threshold

Vintage, maar nog steeds onovertroffen in z'n klasse (nu met high-end arm): Vintage, maar ineens weer helemaal hip: metal dome.

Ja dat is het recyclen van oude ideeen, bij gebrek aan voldoende R&D. Zo hebben we de beryllium drivers, die Yamaha al gebruikte in de jaren 80, en zelfs diamant is al oud, dat paste Altec toe in hun domes in de Bias 550.

Hmm... grappig hoe mensen verschillend horen. Ik vond de Magico's een beetje tegenvallen, wat "donker" en weinig dynamiek. Nu kan ik dat wel verklaren: een grote zaal die behoorlijk goed gedempt is, geen zijwanden (tenminste binnen 20 meter) en een buizenbak die bijna helemaal open stond. Voor mij was de "magic" er niet zoals ik dat ooit had ervaren bij de Magico M5. Even verderop in de zaal vond ik de Mansberg "Adams Family" creaturen meer helderheid en dynamiek hebben, maar die had wat akoestische ondersteuning van de bar. Maar ik vond eigenlijk de Avalons serieus slecht klinken, zeer gekleurd midden, gesloten kwa beeld, zelfs slechter dan een of ander ipod geval verderop bij Hifinesse. Waar dat nou aan lag...? Ook voor mensen die denken alles al voor elkaar te hebben en niets meer nodig hebben was het interessant. Zo had Nordost het lef om verschillen (als die er zouden zijn, ik hoorde niets) te laten horen tussen verschillende netsnoeren. Ik hoorde vooral de speakers, die erg goed klonken. En in de grote zaal draaiden ze dezelfde muziek, eerst over de Lua set, dat niet verkeerd klonk, lekker dynamisch, vol laag, ...en later over de veel duurdere set met de Mansberg speakers. Die klonken toch een stuk neutraler, ondanks het vreemde uiterlijk. Dus hopelijk volgend jaar weer!

Kan het niet en-en zijn? Dus dat Spido gelijk heeft en dat de randen van de kast de beste plek zijn om te koppelen, omdat daar de onderplaat de laagste trillingsamplitude (uitwijking) heeft, en tevens omdat je daar het draaipunt hebt van het front, waarop de basluidspreker gemonteerd is, met de vloer? Linkwitz heeft geopperd om luidsprekers te monteren aan de magneet en niet aan de korf, omdat daar de (tegen-)krachten ontstaan. Dan koppel je juist zo goed mogelijk, en dat zou de weergave ten goede komen.

Bedankt voor je antwoord. Ik kan ook weinig met dit begrip (afvloeien), vandaar mijn vraag. Ik zou eerder zeggen dat je weinig mechanische weerstand wilt. Het probleem dat het geval "pick-up element aan een arm" ingewikkeld maakt, is dat vanaf de naald in de groef alles zo stijf (en natuurlijk licht) mogelijk wordt uitgevoerd. Je ziet veel boron, messing, aluminium, en koolstof-varianten. Maar die arm trilt natuurlijk ook vrolijk mee met de naald, je kunt de muziek zelfs duidelijk horen. Maar de naald zelf moet daar geen last van hebben! Wat je eigenlijk zelden ziet, is dat deze trillingen onder de arm sterk worden gedempt. De SME3009 arm had ooit een ophanging in rubberen ringetjes. Maar het is bekend dat de arm beter klonk als je die direct op de draaitafel monteert, dus koppelt (is ook mijn ervaring geweest). Nu schijnt het armboard-materiaal ook veel invloed te hebben. Hier kan (net als bij kabels, of akoestische dempers) bij een mis-aanpassing tussen al te verschillende materialen (kwa stijheid, geluidsnelheid), er teveel wordt gereflecteerd. De golf komt dan weer terug in de arm. Volgens sommige draaitafelbouwers is het een kwestie van zorgvuldig materialen uitkiezen. Op de een of andere manier is het voor mij moeilijk om het me voor te stellen, omdat ik zo gewend ben in het denken in geluidvoortplanting door lucht. Misschien moet ik me een aangeslagen stemvork voorstellen die heel snel moet uittrillen. Die moet je dan stevig vasthouden.

