Ove Rickland

Er zijn gelukkig genoeg muziekliefhebbers die niets moeten hebben van over- en upsampling.

Maar je had ze toch beluisterd voor de aanschaf? En toen waren ze toch in orde?

Ja, klopt. Had ik wellicht ook moeten toevoegen. Je hebt voor een tapesnaar het liefst een vrij dunne spindel met voldoende hoogte en met een buikje in het midden (sigaarvormig) om de snaar verticaal te centreren. Niet alle motoren hebben zo'n spindel. De Sonore motor gelukkig wel.

Deze keer een stukje over een upgrade van niks: een tapesnaar. Een wat? Een snaar voor mijn draaitafel gemaakt van superdun mylar tape. Cock van Sonore speelt hier al een hele tijd mee en maakt de snaren zelf. Nu ik er zelf dus ook mee speel, durf ik te zeggen dat een tapesnaar één van de ‘geheimen’ is waarom het bij Cock zo goed klinkt. Het verschil met een rubberen snaar is echt heel duidelijk hoorbaar. Een snaar van rubber is elastisch (de ene meer dan de ander), bedoeld om hinderlijke trillingen en ongelijkloop van de motor te dempen en zo min mogelijk door te geven aan het plateau en dus aan het element. Een nadeel is echter dat door het rekken en daarna weer terugveren van een rubberen snaar het plateau continu minieme schokjes ervaart. Die zie je weliswaar niet met het blote oog maar het element pikt het wel op. En dat resulteert toch in minder focus en een mindere dynamiek. Een tapesnaar is (nagenoeg) rekvrij en drijft het plateau dan ook (nagenoeg) schokvrij aan. Het resultaat is bijzonder fraai: de muziek wordt zuiverder met meer drive en dynamiek. Er wordt een rafelrandje weggenomen door het schokvrij aandrijven, waardoor meer details hoorbaar worden. Een tapesnaar werkt niet met elke draaitafel. Een voorwaarde is bijvoorbeeld dat de motor een ankerveld heeft zonder stapjes. Veel motoren hebben dat echter niet. Kun je controleren door met de hand aan de spindel te draaien; dat gaat dan schoksgewijs. Ook moet je de motor kunnen verplaatsen om de tapesnaar op spanning te zetten. Een rubberen snaar rekt en kun je gemakkelijk over de spindel trekken. En ook is het prettig wanneer de motor voldoende gewicht (massa) heeft om verschuiven of scheefstand te verhinderen. Kortom: voor mij geen rubberen snaar meer dankzij een upgrade van Sonore die bijna niks kost.

Aan de opnamekant kunnen we als consument natuurlijk niets veranderen, wel aan de weergavekant. Ook deze audio-engineer is van mening dat minder elektronica een betere weergave oplevert. Wanneer het filmpje je te lang duurt: luister dan vanaf 12:30 min.

Ik ben het wel met Marcel eens. Ik spreek Cock na:"elke component waar het signaal doorheen moet 'hapt' iets van het oorspronkelijke signaal af hoe minuscuul dat hapje ook is." Dat gaat uiteindelijk ten koste van zaken als ruimtelijkheid, echtheid en microdetail. Wat niet wil zeggen dat het anders niet goed kan klinken, maar toch gaat er wat verloren. Over dit principe hoor ik hier niemand.

Ik zie toch vooral een woud aan componenten en printplaatjes waar het signaal doorheen moet. Dat kan er toch niet beter van worden?

Denk het niet.

Wanneer we iedereen gaan noemen kan dit wel eens een heel lang draadje worden.

Nee, tenzij je dat zelf meeneemt: dus geen Diana Krall of Kari Bremnes. Cock is een liefhebber van jazz, maar pop, klassiek of een ander genre komen ook voorbij. Maar ja, wanneer je wilt laten horen wat dynamiek is, moet je natuurlijk wel een plaat opzetten waar dat in zit. En jazz-opnamen zijn eigenlijk altijd goed, vooral wanneer het originele mono-opnamen zijn (en Cock heeft die). Zo goed zelfs, dat je dat wat mij betreft best demonstratiemuziek mag noemen. Maar dergelijke muziek hoor je eigenlijk nooit op beurzen.

Heb die van mij destijds gelukkig nog kunnen terugvinden.

Bedankt. Ik ga het binnenkort meemaken.

Ik wordt binnenkort aangesloten op het glasvezelnet. Da's mooi. Nu zijn in huis tv en internet nog aangesloten via een bekabeling. Maar ik krijg nu in de meterkast een modem of zo, waardoor alles in huis via wifi gaat werken. Moet ik me nog druk maken over mogelijke negatieve effecten hiervan op mijn set, of valt dat reuze mee?

Bijna goed: bronskleurig.

Afgelopen zondag ben ik, samen met Cock, naar de nieuwe showroom van BarcaNova in Haarlem geweest. De ruimte ligt op de eerste verdieping van een bedrijfsverzamelgebouw aan de Wateringweg aan de oostkant van de stad. Bouwkundig gezien is de ruimte klaar: wat nog rest zijn zaken als de aankleding (raamblindering, sfeerverlichting), het wegwerken van de bedrading en hier en daar nog wat meubilair. Eind dit jaar staat de officiële opening gepland. De showroom is een rechthoekige ruimte van zo’n 5x18 m is prachtig afgewerkt met veel (bamboe) hout in een Japanse sfeer. Niet gek natuurlijk, gelet op de voorliefde voor dit land van Hubert Koekenberg, de man achter BarcaNova. Er stonden twee sets opgesteld met apparatuur van Ypsilon (Grieks high-end merk) en speakers van Blumenhofer (Duitse hoornluidsprekers) met voor elk een lekkere wegzak-zitbank. De interlinks zijn Sonore Tourmaline, maar die worden nog vervangen door carbon nano tubes van BarcaNova Sonore. De luidsprekerbekabeling is van Ocos (wordt straks niet verkocht). Eén set met FS-3 speakers staat op de kop van de ruimte (en speelt in de lengterichting) en de andere set met FS-1 speakers staat ongeveer halverwege en speelt in dwarsrichting. Wat mij opviel was hoe geweldig goed de set met FS-3’s klinken: open, ruimtelijk, gedetailleerd. De set met de grotere FS-1’s klonk vergelijkbaar: iets meer ingetogen naar mijn gevoel, maar dat is wellicht een kwestie van smaak. Enig minpuntje was dat er nog uitsluitend naar cd’s kon worden geluisterd, hoewel dat zeker geen straf was. De BarcoNova Sonore draaitafels zijn al wel aanwezig, maar alleen nog in de luxe transportkisten. Twee draaitafels worden binnenkort opgebouwd met Ikeda arm en mc-element. Dus binnenkort nog een keer langs gaan om te ervaren hoe hier analoog klinkt.