Seed7

de 1e, en middelbare school setje, Teleton geintergreerde versterker losse Teleton tuner, Kenwood speakers, een zeer oude Dual en een Philips portable CD10. 2e set, Musical Fidelity A100-X, Translator Heliodoor, Dual CS5000 en een Philips CD950. Alles behalve de Dual functioneert nog uitstekend en wordt tzt weer opgesteld

Waaromniet twee elektromotoren met hun assen aan elkaar knopen, een in het stopkontakt en de ander aan de apparatuur?

o.a. http://www.bd-design.com/

JA, achter de "trechter" zit de tweeter, het is een z.g.n. compressie driver. Het plaatje van de volgende link laat zien hoe e.a. er uit ziet van achter: http://www.zingali.it/images/company/technology-2-big.jpg En de sleuf is inderdaad het basreflexgat. In de nieuwere uitvoeringen van deze speaker zit deze in de achterkant. Camera: Canon EOS 300D http://web.canon.jp/Imaging/eosdigital/menu.html

De ruimte is ~3.8 x 7.5 m. De speakers staan zo'n 1.8 m uitelkaar en de luisterpositie is zo'n 2.5 m vanaf de basis van de driehoek. Op zich een realtief kleine luisterdriehoek die goed werkt bij muziek in kleine bezetting. Bij groot orkestwerk klopt er niet veel van, maar dat is bijna altijd zo. De speakers staan ~2.4 m van de achterwand. Dit geeft de minste problemen in het laag. Alleen een drietal sterke resonanties rond de 90Hz blijven, zolang die echter niet worden aangestoten is er niets aan't handje. Plaatsing van de muziek loopt van de linker muur tot iets voorbij de rechter speaker. Dit is sterk afhankelijk van de opname. Met name bij orkestwerk is het meestal van speaker tot speaker. De diepte is enorm en boogvormig, bijna irritant, in het midden speelt alles zich zo'n 1.5 m achter de speakers af. Een solist lijkt vaak achter het orkest te staan. In m'n oude woonsituatie was dit geheel anders, de set stond over dwars in de ruimte met een grrot object tussen de speakers. De muziek werd lineair en een halve meter voor de speakers geplaats. Dit geeft een veel realistischer beeld. De kamer is slechts voor 50% "dedicated" voor het luisteren. Achter de luisterpositie staan nog een bank (het rode hoekje rechts in een van de fotos) en twee stoelen.

Jawel. Links gaat het nog wel, maar rechts zit die openhaard in de weg. 'K ben al met het e.a. in de weer geweest maar nog zonder duidelijke verbeteringen. De algehele acoustiek is nogal matig. Goede oplossingen hebben hun tijd nodig, helaas ....

Hoe? Als iemand een idee heeft, laat horen. Ik kan nu al wel zeggen dat ik geen gaten of sleuven oid in m'n parket ga zagen. Verder ben ik ook nog met porceleine- en glazen hoogspanningsisolatoren bezig geweest, maar dat ziet er nogal freaky uit. Het stoorde me meer dan de los slingerende kabels. Hier een "shot" met wat meer "ambiance":

'k moest even m'n nieuwe speeltje proberen, de camera:

Het, wat verlate, tweedepaasdaglijstje. Een soort van muzikale "ladies day" is het geworden. Begonnen met een passie, nu eens niet Bach of de Mattheus: Sofia Gubaidolina : Johannes Passion "Gubaidulina

Op het moment, dubbel cd's van Ike & Tina Turner, Van Morrison en iets dat ik blijkbaar niet interessant vond want ik weet het niet meer ondanks dat ik gisteren gekeken heb.

Eeen heel klein beetje Teepol (=natriumlaurylsulfaat) in de voorwas, dan nog een keer met demi. Teepol is een product van Shell, het is een pure "zeep" zonder enige toevoegingen (anders dan water). Een alternatief kunnen de wettingagents uit de fotografie zijn, die ook zeer "schoon" zijn. Overigens is ultra-pure water een van de allerbeste schoonmaakmiddelen, het lost zelf RVS op, maar wel langzaam. Isopropanol e.d. worden voornamelijk aan schoonmakmiddelen toegevoegd om het (streeploos) opdrogen te bevorderen. Daarnaast zal het hier en daar wel wat aanslag oplossen, maar in de gebruikte concentraties is de oplossende werking van ondergeschikt belang. Het filmpje dat Glassex e.d. achterlaten is vermoedelijk een miniem laagje was, dit geeft na het uitpoetsen het fraaie glansresultaat. De "library of congress" heeft zo z'n eigen receptuur, zie http://www.loc.gov/preserv/care/record.html

Ah, dus Spido is een vierdimensinaal wezen ...

