Kraus vonBentinck

Het is voor mij een kleine moeite om je te helpen maar we zitten wel een eindje uit elkaar.( IJmuiden/Schiedam). Ik ben nu nog in Italië maar in de loop van volgende week terug. Probeer enkele mogelijkheden en kies dan gewoon het beste resultaat.

Ach, hij vermeldt zijn titel tenminste correct. Ing is geen ir.

https://www.theguardian.com/music/gallery/2020/aug/29/your-vinyl-choice-record-store-day-2020-in-pictures#img-1

Beste en meest logische advies. De CD-speler heeft zijn tijd gehad (maar het formaat nog lang niet)

Absoluut, dat is Jitze. Trouw aan wat hij altijd al riep: 'snelheid en detail'. Al zei hij vroeger dat de wereld wachtte op een goede versterker van 1 Watt als ik me niet vergis. Leuk dat je dat gevonden hebt Hans. Ik ben trouwens onder de indruk van mijn eigen schrijfsel op zijn site. Het bezoek is mij altijd bijgebleven en net als Rene schrijft is mij de dynamiek van zijn set ook altijd bijgebleven. Kennelijk hebben we ook allebei geluisterd naar Nina Hagen/the Red hot Chili Peppers "Ich weiss, es wird einmal ein Wunder geschehen.." en zal Rene zich ongetwijfeld ook nog het kapot gooien van glaswerk herinneren. Nergens dat ooit beter gehoord. Sommige bezoeken laten toch een onuitwisbare indruk achter.

Dat is heel gpoed mogelijk. Het enige wat ik zeker weet was dat het Klipsch Heresy luidsprekers waren, een Ariston draaitafel met Morch UP4/blue arm en Holfi phonopre. Het element weet ik ook niet meer. Maar klinken deed het zeker. Opvallend goede dynamiek ook.

Indertijd bij Jitze waren de Klipsch Heresy op zelfgebouwde buizenversterkers het summum van snelheid en detail. Bovendien makkelijk op te stellen.

Een losse motorsturing is afhankelijk van de leeftijd van de motor(en) die je hebt. Voor de oude motoren (pabst) heeft Transrotor eigenlijk geen motorsturing meer.

https://www.audioreference.co.uk/up-4-tonearm/ @Seed7 Dat is een Mörch UP4 waarvoor vier verschillende armpjes/buisjes bestaan, 3 zonder(rood, geel, groen) en een met headshell(blue) Een Mörch UP4 en een Hadcock zijn goed vergelijkbaar. (Mörch is wel de chique kant op gegaan trouwens met veel en veel duurdere toonarmen, bijna net zo uitzinnig duur als een Graham Phantom Elite) Het is wel een beetje verwarrend dat Carl een -niet-alledaagse- Engelse term zomaar midden in een Nederlandse zin/betoog zet.

Heel veel plezier met de nieuwe draaitafel Roger. Ik begrijp dat de SME 3500 plaats heeft gemaakt voor de Graham arm maar wat voor element zit daarin? Toch niet de Benz Wood L2?

Ik had ongeveer een meter Maria Callas vinyl en uiteraard vrijwel allemaal mono. Vorig jaar alles naar de vuilnisbelt want het waren meest waardeloze opnamen die voor geen meter meer klonken. Voor een paar € heb je al die oude Callas opnamen op CD. (die klinken trouwens meestal ook niet; het aardigst op die opnamen is vaak de uitzinnige reactie van het publiek) Niet alles was vroeger ook zo geweldig. Ik bewaar buitengewoon goede herinneringen aan mono bij Siem uit Balk. Die had een werkelijk fantastisch mooie vinyl-collectie, een Denon draaitafel met mono element en een paar Avalon monitors als aparte mono opstelling en ja daar klonk Louis Armstrong echt ongelooflijk goed. Ergens staat er nog een verslag van volgens mij. Maar voor mij heeft mono geen betekenis meer. Artiesten richten zich al decennia tot hun publiek via stereo en de invloed van de mengtafel is gaandeweg (bij popmuziek vooral) groter geworden (imho; de naam Phil Spector zegt al genoeg; al is daarop gelukkig ook alweer de reactie geweest "Let it Be- Naked"). Het stereo effect is onnatuurlijk en per definitie geen 'high fidelity' maar het geeft bij reproductie vaak wel de illusie van aanwezigheid en 'echtheid'. Plaatsing (het zo gewaardeerde pinpointing) is live volkomen afwezig. Mijn meest leerzame ervaring was een bezoek aan het zondagochtendconcert met Zee (die zien we hier nooit meer helaas) in het Concertgebouw en hetzelfde concert 's middags uitgezonden op de radio (netjes bewaard door Jacco Dekkers op CD); 's ochtends alles mono live en 's middags een totaal verschillende stereo ervaring op de radio. Ook daarvan nog ergens een verslag. Ik vind het ook al verbluffend hoe de gehoormatige ervaring beïnvloed wordt door registraties op DVD of bij live uitzendingen op TV wanneer de camera inzoomt op een bepaald instrument. Iets vergelijkbaars gebeurt niet 'live'.

Dat is zeker waar en het is beslist niet alleen maar droefenis wat de klok slaat. Er is inderdaad ook meer dan dynamiek alleen maar niet zo heel veel meer. Geluid bestaat tenslotte maar uit 2 componenten: amplitude en frequentie. Niks meer maar ook niks minder. Ik wil trouwens niks afdoen aan de kwaliteit van mono maar slechts opmerken dat het voor de muziekcollectie van vrijwel iedereen geen betekenis heeft. Slechts de bezitters van een flinke mono-vinyl collectie kunnen er nog iets mee.

Al klinkt het nog zo goed, je hebt er eigenlijk weinig aan. De laatste mono opnamen dateren al weer van 50 jaar geleden. Daar kun je vandaag de dag toch in feite niks meer mee. Dat wordt wel erg luisteren naar apparatuur .

Julian Bream, 87 jaar

Ja daar heb je wel een punt, het draaitafelgevoel. Je bent niet de enige die dat kwijt is geraakt en hier geldt "use it or lose it". Ben je eenmaal gevallen voor streamen en het bijbehorende gemak (en de prima kwaliteit) dan is er inderdaad niet zo gauw een weg terug. Toch jammer, 2 mooie tafels en ongetwijfeld een platencollectie die staan te verstoffen. Misschien eens een paar mooie hoezen inlijsten, aan de muur en wie weet?

Zonde hoor dat je daar nooit meer gebruik van maakt

Van een hetze is nimmer sprake geweest. Ik kan er tenminste niks van terug vinden in dit topic. Maar een een-motorige massa draaitafel. Ja dat kan heel goed. Op welke draaitafel precies is jouw keuze gevallen?

Ik kan echt geen touw vast knopen aan al die postings. Ik krijg wel het idee dat je iets kwijt wil maar ik heb geen idee wat

Carl doet gewoon wat hij vindt dat hij moet doen. Die heeft echt geen zetje nodig van wie dan ook. Ik moet zeggen dat ik je postings nogal vreemd vind en uitblinkend in onduidelijkheid

@ roots: Wat is nou eigenlijk je punt?

Dat met die verbeteringen loopt meestal nogal los. Al zo vaak gehoord dat er bij een perfecte installatie toch ineens weer zoveel "winst" behaald wordt met soms toch wel onwaarschijnlijke ingrepen dat ik een beetje cynisch geworden ben. In de afgelopen dertig jaar zijn er al heel wat wondermiddelen gepasseerd en vergeten op de fora van hifi/hear.nl en dan blijkt er ineens niks te gaan boven de apparatuur en sound van 40 jaar (of nog langer - mono!-) geleden. Zolang je luistert met plezier en plezier beleeft aan waar je naar luistert is alles okay

Cock is ook wel bij mij thuis geweest en er was zat aan te merken, ook op de draaitafel. (3 motoren= 3x zo slecht) Maar hij zei toen ook: "in die draaitafel heb je veel tijd en eigen inbreng zitten. Gewoon houden". Wat dat betreft kan ik Carl goed volgen.

Bedankt carl, ik wacht echter gewoon even de bevindingen van Rene af. Twee van de drie armen die ik heb lenen zich eigenlijk niet voor zo'n experiment. Een Morch UP4 met de 'blue' arm(=met headshell) en een wat zwaarder element (10,5 gr) geeft een heel gedoe om een beetje correct te fine tunen, o.a. vanwege de excentrische contragewichten. Zeker wat betreft het azimuth is dat is echt micrometer werk. De black widow is de lichtste toonarm ter wereld en dan is 0,8 gram op een willekeurige plek ook al een hele ingreep. Weliswaar is het stukje moongel maar 0,8 gram maar afhankelijk van de plaats op de arm is er ook sprake van hefboomwerking. Ik wacht dus even af.

Ik twijfel hier sterk aan de methode en aan het geconstateerde resultaat. 1 punts armen (Mörch unipivots bijv.) hebben vaak de mogelijkheid om een siliconendemping toe te voegen maar zo maar een kloddertje van een of ander op een stalen of carbon armbuis ? Dat gaat er bij mij niet in.

Grote bewondering voor iemand die een dergelijk project tot een werkend einde weet te brengen. Ik vermoed dat er heel wat, honderden zelfs, gedeeltelijk afgemaakte pogingen zijn die uiteraard nooit het nieuws halen. Ik heb wel het idee dat dit soort tafels een beetje uit de mode is en dat de trend qua looks toch weer meer de traditionele kant op gaat. Het zou mij niet verbazen als deze draaitafel niet eerst op de tekentafel tot in de finesses was uitgewerkt maar als het ware organisch is gegroeid, een uitdijend project zogezegd. Echt vernieuwend is de tafel niet, zo denk ik. Interessant is natuurlijk een vergelijking met de draaitafel van Cock, ik vermoed ongeveer in dezelfde periode tot stand gekomen. Ik denk zomaar dat dat een totaal anders verlopen project betreft. Maar dat is allemaal maar speculatie. Wel intrigerend allemaal, je zou er meer van af willen weten.