Wat is dat een ... sound?

[stefk]

Zo, we gaan een poging doen een nieuw, en hopelijk interessant voor nieuw jong first day leden ..., topic te starten.

 

De oudere mensen hebben een heleboel ervaring, zowel op luistergebied, ontwikkeling door de jaren heen, als een degelijke produktkennis doorheen al die decennia.

 

Af en toe lezen we in topics van typische Britse sound, je hebt een krachtpatser nodig dus kijk eens bij de US amps ... of verfijning of ... Ik weet het is niet makkelijk te omschrijven of neer tepennen wat ik wil verwoorden.

 

Zonder snel in merken te vervallen of toestanden van "dat merk is al lang niet meer de roem van weleer, of in de jaren 70 en 80 hadden ze nog wel goeie produkten ..."

 

Kan het volgens jullie interessant zijn, naar jonge mensen toe of mensen die nu pas met hifi beginnen, een beetje een beschrijving te geven van die bepaalde typische sounds. Want laat ons wel wezen, iedereen zoekt een bepaald geluid, weergave dij hij zij ligt. Amp alleen zijn daar natuurlijk niet verantwoordelijk voor. Al snel moet je overschakelen naar luidsprekers en hun karakteristieken. Nu komt het moeilijkste stuk, welke sounds zijn er???

 

Zelf hoor ik veel vertellen over de Britse sound, US, Scandinavi

[WanFie]

Zo, we gaan een poging doen een nieuw, en hopelijk interessant voor nieuw jong first day leden ..., topic te starten.

 

De oudere mensen hebben een heleboel ervaring, zowel op luistergebied, ontwikkeling door de jaren heen, als een degelijke produktkennis doorheen al die decennia.

 

Af en toe lezen we in topics van typische Britse sound, je hebt een krachtpatser nodig dus kijk eens bij de US amps ... of verfijning of ... Ik weet het is niet makkelijk te omschrijven of neer tepennen wat ik wil verwoorden.

 

Zonder snel in merken te vervallen of toestanden van "dat merk is al lang niet meer de roem van weleer, of in de jaren 70 en 80 hadden ze nog wel goeie produkten ..."

 

Kan het volgens jullie interessant zijn, naar jonge mensen toe of mensen die nu pas met hifi beginnen, een beetje een beschrijving te geven van die bepaalde typische sounds. Want laat ons wel wezen, iedereen zoekt een bepaald geluid, weergave dij hij zij ligt. Amp alleen zijn daar natuurlijk niet verantwoordelijk voor. Al snel moet je overschakelen naar luidsprekers en hun karakteristieken. Nu komt het moeilijkste stuk, welke sounds zijn er???

 

Zelf hoor ik veel vertellen over de Britse sound, US, Scandinavië, en ook wel EU versus US tout court. Wat met de geroemde Japanners ..

De laatste 10j gebeurt er vanalles in Frankrijk, hebben zij ook een aparte sound of leunt deze eerder ergens bij aan. enzovoort. Kan interessant zijn als (nieuwe) mensen ergens gaan luisteren, ze al een beetje een referentie hebben en deze al dan niet zo ervaren bij een dealer of vriend. Zo kan een Oost-Europees merk dr jullie omschreven worden als "Brits"

 

Wat denken jullie, mogelijk? Gaan we dervoor om dit te proberen omschrijven of vinden jullie het maar niets of te moeilijk om doen?

 

Wat een mens al niet bedenkt op een zaterdagochtend om de "saaiheid" te doorbreken

 

Als ik een voorzet mag geven, ik ben wel benieuwd naar wat jullie "ouwe rotten in het vak " als een Britse sound zien

 

Gr

Stef

 

Wat je zelf al schrijft, vroeger was dat meer aan de orde dan tegenwoordig. De Duitsers hadden met Canton hun Taunusound, wat een nogal aangezet laag betekende. De Amerikanen werden getypeerd als veel en vooral laag laag. Chinese en japanse speakers zijn dan weer wat feller in het hoog. Engelse meest wat minder dynamischen daarmee rustiger klinkend.

 

Ik denk dat dit met de smaak en de bouwwijze van het land te maken heeft. Amerikanen wonen vaak in houten huizen met slappe wanden en Engelse huizen hebben vaak erg kleine en vooral lage huiskamers.

 

Chineese en Japanse muziek bevatten vaak tingeltjes en andere fijne hoge toontje. Dat ze die dan ook willen horen kan ik me wel voorstellen.