Beste Spido, Ik heb "beter" ook tussen aanhalingstekens gezet. Echter, je kunt de serie-weerstand ook bewust meenemen in je ontwerp, om op die manier een lager afgestemd geheel te krijgen. Soms wordt de karakteristiek er ook nog eens rechter van in het laag-midden. Daar begint dan ineens die weerstand meer invloed te krijgen. Het zijn zo wat trucs van de ontwerpers.

Magico staat er ook, ben benieuwd...

Zelfs het high-end blad Stereophile schreef toen (lang geleden) dat die diode functie niet klopt. Het grote voordeel van zo'n klein contactoppervlak is, dat je precies kunt bepalen waar het apparaat wordt gekoppeld. Dat kan dus ook verkeerd uitpakken. Nu vraag ik me af: als je de trillingsenergie van een tone-arm wilt laten " afvloeien", doe je dit dan door de arm op een kleine maar zware basis te monteren van hetzelfde materiaal, vanwege dezelfde geluidsnelheid? In de trillingstechniek wil men vaak zoveel mogelijk de lawaaiige of trillende machine dempen. Echter bij audio gaat het niet alleen maar om zoveel mogelijk demping. Ik kan niet zoveel literatuur vinden over het " koppelen".

In Stereophile heeft eens een heel uitgebreid en gedegen artikel gestaan over koppelen en ontkoppelen, zoals je maar zelden zag in een audioblad. Om de zaak te versimpelen namen ze een plaat (plank) als voorbeeld, die op bepaalde plaatsen harder trilde dan op andere, door de geometrie, de geluidssnelheid van het materiaal, de demping etc. etc. Een plaat (plank) die volledig ontkoppeld is, trilt vooral bij de uiteinden heel hard. Wat de bedoeling van spikes is, om die onder de locaties te plaatsen die het minst trillen. Want je wil dat die plaat, als onderdeel van een apparaat, zo weinig mogelijk trilligen opvangt. Maar bij luidsprekerbouw moet je, wat Seed zegt, juist bracen op die plekken, waar de ergste trillingen voorkomen. Het is dus heel belangrijk dat je weet wat je doet. Zomaar bitumen plakken zal in veel gevallen alleen de trillingen naar lagere frequenties brengen (door de grotere massa). De demping werkt pas bij hele grote hoeveelheden. Wat echter veel beter is, is om een sandwich-constructie te maken met de bitumen in het midden. Die zorgen dan pas voor een hoge wrijvingsweerstand. Een draaitafel moet de trillingen, die uit de arm komen, op de een of andere manier kwijt. Ze moeten dus niet gereflecteerd worden, terug de arm in. Spikes, die onder de luidsprekers aan de randen worden geplaatst, koppelen de luidspreker met de kopse kanten van de zijwanden. Je mag verwachten, dat daar de verticale trillingsenergie vele malen lager is dan midden onder de onderplaat van de luidspreker. Het stevig verankeren van een luidspreker aan de betonnen vloer zou logischerwijs een betere en dynamischer laag weergave moeten geven. De luidspreker moet zich ergens tegen kunnen afzetten.

Er is, voor zover ik het weet, geen wetenschap die hier passende modellen voor maakt. Maar het is wel degelijk te onderbouwen. Het lijkt audio-voodoo maar hoeft het niet te zijn. Het hele trillingsgebeuren in een draaitafel of luidspreker is volgens mij dermate complex, dat het niet in een keer te bevatten is. Maar losse elementen in dat systeem kunnen tegenwoordig (met computers en vele trillingsopnemers, of met een laser) in beeld worden gebracht. Met het compleet ontkoppelen (het aan draadjes, veren, ophangen e.d.) kan de trillingsenergie niet weg en blijft het hangen. Als je een plaat draait met de versterker UIT, dan hoor je nog wel wat er wordt gespeeld. Dat is niet alleen de naald die je hoort, het moet ook wel de arm zijn, de basis etc. Mijn theorie: die trillingen moeten ook weg en geleidelijk worden gedempt, en er ontstaat door alle verschillende geluids-snelheden in de verschillende materialen (aluminium, hout, perspex, rubberen voet, etc.) steeds een weerstand tussen de materialen, waarmee de golf voor een deel wordt gereflecteerd, ...terug de arm de arm in, het element in . Nou ja, een draaitafel maken is ook een kunst. Of beter: een vak.