Geinspireerd door Erik's beursverslag en de andere setbesprekingen in de recenties groep, zomaar een idee. Doe er mee wat jullie willen. Een deel van de muziek die bij dit soort besprekingen en demos gebruikt wordt ken ik niet, ook lijkt ze mij vaak niet interessant genoeg om aan te schaffen. Dit zal ook voor anderen gelden, hierdoor ontbreekt een gemeenschappelijke referentie. Nu, het idee is om gezamelijk een cd samen te stellen die voor deze doeleinden gebruikt kan worden. De HearReadersTestCD. Er zijn hierbij twee lastige aspecten, het samenstellen van de playlist en het beschikbaar maken van zo'n cd. Om met het laatste te beginnen, we hebben een centraal persoon nodig die beschikt over voldoende bandbreedte, web / ftp-space en de technische kennis om aan de hand van aangeleverde WAV's o.i.d. een ISO samen te stellen (ik niet). Dan moet deze ISO ook nog eens voor download aangeboden worden. Ik ben me bewust van de juridische aspecten van het laatste. Het eerste punt, de playlist. We hebben zo'n 70 minuten voor muziek ter beschikking, dus daar moet wel iets mee te doen zijn. Als de track-lengte to ca 5 min beperkt wordt is er ruimte voor 14 verschillende stukken. Hiermee moet toch een redelijke indruk van een set te verkrijgen zijn. Ten aanzien van de tracks zelf, hier een voorzetje. Voeg toe, knip en plak er maar in totdat er iets zinnigs ontstaat.

'k heb gelijksoortige ervaringen met de Statenhal en dat op een en de zelfde avond tijdens North Sea Jazz. De hele avond was matig, tot Miles Davis het podium betrad. Het verschil was groter dan dat tussen het standaard midisetje en een kwaliteits set. Best PA ooit (allen bij/in diverse gelegenheden): - Greatfull Death - Kraftwerk - Einstuertzende Neubauten

Free: Free Hun tweede, en wat mij betreft hun meesterwerk, ondaks dat velen de derde, fire and water, meer kwaliteiten toekennnen. Het mooie van de tweede is de lichte onbalans, de spanning, niet alles is uitgekauwd. Nog met beide voeten in de blues wordt hier een prachtig ingtoomd en melancholisch rock-album neer gezet. Fleetwood Mac: Rumours Ook al zo'n album dat ongekende hoogten bereikt dankzij alle spanningen tussen de muzikanten. Frappant dat zoveel negatieve emotie toch kan worden omgezet in zoveel creatieve energie. Tom Waits: Small Change Een van de vele parels in het oevre van deze chroniqueur van het leven in de nacht, de goot, de bordelen en "elsewhere..." Jazzy, laidback en toch met "bite". Isaac Hayes: Black Moses Soul extravaganza extra ordinaire, waar 16 jarige engelse wannabeesoulmeisjes een puntje aan kunnen zuigen.... Black Sabbath: Black Sabbath De "Godfathers" van de heay metal: What is this that stands before me? Figure in black which points at me. Turn around quick and start to run. Find out I'm the choosen one. Oh No! Big black shape with eyes of fire, telling people thier desire Satan sitting there he's smiling. Watches those flames get higher and higher. Oh god please help me! Oh no! Oh! Get off Child crys out for its' mother. Mother's screaming in the fire. Satan points at me again. Opens the door to push me in. Oh God please don't, oh no oh God! Is this the end my friend? Satan's coming round the bend. People running cause they're scared. Yeah people better go and beware. No no! Oh God no! Oh Ahh No Tot zo ver voor vanmiddag, vanavond, we zien wel ....

