René N.

Alles lijkt achterhaald, maar eigenlijk is het een kwestie van de goede dingen uit het verleden opnieuw toe te passen, met voortschrijdend inzicht zeg maar.... De eierdoppen van Hans hebben mij vele jaren audioplezier gegeven, nu is er de versie met in plaats van metaal het dempende Twaron. Op het eerste gezicht eenzelfde toepassing, maar toch compleet anders.... Het wordt geloof ik weer eens tijd voor de negeer modus, want ik heb ik geen tijden een positief bijdragende post van je gezien Wiel... Het is weer even klaar.

Hmm, wordt dat dan door een staande golf versterkt?

Hihihi, dat klopt, maar ik kom er niet vanaf.... De Garrard met tussenwiel (rumble) is een "keuze", maar die 50Hz brom niet.....

En dat vraagt de andere Cor? Voor diegenen die het nog niet weten dan: een ongekende natuurlijkheid, microdetail, gemak, rust, microdynamiek, ruimtelijkheid, ........ En ja, er zullen ongetwijfeld andere sets zijn die dat laten horen, maar ook allemaal tegelijk? Ik wil nog wel iets kwijt, om te laten zien hoe zoiets dan gaat. Ik heb mijn Sonos Connect (kom maar, kom maar, kom maar ) laten upgraden met een Tent clock. En daarbij kreeg ik wat kabels van het fabricaat Audiomaat meegestuurd, om te proberen. Ik vind trouwens dat die man (Wim) óók goede dingen doet, qua filosofie. Zo zaten er naast interlinks ook een paar voedingskabels bij, met eentje van het type 2DW. Ik was daar best wel van onder de indruk, ik had gewisseld tussen de standaard kabel die met de upgrade-voeding van de Sonos meegeleverd was en twee van Audiomaat, waaronder deze 2DW. En toen zette ik er een kabel van Cock tussen en wauw, dáár komen in één klap een aantal van bovengenoemde aspecten naar voren. Ik denk niet dat iemand mij geloofd....

Dat zijn steunen voor de Harmonizers die óp de FS2 bevestigd kunnen worden. Alleen is niet iedereen er gecharmeerd van of dat dan mooi is.... . Vandaar dat ze op het meubel beland zijn....

