
Seed7
Members-
Posts
7077 -
Joined
-
Last visited
Everything posted by Seed7
-
Het lijstje van gisteren: Kazumi Watanabe: Spice of Life 2 (mijn cd heeft een compleet andere cover, blauw met het silouet van een paar plantenstengels) Fusion met een japanse gitarist. Veel drive van de ritme sectie (Bruford, Berlin), gitaar spel dat soms wat Fripp-achtig is en vaak nogal fragmentarisch. Ongelofelijk lullige en melige keyboard sounds. Vrijwel alle nummers worden weg gefade, alsof de heren er weer 'ns geen end aan konden breien. Joni Mitechell: Blue Minimalistischer geinstrumenteerd dan haar werk over het algemeen is. Daardoor mogelijk ook droevigen en intenser. Mijn favoriete Mitchell album. Ricky Lee Jones: Evening of My Best Day Haar meest recente, maar ik weet nog niet wat ik er van moet vinden na een keer beluisteren. Het begon pas na track 6 interessant te worden.... Son House: Delta Blues and Spirituals Een live opname van een van de grootheden van de delta blues, opgenomen in engeleand 1970. Son House is dan 68 jaar oud. De man komt uit een religeus gezin en is zich pas zo rond z'n 25e met de blues gaan bezighouden. Voordien was hij onderandere predikant. Z'n hele werk staat in het teken van de keus tussen de fles of God, zaterdag nacht of zondag ochtend, de duivel of God. Hij was de inspirator en leraar voor Robert Johnson, die "het pact met de duivel sloot" en Muddy Waters. Natuurlijk is iedere meester ook leerling geweest, Son's inspirator wat Blind Lemmon Jefferson. Een van de belangrijkste blues artiesten uit die tijd die in een korte periode zo'n 90 opnamen heeft gemaakt. La Musica Della Mafia: Il Canto di Malavita HEt hoort zich aan als de gebruikelijke volksmuziek uit Calabrie, het zuidelijke deel van Italie. Dezelfde muziek die je daar op de oogst en volksfeesten hoort. Tot je de, gelukkig ook in het engels vertaalde, teksten gaat lezen. Het zijn liederen die de gedragscodes binnen de maffia beschrijven. Het zijn liederen van bloed, eer en discretie. De Cd is in Italie verboden .... Terwijl het afgezaagde jachtgeweer zingt De verrader schreeuwt en sterft Deze harde en bittere wet Splijt het hart van de verrader Niemand zag of wist iets Wie zich tot God wend eert de heiligen Schuldig of niet Niemand sprak een woord Ometra, Omerta Dit is de wet van onze samenleving Wetten die hen niet vergeten Die hun stilzwijgen verbreken .... Eric Vaarzon Morel: Sol Y Sombra Flamencogitaarist uit ons koude kikkerlandje. http://www.vaarzonmorel.com/ http://www.peermusic.com/artistpage/Eric_Vaarzon_Morel.html voor wat fragmenten (realplayer ) Miles Davis: A Tribute to Jack Johnson Wat mij betreft het hoogtepunt uit het middendeel van 'smans carriere. Vergeet 'Bitches Brew', 'In a Silent Way' of 'Filles de Kilimanjaro' maar. Hier wordt in twee lange nummers de essentie van de jazz rock neer gezet. Robert Fripp: Exposure Een prachtig tijdloos pop/rock album van deze meester gitarist en bandleader. Het is niet altijd even toegankelijk, maar is zeker niet zo freaky als z'n King Crimson werk. Het bevat een fraaie uitvoering Peter Gabriels "Here comes the flood" aan beide zijden ingeklemd tussen "Water music" een van Fripp's Frippertronic experimenten (meerdere doorgeluste bandrecorders en gitaar). .... drink up, dreamers, you're running dry ....
-
Dit is volslagen onzin!
