Seed7

Dit is wel een leuke https://pure-analogue.com/the-equalizer/ , dus nadat een masterband gemaakt is kan de cutting engineer zich vlak voor het snijden ook nog uitleven. Mmmm....

Ik ben kunstenaar. Mijn werk hangt in een galerie. De galerie-eigenaar schildert mijn werk over in fellere kleuren. Dat verkoopt beter. Dan klaag ik de galerie eigenaar aan. Maar ..... ... het is iets complexer want ik schilder in m'n eentje. Een album wordt door velen gemaakt en de rechten liggen niet bij de artiest. Maar ze accepteren het wel want, Dit is ook een remaster en uit respect voor de artiest zou je die niet moeten kopen.

https://www.discogs.com/sell/list?artist_id=361080&ev=ab

Voor tekst en uitleg: https://emptyset1.bandcamp.com/album/blossoms

Top ouwe Haagse prog.

EP's, Kort maar krachtig:

In principe zijn de kamfilter-effecten er altijd, maar bij voldoende reflecties hoor je het niet meer. Domweg omdat er zo veel over elkaar heen liggen en je veel verschillen in looptijden hebt. Als je de kleine ruimte akoestiek bekijkt, van laag naar hoog dan heb je eerst een gebied dat door staande golven gedomineerd wordt (staande golven op zich zijn er door het hele frequentiebereik) dan is er een overgangsgebied gevolgd door een gebied dat door reflecties gedomineerd wordt (wederom, reflecties heb je door het gehele frequentiebereik). Dan weer een overgangsgebied en uiteindelijk het diffuse geluidsveld. Demping neemt energie weg, dus de effecten zijn zachter, maar als je te weinig spreiding in het afstraal gedrag hebt zijn de kamfilter-effecten er nog steeds. Dit is een situatie waar een (polycylindische) diffusor achter de luisterpositie zinvol kan zijn. Met normale dynamische luidsprekers zul je hier geen last van hebben omdat die een breed genoeg afstraal gedrag hebben. Boosdoeners kunnen kleine hoorns zijn, Klipsch Heresy (de oude modellen) of grote breedbanders die al in het mid sterk beginnen te bundelen net als oude modellen full range electrostaten.

Meer rondstralend dan echt gericht is noodzakelijk. Als je een te weinig rondstralende luidspreker hebt heb je ook minder reflecties. Dit maakt dat je kamfilter effecten krijgt, de nasale klank. Dit is goed te horen bij gerichte hoorns en oude elektrostaten. Hoe meer rondstralen een luidspreker hoe diffuser het geluidsbeeld wordt, dat is te verhelpen met de "truuk" het beinvloeden van het afstraalgedrag dat niet te koste van kwaliteit gaat. T.a.v. fase problemen, met een rondstraler bedoel ik zoiets als een Duevel, zeker niet de Boses. Die laatsten hebben inderdaad problemen.

Er is een truuk, maak de speaker rondstralend met een amplitude piek in de luisterrichting. Op zich is het fase gedrag van een rondstraler niet slecht, het probleem zit'm meer in de interactie met de ruimte. De zeer onevenwichtige spectrale verdeling van de vele reflecties aan alle verschillende materialen in een niet geoptimaliseerde akoestiek. Wat echt een rommeltje maakt van de amplitude-fase relatie zijn diffusors, met name QRD's & co, die dan ook nog het spectrum onevenwichtig beinvloeden. Dan liever een wat meer rondstralende luidspreker. Het is niet voor niets dat luidsprekerfabrikanten meer en meer streven naar een vlakke amplitude ook onder een hoek tov de baffle.

Ja. Helaas voor jou en velen met je is het uitgangspunt niet juist. Dat mede omdat je geen idee hebt wat er gebeurt voor het zilveren schijfje bij jou in het laatje verdwijnt. De hele opname kant wordt genegeerd en allerhande guru's gaan roepen hoe fantastisch die opname is. Laat die opname nu uit een doosje komen. Laat dat doosje al decennia bestaan al is het wel veel kleiner geworden. Het doosje van de Abbet Road studios, galmkelder met reverb plates: Het doosje nu, een digitale fingerprint / convolutie pluging van de reverb plates van Abbey Road Studios: Dit is maar een heel klein aspect van wat er aan de opname kant gebeurt. Er moet heel wat afgeprutst worden om iets van beleving in jou ruimte te krijgen. Het kan natuurlijk veel simpeler, ik heb daar al eens een serie clips van gepost. Een enkele stereo microfoon en het slim positioneren van de muzikanten en hun 'weergevers". http://www.johncuniberti.com/onemic/ Dan, afstraalgedrag van een instrument. Waarom kijk je nu naar omni's. Denk aan een gloeilamp met een lampenkap. Kijk naar het licht en de schaduw. Zo kun je je het afstraalgedrag van een instrument voorstellen. Nu pak je de camera en maakt een foto. Hoe ga je nu met die foto, of dia en een gloeilamp dat schaduwpatroon reproduceren? Het zelfde met een microfoon en een rondom stralende luidspreker. Het antwoord is helaas niet. Je kunt met het directe geluid heel dicht bij komen, de rest helaas niet. Het afstraal patroon naar de zijkant is bij een gewone luidspreker net zo anders als dat van een omni ten opzichte van het patroon van een instrument.

In die hele periode wordt er al heel veel op de manier opgenomen die @kappa7 beschrijft, droge opname, microfoon strak op het instrument, panpot en dan door een (plate) reverb. Zeker van af de jaren '70 is het standaard.

Deze bedoelde ik, hier hoor je het verschil in locatie in de zaal @ 28:31

Over het algemeen ja, het enige dat je kunt nastreven is dat het zo klinkt als bij het masteren. Heb je het filmpje van de presentatie dat ik hierboven heb gepost bekeken? Daar hoor je o.a. het verschil tussen twee plaatsen in een concert zaal. T.a.v. de dubbele akoestiek. Dat is een van de belangrijkste redenen om in een luisterruimte de eerste reflecties te dempen en de gehele ruimte licht maar breedbandig gedempt te hebben. Meer gedempt dan voor een rondje koffietafel prettig is. Dit zorgt er voor dat de signalen in de opname je gehoor/hersenen triggeren voor de plaatsbepaling in plaats die van je eigen luisterruimte.

Het afstraal gedrag van een viool is compleet anders dan van een luidspreker. Ook leg je dan twee keer de zelfde akoestiek over elkaar heen. Je krijgt de ruimte invloed versterkt te horen.

De vraag is wat je (werkelijk) wilt, een realistische opname of een opname die in jou afluistersituatie voor jou realistisch klinkt? Maar als het je serieus interesseert, filmpjes te over (viool, acoustische gitaar, elektrische gitaar (die natuurlijk ook akoestisch is))

Ondes Martenot is een elektronisch instrument uit de jaren '30 van de vorige eeuw: