Ove Rickland

Cock stelt je nooit teleur.

Lijkt mij dus niet in dat filmpje.

Kemp heeft helemaal gelijk. Je kunt het ook zelf testen met bijvoorbeeld een haarföhn: dat heeft Cock me wel eens laten zien en horen. Zet de föhn op 'verwarmen', dan hoor je een brom wanneer de trafo gevoeilg is voor DC. Had iets te maken met het net scheeftrekken of zo.

Op zich is er met repareren niks mis. Maar toch: veel apparaten worden nog steeds energiezuiniger. Dan kun je wel het leven rekken van een oud ding, maar het blijft een energieslurper (relatief dan).

Lijkt me heel verstandig.

Heb Marc voor het laatste gesproken in november 2022. Had een afspraak bij hem thuis in Leiden, maar toen ik aanbelde en hij de deur opende herkende hij me niet. Daarna nog wel een uurtje of zo samen op zijn zolder gezeten en gekletst. Hij maakte een broze indruk: ook geen muziek gedraaid overigens.

Tja: maar dan is het niet meer geheim natuurlijk.

Ik gebruik hiervoor een zaklampje van Maglite.

Dat gaat dan dus ook niet gebeuren als het aan Cock ligt.

Zoals Vinyl_Fuchs al aangaf: daar is Cock niet van gecharmeerd, om het zachtjes uit te drukken. Een eerlijke beoordeling is prima: schrijf als reviewer op wat je bevalt, maar ook wat er eventueel aan mankeert of beter kan. Want is de voorwaarde vooraf dat je het apparaat mag houden, dan krijg je nooit een betrouwbaar verhaal.

Wanneer je bij een originele, goed opgenomen mono-plaat het lastig vind om de 'ruimte' te horen, dan deugt er iets niet in je set (of aan je oren).

Zelfs dat niet: gewoon de binnen- en buitenmantel direct op de plus en min aansluiten.

Kan nog erger: heb zelfs vier interlinks.

Voor de vormgeving.

Ik zelfs tweemaal de PDT3.

Guido, de speakers die Cock destijds gebruikte voor de Statement zijn door hem zelf aangepast, omdat er toen geen units te koop waren die aan zijn specificaties voldeden. En zelfs nu nog niet: het zijn 16 cm units met een conus van 12 cm. Cock heeft ze gemodificeerd door de ophanging spiderloos te maken en de surround grotendeels te verwijderen. De units halen zo 12 Hz bij een rendement van 100 db, vertonen geen ‘cone shout’ (zo heet dat geloof ik), geen opbreekverschijnselen en bovendien een niet-te-evenaren lage vervorming en pulsgedrag. Dus al met al een unit die gewoon niet te koop is. En over de levensduur: in de veertig jaar dat Cock speakers zo heeft behandeld is er nog nooit één kapot gegaan. Dus laat hem maar zijn gang gaan met zijn out-of-the box denken. Je zou – alleen al uit nieuwsgierigheid – een keer bij hem langs kunnen gaan. Of nodig hem een keer bij jou uit: hij is regelmatig in Antwerpen voor familiebezoek.

"Films en video games vallen daar wat mij betreft niet onder, ‘serieuze’ muziek is tegenwoordig toch veelal in stereo." Dat wist de vragensteller natuurlijk ook wel!

Ik had het over serieuze muziek. Niet over spelletjes en zo.

Is multichannel ok al niet passé? Ja, mono is voor een kleine markt nog interessant; maar wat kan het vreselijk mooi klinken.

Ik zal er ook wel zijn.

Er zijn gelukkig genoeg muziekliefhebbers die niets moeten hebben van over- en upsampling.

Maar je had ze toch beluisterd voor de aanschaf? En toen waren ze toch in orde?

Ja, klopt. Had ik wellicht ook moeten toevoegen. Je hebt voor een tapesnaar het liefst een vrij dunne spindel met voldoende hoogte en met een buikje in het midden (sigaarvormig) om de snaar verticaal te centreren. Niet alle motoren hebben zo'n spindel. De Sonore motor gelukkig wel.

Deze keer een stukje over een upgrade van niks: een tapesnaar. Een wat? Een snaar voor mijn draaitafel gemaakt van superdun mylar tape. Cock van Sonore speelt hier al een hele tijd mee en maakt de snaren zelf. Nu ik er zelf dus ook mee speel, durf ik te zeggen dat een tapesnaar één van de ‘geheimen’ is waarom het bij Cock zo goed klinkt. Het verschil met een rubberen snaar is echt heel duidelijk hoorbaar. Een snaar van rubber is elastisch (de ene meer dan de ander), bedoeld om hinderlijke trillingen en ongelijkloop van de motor te dempen en zo min mogelijk door te geven aan het plateau en dus aan het element. Een nadeel is echter dat door het rekken en daarna weer terugveren van een rubberen snaar het plateau continu minieme schokjes ervaart. Die zie je weliswaar niet met het blote oog maar het element pikt het wel op. En dat resulteert toch in minder focus en een mindere dynamiek. Een tapesnaar is (nagenoeg) rekvrij en drijft het plateau dan ook (nagenoeg) schokvrij aan. Het resultaat is bijzonder fraai: de muziek wordt zuiverder met meer drive en dynamiek. Er wordt een rafelrandje weggenomen door het schokvrij aandrijven, waardoor meer details hoorbaar worden. Een tapesnaar werkt niet met elke draaitafel. Een voorwaarde is bijvoorbeeld dat de motor een ankerveld heeft zonder stapjes. Veel motoren hebben dat echter niet. Kun je controleren door met de hand aan de spindel te draaien; dat gaat dan schoksgewijs. Ook moet je de motor kunnen verplaatsen om de tapesnaar op spanning te zetten. Een rubberen snaar rekt en kun je gemakkelijk over de spindel trekken. En ook is het prettig wanneer de motor voldoende gewicht (massa) heeft om verschuiven of scheefstand te verhinderen. Kortom: voor mij geen rubberen snaar meer dankzij een upgrade van Sonore die bijna niks kost.

Aan de opnamekant kunnen we als consument natuurlijk niets veranderen, wel aan de weergavekant. Ook deze audio-engineer is van mening dat minder elektronica een betere weergave oplevert. Wanneer het filmpje je te lang duurt: luister dan vanaf 12:30 min.