-
T_Bone Walker: The complete Capitol/Black&White recordings Een fraai vormgegeven 3-cd van de man die de electrische gitaar z'n status als lead-instrument heeft gegeven. Dit is een zeer elegante blues, z'n band bestaat over het algemeen uit jazz-muzikanten, behalve de pianist. 'sMans stem is ook al even soepel als z'n gitaarwerk. Het boekwerkje bij de cd geeft een mooi overzicht van z'n carriere. Van banjo speler, danser, zanger tot bluesgitarist. The Gourds: Bolsa de Agua 'americana' bij uitstek, een mix van alle mogelijke stijlen van amerikaanse plattelands muziek. Gebracht met de nodige humor en een nonchalanche en "joie de vivre" dat echte topmuzikanten kenmerkt. De volledige hoesafbeelding: http://home.online.no/~schoenen/grob.jpg Grobschnitt: Rockpommel's Land Een duitse symphonische rock groep, hier met het sprookje over Ernie. Hoe hij door een grote vogel wordt meegenomen maar mythische en magische plaatsen. Invloeden van Yes en Genesis zijn hoorbaar maar niet overheersend. Najma: Qareeb Een in Engeland geboren Indiaase zangeres die "Ghazals" zingt. Perzische liefdes liederen. De setting is een mix van traditionele instrumenten plus viool en jazzy sax. Verfrissend anders. Steve Earle, Townes Van Zandt, Guy Clark: Together at the Bluebird Singersongwriter gewenst? Hier heb je er drie, maar geen samenzang. UK: U.K. Prog-rock avant la lettre. Helaas dat, als zovaak, de zang weer beneden de maat is.
-
Gisteravond ook nog met jazz doorgebracht, te beginnen met een wat vreemde eend in de bijt: Ian Gillan, Clear Air Turbulence Het tweede solo project van Gillan na z'n vertrek uit Deep Purple. Er wordt hier zwaar geflirt met jazz. Jazz Rock, nu eens vanuit de optiek van een rocker. Niet een erg evenwichtig album maar zeker niet oninteressant. Rahsaan Roland Kirk: Verve Jazz Masters 27 Een verzamelaar van deze blinde en excentrieke saxofonist / fluitist / trompetist met werk uit de vroege jaren 60. De man maakte en modificeerde z'n eigen instrumenten, bespeelde er twee of drie tegelijkertijd en beheerste "circular breething" als geen ander. Probeer dus niet je adem in te houden bij een van z'n extreem lang gerekte noten of solo's Ondanks al deze dingen er om heen, maak hij ook nog eens heerlijke muziek aan de avanygardistische zijde van het post-bop spectrum. Stanley Jordan: Magic Touch Zijn het een, twee of drie gitaren? Het is er slechts een! 'sMans fabuleuze en lichtvoetige 'tapping' techniek geeft hem de mogelijkheid twee melodie lijnen tegelijkertijd op een enkle, of zelfs twee, gitaren te spelen. Op dit album zitten virtusiteit en muzikaliteit elkaar niet in de weg, op z'n andere werken wil het nog wel eens mis gaan. Andy Narell: Down The Road Jazz & Steeldrums. Een prachtig album met afwisselend latijns amerikaans percussie vuurwerk, jazz ballads, world fusion en experimenteler werk. Jonas Hellborg, Buckethead, Micheal Schrieve: Octave The Holy Innocents Heftige drum beats, acoustische bas gitaar en acoustische gitaar, van een stel mannen die normaal electrisch versterkt een soort crossover van heavy metal en jazz maken. Hier acoustisch klinkt het allemaal net even wat vriendelijker, doch niet minder freaky. In het duits zou men het een "geheimtipp" noemen. Na al deze opwinding, tot besluit van de avond, als een cooling down, wat rustigers, Carla Bley & Steve Swallow, Duets Piano in samenspel met de hoge nootjes van de basgitaar. ... en er staat zelfs een tango op ...
