Seed7

aangepast. De muziek komt van het weblabel noechorecords en is daar te downloaden als WAV of MP3 nu REM R.E.M.: Collaps Into Now.

Een relaxed lenteochtendmuziekje Beach House: Devotion nog wat relaxter, Olive: Extra-Virgin

the maaaigs: Sociophobe Graham O'Brien: Live Drums

Melt-Banana: Scratch the Stitch(1996)

aan het begin van de keten hebben we natuurlijk nog de Shure Super 55 Vocal Microphone, al meer dan 70 jaar in productie en nu we toch bij Shure zijn: de M35x is er ook al sinds de jaren 60, zeg maar de MM equivalent van de DL-103, alleen veeeel minder beroemd

Vanochtend een beetje aan het rommelen en kwam deze tegen, meteen maar even op gezet: Isis en Aereogramme, leuke combinatie uit de Fishtank serie van Konkurrent nu Karol Szymanowski's - Mazurka, Opus 50, No. 1 - 4 door Rubinstein

Jawel, maar ik heb geen idee wat de bron van de gegevens is, het lijken me enkelvoudige kalibraties, niet op een gemiddelde gebaseerd, hoewel dat laatste ook maar een indicatie geeft en een perfecte microfoon 'slechter' kan maken. Individuele kalibratie is en blijft het beste.

b.v. LS3/5a probleem is natuurlijk dat er door de jaren heen meerder producenten van deze speakers waren, maar er worden er nog steeds conform de originele specs geproduceerd. Het zou me niet verbazen als Harbeth en Spendor ook nog iets in collectie hebben,

de LSx/y monitoren voor de BBC met de Technics 1200 schijnt men echt gestopt de zijn verder zijn er nog wel heel erg lang in productie zijnde speaker drivers te vinden, denk aan bepaalde Altec's die nog steeds door GPA geproduceerd worden.

is onderweg

Ah, dat was mij niet bekend, en bijbehorende gemiddelde calibratie bestand, is gewoon platte tekst, weet alleen niet of het te downloaden is als je niet op Hometheatreshack bent ingeschreven. Anders kan ik het hear wel als tekst plakken.

'k heb zo'n tracker en ben er erg tevreden over. Echter, hoe goed het ding ook is, je moet nog steeds wel gekalibreerde microfoons gebruiken als je wilt weten wat je nu eigenlijk meet, zoniet dan kun je net zo goed, of eigenlijk slecht, de ingebouwde kaart gebruiken.

Geheel mee eens Jack, er zijn zoveel interessante kleine audio bedrijfjes maar velen redden het niet en inderdaad vaak omdat uiteindelijk de klanten weglopen vanwege een te lage service graad. Het is heel erg jammer omdat ik denk dat de toekomst van de kwaliteitsaudio nu juist bij die bedrijven ligt. De groten hebben er steeds minder zin in om relatief veel te investeren in relatief weinig progressie.

valt wel mee hoor, de spec zegt: Daar staat dus niet dat het -3 dB punt van de speaker bij 21Hz ligt. Op deze spec gebaseerd kunnen zowel 21Hz als 20KHz op -6 dB liggen. Er wordt alleen een bandbreedte van 6dB over het frequentiebereik aangegeven, 't is vervolgens maar net waar je de referentie legt. Lage frequenties met een kleine speaker zijn op zich ook geen probleem, als je dat wilt is het mogelijk een 10 cm chassis te maken dat ingebouwd op -3dB bij op 20Hz uit komt. Verwacht echter geen rendement en wel veel vervorming.

... en hier zit de crux, we vergelijken geen opnamen maar eindproducten. De opname is iets heel anders dan wat er uiteindelijk van geperst wordt. Om het bij Jazz te houden, vergelijk eens alle uitgaven van Ella & Louis. Dan zul je tot de conclusie komen dat de opnamen goed zijn en vele uitgaven maar zeer matig. Een ander vergelijk, Deep Purple, Made in Japan. Op een na zijn alle uitgaven erg slecht. Als je die ene andere uitgave hebt gehoord kun je tot de conclusie komen dat de opname wel aardig maar zeker niet goed is.

Kortom, "bagger" is van alle tijden en hier en daar steekt er een met kop en schouders boven uit. Heb je ook 12" s gedraaid? In dynamisch opzicht en kwa productie toch wel de top wat vinyl betreft, in absolute opname kwaliteit, na ja veel close miking zullen we maar zeggen.

Ja/Neen ... dit lezen en dit! Mijn audio-guru hield mij in de jaren '70 al voor dat de "mis-match" in 90 % van de gevallen te wijten is aan een incapabele uitgang (in de ruimste zin va het woord) van de voorgaande component. Lampi legt het wat beter / technischer uit. Het zelfde gezeur zie je bij HDMI kabels, zelfs apparaten die wel met merk A werken en niet met merk B, niet werken zelfs in de zin van geen beeld. M.i. gewoon een gevolg van slechte engeneering (of verkeerd bezuinigen).