Ja ook ik wil er liever wat overslaan. Ik meen wel verschillen tussen apparaten te hebben gehoord, maar niet altijd. Boven een bepaald prijsniveau zelfs weinig tot geen. Achteraf gezien was de voorversterker wel een verrassing, de cd-speler een teleurstellende "verbetering" voor wat betreft de uitgaven. Zelfs de eindversterker had relatief weinig invloed. Voetjes e.d. onder luidsprekers en draaitafels veranderen maakt vaak direct hoorbaar verschil voor mij, zelfs ver buiten de stereodriehoek. Met kabels dacht ik alleen maar vage veranderingen te horen (stereobeeld etc.). Dat kan dus een hoop suggestie zijn. Netfilters doen bij mij niets, alleen maar afgeschermde stroomkabels dicht bij mijn eindtrap. Maar die koop je bij de electronica hobbywinkel. Eenzaam aan de top blijven voor mij de luidsprekers.

De audiowereld zit vol met dogma's. Soms verdedigen we ze met hand en tand, omdat we overtuigd zijn van ons gelijk en omdat ze overeenkomen met onze ervaring. Totdat we er achter komen, dat de werkelijkheid genuanceerder is, of dat we het gewoon al die jaren mis hebben gehad. Al die doctrines en overtuigingen weerhouden ons er van om lekker creatief bezig te zijn, op zoek zijn naar een betere geluidsweergave, of om de oplossing voor een bepaald probleem te vinden. Jarenlang heb ik lopen te verdedigen dat je draaitafels en andere bronnen zoveel mogelijk moet ontkoppelen, zodat het signaal zo min mogelijk wordt beinvloed door trillingen van buiten. Zo stond mijn draaitafel op 4 grote slappe veren, waardoor feedback geen enkele kans had. Thorens en Linn doen het toch ook zo...Experimenten, jaren geleden, met verschillende draaitafels (zonder subchassis) bevestigden tevens mijn gelijk. Het geluid werd altijd rustiger en ruimtelijker dan wanneer de draaitafel gewoon op z'n eigen pootjes op het meubel stond. Tot vandaag. Veren weg, kleine spikes eronder, en het geheel speelt in een hogere klasse! Er is wel meer feedback van de luidsprekers, het geluid is iets onrustiger, maar ook levendiger, heeft meer attaque, en het stereobeeld is veel preciezer. En: een probleem met het hoog is voor het grootste gedeelte opgelost! Nu kunnen we eindelijk weer verder, op weg naar een betere geluidsweergave, nu dit station is gepaseerd. Zijn er leden met een gelijke ervaring? Het lijkt me interessant om dat hier te delen.

Een leuke weerstand tussen je versterker en de speaker kan een "betere" laagweergave geven. Zeker als de versterker een hoge dempingsfactor heeft. Ik vind het alleen een lapmiddel. Het zou beter zijn als de audio standaard vanaf het begin anders was geweest. Een hogere line-output, en symmetrische verbindingen. Net zoals bij professionele audio. Die zeuren ook niet over exotische draadjes en plugjes. En die kunnen het weten. Nergens is zo'n hoge resolutie en dynamiek te bereiken als in de opnamestudio met de mastertapes, nog voordat de remastering het verprutst. En voor veel opnametechnici is het hun elke-dag-werk om te luisteren. Als je dan met je eigen audio set grote verschillen hoort door een kabeltje te verwisselen, dan moet er iets fout gaan.

Hansko, Hiermee kunnen we elkaar de hand schudden! Ik heb ook nog zo'n Kemp-blok, "versie 1.0", en ik hoorde geen verschil. Ik heb later nog eens een DSS NZ-4000 powerconditioner gekocht (wat een naam...). Ook geen verschil. In het duitse blad Stereo hebben ze jaren geleden een blind-test gehouden met dit soort apparaten: geen verschil! Wat maakte bij mij wel verschil: de stroomkabel naar mijn oude Threshold versterker veranderen door een afgeschermd type. Dat was nodig omdat het standaard EU-snoertje met z'n veld in de versterker straalde, ik hoorde een brom afhankelijk van hoe de kabel precies naar de versterker liep. Ik heb een professionele buiten-kabel gekocht bij de electronica winkel. Was best een prijzig ding en is zeer inflexibel. Die ga ik binnenkort vervangen door de kabel die aan mijn conditioner zit (ik heb hem er al afgesloopt). Was die DSS toch nog ergens goed voor.

