnam staat dat ook. Trouwens ook een review te vinden online die behoorlijk diepgaand is en die dit terecht aankaart. Ik ben daar destijds ook door geïnspireerd geraakt. Ik gebruik nu OTL/OCL buizen die dit kunnen. Maar goed dit is nu wel erg detail. In mijn optiek schreeuwt een 15inch klassieke Tannoy om buizen. Wellicht iets persoonlijks. Maar misschien zou een Pass Labs het ook kunnen en mooi zijn.

Zover wil ik ook niet gaan Jongensdroom. Natuurlijk is er niets mis met veel uitproberen maar alles uitproberen is haast onmogelijk en kostbaar. Het meeste dat ik gehoord heb is via veel shows, thuis bij mensen en zelf uitproberen. Er zijn echt wel goede dealers die heel serieus met hun product bezig zijn. En daar zit ook kennis waar je op kunt inhalen. Deze speaker zal voor deze dealer wellicht een onbekend product zijn. Maar doe iets met het signaal, al is het nader onderzoeken wat je verkoopt. Normaal zou ik niet reageren maar in dit geval speel ik er zelf mee en is hetgeen beweerd wordt juist het tegenovergestelde. En misschien was het nette antwoord bedoeld om af te poeieren maar dan ben je weer niet serieus bezig als dealer. Maar goed ik wil er ook geen ding van maken. Het is alleen iets dat ik meemaakte en dat me verbaasde in de zin van ‘neem het eens serieus’. En weet vooral wanneer je iets serieus moet nemen.

Mijn audiofiele dag: verbazing! Afgelopen week zag ik mijn type speakers op Marktplaats staan. Aangeboden door een dealer. Er staat in de omschrijving dat ze zeer makkelijk aan te sturen zijn. Maar dat zijn ze niet. Sterker nog het zijn ‘klere dingen’. Dé Tannoys die het meest lastig aan het zingen te krijgen zijn. Ik heb daar hier ook wat over geschreven voor het geval iemand die dingen ook heeft: https://m.hifidatabase.com/Tannoy_Glenair 15_1117.php Ik de moeite genomen een berichtje te sturen naar de dealer en als ervaringsdeskundige hem te informeren. Ik krijg een berichtje terug met een bedankje en dat het zal worden aangepast. Helaas wordt er niets aangepast. Gelukkig zijn er serieuze dealers. Maar je zal ze hier maar kopen denk ik dan.

Pfff Pass Labs is echt mooi spul hoor. Endgame materiaal. De combinatie tussen speaker en versterker is vaak erg bepalend. Dus of Pass Labs in alle gevallen de beste keuze is kun je zo niet zeggen. Waarom geen nieuwe LFD als je dat geluid al aanspreekt?

Muziek is wel degelijk verandert. Natuurlijk voor wat betreft inhoud maar ook op een andere manier. Muziek is meer een product geworden wat we consumeren. Muziek is tegenwoordig overal bereikbaar. Met je telefoon en oortjes, met een mobiele speaker, online via Spotify, etc. Daarbij is muziek in die zin ook minder bijzonder geworden. Net zoiets al iedere dag biefstuk eten. Ik ben blij dat niet iedere opname hetzelfde is maar dat er diversiteit is. Anders zouden we allemaal naar hetzelfde zitten luisteren. Of alleen maar dezelfde ‘perfect’ opgenomen audiofiele opnames. Zoals aangegeven zul je wel een set moeten hebben die daarmee allemaal overweg kan. Die een oude opname als zodanig laat horen en niets meer maar ook niets minder. Die ook een digitale opname die veel te hard is opgenomen als zodanig laat horen en niets meer en niets minder. Laatst had ik zo’n opname en het was even een halve minuut omschakelen maar zodra het kwartje valt luister ik zo het hele album uit en ‘het klopt’. Sterker nog het boeit zelfs. Het is ook mijn overtuiging dat iets dat een apparaat teveel of te weinig doet of een kabel of de akoestiek teveel of te weinig doet meer van invloed is dan de opname waar de audiofiel kritiek op heeft.

Het brand momenteel niet … Is SISO een variant op garbage in, garbage out Fuchs?

Het is gewoon niet slim de opname ‘de schuld’ te geven. Los van dat we aan die opname niets kunnen veranderen maar aan de set (apparatuur, kabels e.d.) én aan de akoestiek wel. We vergeten te vaak dat daar een heel belangrijk deel zit van allerhande afwijkingen dus dat aan ons geluid iets wordt toegevoegd of juist weggelaten. Misschien had ik daarbij moeten vertellen dat je opnames juist moet zien als ‘bakens’ om een set samen te stellen die in balans is. En er zijn ook audiospullen die beter zaken als emotie en levensechtheid kunnen overdragen en die ineens (veel) minder kritisch zijn naar opnames. Ra ra hoe kan dat. Maar vergeet zoals gezegd ook niet bijvoorbeeld allerhande kabelmerken die een ‘house-sound’ hebben en gewoon het origineel verkloten. Ik zal me onthouden van voorbeelden hoewel het af en toe wel eens brand op de tong. Ik onderschrijf dus volledig het gestelde in het filmpje niet. Het is een gevalletje dont shoot the messenger of arrogantie van ons audiofielenvolk zo je wilt.