 

Maar... mijn speakers bijvoorbeeld, zijn Amerikaans (Infinity), echter de kasten zijn in Denemarken gebouwd en het ontwerp en filters zijn bij Revel gemaakt.

 

Wanneer het goed is moet elke speaker vooral natuurlijk weergeven. Tegenwoordig lijkt de klank van verschillende luidsprekers dan ook steeds meer op elkaar. En toch ook weer niet, loop maar eens over een audioshow, in elke kamer klinkt het anders.

 

[m44]

tja laid back

beetje achter en tussen de speakers.

nergens heel uitgesproken, nergens echt de nadruk op leggen.

 

zo zie ik de engelse sound.

typeringen als "warm"begrijp ik niet. sommige denken ook aan een rustig hoog maar er zijn engelse merken waar ik het hoog. gewoonweg schel van vind klinken. bijv kef ( oude modellen niet hoor)

en B&W ook schel in het hoog.( oude modellen niet )

 

probleem is dat er binnen een land veel te veel diversiteit is om van een landelijk gedragen "sound" te spreken.

maar sommige dingen kloppen wel meer dan gemiddeld vaak. de duitse aanzet in het laag, het hoge rendement van amerikaanse luidsprekers, laid back karakter van engeland etc

 

zo vind ik dat nederlandse speakers klinken alsof ze geen ziel hebben. saai, doods. maar dat vind ik

[Sodejuu]

Wat minstens zo belangrijk is, is waarom die bepaalde "sound" er was. Waarom klonk de oude Duitse apparatuur zo bonkig en de Engelese in verhouding dun? Waarom is Amerikaanse apparatuur hoofdzakelijk erg veel power en wat is er aan Japanse spullen dan speciaal? En waarom klinkt het nu allemaal veel scherper (meer hoog) dan vroeger?

[m44]

en waarom is dat zo belangrijk dan?

 

er veranderd immers niks aan de uitkomst door de oorzaak te weten

en met die info op zak kunnen we geen invloed uitoefenen.

 

dus verklaar als je wilt

[stefk]

Ik merk dat jullie direct aan luidsprekers denken, terwijl ik de amps in mijn hoofd had ...

 

Sodejuu zijn post, nice dat we hem na 10j trouwe dienst nog kunnen bewegen tot een bericht , vind ik dus echt interessant om weten ... volgens mij kunnen de ouwe rotten daar op antwoorden

 

iemand?

 

Gr

Stef

[WanFie]

Ik merk dat jullie direct aan luidsprekers denken, terwijl ik de amps in mijn hoofd had ...

 

Sodejuu zijn post, nice dat we hem na 10j trouwe dienst nog kunnen bewegen tot een bericht , vind ik dus echt interessant om weten ... volgens mij kunnen de ouwe rotten daar op antwoorden

 

iemand?

 

Gr

Stef

 

Ik denk dat je versterkers minder mag generaliseren dan luidsprekers. Amerikanen maken versterkers met veel vermogen, maar dan doen de japanners en andere landen ook. Italianen hebben dan weer wat meer met buizenversterkers, en Engelsen zijn zuinig met voedingen. Daar houd het wat mij betreft een beetje bij op.

 

De landeigen sound komt dus hoofdzakelijk door de luidsprekers (denk ik).

 

[Guest tubejack]

De landeigen sound komt dus hoofdzakelijk door de luidsprekers (denk ik).

 

Nou in NL lijkt me dat nogal moeilijk er zijn aardig wat luidsprekerbouwers met m.i. een ander geluid.

Lees de een na laatste Hear meeting er maar eens op na

[Miracle.]

Ik denk niet dat je een bepaald land of werelddeel een bepaalde sound toe kan schrijven.

 

Neem nu Denemarken. Daar komt Dali vandaan, maar ook DynAudio.

Dali: Waarheidsgetrouw, en heel lineair.

DynAudio: Bonkerig in het laag, v

[Guest]

Miracle, de kunst is betere combinaties te maken dan klinkt alles wel goed,alleen het verschil in smaak en verschillende oren daar kunnen we helaas niks aan doen

[Miracle.]

Miracle, de kunst is betere combinaties te maken dan klinkt alles wel goed,

Wol, hiermee sla je de plank bijna midden op. (Niet overal valt een goede combinatie mee te maken.)

 

Het is een kwestie van combinaties maken, en niet uitgaan van de welbekende dogma's.

 

Apogee's met een laag vermogen uit buizen zou niet gaan. Toch maar eens proberen.