Wat je ook kunt doen, is uitrekenen wat de ergste staande golven (kamerresonanties) zijn met de beoogde luidsprekeropstelling. Stel je hebt een kamer van 5,5x4x2,5 (lxbxh) meter. Staan je speakers symmetrisch langs de korte kant (de breedte) van de kamer, dan kijken ze de lengte in, en dan kun je een staande golf verwachten rond 340/5,5/2=31 Hz. Het zou fijn zijn, als je speakers daar al wat minder output hebben, misschien wel -10 dB. Dus liever geen subwoofer daar neerzetten die nog vol bij z'n verstand is bij 30Hz. Voor de volledigheid: je hebt ook nog 2 andere staande golven, over de breedte en over de hoogte van de kamer. Die over de breedte wordt tegengewerkt door de positie van de speakers: als de linker in een buik van de staande golf staat, dan staat de rechter in een dal. Dit is de truc achter het plaatsen van meerdere subwoofers in een ruimte. De staande golf tussen plafond en vloer is een bekende 65-70Hz overdrijving, die erger is naarmate de luidspreker, of bassreflex waar nog 65Hz uitkomt, zich dichter bij de vloer bevindt. Een monitor luidspreker op een standaard zal het wat dat betreft beter doen. Zelf heb ik mijn bassreflexpijpen van dicht-bij-de-vloer verhuisd naar de bovenzijde van de box en dat hielp echt een kleine "boom" te elimineren! Daarnaast heb je ook nog veel andere staande golven, de zogenaamde schuine, maar die zijn minder erg. Dus: lager is niet altijd beter! .

Ik las laatst in de HVT over een bezoek aan de fabriek van ATC. De ontwikkelaar had het over het belang van een homogeen afstraalgedrag. Helaas heb ik nooit speakers van dit merk mogen horen. Maar het lijkt me sterk dat ze niet dynamisch zijn, als het merk afkomstig is uit de studio markt. En dan zal er vast geen "dun" laag in zitten. En wat is er op tegen, om opnames door dezelfde speakers te horen als de technicus en producer in de studio?

Haha, deze discussie zie je op elk forum in de wereld tot in het oneindige gevoerd worden . Het is denk ik het bestaansrecht van de fora geworden, sinds de audiobladen zich hebben overgegeven aan de markt (adverteerders). Misschien komt er na de crisis wel weer een blad dat durft te zeggen waar het op staat, zoals ooit The Absolute Sound een 110Volt stroomkabel/verlengsnoer van Home Depot tussen alle exotische luidsprekerkabels teste en die er gemiddeld vanaf kwam. TAS april/may 2004 p.58: I'll leave the last observation to the most technically knowledgeable , musically literate, and experienced of my listening group: "You know what's really good about this cable? It sounds totally unscrewed around with". En ook opmerkingen als: "Some of the best depth of any cable". Aan het einde van het artikel moest de editor wel melden:" Note that Paul's opinion about the importance of cables is not that of The Absolute Sound" etc. blabla., want de volgende bladzijde was alweer een paginagrote advertentie van een kabelverhandelaar. Ik zou bijna iedereen eens aanraden om zaag en schroevendraaier te pakken en zelf aan de slag te gaan, maar daarmee brengen sommigen zichzelf en hun apparatuur in gevaar. Verander eens de waarde van de condensator in je scheidingsfilter, Vervang de tweeter. Zet je speakers aan de andere kant van de kamer. Leen andere speakers. Koop een beter pick-up element. Hoor de dramatische verschillen. Het verschil met de tweak in de voeding van de DAC, zoals Duck beschrijft, is als een olifant naast een mug. Experiment: zet 2 installaties naast elkaar met ongeveer dezelfde verkoopprijs. De ene met dure kabels, conditioners en al het andere audio-gefreak. De ander met een redelijke NAD versterker en mid-price cd-speler, waarbij de rest van het budget gestopt is in de luidsprekers. Welke zal door de luisteraars worden aangewezen als klankmatig de betere?