-
De dag met jazz doorgebracht: Jan Garbarek: Madar Samen met Anouar Brahem op de 'oud' en Ustad Shaukat Hussain op tabla. Op een of andere manier heeft het werk van Garbarek vaak wat on-aards. De klank van z'n sax, de "afwijkende" begeleiding. Later heeft hij nog o.a. twee opnames gemaakt met het Hilliard ensemble. Een ontmoeting van middeleeuwse stemmen met de jazz ('Officium' en 'Mnemosyne'). Micheal Petrucciani: Playground Een zeer intense pianist, hier met een wat uitgebreidere begleidings band, twee drummers, een percussionist, een bassist en synthesizers. Die laatste had hij van mij weg mogen laten, ze laten alles op een of andere manier wat gladjes klinken. AMG typeert z'n werk als post-bop en dan mag het best wat pit hebben. Pit heeft vooral "Brazilian suite #3" een heerlijke zuid-amerikaanse toestand. Gary Peacock & Ralph Towner: Oracle Een prachtig duo van acoustische bas en twaalfsnarige gitaar met duetten en duellen. Het geheel is tamelijk verstild en ingetogen maar af en toe willen de heren wel vlammen. Een typische, ietwat droge, ECM opname met veel ruimte. John Patitucci: Heart of the Bass. Een van de solo opnames van de bassist van Chick Corea, zowel in z'n electrische- als acoustische band. De eerste drie tracks vormen het "Concerto for Jazz Bass& Orchestra" geschreven door Jeff Beal. m.i. een beetje raar stuk waar het wel lijkt of de jazz mannen en de klassieke strijker elkaar steeds in de weg zitten. Zeer fraai daarentegen zijn de 6 door Corea geschreven " Miniatures for SoloBss, Piano & String Quartet. Maynard Ferguson: Big Bop Nouveau. Bigband jazz van de man die de hardste en hoogste noten uit z'n trompet tovert zonder er de krul uit te blazen. Bijna alles aan deze opname is over de top, maar zodanig dat het het clichee voorbij is. Zwelgen dus.
-
Ooit kocht ik de toen net uitgekomen cd "The Sensual World" van Kate Bush. Na een paar minuten luisteren bekroop mij het gevoel dat er iets niet klopt. Verder onderzoek leverde op dat de muziek die op de cd staat niet van Kate is maar het vioolconcert van Katchaturian door Perlman. Komen dit soort misdrukken veel voor? Zijn er verzamelaars van? Waar kan ik info vinden over dit soort dingen?
-
Ik verwacht dat een site schaalbaar is. Niet alleen in resolutie / afbeeldingsmaatstaf, maar ook in opmaak, leesbaarheid en technologie (klant zijde). Iets wat met HTML/CSS uitstekend realiseerbaar is. Ik heb 'ns even op een aantal van die zogenaamde HTML/Design instruktie sites gekeken. Een veel geziene opmerking is in de trant van: "800x600 is de meest gangbare minimale resolutie, dus daar moet je je site op afstemmen". Wat een volslagen onzin, alsof iedere gebruiker ten allen tijde z'n browser gemaximaliseerd heeft. Stel nu eens dat je met een 800x600 resolutie werkt en je halveert je browser, zit je ineens met een oppervlak van 400x300. Ja, daar kunnen we geen rekening mee houden hoor, 640x480 is ons al teveel!
-
Het moet niet. Maar het is wel de 'eenvoudigste' wijze om de (mechanische)kwaliteits parameters aan te passen zodat er met een juist filter een gedefinieerde overdrachts functie berijkt kan worden. Als een middentoner in een simpele baffle al de juiste parameters heeft, hoef je hem niet in te bouwen. Eigenlijk is dit een beetje een kip en ei situatie, want vele speakers worden nu weer juist gebouwd om in een kast te stoppen, maar dat hoeft dus niet. Erik, als een goede inleiding in de materie zou ik, als ik jou was, proberen een van de luidsprekerboeken van de heer Schwamkrug te pakken te krijgen, ooit uitgegeven door Elektuur. Ze geven een goede en begrijpelijke invoering in de materie.
-
kom op zeg!!! Be real!!! Ach ja, 'k wist wel dat er iemand zo zou reageren en eerlijk gezegd Game, vindt ik het tamelijk arrogant en onbetamelijk. Het zelfde gaat wat mij betreft op voor de figuren die concequent geen artiest naam en album titel bij de plaatjes in de diverse draden wensen te plaatsen. Heb je de argumentatie bij de betreffende opmerkingen gelezen ? Simpel voorbeeld, een collega van mij is slecht ziend. Zij gebruikt een 21" monitor op 640-480 resolutie, omdat dat de enige wijze is om te garanderen dat alle applicaties zich fatsoenlijk gedragen en dat ze het internet kan gebruiken. Probeer maar eens in Windows de lettergroote voor applicaties op 64 punts o.i.d. te zetten. Als dat al lukt zul je zien dat de knoppen niet mee schalen. Teksten worden dan na de tweede of derde letter afgebroken. En dat geld voor ieder GUI-OS! Rest een commandline georienteerd OS. Heb je de HEAR site wel eens met een browser als Lynx bekeken? Als het nu een site was die zich alleen met grafische zaken bezig hield was het nog tot daar aan toe. Maar het is een audio site. En laat dat nu die andere hobby zijn die je vaak met gesloten ogen beoefend ... BAH!