Ja, mij. Maar voor die E50.- doe je niet zo veel. 4 a 5 popCD aanbiedingen of als je in de klassieke hoek zit een enkele fullprice Cd plus een super bargain. Opnieuw kopen van de oude kollekie, amper. Wel veel muziek uit vervlogen jaren die je als puber en twen met plezier aanhoorde, maar nooit echt naar luisterde. Alsof je er emotioneel / intellectueel nog niet aan toe was, denk b.v. aan Van Morrison, Anne Clark, Lauri Anderson etc. Daarnaast wordt met de jaren de smaak steeds breder, b.v. opera kwam er vroeger niet in. Nu begint zich het interesse langzaam te ontwikkelen. Aangaande opmerkingen in deze draad over platenzaken en assortiment, gelukkig zijn er nog her en der wat Plato's, Waaghalzen enzo die nog een ruim assortiment aan hedendaagse pop/rock/dance/... hebben en zelfs een klein beetje jazz. De situatie op klassiek gebied is veel slechter. De locale van Leest (voorheen Fox) heeft z'n assortiment bijna gehalveerd. Ik krijg daar soms de nijging om een hele stapel cd's uit te zoeken en dan gewoon een bod te doen, zo sterk is mijn indruk dat ze het hele klassiek gebeuren liever zien verdwijnen. Dat schept weer ruimte voor DVD's of, in het geval van de FreeRecordshop, condooms. Het hele gebruik en "consumeren" van muziek is aan het veranderen. Mensen kopen het niet meer, niet omdat ze het downloaden, maar omdat ze niet meer geinteresseerd zijn. Muziek is een soort fast-food geworden, effe snel een stukje ontbijtradio. Een van de nietszeggende commerciele dreutelzenders tijdens het werk, tussen de middag een ander deuntje tijdens de lunch en zo voort. 'sAvonds zit men liever voor de buis met het gehate "viertje" linksboven in de hoek. Gelukkig blijven er altijd de gourmets, die de tijd nemen om te genieten.

Waarom die droopy Henk. Behoud van energie is m.i. een zeer belangrijk aspect. Behoud van energie in al z'n aspecten. ... en om wat aan die energie te doen ga ik nu op m'n besneeuwde dakterras zitten en drink een glaasje Kulminator EQ. Een biertje dat zo zwaar is (stamwort, niet alcohol) dat het op warmere momente volslagen ondrinkbaar is.

Niet alleen Japanse, bijna alles wat hedentendage als het nonplusultra gepresenteerd wordt is voor mij klinisch dood, smakeloos en koel becijfert. Niet interessant. Denk aan Maclaren F1, alle Ferrari's na de BB, alle Lambo's na de big C, bijna alle audi's na de RO80, alle kleine blikjes met een veel te grote motor, alle uit de historie opgeduikelde en tot een zombieleven verwekte merken als Spijker, Maybach, Bugatti ... Het is niet van belang dat EVO's sneller zijn dan een S4 of een ingekorte Quattro, het is niet van belang dat een GTR sneller is dan een 911. Wat wel van belang is dat de 911 en concept is dat zo' n 40 jaar ontwikkeling achter de rug heeft, ondanks dat het concept "niet deugt" en dat men er desondanks resultaat mee haalt. Wel van belang is dat Audi en Lancia vrijwel gelijktijdig de motorsport wereld op z'n kop hebben gezet met een concept dat nu nog steeds tot de absolute top behoort. Wel van belang is dat als je met een tiental hoog aangeschreven sportsaloons het circuit op gaat en er bij de enquete nadien blijkt dat de door de bestuurders als favoriet genoemde auto een van de laatsten kwa tijd is (Alfa 156). Het gaat namelijk om de ervaring. Het gaat er om dat deze auto je het gevoel geeft dat je fantastisch lekker aan het sturen bent. En exact het zelfde geld in de audio wereld! Mijn Ford LTD Landau had meer dan 500pk (supercharged), een van m'n Lancia's Beta HPE had meer als 230pk een ander was niet te meten (en te houden). Het meeste plezier heb ik beleefd aan m'n Acadiane, nu rijdt ik een 15jr oude camry. Het ding doet het, netzoals een midi setje, zelfs de achterruitverwarming. Het is erg eenvoudig om een superauto / super audio te bouwen, het is domweg een kwestie van budget. Het is ongelofelijk moeilijk om iets te maken dat veel meer is dan dat .... origineel