Hoogrendement zou het erg goed doen met het lage vermogen van buizen. Toch maar eens met veel vermogen proberen.

alleen het verschil in smaak en verschillende oren daar kunnen we helaas niks aan doen

 

Het verschil in oren maakt geen bal uit.

 

Jantje hoort een trompet (of welk ander instrument danook) in een concertzaal. Uit een goede hifi set thuis moet hij dat het zelfde horen.

Pietje hoort die zelfde trompet in die zelfde concertzaal. Uit die zelfde goede hifi set, in de zelfde ruimte moet hij dan ook weer het zelfde horen als in de concertzaal.

 

Jantje zal iets anders horen als Pietje, maar ze moeten wel beide het zelfde uit de set horen als wat ze in de concertzaal hoorden.

 

Wanneer Jantje of Pietje uit de set iets anders horen dan wat ze in de concertzaal hoorden is er iets niet goed, en kleurt de set* dus.

 

*De set = Bron, bekabeling, versterking, speakers, luisterruimte.

[Duck-Twacy]

Wat minstens zo belangrijk is, is waarom die bepaalde "sound" er was. Waarom klonk de oude Duitse apparatuur zo bonkig en de Engelese in verhouding dun? Waarom is Amerikaanse apparatuur hoofdzakelijk erg veel power en wat is er aan Japanse spullen dan speciaal? En waarom klinkt het nu allemaal veel scherper (meer hoog) dan vroeger?

mm, vroeger hadden we alleen analoog (lp, tape). Nu hebben we digitaal (cd, sacd, dvd, bd?, hi res pcm).

 

Verder kan ik alleen maar denken aan t muziek genre. Vroeger wellicht mee lokaal bepaald, tegenwoordig meer "global" (mtv et al)?

[carl]

Het heeft natuurlijk ook met cultuur en referentie te maken zo'n sound. In een land waar men meer neigt naar lang luisteren zal de consument een andere sound willen dan in een land waar men de tijd daar niet voor heeft/neemt. Het soort instrumenten wat men van origine in zijn jeugd hoort heeft er ook mee te maken

In die zin wantrouw ik altijd die Duitse testen waar LS naast elkaar worden gezet. Dan krijg je nooit een goed beeld.

 

 

Overigens heb ik nog Cantons Quintets 510 staan. Mijn zoon is er wel tevreden mee maar iets te veel in het hoog sinds hij een mixer als voorversterker gebruikt. Engelse LS van heden zijn niet meer die van vroeger, inderdaad veel Duitser.

[Richard 2]

Wat je zelf al schrijft, vroeger was dat meer aan de orde dan tegenwoordig. De Duitsers hadden met Canton hun Taunusound, wat een nogal aangezet laag betekende. De Amerikanen werden getypeerd als veel en vooral laag laag. Chinese en japanse speakers zijn dan weer wat feller in het hoog. Engelse meest wat minder dynamischen daarmee rustiger klinkend.

 

Ik denk dat dit met de smaak en de bouwwijze van het land te maken heeft. Amerikanen wonen vaak in houten huizen met slappe wanden en Engelse huizen hebben vaak erg kleine en vooral lage huiskamers.

Vaak zie je het ook bij andere keuzes in het leven, bij de Amerikanen gaat kwantiteit doorgaans voor kwaliteit. Alleen als je veel geld hebt zorg je ervoor dat de kwantiteit nog enige kwaliteit heeft.

In Europa zal, als er een keus gemaakt moet worden, eerder voor kwaliteit worden gekozen.

In Japanse producten, gebouwd volgens de Japanse filosofie, zie je vaak ook dat soberheid, puur en spaarzaam materiaalgebruik tot geweldig mooie producten kan leiden. De Japanse massaproducten zijn veel meer naar Amerikaans voorbeeld gebouwd, veel waar voor weinig geld.

 

Enkele tientallen jaren zal dit onderscheid sterker zijn geweest dan tegenwoordig, in de jaren '50 en '60 was het belang dat de ontwerpen sober, zuiver en kwalitatief goed uitgevoerd waren. De Scandinavische vormgeving was daar een duidelijk voorbeeld in.

 

De Amerikaanse cultuur, die wat meer gericht is op uiterlijk vertoon, heeft de laatste jaren een veel sterkere invloed op de onze. Misschien een van de redenen dat het onderscheid de laatste jaren wat minder wordt.

[hansko]

Het enige land waar ik iedere keer weer een typische sound vandaan hoor is Duitsland. Ongeveer zoals de mensen daar ook praten. Hard en onbehouwe. Net een pitbull.

heb jij toevallig Duits bloed?