Oeps, Audio Technology drivers en exotische condensatoren. Dan profiteer je niet bepaald van massa-produktie.

Op een beurs vond ik het laag met de mooiste dynamiek hiervan komen. Een "krachtig" geluid maar zonder overdrijving van het lage-midden. Tonaal ook heel mooi rond, neutraal, maar misschien niet het laatste woord in detaillering, dat laatste is moeilijk te vergelijken op een beurs met veel achtergrondlawaai: De Von Schweikert VR35.

Hmm, Carl komt met een paartje Magico's aan en velen proberen hem er vanaf te brengen. Misschien is de combinatie met buizen wel een heel goed argument om het niet te doen. Maar niemand heeft nog gezegd dat de Magico's niet goed klinken. Ik kan helaas ook niet zeggen of deze specifieke Magico wel goed klinkt. Ik kan alleen maar zeggen dat ik de Magico M5 heb gehoord en dat was toch wel een hele ervaring. Zo'n vanzelfsprekend geluid. Van een andere klasse dan bijvoorbeeld de Wilson Alexandria, die vooral maar op 1 plek echt goed klonk. De magico's klonken in mijn oren gewoon de vanzelfsprekendheid zelve: extreem neutraal, een stereobeeld dat niet bewoog als je zelf beweegt. Dat laatste kan natuurlijk voornamelijk ook aan een goede akoestiek en plaatsing hebben gelegen. Maar als deze Magico V2 ook maar iets heeft van die M5... Er zit overigens ook heel veel techniek in. Ik weet niet of dat zomaar te evenaren is met zelfbouw. Als ik zoveel alumimium moest kopen, en dan die drivers, ... kom ik vast niet veel goedkoper uit! En dan al het werk...meten, luisteren, meten, al die filteronderdelen die je moet aanschaffen om steeds weer andere opties te proberen. Troels Gravesen besteed toch veel te weinig tijd aan zijn ontwerpen om met iets echt heel goeds te komen? Ik vind zijn website erg interessant, maar zie zijn ontwerpen meer als een soort basis van waaruit je zelf moet fine-tunen voor het beste resultaat.

Even op de website van Real Estate gekeken, en dat ziet er van de buitenkant goed uit, vooral de RT100. Mooie midden-dome en bandtweeter. Die gaan voor detail en 3D. Als je ziet wat er voor componenten in het filter zitten, dan is dat echt een koopje. Nu maar hopen dat ze ook goed klinken .

Heel interessant . Lijkt me geweldig om eens van gedachten te mogen wisselen met de goeroe. In zijn folder over het topmodel staat het echter anders, zie http://www.isophon.de/pages/pdf/isophon_berlina_rc11_web.pdf vanaf pag. 18. Zowiezo een lezenswaardige folder, omdat het niet alleen maar marketing blabla is. Ik denk overigens net zoals Hans dat een 50dB/okt. filter niet met de hand uit te rekenen is. Als je bijvoorbeeld in het programma Boxsim wat uitprobeert dan kom je er snel achter dat je, vooral met meerweg-constructies, nog wel even bezig bent. Ik zou zelf weleens de reden voor een symmetrisch filter, zoals in Isophons topmodellen zit, willen weten, want hij lijkt zo aan de wetten van Kirchhoff voorbij te gaan. Die wetten zijn weliswaar een versimpeling van de werkelijkheid en zijn lastiger in te passen in elektromagnetische velden, maar toch...

