Seed7

James Brown, vanavond 22.25 uur BBC2, Souldeep: the story of black popular music. Een fraaie serie documentaires.

Uhm, wat is dit nu weer voor onzin ...

Om te ontspannen na een drukke werkdag, ik lag al snel te knorren, Raymond Scott: Soothing Sounds for Baby Om weer helemaal fit te worden, The Secret 7 (Raymond Scott): The Unexpected Een echte single point mono opname, The Beau Hunks with Ronald Jansen Heijtmajer: Fingerbustin` Na al dat 'novelty' gedoe van m'n favorite Basta lable, nu wat serieuzer; Jazz op de fluit. Een serie fraaie interpretaties van Ellington/Strayhorn composities. James Newton: The African Flower (voor wat het waard is, van vinyl, Blue Note 1985, DMM) Jazz op de drums. Van de meesterdrummer van eigen bodem. New Association (Pierre Courbois): To Be Continued Tot slot, na "all that jazz", 'now something completely different', Fad Gadget: Under The Flag

Mmm, iets voor de zelfbouwers? Een tweedehands Branson badje en knutselen maar. 'K ben alleen bang dat de gebruikelijke 40 KHz een beetje aan de lage kant is voor de tere plaatjes, maar het is wel de meest grondige reiniging die 'mogelijk' is: te vinden bij http://www.highend-exclusiv.de/ onder het item Tuning/Roehren

Dank je voor het lijstje, weer wat om mee te hobbieen. Ik heb'm wel eens op "allmusic" opgezocht, maar die jongens hebben over het algemeen een zeer sterke U.S. gerichte visie op muziek, waar ik niet veel mee kan. Die eeuwig doorgaande nummers is wat ik me, enigzins vaag, herinner van live opnamen die ooit door de VARA zijn uitgezonden, toen engagement nog iets betekende... Meredith Monk is inderdaad al in de platenkast verschenen, zowel op vinyl als cd. Bij haar oudere werk voel ik sterke associaties met Greetje Bijma (barefoot in the snow) en vraag ik me, net zoals bij Greetje, gaat het nu om het showen van de vocale mogelijkheden of gaat het om de "inhoud". Niettemin kan ik er zeer van genieten, vooral haar 'opera' is prachtig. Dank je,

Rust: als je het idee hebt dat Paco de Lucia tussen twee noten door rustig een biertje kan drinken, ondanks het besef dat hij er wel " een paar honderd per minuut" speelt. Levendigheid, het wippende voetje, rithm and pace, het swingt. Puur instinctief, rust hangt samen met het loopwerk, levendigheid met de arm, element combinatie en afstelling daarvan. Het "verneukeratieve" is wellicht dat een gebrek aan rust zich voor lijkt te doen als levendigheid. Luistermoeheid is m.i. het criterium om "echte" en "pseudo" levendigheid te onderscheiden.

Jazz, Als je een top drie van Fela zou moeten samenstellen, welke drie komen er dan in? Reden voor de vraag, ik zoek een begin om wat meer van z'n werkt te beluisteren. 'k had vroeger wel wat bandjes van'm maar de inhoud daarvan was meer politiek dan muziek. Hoewel beiden bij hem natuurlijk onlosmakelijk verbonden zijn.

En wie het hardste brult ..................... die krijgt gelijk. Het ging over monopool en dipool, e.a. staat geheel los van ESL of Conus en specifiek over de wijze waarop lage frequenties zich in een "gesloten" ruimte gedragen en hoe ze op te wekken. Een discussie is een uitwisseling van ideeen en opvattingen, het doel is het vergroten van het persoonlijke inzicht en niet het al dan niet gelijk hebben of krijgen.

... en dan is 10 buizen ineens niet meer zo veel.

De maser refereerde eerder aan de door jou veelvuldig genoemde akoestische kortsluiting, volledige uitdoving, dan aan de frequentie van de geluidsgolven. Om volledige uitdoving te verkrijgen zul je een zeer gerichte coherente acoustische bron loodrecht op een akoustisch hoog reflecterend oppervlak moeten spiegelen. Het geheel moet dan ook nog op exact de juiste afstand staan. Een situatie die je niet snel in de luisterruimte zult aantreffen, ook niet voor lage frequenties. Bij een dipool wordt deze uitdoving benaderd haaks op de normaal van de weergever, het resultaat is dan een 8-vormig afstraal gedrag dat zich ook nog in een cardoid vormige afstraling laat modelleren door wat "vleugels" aan de speakers te bevestigen. Een situatie waar gedeeltelijke uitdoving hinderlijk wordt, het kamfilter effect bij hoorns en sommige electrostaten, kan eenvoudig vermeden worden door of een middenspeaker te gebruiken, of links en rechts een extra speaker te plaatsen die in een iets andere richting afstraalt.