[Guest]

Miracle ,Jantje en Pietje hebben pech je kunt niet de zelfde klank in huis krijgen als in een concertzaal, want de akoestiek is totaal anders en de versterkers en de boxen zijn ook anders,je kunt er wel flink aan sleutelen aan het geluid zo dicht bij het origineel te komen en nog wat een versterker voor grote werken zoals hardrock en opera en grote klassieke werken is totaal andere versterker die je moet gebruiken als voor je voor je een versterker hebt voor avant-garde , strijkkwartet of jazz gebruikt, mensen menen dat ze totaal een versterker kunnen gebruiken voor alles ,dat grapje gaat helaas niet op

 

Met het verhaal van Apogee's klopt en het verhaal van het hoogrendement klopt ook ,

[Midcall]

Het enige land waar ik iedere keer weer een typische sound vandaan hoor is Duitsland. Ongeveer zoals de mensen daar ook praten. Hard en onbehouwe. Net een pitbull.

Iig zonder enige verfijning.

Met als enige uitzondering dan Octave. Wat absoluut niet hard en onbehouwe klinkt, maar juist erg verfijnd.

 

Mvg. Miracle.

Toch heb ik in Singapore een MBL set mogen beluisteren die in niets lijkt op wat je hier beschrijft. Een van de meest indrukwekkende luistersessie die ik heb meegemaakt. En hoewel niet perfect, het diepe laag (< 25 hz) ontbrak, de subtiliteit, transparantie, plaatsing was simpelweg geweldig, de dynamiek ongehoord goed.

[Guest]

Midcall ,lekker duur en groot is ook indrukwekkend :D

[Pjotr]

Hallo zijn we nog een beetje bij?

 

Die typisch sound, "Engels, Frans, Duits, Amerukkaans, Japans, etc" is iets van 20-30 jaar geleden. Heden ten dage kun je daar eigenlijk helemaal niet meer van spreken.

 

Alleen de Fransozen blijven in zijn algemeenheid een beetje eigenwijs heb ik de indruk.

 

En Laid-back? Dat is niets anders dan een wat zachter middengebied. Op oude versterkers kom je nog wel eens een knopje "Presence" tegen. Daarmee kon je het midden gebied tussen de 1KHz en 2KHZ wat harder en zachter zetten waardoor het geluid dichterbij of verderaf ging klinken.

 

[stefk]

Hallo zijn we nog een beetje bij?

 

Die typisch sound, "Engels, Frans, Duits, Amerukkaans, Japans, etc" is iets van 20-30 jaar geleden. Heden ten dage kun je daar eigenlijk helemaal niet meer van spreken.

 

Alleen de Fransozen blijven in zijn algemeenheid een beetje eigenwijs heb ik de indruk.

 

 

Peter hoi,

 

de mensen die die "sound", zoals jij het beschrijft, hebben meegemaakt en gekend, refereren daar soms naar, maar niet iedereen heeft die gekend. daarom vroeg ik mij een beetje af wat is dat nu die sound, van toen !!

 

je praat met mensen over je smaak en zoektoch, en dan adviseren sommigen: "dan zou ik eens bij de Britten gaan kijken bvb"

[mumsoft]

Hi Stef,

 

Ik ging bij de Duitsers kijken, en kreeg een UK-versie van de Phonars

Maar sla mij maar lek, want ik weet echt niet hoe Engels deze Duitser klinkt. Nou, ja, in ieder geval niet hard en onbehouwen. Misschien hebben ze 'm dat dan afgeleerd...

 

M rc

[Pjotr]

Ok, prima. Maar in het betere segment van 20 - 30 jaar geleden vond ik het karakteriseren naar landelijke afkomst ook al wat overdreven.

 

Ik vond een Quad versterker niet typisch Engels klinken en een Luxman niet typisch Japans. KEF heeft b.v. altijd al stevig in het hoog geklonken, niet iets typisch Engels. Het was toch meer het uiterlijk wat de afkomst verraadde. En dan waren de Japanners beslist niet sober, die kickten juist op zoveel mogelijk knopjes op een apparaat.

 

[Guest]

Vroeger in de jaren ,75 en ,90 had je Duitse sound--scherp-,Engelse sound--warm-,Fransen waren analytisch maar het is nu grotendeels voorbij ,Sound is over

[Audiopaul]

Die typisch sound, "Engels, Frans, Duits, Amerukkaans, Japans, etc"

 

Ha ha, jij bent duidelijk geen fan van de Amerikaanse sound. Mijn huidige set bestaat grotendeels uit Amerikaans spul en spreekt mij gelukkig wel aan.