Licht / zwaar en resonaties. Iets waar je een aardige boom over op kunt zetten. Of het nu loopwerken, plateaus, armen, elementen of speakers betreft. Een simpele methode om met resonaties om te gaan is massa, wat je min of meer doet is de resonanties over een heel breed gebied uitsmeren en ze vervolgens min of meer dempen. Een andere weg is zorgen dat je maar een enkele specifieke en zeer sterke resonantie hebt, natuurlijk stem je het geheel zo af dat ze in een gebied valt waar ze niet wordt aangestoten. Puur op gevoel, wat denk je dat de resultaten zullen zijn ? Ten aanzien van de opmerking dat binnen de gehele setup van een draaitafel de nadruk op de arm zou moeten liggen, een vraag, in hoeverre is dit het resultaat van het steeds beter worden van de loopwerken? Hoe staat een modern loopwerk in prijsklasse X ten opzichte een van 20 jaar geleden? En hoe staat dat met armen? Mijn indruk is dat de progressie op loopwerkgebied groter is geweest dan dat op het gebied van armen. Tenslotte, in hoeverre heeft een bepaald "modebeeld" of een "trend" invloed op het ontwrp van complete system. lichte armen, zware armen, ultra lichte armen ....

Evo's ...? Waar heb je dat nu voor nodig, toen Lancia de fameuze S4 introduceerde schrok de FIA zich rot en heeft meteen maar de complete groep B afgeschaft. De "urban legend" vertelt dat de S4 de F1 Ferrari's uit die tijd op het Fiorano circuit gewoon konden bijhouden....

Voor zo'n grote bak heb je geen vermogen maar koppel nodig. Je hebt natuurlijk wel voldoende vermogen nodig om de brandstof enigzins op peil te houden. Ach jaa, die jongens van tegenwoordig, ze vergeten wel dat de 60'er Alfa's en Lancia's in hun tijd al dingen deden die vele japanners en duitser pas 40 jaar na dato voorelkaar kregen met handen vol kleppen enzo .... Denk b.v. aan de Alfa Berlina 2000, een auto uit ca 1969 met al zo'n 135 pk uit 2l en in de carabinieri uitvoering bijna 160 pk. Of een Facetti blokje voor een Lancia Fulvia HF, 1300cc en 160 pk .... gewoon voor op de weg, daarmee rijd je nog steeds rondjes om bijna iedere GTI Omdat het hier over audio dient te gaan, bijgaand het geluid van een 72'er Berlina 2000, zo te horen met blerpijp ... http://www.classicargarage.com/common/soun...lfa-berlina.wav

Hmmm, dat is maar net hoe je massa gebruikt... Wat men momenteel erg veel ziet is een "ongedempt" loopwerk met een "zeer zwaar" plateau. Puur gevoelsmatig vraag ik me af of dat wel de goede weg is? ... gevoelsmatig, een licht plateau geeft een wat dynamischer gebeuren, een zwaar plateau geeft mogelijk meer detail maar boet aan "snelheid" of "levendigheid" in. Waarvoor dient de massa, gelijk loop en gebrek aan resonaties. Voor het eerste hoeft de massa zich niet in het plateau te bevinden. Voor het tweede kun je je afvragen of dat wel de juiste weg is. Je kunt namelijk met een licht plateau ook het een en ander afvoeren zonder dat het massa vergt. M.i. ziet een draaitafel er als volgt uit, een starre constructie/plaat waaronder een grote massa (vliegwiel) hangt en waarboven een zich een relatief licht plateau bevind voor het zwarte goud. Vervolgens kan men, afhankelijk van de omgeving, besluiten om het geheel op een luchtgedempte actieve trillingsarme tafel te plaatsen. Ter zijde, ten aanzien van amerikaanse motorblokken, zij hebben veel inhoud nodig om het koppel te genereren dat nodig is om het gewicht van zo'n bak ueberhaupt van z'n plek te krijgen. Dit uit ervaring, ooit bezat ik zo'n 2400 kg en 12 m2 amerikaams staal met een 400 ci blok (6.6L), een Ford LTD Landau uit 74.... wat een ellende .... het liep wel maar je had iedere twee maanden een nieuwe automaat nodig .....