Spido, Heb jij het hier over masers i.p.v. luidsprekers ???????????????????????

Kwa snelheid etc. komen OTL's probleemloos mee. Er staat momenteel een aantal 2e hansen op hifi.nl in de buizen sectie (Aitos, Atma Sphere en Fourier Pantherre). Als je zwart wilt, Graaf wordt zwart gespoten bij Ferrrari ... Maar serieus, aangezien in je shortlist redelijk zware jongens staan, denk b.v. eens aan twee mono geschakelde GM20's of een GM100/200.

In het kader van "hoeveel muziekplezier kun je hebben voor 5 euro", gevonden achter de toonbank van een vaag duits platenzaakje met voornamelijk schlager cd's en de verkoper wist eigenlijk niet wat hij er mee aanmoest, weggeven kon die niet en er geld voor vragen durfde hij eigenlijk niet. Hij was allang blij met mijn "genereuze bod" van 5 euro: Mozart; Sechs Streichquartette, Joseph Haydn gewidmet; Quarteto Italiano, 3 LP's Dvorak; Streikquartetten; Diverse uitvoerenden, 4 LP's J.C de Arriaga; 3 strijkkwartetten; Chilingirian Quartet, 2 LP's Constantijn Huygens; Pathodia Sacra ET Profana; Elly Ameling et all, 2 LP's Bruno Walter; The Birth of a performance; Mozarts Symph No. 36, 2 LP's 3 kanten oefenen met het orkest en op de 4e kant het uiteindelijke resultaat. Erg leuk! Beethoven; Sonaten fuer Klavier und Violoncello; Rostropowitsch & Richter, 2 LP's Boccherini; Two Quintts for Guitar and Strings; Szendrey-Karper Div; Duos fuer Violinen; Perlman, Zuckerman Smetana, Janacek; Strichquartette; Janacek Quartet Op twee zijden na klinkt alles, na een poetsbeurt, prima. Ik moet zeggen dat de aanschaf van de Okki Nokki het plezier in kopen en draaien van platen veel meer heeft vergroot dan de aanschaf van de Hyperspace.

Het begrip "audiofiel" kan dan wel nog niet zo lang bestaan maar de "platenindustrie" heeft zich er wel zo'n 100 jaar mee bezig gehouden om de geluidskwaliteit te verbeteren. Helaas is men daar in '80's mee gestopt. De redenen waarom men in het verleden platen zwart maakte hoeven niet dezelfde te zijn waarom men het nu nog doet.

Carbon is inderdaad een UV-absorber, echter om PVC UV-stabiel(er) te maken zijn er veel betere producten in de handel. Verder, is het voor een plaat van belang om UV-stabiel te zijn? Neen. Je zou een LP een jaar of 3 buiten moeten laten liggen om degradatie verschijnselen te gaan zien. Bij binnenhuisgebruik is dit nog veel langer. Als carbon de uv-stabilizer bij uitstek was zouden al onze regenpijpen zwart zijn. Carbon kan als vulstof gebruikt worden, maar daarvoor is het veel te duur. Veel goekoper zijn krijten. Als de prijs van het pigment een kriterium zou zijn zou carbon ook niet in beeld zijn. Titaanwit is veel goedkoper.

Ik ben er niet meer geheel zeker van, maar volgens mij heeft Menno vander Veen eens iets hierover in HomeStudio vermeld. Lang geleden, ik schat in een van de jaargangen tussen 1987 en 1991. Ik kan me drie artikelen herinneren waar het mogelijk in heeft gestaan; Als eerste en grootste kanshebber een artikel over schoonmaakmiddelen voor LP's en naalden. De middelen in de betreffende test bevatten teflon en zouden de kwaliteit drastisch verbeteren. Als tweede een artikel over de Morch armen Als derde en minst waarschijnlijke een artikel over Pink Triangle draaitafels. Ik bezit geen enkel oud nummer meer, maar misschien is er een verzamelaar onder ons die e.a. kan opzoeken. --edit: Ik heb Menno net een mailtje gestuurd met deze vraag, dus wie weet ... Ik zal bij ons op het lab eens een LP laten "uitmillen" om de hardheid te bepalen, misschien kan ik m.b.v. IR spectraal analyses nog wat meer over de samenstelling van LP's te weten komen. Als iemand kontakten in de platenperswereld heeft, ik zou wel geinteresserd zijn in een excursie naar zo'n bedrijf. Worden er nog wel plante geperst in NL?