Het volledige verslag is te lezen op: http://home.kpn.nl/r.nieuwenhuis/index.htm onder "Op bezoek bij..." en "Cor in Delft: 3 september 2019" Cor in Delft Tijdens luistersessies bij Cock van der Weiden van Sonore had ik de naam “Cor” al vaak langs horen komen. En dat nog dubbel ook, want hij heeft twéé vrienden die Cor heten. Om de twee personen uit elkaar te halen heeft hij ze benoemd als Cor “de Indiaan” (hij heeft een staartje) en Cor FS2 (hij heeft Blumenhofer FS2 luidsprekers). En aangezien ik de Blumenhofer luidsprekers zeer kan waarderen, en dan ook nog een keer op een Sonore set, tja, dáár wilde ik wel eens naar luisteren. Ik kwam door de keuken binnen en van daaruit liepen we naar de kamer. Die keuken zou nog een bescheiden rolletje in het verslag innemen, want deze kon middels de deur een volumevergroting van de toch al niet kleine kamer van ruim vijf bij zeven meter kunnen dienen. Heeee, daar staat ergens een audioset.... De kamer is dus groot, de set staat bij binnenkomst tegen de linker muur en dat is de korte kant van de kamer. De lange muur daarnaast is voor een heel groot gedeelte gevuld met platen en af en toe een plankje boeken. Een mooie demping, die er tevens voor zorgt dat er nauwelijks reflectie door ontstaat. Want ondanks dat de set op de korte kant asymmetrisch is opgesteld staat het geluidsbeeld toch mooi in het midden. Een grote hoekbank op een luisterafstand van vijf meter en zestig centimeter zorgt voor nóg meer demping, evenals een rechte, wat kleinere bank die in het begin recht voor de speakers stond. En dat maakte denk ik de eerste kennismaking met de set tot een tegenvallende. Want op de luisterplek stond die kleinere bank (overigens een tijdelijke oplossing, want er komen twee kleine stoelen voor in de plaats) teveel voor het geluid. Hoewel de hoorns van de speakers in het zichtveld bleven had ik wel het idee dat het teveel geluid wegnam. Ik vond het eerst wat dun en ik gaf de schuld aan de CD en de CD-speler, maar dat bleek later een onjuiste aanname. Toen de bank weg was bleek het meteen veel beter te zijn. Ik vond overigens wél dat de ruimte ietwat te weinig demping had, ondanks het feit dat er twee grote tapijten op de vloer lagen die die tegelvloer grotendeels afdekten. Maar Cor gaf aan dat je het ook teveel kan dempen, waardoor het leven uit de muziek verdwijnt. Maar toch…. Tijdens de koffie met een héleboel soesjes heb ik gekeken welke CD er dan net gedraaid werd: Gary B.B. Coleman met “Too Much Weekend”. Daarna zijn we tóch maar aan de LP gegaan….. Als eerste de LP “Below The Bassline” van Ernest Ranglin en die klonk fijn, er zat veel laag in maar is goed te volgen. Cor gaf na het beluisteren van een nummer aan dat hij de CD van deze artiest een stuk minder vond klinken en hij heeft die even opgezet. En inderdaad, het laag was zelfs zó prominent aanwezig dat het niet fijn meer was, onaangenaam zelfs….. The Nits is niet zo mijn ding, ik denk dat het de stem van Henk Hofstede is die mij niet zo aanstaat. De plaat “Kilo” klinkt ietwat “lichter” dan die van Ernst Ranglin, maar is erg dynamisch en ruimtelijk, wat ook blijkt bij die trommeltjes in “Sketches of Spain” die knallen echt de speakers uit. En die nagalm daarvan in de ruimte is heel erg mooi. Sonore platenspeler met Ikeda arm en dito element De stilte van de draaitafel is prachtig om te horen. Hoezo, stilte “horen”, hoor ik al iemand zeggen…. Maar bij mij thuis heb ik nogal wat achtergrond geluiden in de vorm van een brom en wat draaitafelgeluiden, die ik overigens bijna niet meer hoor omdat ik er aan gewend ben. Maar als je dan deze stilte hoort, die ook wel als “zwart” aangeduid wordt, dan is dat wel bijzonder. Het geeft veel meer ruimte aan de weergave van microdetail. Motor en snaar Het is ook mooi om te zien en te horen dat Cock in zijn ontwerpen en modificaties zó van het detail is, maar ook veel verder gaat dan “de fabrikant”. In algemene zin dan. Hij heeft “uiteraard” het filter in de speaker aangepakt en mede daardoor moest de hoorn van de FS2 wat verder naar achteren geplaatst worden om het tijdgedrag beter te laten kloppen. Die hoorn stak eerst zo’n drie centimeter uit de kast naar voren en kon niet verder naar achteren, omdat de instelsleuven van de bodemplaat eigenlijk een beetje op het randje van de instellingen zaten. En heeft Cor de sleuven van die bodemplaat gewoon drie centimeter meer uit laten frezen….. De verder uitgefreesde sleuven Cor heeft een prachtige set. De dynamiek over het gehele geluidsspectrum, óók als het zacht speelt, is heerlijk om te horen. En de microdetail en scheiding van instrumenten en stemmen is fenomenaal, de hand van Cock sijpelt overal in door…. Is er dan niets te verbeteren? Ik zou het niet weten. Ja, voor míj zou de ruimte iets meer akoestisch aangepakt mogen worden, maar Cor vindt het goed zo en hij moet er tenslotte naar luisteren….

Pfff, nóg een set kopen .

. Binnenkort in een review.....

Dank voor deze opbeurende postings

Overigens, ik heb niets te verwachten uit enigerlei richting.....

Nou, van successierechten begrijp ik óók niets van hoor. Ik ben het zeker niet altijd eens om mensen of zo graaiers te noemen, maar dit vind ik écht "gegraai van de staat". Want waarom zou je geld van inkomsten (waar inderdaad al dik belasting over is betaald) nogmaals gaan doorbelasten, ondanks dat het (over het algemeen) in de familie blijft?

Zó herkenbaar Sander. Ik had ooit de LP Eli van Jan Akkerman en Kaz Lux op een cassettebandje gezet. En natúúrlijk, midden in een nummer, moest ik het bandje omdraaien om het opnemen van de plaat te vervolgen. En je raadt het al: als ik nu (nog steeds) de LP opzet, zit ik bij dat nummer altijd te wachten op de onderbreking. Die niet gaat komen natuurlijk....