We maken ons weer eens druk over opnames en beseffen ons te weinig hoe soms onze eigen apparatuur, kabels, akoestiek, etc. iets toevoegt of weg laat. Maar dat is mijn mening. Aan die opnames kun je niets veranderen, aan je set of je akoestiek wel. Er is veel mogelijk aan kwaliteit thuis. Heel veel zelfs. Mindere of meerdere opname ten spijt.

Ok zoonlief krijgt ook het virus. En dus iemand die ermee opgroeit dat het vroeger ook al goed was. Lijkt me een prima uitgangspunt voor de volwassen wereld. En die 60 watt maakt de keuze voor een speaker weer redelijk makkelijk. Nog een leuke review: https://vintagesonics.com/reviews/amplifiers/leak-stereo-60-review/

Voor en eind? Wat ga je ermee doen en hoe klinkt hij? EL34 in de eindversterker?

Laatste keer dat ik op zolder was stond er een drumstel. ‘Gewoon’ via een muziekschool overigens. Zodra ik weer beter ben ga ik weer terug.

Nee hoor zeker niet.

Ik weet niet precies wat ik moet verwachten van het rapport Carl en of ik er wat aan heb. Schat dat zelf even in. Als je denkt dat het wat is dan ben ik geïnteresseerd. Alle reacties van de professionals hier lees ik aandachtig maar het zou kunnen dat we met zijn allen een figuurlijke boot missen. Ik gaf al eerder aan dat Rivasono mij had geadviseerd te gaan luisteren op een derde van de lengte van de kamer en dat dit goed bevalt voor de laagweergave. Waar ik me maar even van onthouden heb is dat het me opvalt dat je aangeeft dat je speelt op 1,75 meter vanaf de achterwand. Ik ken je ruimte niet maar die 1,75 lijkt mij niet te kunnen en zonder kennis van je ruimte veel te veel. Iedere ruimte heeft een afstand vanaf de achtermuur waarop je de akoestiek van de ruimte gaat aanspreken. Je kan dat heel eenvoudig duiden door eens in je handen te klappen bij de achtermuur en dat dan eens te doen op die 1,75 meter vanaf de achtermuur. Dicht bij de achtermuur spreek je de kamer akoestiek niet aan en op die 1,75 meter vermoedelijk volledig. Op de plek waar ‘het dood’ klinkt overgaat in waar je de ruimte akoestiek aanspreekt is de plek waar de voorkant van je speaker moet staan. Doorgaans zit daar niet zoveel licht tussen. Toen ik veel dichterbij mijn speakers ging luisteren heb ik mijn speakers een halve centimeter naar achter moeten zetten. Zo goed als niets dus maar wel met een flink verschil waarmee alles weer op zijn plek viel.

De eerste kant een simpele mono opname. Ook een hele intro met zijn stem en verhalen. Elvis is best grappig on stage. Je moet horen hoe die man lacht. Oeps soms hoor je zelfs het volume wat op een neer gaan vanwege de eenvoud van de opname. Maar vanaf kant twee gaat de kwaliteit van de opname omhoog. Natuurlijk speel ik dit op vinyl.

Ik heb een keer met Rivasono gebeld en zij stelden me voor om op een derde van de lengte van de kamer te spelen om het laagprobleem zo ver mogelijk terug te duwen. Of anders zo dicht mogelijk op een derde. De stoel waar je luistert komt dan zo dicht mogelijk op een derde van de totale lengte te staan. Hoewel ik die derde niet haal is het laag wel verbeterd. Ik speel dus nu iets meer op kortere afstand maar mijn Tannoys zijn gelukkig iets minder direct dan echte hoorns. Ik weet niet op welke afstand jij speelt? Ik had ook wat twijfels om de speakers verder richting achtermuur te zetten maar het heeft bij mij goed uitgepakt. Ik speel nu op zo’n 60 tot 65 centimeter vanuit de achtermuur.