-
Junkbuster en afgeleide proxys als Pryvoxy gebruiken allerhande "regular expression" achtige regels om bepaalde links te blokkeren, voornamelijk om allerhande ongewenst advertentie materiaal te weren. Verder worden op wens cookies, popups, java en javascriptys, geanimeerde gifs en afbeeldingen met bepaalde afmetingen geblokt. Ook referrers en andere info die een browser verstuurt kunnen gemanipuleerd worden. Al deze zaken kunnen per site gedeblokkeerd worden. Maar om even op een site te kijken doe je dat niet, pas als je weet dat het zinvol is wat er geboden is duik je in de tekstbestanden om e.a. optimaal te tunen.
-
Ik geniet er al enige dagen van, overigens ook van het doosje van Helene Grimaud in het bijzonder van haar Brahms interpretaties, mede geholpen door de altijd fraaie Denon opnamen in de Leidsche stadsgehoorzaal.
-
100 % score .... ... en ook nog oud AKI student ....
-
audiophylie is de enige, sociaal, niet geaccepteerde vorm van psychologische penis verlenging .... .... vind de rest van de wereld.
-
Of een Bessel array ..... zoals bij deze Fransman: Heb je ook geen delay line nodig. Geen delay neen, maar zo'n ding is bijna alleen maar actief realiseerbaar (zeker als je zoveel units gebruikt als in het plaatje) omdat bijna elke speaker anders moet worden aangestuurd. Kwa volume en fase. Het resultaat is dan wel een afstraalgedrag dat dat van een enkele luidspreker benaderd. Je moet wel een iets grotere luisterafstand aanhouden voor het geheel homogeen gaat klinken. E.a. is door Philips gepatenteerd, zij hebben het onderandere toegepast in de luidsprekers die je vaak op stations ziet hangen.
-
Leuk initiatief en gelukkg een site ontwerp waarvoor je geen zonnebril nodig hebt. Redelijk rustig. Een paar persoonlijke opmerkingen over de opzet/layout: - Waarom moet ik me registeren? Wat voegt het toe? Hoe kan ik mezelf uit de database verwijderen als ik dat wil? - De meeste vervolgpaginas zijn voor mij niet zichtbaar, ze hebben namenlijk "adv" in de pagina naam en die worden door mijn persoonlijke proxy (junkbuster / privoxy) gefiltert. - Hotlinks mogen van mij van de voorpagina verdwijnen, evenals de login / tegisteren boxen. Een twee kolommen layout maakt m.i. de site nog rustiger en het legt de nadruk daar waar het om gaat. - een kleine inconsistentie, vanuit de "laatste advertenties" tabelletjes kan men direct naar het item springen. In nieuw kan dit niet. De volgende opmerkingen worden over het algemeen niet erg serieus genomen, maar onder muziekliefhebbers is een meer dan gemiddeld aantal slecht zienden: - Het is niet mogelijk om de tekstgroote te veranderen via de daarvoor gebruikelijke menuopties in IE. - Het past niet in een 640-480 resolutie - De kopteksten zijn plaatjes. In een text-only of braille browser heb je dus geen idee waar het over gaat. - Kijkende naar de bron, denk ik een gebruiker van een textbrowser er zowiezo de nodige problemen mee zal hebben.
-
Laat op de verpakking zetten dat het om een "commercial sample" gaat met een lage waarde "value $30". Er zijn zelfs officiele stickers voor verkrijgbaar waarop door de verzender het e.a. moet worden ingevuld. Of maak op een of andere wijze duidelijk dat het om een niet commerciele transactie gaat. Ik ben er niet 100% zeker van, maar als de ene partikuliere persoon de andere partikuliere persoon wat stuurt zonder dat er geld mee gemoeid is zal de douane geen problemen maken.