Ik bedoelde te zeggen, dat de dipool-bass beter past bij de dipool-midhoog, omdat ze dan beiden dezelfde slechte afstraling hebben. Dat maakt het uiteindelijk wel "coherenter". Ik ben het wel met je eens, dat hogere-orde filters veel gemakkelijker voor opslingering zorgen. Vaak wordt dit door de weerstanden bij mid-en hogetonen secties weer gedempt, maar in principe is dit niet de theoretisch ideale weg om te bewandelen. Echter, als je nauwkeurig de waarden van je filteronderdelen kiest, dan kun je wel hogere orde filters toepassen zonder teveel opslingering. Sterker nog, de opslingering die onstaat in een tweede orde laagaf door de grote condensator parallel aan de woofer, kan door er een tweede spoel in serie, dus door er een derde orde filter van te maken, weer zo goed als verdwijnen. Maar gemakkelijk is het niet, en ook dereden waarom veel mensen toch maar kiezen voor lagere orde filteren. behalve als het aktief gaat, dan zit de versterker tussen filter en speaker. Je ziet dat men dan vrijwel altijd voor hogere orde filteren kiest, ondanks grotere fasedraaiingen rond de wisselfrequentie. Isophon laat zeer krachtige computers rekenen aan hele hoge orde filters, om dit soort problemen van opslingering niet te laten ontstaan. Ik ben benieuwd hoe dit gaat met componenten die niet helemaal nauwkeurig zijn. Dan over de PA woofers... Het impulsgedrag is goed, omdat we hier te maken hebben met een lichte conus en een krachtige motor. Hij komt snel op gang en stopt ook weer snel (deze twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden). Echter deze combinatie levert als nadeel een hogere resonantiefrequentie op. dan de typische lange slag subwoofer met extra lage resonantiefrequentie: een zware conus en zeer slappe ophanging. Dat ijlt nog lekker na als de muziek al is gestopt. Probeer het thuis: een slappe veer met een groot gewicht eraan. Men zegt ook weleens dat het systeem energie opneemt doordat de hoge massa wordt verplaatst en vertraagd omzet in beweging (het na-ijlen). Dit zou het dynamische karakter van PA woofers (deels) kunnen verklaren. Maar ja, dat betaal je met totaal geen diep laag.

Het is zeker nuttig om te experimenteren: tussen welke aparaten gelaatst, klinkt mijn set het beste. Want zo'n weerstand kan ook heel gemakkelijk een negatief effect hebben. Je maakt als het ware een spanningsdeling tussen de weerstand in de verzwakker en de aangesloten ingang. Het kan je frequentiekarakteristiek veranderen. Als dit juist het gewenste resultaat is in het geval van een te opdringerig klinkende set, dan heb je geluk. Zelf ben ik niet zo voor dit soort oplossingen voor de lange duur, want het zijn in feite lapmiddelen. Een hoge uitgangsspanning is in feite een goed iets. Daar zou de ingang van de versterker op berekend moeten zijn. Je voorversterker heeft waarschijnlijk een te hoge versterkingsfactor. Dat komt wel vaker voor bij oudere voorversterkers.

Hoi Spido, In deze geef ik Duck-Twacy echt gelijk. Het is in de luidsprekerbouw langzaam doorgedrongen dat 1 van de belangrijkste parameters is, dat de luidspreker homogeen afstraalt. Dus ook onder een hoek moet het goed klinken. Is dat niet zo, dan hoor je dit terug op de luisterplaats via reflecties. In dat geval kun je dus beter ook een dipool-bass nemen, ook al klingt zo'n bass inderdaad niet zo dynamisch (zelf gehoord), en ook steile filters om interferenties te voorkomen (zelf ervaren, van 6 en 12 dB/okt naar 24 dB/okt gegaan en het klinkt echt veel rustiger, gedetailleerder, daardoor ook dynamischer). Het gaat bij een woofer ook niet om hoe snel die beweegt. Sneller betekent harder (volume-knop), of hogere frequentie. Het is eigenlijk heel simpel: F=m*a. Het gaat bij geluidsdruk dus om de versnelling van de conus, niet de snelheid. Een gevoel van snel laag komt m.i. meer doordat de woofer minder lang na-ijlt. En dat zit je goed bij P.A. woofers! Je moet dan ook nog zorgen dat je in het lineaire gebied blijft, Dus geen hele kleine woofertjes nemen, want die koppelen maar zo-zo met de lucht bij lage frequenties (net zoals de dipolen!), en dan moeten ze ook nog eens ver uitslaan, waardoor het mechanisch ook niet zo lineair meer is. En de Pentaton heeft een rendement van bijna 100 dB/1W, dus daar zou ik me geen zorgen maken om een kleine demping.