Ik haakte een beetje af toen hij begon over het warme geluid van analoog. Natuurlijk geldt hoe noem je iets en het kan best zijn dat we allebei hetzelfde horen maar het verschillend benoemen. Maar analoog is met name vloeiender dan sommig digitaal. Net zoals high resolution audio weer vloeiender is dan CD kwaliteit. Cassettedecks zijn helemaal in en de prijzen rijzen nu echt de pan uit. Ik zag op een veilingsite afgelopen week prijzen waar ik echt van schrok. Je bent zo een paar duizend euro lichter voor een top deck. En dan heb ik het niet over de Nacks waar dik vierduizend euro wordt gevraagd voor een Dragon. Booming business. Wel bizar hè dat zoveel mensen ineens zwichten voor allerhande analoog.

Mijn ouders kochten vroeger alles los en vast in klassiek. Daar zit een enkel label tussen dat ik niet ken en dat vrij waardeloos is opgenomen. Soms zijn die opnames dan erg oud. Dan klinkt het wat minder spannend allemaal. Ik ken het label niet van de LP die je hebt. Maar misschien zijn de tracks heel verschillend? Aan de andere kant moet een opname die minder spannend is ook kloppen als je er even naar luistert. Dus zonder een vorm van irritatie. Hooguit het verschil doordat je net iets eerder hebt gehoord dat helemaal fantastisch was. Maar soms maken kleine dingen ook verschil. Ook soms dingen die ik niet kan verklaren maar gewoon maar accepteer. De laatste wijziging die hier best wat bracht hier was een klein kleed tussen de speakers. Weliswaar heb ik een houten vloer en de eerste reflectie op de muur op gehoor afgedempt maar kennelijk reflecteert de vloer toch teveel als het alleen hout is. Enige waar hier nog wat blijft liggen is het laag. Dat komt op termijn en ik volg eerst even de ontwikkelingen van Carl in zijn akoestiek aanpak waarvan hij hopelijk ons op de hoogte houdt.

Vandaag het figuurlijke rijk alleen gehad en de buren waren ook niet thuis. In de ochtend gesport en daarna buiten geweest en in de middag de installatie aangezet. Eerst de boel opwarmen en na een half uur begonnen met luisteren. Wat al vaker duidelijk werd bleek nu ook weer duidelijk. Zo ergens rond de 2 uur dat de set aan staat merk ik dat het lastig is te stoppen met luisteren. Lastig te omschrijven wat er nu echt verandert. Noem het maar een stukje magie. Het maakt ook niet echt uit wat ik draai. Zet ik iets van Elton John op het nummer song for guy omdat ik het nummer deze week hoorde en de melancholie van het nummer me momenteel aanspreekt. Niets audiofiel opgenomen, het is een verzamel LP. Hoewel de melancholie niet positief is ingegeven klinkt het erg goed en er lijken als de set zolang aanstaat geen belemmeringen meer. Je krijgt ook een heel bijzondere kijk op de muziek voorgeschoteld. Stemmen zijn zo nu en dan heel tastbaar. Wat me verder ook weer opvalt is dat de set niet uitnodigt om kneiterhard te spelen. Dan kan het af en toe verassen want het kan op dynamisch vlak soms verrassend hard uit de hoek komen maar het kan ook heel subtiel en dan moet het ook niet te hard staan. Een gemiddeld luister niveau brengt de magie gewoon het beste over. Anders wordt de ruimte teveel gevuld en gaat het meer op de oren staan. Er is dus wel een soort ideaal volume en te hard wordt het mijn inziens niet beter van. Te zacht kan in mijn ervaring wel. Zelfs op heel zacht niveau wordt er een goed beeld neergezet. Dat is ook een kracht van de Modena monoblokken. Avonds luisteren is zeer goed te pruimen. Exceptioneel zelfs. Misschien is dat ook wel het ultieme dat een set kan doen. Je laten luisteren naar muziek en je een kijk geven op muziek op zo’n manier dat het fysiek wat met je doet. Noem het een niveau van realisme, noem het passie. In ieder geval is er veel gepasseerd in de drie uur muziek luisteren. Daarna werd ik echt afgepeigerd dus ik moest wel stoppen. In ieder geval weer een mooie middag gehad zo.

Ik lees met interesse mee. Het is nu even niet de tijd bij mij maar zodra het weer kan ga ik ook voor een aanpak van het laag. Daar ligt ook bij mij nog wat winst vanwege de akoestiek.

Uiteraard zou ik zeggen op vinyl.

Mooie filosofie dat LFD. In ieder geval onderscheidend en dan krijg je vaker ‘een aspect dat heel goed gaat’. Want uiteindelijk is niets perfect. Maar het is wel iets dat mij persoonlijk aanspreekt. Ik spreek dan over principes als ‘keep things simple’ zoals LFD en ‘garbage in, garbage out’. Ofwel het signaal kan nooit beter worden als je slecht begint. Iets dat ook bij Linn in ieder geval vroeger werd toegepast. Of dat nu nog zo is weet ik eigenlijk niet.