Seed7

Niet zondermeer, als gevolg van het geringe aantal reflecties zal het 'combfilter' effect sterker opspelen en de klank sterker gaan beinvloeden. Maar gelukkig heeft Paul Klipsch daar voor ons over nagedacht; 3-kanaals stereo!

Daar is m.i. best wat van te maken. Je zou bijvoorbeeld gaten in de wand(en) kunnen boren en zo helmholzresonatoren creeren indien nodig. De stijfheid van de wanden hangt natuurlijk af van hoever de bevestigingspunten vanelkaar zitten. Het voordeel van een slappe wand is dat'ie redelijk veel energie in het laag kan absorbeten. En dat je hemkunt tunen, stijver maken. Gips op zich is vrij hard voor wat de hogere frequenties betreft. Niet veel anders dan een stenen muur.

De ultieme expressie van melancholische nostalgie; Astor Piazzolla: The Rough Dancer and the Cyclical Night http://www.themodernword.com/borges/borges...olla_night.html http://www.piazzolla.org/

Hiermee vindt ik het wel. Maar 'ns een zaterdagochtend aan besteden.

.... en instrumenten hebben geen timbre ..... ja, maar daar luister jij niet naar als je je set aan het beoordelen bent, dan luister je alleen naar de klank ...... Ehm ... timbre (klank kleur) is een eigenschap van klank .... http://nl.wikipedia.org/wiki/Klankkleur

Mooie oplossing! Ik heb er zelf wel eens aan gedacht om de CD's zodanig, in diepte versprongen, op te stellen dat de doosjes zelf als diffusor gaan werken.

Een beetje in de buurt : http://www.reefhout.nl/ Wat verder weg, maar een topper : http://www.fijnhout.nl/

.... en instrumenten hebben geen timbre .....

Ah, merci.

Waar zit Lansink?

De stem van m'n moeder. Maar wat voor waarde moet je daar aan hechten als je haar uit duizenden herkent over een bar slechte krakende telefoonlijn? Waarom wil je een referentie hebben?

Black Sabbath

Momentopname: Sofia Gubaidulina: Stimmen .... Verstummen, symphonie in 12 movements Olivier Messiaen: Quatuor pour la fin du temps Leonardo Balada: Concerto for Four Guitars and Orchestra

Welzeker! All time favorite: Wire hun eerste drie zijn top: pink flag / chairs missing / wire 154

up/super-sampeling technieken, of beter hoge resolutie formaten, hebben zo hun nut, met name als het signaal in het digitale domein bewerkt moet worden. Bewerkingen in het digitale domein zijn niet verliesloos. e.a. gedemonstreert in drie plaatjes, de dat is in dit geval geen muziek maar een plaatje. Dat doe echter aan het princiepe niet af. In de eerste afbeelding het histogram van de te bewerken foto. Dit laat gewoon zien hoevaak een bepaalde grijswaarde voorkomt. Nu gaan we het bewerken, de lichte delen worden wat versterktt volgens bijgaande curve: Het resultaat van deze bewerking: De lichte delen zijn inderdaad wat sterker, maar geheel niet gewenst zijn al die witte lijnen in de linker zijde van het histogram. Dit betekend dat door een bewerking ik data verlies in de donkere delen van de foto. Coverteer ik nu de onbewerkte foto van een 8 bits naar een 16 bits formaat en voer ik dezelfde bewerking uit (en converteer vervolgens terug), dan ziet het resultaat er veel beter uit. Met digitale geluids data werkt het niet anders.

Anna Caram, maar vooral Badi Assad (en ze is nog mooi ook,... schande)

Geur en geluid, dus ook muziek, zijn de sterkste "triggers" voor associaties en herineringen. Het frapante is dat dezen niet altijd "getriggert" worden. Als je bewust een plaat op zet om "in de mood" te komen werkt het vaak niet. Maar als je geheel onverwacht een bepaalde flard van een stuk hoort kan het je geheel verplaatsen in een situatie die gerelateerd is aan die muziek. Diana Ross, Mahogany, schuifelen bij het eerste klassenfeestje.... Ook kan op deze wijze muziek een compleet nieuwe reeks associaties en gedachten op gang brengen, als een soort van half wakend, half slapend meditatief moment. Al ik vast zit met m'n werk, graai ik willekeurig in de platenkast en luister wat. Werkt het niet, dan wat anders, maximaal drie maal. Er zijn natuurlijk stukken die bijna altijd werken; Billy Holliday, Strange Fruit; Deep Purple, Child in time (studio versie, het hooge nootje); Wagner, het stukje dat in RUR werd gebruikt; Pink Floyd, Umma Gumma (beluisterd in de franse alpen, wij in het dal en het busje met de stereo hoger op in de bergen) etc. Een aantal werkt positief, maar velen zijn te pijnlijk om hier te noemen.

Je moet recenties nooit als een absoluut gegeven zien. Recenties kunnen een uitstekende richtlijn zijn als je een bepaalde recencent een langere periode volgt en ook de apparatuur die hij bespreekt regelmatig beluisterd. Zo kun je een soort van referentie opbouwen. Vinden "hij/zij/hullie/zullie" er dit en dat van, dan valt het bij mij in de catagorie .xyz. Hetzelfde voor muziekrecencenten. Filter eerst de trends er uit, dan de recencenten die nou niet bepaald de zelfde ideeen hebben als jijzelf. Bij wat er dan over blijft kunnen een aantal te beluisteren zaken zitten. Maar natuurlijk altijd in de gaten houden of je het kind niet met het badwater weggooit.