Een fameus voorbeeld van analoog knip en plakwerk in de klasieke muziek is een of andere fluitsonate opgenomen door James Gallway, hij heeft al z'n adem momenten uit de opname laten knippen zodat hij virtuoser over zou komen. Bij beluistering doet het geheel echter nogal onwerkelijk aan.

Het zwart komt van koolstof (lampenzwart), dit wordt als pigment gebruikt. Koolstof kan extreem fijn gemalen worden, veel fijner dan andere pigmenten. Dit is een van de redenen waarom met name de ruis van zwarte platen lager ligt. Je zou dan verwachten dat een ongekleurde transparante plaat een nog lagere ruis geeft. Dit is helaas niet zo, ik vermoed dat de zeer fijne koolstof deeltjes ook een zekere mate van "smering" geven. Verder zitten er in vinyl weekmakers (DIDP, DOP, DEHP), meestal Phtalaten, vulstoffen (goedkoper dan PVC) en stabilisatoren om te voorkomen dat het PVC tijdens het persen verbrandingsverschijnselen gaat vertonen. Hoe zwart moet een LP zijn? Geen idee. Ik heb een paar LPs gezien die van een soort doorschijnend bruin/zwart waren en die uitmuntend klonken. Verder aspecten die van de invloed op de kwaliteit kunnen zijn is de samenstelling / ketenlengte van de PVC, de zogenaamde K-waarde.

Als we een analoge tape opname maken, wat hebben we dan voor kanaalscheiding? 60dB? Als we deze opname overzetten op CD blijft de kanaalscheiding vrijwel gelijk, we verliezen misschien een heel klein beetje in alle tussenliggende electronica. Als we deze opname overzetten naar LP, wat verliezen we dan? Ik meen dat bij het beitelen van de master de kanaalscheiding al niet hoger dan 30 dB ligt. Hier verliezen we dus inderdaad veel. Levert dit verlies veel aan "interactie" tussen de kanalen op? Ik weet het niet, het beitelen is een mechanisch proces, net zoals de hele rest van het productieproces van de LP. Bij het afspelen van de LP verliezen we ook weer aan kanaalscheiding en komen op ca. 25 dB. Persoonlijk vind ik het verschil tussen tape en LP groter dan tussen tape en CD, zoder daarbij een waardeoordeel over "beter" te willen geven. Dit is helaas vrijwel onmogelijk te beoordelen aan de hand van commerciele opnamen omdat er altijd de mastering stappen tussen zitten die voor beide media verschillend zijn. T.a.v. het vinyl proces, ik denk dat er hier veel "vervorming" wordt toegevoegd. Ik werk dagelijks met vinyl (geen LP's) en weet dat het niet bepaald een oneindig stabiel materiaal is. Het krimpt, weekmakers migreren uit het PVC etc. Wat gebeurt er bij het persen van de plaat, wat gebeurt er tijdens het afkoelen van de PVC massa? Wat voegt dit alles toe aan het geluidsbeeld en waarom beoordelen wij het resultaat als "positief"? T.a.v. "gerommel" in het laag, misschien kan iemand met een bi-amp set, met een lage x-over, eens proberen om alleen voor het laag de kanalen te verwisselen. Hoe klinkt het dan, wat gebeurt er met de afbeelding / ruimte?

Haudio, Mmm, ik denk te vermoeden waar je naartoe wilt, ondanks dat je weergave van het experiment niet geheel 'exact' is of mij geheel duidelijk is. Iets wat mogelijk dicht bij dit experiment in de buurt komt zijn opnamen met een jecklin schijf, uitstekend te beluisteren met een koptelefoon en maar zeer matig over de speakers. Of er over de speakers een gat valt kan ik me niet herinnneren. Om dat te bereiken zou je een jecklinschijf moeten gebruiken in de ruimte, om alle mogelijk reflecties aan de ruimte te vermijden. Daar we echter geen opnamen in de ruimte (space) kunnen maken hebben we altijd te maken met ruimte (kamer) invloeden. Als ik een "gat in het midden" waarneem is m.i. het over het algemeen zo dat het resultaat is van hoe het geheel gemixed is en niet van een te brede stereo basis. Bij een opname van een groot orkest b.v. speelt er zich altijd wel iets in het midden af, maar in sommige gevalen lijkt het wel of alle violen in de linker speaker geplakt zitten. M.i. kan dit er echter ook op duiden dat de afstand tussen de microfoons relatief klein was en dat ze tamelijk dicht op het orkest stonden. Er zijn experimenten gedaan aan maximale kanaalscheiding aan de ontvangende zijde, http://www.ambiophonics.org/#WhatIs Bij ambiophonics wordt getracht een maximale kanaalscheiding tussen de luidsprekers te bewerkstelligen, hetgeen fraaie resultaten oplevert. Extreem ruimtelijk. Simon's opmerking over de magie van de platenspeler is interessant. Het is iets waar ik me altijd over heb verbaasd. Vele manen geleden heb ik vergelijkingen mogen maken tussen LP en tape en LP en mastertape. Hierbij werdt duidelijk dat LP iets toevoegd. Later heb ik diverse apparaten en luidsprekers van Carver beluisterd, deze hadden alle de mogelijkheid om de stereo-basis te vergroten of de afbeelding verder naar achteren te plaatsen. Uit de literatuur hierover heb ik begrepen dat dit gerealiseerd werd door fase draaiingen in het laag toe te voegen. Als ik dit combineer zou het best eens zo kunnen zijn dat de LP e.a. in het laag toevoegd waardoor de angename ruimtelijke indruk ontstaat. "Gebrek" aan kanaalscheiding kan hier ook een oorzaak zijn, hoewel ik arm/elemet resonanties en producten van het LP-fabricage process een grotere kans geef. Dit ssort zaken zou m.b.v Csound o.i.d. te simuleren zijn.