Het leuke is dat als je een naald met de SEM bekijkt je geen slijtvlakjes ziet maar een lichte verruwing van het oppervlak. Als je dat onder een optische microscoop wilt zien gebruik je bij voorkeur geen diffuuse verlichting, jou LED ring. Je gebruikt een enkel redelijke gebundeld lichtje dat je in het slijpvlak van de naald laat spiegelen, de naald is dan dus als een zwart vlakje te zien. Is er slijtage, dan licht de naald daar een beetje op ... mits er als gevolg van de naaldvorm ueberhaupt iets te zien is. Een dikke spherisch saffier zoals Pjoter beschrijft zal inderdaad wel "slijtvlakken" laten zien, maar waar wil je aan zo'n scherpe vdHul iets zien? Bij het nalezen van m'n vorige verhaal blijk ik in iedergeval consistent in m'n uitingen Fluorisentie microscoop is leuk om je robijn cantilever te bekijken, licht'ie mooi op.

Een stereomicroscoop is onvoldoende om ook maar iets aan een naald, anders dan haar aanwezigheid of vervuiling, te zien. Een zeer ervaren microscopist kan bij 500 a 1000x vergroting dingen aan een naald zien, een van de truucs daarbij is dat hij continuu met de scherpte zone de naald scant. Verder kan een combinatie van helderveld / donkerveld, de zogenaamde scheve verlichting van nut zijn. Verder zul je speciale objectieven moeten gebruiken met een extra lange werkafstand anders ram je de naald binnen de kortste keren in je objectief. Bij een vergroting van 1000x heb je een werkafstand van minder dan 0.5 mm, dat laat je weinig ruimte om de naald / element in de ruimte te manipuleren. Kortom, als je echt iets wilt zien zul je je element in een SEM moeten stoppen, maar ik ben bang dat die ook meteen je element sloopt. Het enige wat m.i. overblijft is een vervormingsmeting. Element goed inbouwen, meten en daarna niet meer aan het element rommelen en de vervormingsmeting met enige regelmaat herhalen. @Hans Ja, er is een optische microscoop met een grotere scherptediepte, de zgn laser scanning microscoop

Dit wil ik toch echt niet op volle oorlogssterkte in m'n luisterruimte moeten horen, met of zonder buren. http://www.youtube.com/watch?v=LyGAfTuJQD4

Om dezelfde redenene heb ik eens de velours strips er af gehaald en alleen een smal strookje bij het lable en de rand van de plaat geplakt om een beetje afstand tussen de sleuf en de plaat te kreeeren. Werkt op zich prima maar is niet zo duurzaam. Bovendien is de zuigbuis niet altijd parallel aan de plaat en moet je re staads een beeje mee vriemellen voor een goede werking. Fototje van je mod zou wlkom zijn.

Fokke, compressie is helaas in de meeste afluistersituaties bittere noodzaak. Afluisterruimten zijn te klein om de dynamiek in z'n originele omvang weer te geven, het achtergrond ruis niveau is te hoog (tenzij je in de australische outback woont), kunnen de toegevoerde energie niet afvoeren etc. etc. Er wordt in de luisterruimten wel iets aan de akoestiek gedaan, maar aan "sound proofing" komt slechts een enkeling toe. De oplossing om de compressie aan de de bron (opname) teveel te beperken is m.i. echter niet de juiste. Dit moet in de weergave electronica gebeuren. B.v. een microfoontje in de autoradio kan prima als input dienen voor het vaststellen van de "benodigde" hoeveelheid compressie. Er zijn in het begin van het CD tijdperk CD's uitgegeven waar geen enkele compressie was toegepast, je rent je rot naar de volume knop of je hebt na een CDtje of twee knallende koppijn. De stem van Barbara Streisand close mike zonder compressie is zo'n voorbeeld. Het zelfde is met veel Blu-ray (en DVD) soundtracks aan de hand, de Theater mix wordt zonder verdere mastering op de schijf gezet, thuis is het echter geen theater en er gaat vervolgens veel verloren. Alleen Disney masterd al haar uitgaven opnieuw speciaal voor de huiskamer. Die klinken warempel ook het best en meest uitgewogen. Bij die uitgaven zie je dan ook dat allerhande filteropties op de receiver alleen maar negatieve invloed hebben daar waar ze bij een te dynamische mastering van positieve invloed zijn.

Fokke, de enige ervaring die ik beide apparaten heb is dat ik ze in de hand heb gehad en de N een stuk prettiger vond, minder friemelig in de bediening en toegankelijker, meer no-nonsense.

kijk eens rond in de alt folk drone hoek, die mannen kunnen pas echt dreutelen. Daar wordt ik, als ouwe Klaus Schulze fan, af en toe zelfs een beetje simpel van. Far beyond piep en kraak Jazz "that still smells funny".

ja, White 1 en White 2 staan hear in de kast, mi net even interessanter dan de eerste twee die de heren hebben uitgegeven, zit wat dichter bij de onbegrepen jaren 70 freakmuziek.