Wat een ongelofelijk tendensieus stuk zeg. Het geneuzel is weer eens eerste klas! Bah! Waarom laten zovelen zich door de propaganda van de muziek industrie inpakken? Het begint er langzamerhand op te lijken dat als je het zelfde, niet ter zake doende, argument maar luid en vaak genoeg blijft herhalen , "iedereen" je gaat geloven. Het gelijk krijgen is weer eens belangrijker dan het gelijk hebben. Er wordt gerefereerd aan het succes van iPod, wat er vergeten wordt is dat het downloaden van iPod gelijk staat aan het kopen van een singeltje. Iets, dan mijn middelbare school klasgenoten met grote regelmaat konden doen en ook deden. De platenindustrie zelf heeft met veel success het singeltje om zeep geholpen (prijs). Bovendien is het hele iPod gebeuren een 'novelty', dus om nu al te gaan roepen dat het een succes is is een beetje kortzichtig. Het is nu een succes, maar voornamelijk voor Apple, de platenindustrie heeft voornamelijk dwars gelegen. Het grootste probleem voor de muziek industrie is en blijft de prijs. E 0,8 - 1.4 per song is ridicuul!! Hoe verwachten ze dat hun grootste doelgroep dat gaat opbrengen? Hebben de tieners dan zoveel te spenderen, zo ja, is muziek dan het enige om het aan uit te geven? M.i. mag een pop cd niet meer dan E 7.- kosten en een klassieke E 10.- De muziek industrie heeft al jaren boter op het hoofd. Waarom moet er $ 50.000.000 aan de promotie van een Micheal Jackson album worden uitgegeven? Waaron moet een Mick Jagger album op 36 exotische lokaties worden opgenomen, met evenzovele producers en een veelvoud aan muzikanten? Verder loopt de industrie aan tegen de gevolgen van hun "globalisering". Door hun enorme omvang zijn lokale artiesten niet meer interessant omdat die in feite meer moeten gaan opbrengen dan hun "globaal interessante" collega's. De totale overhead kosten worden n.l. evenredig verdeeld en de marges moeten overal maximaal zijn, zelfs voor ons kleine kikkerlandje. Typerend is dan weer wel dat er nog nooit zoveel muziek is uitgebracht als heden ten dage, alleen wie zit er op te wachten tegen deze prijzen? En in de klasieke muziek; waarom 3765 uitvoeringen van Beet's 5e (symphonie of piano concert)? En laten we het maar helemaal niet over Vivaldi's jaargetijden hebben .... Om een of andere reden legt niemand de relatie met Bollywood. Neen, niet Hollywood want die gaan hard dezelfde kant op als onze platenboeren. Hoe kan het dat de indiaase film industrie de grootse is? Neen, niet omdat ze de potentieel grootse markt hebben, die van hollywood is veel groter. Maar omdat ze de grootste markt gekreeerd hebben. Een kaartje voor de film is spotgoedkoop, zelf leden van "de laagste kasten" kunnen er bijna dagelijks naartoe en doen dat ook. Bollywood draait om omzet, niet om marge, dat is m.i. het grote verschil. Het enige echte voordeel dat ik zie voor downloadable muziek is dat er nu bijna geen reden meer is om bepaalde artikelen uit de catalogus te nemen. Er zou zelfs iets kunnen ontstaan als het Gtenberg Project maar dan voor muziek: http://promo.net/pg/index.html Janis Ian heeft een serie artikelen over de industrie waar ze sinds haar 12e deel van uit maakt geschreven: http://www.janisian.com/article-internet_debacle.html http://www.janisian.com/article-fallout.html http://www.janisian.com/article-internet_debacle.html of http://www.janisian.com/article-ethics.html al haar artikelen vindt je hier: http://www.janisian.com/articles.html

De dame monk niet gevonden in bij de locale platen boeren maar wel, Rush : Feedback Ooh yeah!, OOOOHHHHH YEEEEEAAAAHHHHH!!!!!!!!!

Klinkt interessant, morgen maar n's een platenzaak in duiken om e.a. te beluisteren. Dank,

JazzLuva, kun je me hier wat meer over vertellen? Over ander werk van haar? Wat zijn haar "perfecte drie albums"? Ik heb ergens iets van een opera gezien? 'k kan haar wel op allmusic opzoeken, maar die verhaaltjes daar zijn vaak nogal niets zeggend en anoniem. Gezien allerhande andere artiesten die je beluisterd en gepost hebt, waarvan ik een groot deel kan waarderen, vraag ik het jou. TIA,

De rietjes waren bedoeld om een minder turbulente luchtstroming in de poort te verkrijgen, niet om diens oppervlak te verkleinen. Opvullen van een bas reflex poort is m.i. tamelijk onzinnig. Het is net zoiets als 110 volt in je huis aan leggen om je versterker wat te temperen. Als je problemen in het laag hebt ligt de oorzaak meestal in de acoustiek en de plaatsing van de speaker. Of je hebt de verkeerde speaker voor de ruimte, of de speaker is gewoon verkeerd ontworpen. Bij het veranderen van de poort verander je de (helmholz) resonantie frequentie en houd je gewoon een "verkeerd" afgestemd geheel over. Variovents hebben niets met het basreflex princiepe te maken. Een variovent wordt gebruikt om een stromingsweerstand in een kast te bouwen, dus om de Q van de kast te veranderen. Het wordt voornamelijk gebruikt om ondergemotoriseerde speakers toch in een gesloten kast in te kunnen bouwen zodanig dat de Qt laag blijft.