-
Sly & Robbie, Drum & Bass Strip to the Bone by Howie B Het meest invloedrijke duo uit Jamaica samen met producer Howie B. Old school drums'n'bas en dub. Niet het meest evenwichtige album maar desondanks de moeite waard. Leo Kottke, That's What Gitaarvirtuoos als altijd en als altijd, net even anders. Zingt twee nummers met hilarische teksten. Rimsky-Korsakov, Scheharazade; Kondrashin, Concertgebouw orkest. Prachtig ingetogen en toch vol expressie. Astor Piazzolla & Osvaldo Pugliese, Finally Together. Dit is het allermooiste concert dat ik ooit heb mogen meemaken. Als een kind zo blij was ik dat ik kaartjes kon bemachtigen voor het grootste tango concert allertijden en dat gewoon in Amsterdam. Zelf een gewone recentie van de Cd geeft me nog kippenvel (b.v. http://www.6moons.com/worldmusic/together.html ) laat staan van de muziek zelf ......
-
Een klassiek dagje vandaag: Szymanowski, Symphonien 1,2,3&4 Mauricio Kagel, Die St
-
Nine Inch Nails, Pretty Hate Machine Industrieel, maar nog geen zwaar industrieel geweld. Er zittten nog min of meer dansbare beats onder en de hoeveelheid noize is ook nog niet zoals op leter werk. Tosca, Suzuki Heerlijk relaxte minimale beats met hier en daar wat vage stemmen en electronica. Een soort van "minimal trip hop". m.i. een van de heer Dorfmeister's interesantere projecten. Suzanne Vega, 99 F De gebruikelijke liedjes van Suzanne, echter in een nogal afwijkende setting en productie. De nodige electronica een vreemde percussie samples. De wat onverwachte combinatie levert een intense plaat op. Bart van Oort, Nocturnes : totaal 4 CD's John Field (1x), Chopin (2x), e.a. (1x) Net bij het kruidvat gehaald. 2 van de cd's waren al eens eerder uitgegeven. Een Chopin cd zat in de grote Chopin doos van het kruidvat, John Field was al eens op de markt. Hier zal ik de rest van de dag nog wel mee bezig zijn ....
-
Vandaag eerst eens gepoogd de laatse en eerste track (Cygnus X1 book I & II) van de beide volgend Rush opnamen aan elkaar te knopen en op CD te bakken. Niet gelukt overigens Rush, Farewell to Kings Rush, Hemispheres SBB, SBB 1 Poolse avant garde uit 1974, stevig rock georienteerd met jazz en symphonische invloeden en ondertonen, ook de blues wordt beheerst. Het is een zeer dynamisch trio dat volledige beheersing heeft over het uiterst subtiele tot het meest "onwelgevoegelijke". Deze opname laat de zwaarst vervormde, meest klippende versterkers en ruigste gitaarsound in m'n collectie horen. Het begint met piano spel dat zang in het pools begeleid en gaat van een klassiek thema over in de blues. En dan begint het, uptempo drums en een drijvende bas. Plotesling valt alles bijna stil en wordt er een beetje gefrobelt op drums en stem. Langzaam bouwt het geheel op tot een waanzinnige live uitvoering van een 6-tal tracks. Ik heb zo'n stiekum vermoeden dat Robert Fripp (King Crimson) dit ook ergens in de platenkast heeft staan Deze jongens hebben eind jaren zeventig door europa getourd met een aantal andere oostblok bands als "Locomotiv GT" en "Omega". Het nederlandse concert is ooit door de Vara opgenomen en uitgezonden, mijn casettebandje daarvan (uit 1978) is totaal versleten. SBB, Live-sopot '78 Laat deze opname nu ongeveer de zelfde stet bevatten als de Vara destijds uitzond Dino Saluzzi, Andina Een van de meest melancholisch klinkende instrumenten bespeeld door een grootmeester van de nostalgie. De muziek wordt echter nooit klef of kitsch. Het is een mengsel van muzikale sfeer tekeningen en latijns amerikaans sentiment en wat jazz motieven. Aangevuld met hier en daar een fluit en tabourijn. Een tamelijk verstild geheel, mooi opgenomen. Ik vraag mij altijd weer af hoe het zou klinken