De typische sound van 20-30-40 jaar geleden zegt mij niet zoveel, de match was/is altijd al bepalend voor het eindresultaat.

Ontwerpers hadden/hebben allemaal eigen ideeën hoe een bepaald apparaat of speaker zou moeten klinken in combinatie met apparatuur die zij zelf ontworpen hebben of ter beschikking hebben/hadden in hun testlab. Toen ik Gary Dayton van Thiel-USA sprak in München, vertelde hij me dat ze hoofdzakelijk hun speakers testen/beluisteren met Bryston versterking en af en toe wat spul van andere fabrikanten uitproberen. Zo hadden ze nauwelijks ervaring in setups met Thiel en Mark Levinson en hebben pas sinds kort een 390S cd-speler en 326S voorversterker in het testlab. Het is onmogelijk om de ideale versterker of speaker te bouwen die perfect klinkt met alles wat er op de markt is of is geweest. Vooral ook omdat er zoiets bestaat als persoonlijke smaak. Je kunt best een zeer neutraal klinkend apparaat ontwerpen maar je zult zelf met trial & error moeten ondervinden hoe het matched met de rest van de componenten in je set.

Ik noemde al eerder persoonlijke smaak. Ik ben zelf inmiddels al zo'n 40 jaar met deze hobby bezig en heb ondervonden dat niet alleen mijn muzieksmaak veranderde maar ook mijn voorkeur voor de ideale sound.

Zo vond ik zo'n 15 jaar geleden een wat warmere sound wel lekker en had toen een Duson-set met Siltech bekabeling. Toen ik de warmte wat zat was kwam Sphinx, ook Nederlands, in beeld. Sphinx streeft veel meer naar neutraliteit en dan is de match met Siltech soms weer wat te veel van het goede. Dat Sphinx de naam heeft om analytisch en helder te klink is weer niet waar want met de juiste bekabeling klinkt het fantastisch.

Bij ontwerpen van produkten groeit een ontwerper ook mee in een bepaald proces. Luister eens naar bepaalde ontwerpen van Jim Thiel uit de jaren '70 en 80 en daarna naar de Thiel CS3.7. Daar zit echt een wereld van verschil tussen.

Ik heb in de jaren '70 en 80 veel Duitse speakers gehad zoals van Magnat en Canton. De Magnat die ik had klonken zeker niet scherp maar eerdere wat warm en niet zo gedetailleerd. Canton is naar mijn mening de eerste Duitse speakerfabrikant die in de jaren '80 zeer goed aan de weg timmerde met neutrale, gedetailleerde en zeker niet scherp klinkende speakers. Ik had destijds o.a. de grote CT1000, een gesloten 3-weg systeem met 30 cm. woofer en titanium tweeter, die tijdens luistersessies met audiovrienden geregeld tot verbaasde blikken leidden. Zo van: "dat klinkt goed, zeg!". De moderne Cantons klinken helemaal geweldig. Ik combineerde Canton destijds met versterkers van Harman/Kardon en later Denon.

De oude Marantz versterkers uit de jaren '70 zullen ook een wat warm karakter hebben gehad, ik combineerde ze echter met Magnat speakers die in mijn oren ook wat warm en wollig klonken. Ik zou er dus na al die jaren niet meer de vinger op durven leggen wie van de twee nou écht voor dat warme karakter zorgden.

 

De typische sound van bepaalde merken herken ik dus niet zo maar wordt vaak bepaald door een gelukkig "huwelijk" van bepaalde componenten. Kortom, een zoektocht die je lang kan bezighouden en je van tijd tot tijd een gelukzalig gevoel kan geven wanneer je denkt het "walhalla" te hebben bereikt. En dan ga je ineens weer verder zoeken ..

Ik denk dat "de ideale sound" tegenwoordig steeds dichter naar elkaar toetrekt als je gaat luisteren bij de vele audiofabrikanten. Ze zijn allemaal wel in staat om een goed klinkend produkt op de markt te zetten. De uitdaging blijft echter aan ons om binnen het gestelde budget de ideale sound te vinden. En daarvoor hoef je niet eens zoveel geld uit je beurs te trekken!

[Ruud]

De uitdaging blijft echter aan ons om binnen het gestelde budget de ideale sound te vinden. En daarvoor hoef je niet eens zoveel geld uit je beurs te trekken!

En daar ben jij het levende bewijs van