Hmmm, dat heb ik dan weer niet... . Natuurlijk wel eerst inlezen, maar ik laat me ook nog wel eens gaan op emotie. De Garrard is daar een goed voorbeeld van, want de 301 . Maar wel eerst ingelezen dus, of het "wel wat zou kunnen zijn".... En verder ging ik wel op tips (ahum) en reviews af, hoewel ik er wel achter ben gekomen dat die laatste niet altijd even objectief zijn. Dus dat doe ik niet meer.....

Dat is wel bijzonder natuurlijk, ik heb natuurlijk ook nog steeds platen uit die periode en van de eerste drie zaken die jij noemt had ik zo goed als geen last. Soms een miskoop, die dat soort dingen al had, maar dat viel verder wel mee. Ik raakte ze ook nooit met de vingers aan, zelfs de inloopgroef niet. Je ziet mensen ze zo ook wel uit de hoes halen, maar volgens mij leg je daar wel een begin van een laagje vettigheid neer.... Soms tikken en/of spetters, tja, dat hoort wel bij het medium. Ik had het liever niet natuurlijk maar heb dát wel geaccepteerd. Omdat ik wel hard draai hoor ik wel op momenten de plaatruis, maar eigenlijk alleen maar tussen de nummers in of bij zachte passages. Maar goed, ieder zo zijn ding hé , ik vind de vloeiendheid die zo bij het vinyl hoort (vind ik dan) veel belangrijker dan de nadelen daarvan

Je cd's die je al hebt bedoel je? Als ik een album koop (.... ) dan luister ik die in het begin toch wel aardig grijs. Daarna verdwijnen ze inderdaad óf naar zolder en draai ik ze zo goed als niet meer, óf in de boekenkast in de kamer. Waar ik sommigen dan ook bijna niet meer draai.... Maar een aantal pak ik dan nog wel eens. Van zolder soms ook, dan hoor ik iets en denk, díe heb ik ook en wil ik hem weer eens horen. Meestal kom ik er dan achter dat mijn smaak toch wel wat veranderd is of het is een minder album van de artiest en draai ik gewoon de betere....

Geen eierdopjes van de Hema, maar..... Had het maar gezegd, dan had ik er ook wel wat van je willen proberen. Want, zoals eerder gezegd, onder de passieve voorversterker (waar je het helemáál niet zou verwachten) doen ze bij mij ook veel. Alleen misschien net even té veel. De dynamiek in mid en hoog ist fabelhaft, zoals de Duitsers het zo mooi zeggen, maar er is iets van hardheid terug. En ik was o zo blij dat ik dat kwijt was. Maar die dynamiek, met daarbij ook nog een forse toename in natuurlijkheid, is voor mij genoeg om het zo te laten. Maar wellicht kan ik met de stenen iets tweaken. Overigens, als de kogel tegen het hout aan ligt, gebeuren er ook niet fijne dingen. Dus zou de "strakheid" van het matje wel wat minder kunnen, zodat de kogels dan iets in het matje zakken. Of Dr Baiey's wool er omheen leggen, wat ik overigens nog niet geprobeerd heb. Maar wat verder inzakken lijkt mij een betere optie, want dan heeft de kogel meer aanrakingsvlak waardoor het matje meer zal dempen. Toch?

Lekker, al die dingen die kunnen meetrillen aan die headshell . En ja, wat een bling bling...

. Ach, iedereen heeft zo zijn of haar eigenaardigheden....

Van de eerste alinea begrijp ik de strekking niet, daaruit moet blijken waarom je niet gegaan bent? Ik weet niet wat er allemaal gebeurd bij jou , maar ik heb je volgens mij minimaal al een keertje of vier af zien zeggen..... Jammer hoor, voor jou dan. En dan kan je dáár ook eens wat over vertellen, daar ben ik dan wel benieuwd naar.

Ik bedoelde niet deze speaker maar of je vandaag naar Cock geweest was en daar onder de indruk was geraakt, ondanks al je opgedane ervaringen met sets in ál die jaren......

Ben je vandaag nog ergens van onder de indruk geraakt trouwens?

Leuk verhaal Lourens. Ik "moet" maar weer eens langs komen. Maar ja, dat lijstje van geplande bezoekjes is inmiddels uitgegroeid tot een boek . Grappig, er staat ook een filter in het verhaal eronder, waarin de condensatoren vastgezet zijn met kit: Heb ik inmiddels ook, dankzij een tip van .....