als de bandoneon vervangen zou worden door een strijk kwartet. Saluzzi is ook te horen op... Ricky Lee Jones, Pop Pop M.i. een van haar meest onderschatte opnamen. Maria Kalaniemi, Ahma (de europese hoesafbeelding is compleet anders) Een virtuose op de vijfrijige accordeon met haar "roots" diep in de finse volksmuziek. Deze opname laat speelse wijsjes horen in een moderne setting, maar ook drama en melancholie. Pauline Oliveros, Deep Listening Een avantgarde componiste en accordeon speelster. Normaal gebruikt ze de nodige electronica, hier echter niet. Het is opgenomen in een enorme cisterne (waterput/opslag), hierdoor galmt alles enorm. Ze wordt verder begeleid door een stem en trombone. De muziek is verstild, ingetogen en meditatief. Met de trekzak in de buurt is de tango nooit ver weg, Carlos "...hij zingt iedere dag mooier..." Gardel, Cumparsita Een verzamelaar van deze grootheid, waar mijn grootmoeder voor zwijmelde. "Valentino, laat me niet lachen, dit is de ware ...". En als je ooit aan z'n graf in Buenos Aires staat, steek dan een sigaret aan en stop die tussen de vingers van z'n standbeeld. Einstuerzende Neubauten, Silence is Sexy .. om af te kicken ...
-
Het beluisterde lijstje voor vanavond is kort, Helen Grimaud, verschillende werken voor piano, 5cd's nu bij het Kruidvat. Denon opnamen.
-
Klinkt deze cd net zo spannend als de afbeelding op de cover doet vermoeden ? Ik wordt er in eerste instantie zenuwachtig van Zolang Kuehn zich tot z'n piano beoperkt gaat het over het algemeen nog wel, zodra er electronica in het spel komt houd ik het voor gezien. Verder vraag ik me wel eens af hoelang z'n piano's mee gaan. J.F. Jenny Clarck, Unison Voor contrabas fetishisten, hierop doet Kuehn ook mee .... (helaas).
-
[quote name='SpeedyAndr
-
Dit is zeer afhankelijk van hoe je ze gebruikt. Als het om een enkele manger in de geruikelijke smalle kast gaat is relatief hoog filteren het beste. Als je drie Manger units per kast gebruikt kun je zo rnd de 125-200 Hz filteren. De twee zijn-speakers worden gebruikt om de overgang van half-bolvormige afstraling naar bolvormige afstraling te ondersteunen. De derde optie is om de manger op een grote baffle te monteren, ook dan kun je relatief laag filteren. Groot is dan een plaat hout van minimaal 80 cm rond.
-
Ongeveer de prijs van een minimonitor. De sweetspot is kleiner dan bij conventionele dynamische systemen, maar groter dan bij menig hoornsysteem. Bovendien is er een acoustische lens leverbaar die dit nog wat verbeterd. Valt heel erg mee, bovendien is de last relatief eenvoudig. Ze gaan langdurig veel harder dan ik aangenaam vind in een huiskamer. Nog nooit een probleem mee gehad. Ze zijn relatief gevoelig voor de kast(vorm) constructie en demping, maar dat geeft je ook de mogelijkheid om ze klankmatig wat te tunen. Neen dus. Ik heb een drietal verschillende systemen met ze gebouwd. Altijd naar volle tevredenheid. De mooiste combinatie vond ik een enkele Manger op een zeer grote baffle, met een labyrinth achtige kast, met tralies als diffussor,achter de manger. Het geheel vervolgens aangestuurd door een OTL buizen bak. Voor het laag een Eton 25 cm unit in een gesloten kast aangestuurd door een torrenbak, het geheel passief gefilterd zo rond de 175 Hz. Het enige nadeel vondt ik altijd dat er geen 16 ohms versies van te krijgen zijn. Dit zou de aansturing met een OTL nog makkelijker maken, maar er ook voor zorgen dat de impedantie niet onder de '8' ohm komt als je drie Mangers per speaker gebruikt. Verder heb ik altijd zeer prompt antwoord gekregen op al mijn vragen, messtal door Daniela zelf (de dochter). Wel moet ik zeggen dat mijn ervaringen van ca 12 jaar geleden zijn.