Een theoretische afweging t.a.v. dit onderwerp; Voor een goede 'plaatsing en verstaanbaarheid' is het van belang dat er een bepaalde tijd zit tussen het directe geluid dat het oor bereikt en de eerste reflectie. Over het algemeen wordt hier van ca 10 ms uit gegaan, i.e. 3 m weglengte verschil. Nu is het zo dat als men de luisterafstand groter maakt het weglengte verschil kleiner wordt. Wat de optimale situatie is is natuurlijk van de luisterruimte afhankelijk. Gezien het feit dat men de set over het algemeen op een van de smalle zijden van de ruimte opstelt betekend dit dat de speakers relatief dicht opelkaar moeten staan en de luisterpositie zich ook relatief dicht op de speakers bevindt. En dan is er nog smaak .....

1,2 en 3 kunnen met een mogelijk "ja" beantwoord worden. Er zijn in de loop der tijd erg veel pingpongstereo opnamen gemaakt (1,3), met vaak ook nog een enkel instrument strak in het midden. Bij goede opnamen van dit type (b.v. John Coltrane, A Love Supreme) bestaat er wel degelijk ruimte om de instrumenten. Bij de slechte opnamen zitten de instrumenten links en rechts in de kast an de speakers opgesloten. Wat me ook regelmatig opvalt is dat de weergevers "veel te" ver uitelkaar staan en er een gat in het midden valt (2). Men probeert dit dan te compenseren door de luister-afstand te vergroten, hetgeen helaas niet echt help en het "beeld" alleen maar vertroebelt. Het vergroten van de luisterafstand betekend dat men het weglengteverschil tussen het directe geluid en de eerste reflectie verkleint. Deze zou in de ordegroote van 3m ( 10 ms ) moeten zijn voor een goede plaatsing van e.a. Ook zijn er opnamen, gemaakt en in de groef geperst, volgens de M/S opstelling. Hierbij heeft men een speciale voorversterker nodig om, per luisterrruimte en smaak, de juiste balans te vinden. Dit soort opnamen zul je echter hoogst zelden tegenkomen. Om een extreem breed stereobeeld te creeeren heb je (naar Paul Klipsch) drie luidsprekers nodig. De midden luidspreker wordt dan mono aangestuurd. Nog extremer is een setup met 5 of 7 speakers die elk verschillend worden aangestuurd, volgens de opzet van een Bessel-array. Hiermee is extended stereo ook mogelijk. Interessante literatuur t.a.v. opnamen, microfoons opnametechniek en weergaveomgeving: Microphone Manual, Design and Application; David Miles Huber; Howard W. Sams & Co. ISBN 0-672-2598-0 Sound Recording Handbook; John M Woram; Howard W. Sams & Co. ISBN 0-672-22583-2 Sound System Engineering; Davis, Davis; Howard W. Sams & Co. ISBN 0-672-21857-7 De laatste geeft ook zeer veel informatie over akoustiek, studio bouw, luisterruimtes (LEDE) etc.

Right! Leuk voor galgje . Maar waar krijg ik dat sapje? Zal ongetwijfeld goedkoper zijn dan kant&klaar. In welke verhouding voeg ik dat toe aan welke andere ingredienten? Zal het geen enge chemische reacties veroorzaken?? Alvast bedankt voor je antwoord. Met vriendelijke groet, Erjee. De receptuur vind je hier: http://www.loc.gov/preserv/care/record.html Chemicalien kun je o.a. bij de firma Boom bestellen: http://www.boomlab.nl/