René N.

Oh, gelukkig....

Ik heb écht wel méér gehoord dan alleen scherpe ssssss-en hoor . Ik kom binnenkort, na het nóg meer ingespeeld zijn van de DAC, nog wel een keertje bij je luisteren, en dan zónder het gestressss van het schrijven van een verslag . Lekker luisteren, en dan neem ik ook wat eigen CD'tjes mee.....

En zo is het. Tenminste.... . Voor vinyl is dat een lastige keuze in de zin van waar je de set op afstelt. Niet op de slechte maar ook niet op de hele goede platen. Het merendeel moet gewoon goed klinken, de betere doen dat dan vanzelf ook. Denk ik.... De slechte vallen dan af, nou ja, het is meer het accepteren van dat ze slechter zijn. Voor "eigen" muziek, op de NAS en zo, zal ongeveer hetzelfde gelden. Maar als je alleen maar streamt bij Tidal en zo, dan wordt het denk ik een stuk lastiger. Dat je je eigen set erg mooi vindt is voor jou natuurlijk helemaal prima. En dan moet je er ook vooral niets meer aan doen. Ik hoop trouwens écht dat dit een toevallige en verkeerde momentopname was en die scherpte geen standaard is voor de set. Gezien hetgeen de CD104 liet horen (ik wil hem wel van je overnemen ) zou dat het goede pad zijn, hoewel dat dan waarschijnlijk niet die van jou is. Goed, zoveel sets (euhm, mensen) zoveel meningen .

Thnx

Afstand is bij mij 1,20 mtr tot het filter, dan nog wat decimeters ín het filter, naar de breedbander 1 mtr en de laagunit iets van 0,4 meter. Overzichtelijk maar wellicht moet ik enkele stukken dus tóch dikker gaan maken.... . Nooit gerealiseerd trouwens....

. Hmmm, ik wíl geen hogere weerstand.... Misschien 5-dik maken? + en -, links en rechts, ná het filter, ín het filter, jeemig....

Ohhh, vandáár dat ik zo weinig laag heb . Ik heb er voor de + en - elk eentje, is dat niet dik genoeg dan?

Dat verwachtte ik ook wel, dat alles hetzelfde zou zijn. Maar zie ook de opmerking van Leo. Het ging dus met de CD104 goed en ligt het tóch "gewoon" aan de andere digitale kant, de DAC.

Dan lijkt het goed te gaan komen.....

Als jij het goed vind, vind ik het ook goed. Voor jou dan hé

Tsssss, die laatste opmerking dan hé. Dat verrast mij dan weer, omdat ik "mag aannemen" dat Theo, die daar "zo in zit", dan met scherpte te maken zou hebben.... Overigens, bij die Neotech is ook elke vezel apart geïsoleerd: Each strand of the braid is enamel coated

Nee, deze: http://www.acoustic-dimension.com/neotech/neotech-up-occ-hook-up-chassis-wire-page.htm En dan de onderste.... Van 7,45 per meter.

Nou, wat let je. Dat kan best hoor. Dat vragen dan hé Dat lenen overigens ook hoor

Nou, doet er best wel toe . Ik vind dat dat met die Neotech ook het geval is. Alleen maar koper, en dan litze draadjes. En klinkt inderdaad nérgens naar

Je kunt eerst eenvoudig beginnen door deze draad te gebruiken voor interlink en/of luidsprekerkabel: Neotech BRDCC-20. Te koop bij Peter de Bruyn van Acoustic Dimension. Ik gebruik het voor beide. Kan je altijd nog overstappen op wat betere... Of niet

Daar heb je het al

Ik kan me voorstellen dat Fred die detailweergave wil hebben. Toen ik daar net zat werd ik "overdonderd" door wat er gebeurde. Maar al snel draaide dat door die scherpte om naar luistermoeheid. Later, bij de CD104, was dat weg. Als je die detailweergave wilt houden is er wellicht de angst om dat te verliezen als je die scherpte probeert weg te halen. Keuzes hé... Met "stress" moet ik altijd weer aan Lestat (Eric de Boer) en ooit hier actief denken. Hij kwam luisteren, vond het stresserig, had luidsprekerkabels bij zich, haalde de MIT die er tussen lag weg en sloot die van hem aan. Alleen maar koper overigens. En je raad het al: weg stress. Sindsdien weet ik hoe stress klinkt

Het volledige verslag is te lezen op: http://home.kpn.nl/r.nieuwenhuis/index.htm onder "Op bezoek bij..." en "Fred in Westervoort: 17 september 2019" (Lees vooral de bovengenoemde versie, want hieronder is het verslag behoorlijk ingekort en kunnen essentiële beschrijvingen missen... ) Fred in Westervoort In het verleden was ik éénmaal eerder bij Fred geweest, ik kende de ruimte dus al een beetje. Die is als volgt opgedeeld: een kleine woonkamer, de achterkamer en de keuken. Beiden zijn af te sluiten met schuifdeuren of een gewone deur, maar alles stond hier nu open. We hebben het er verder niet over gehad, maar ik kan mij voorstellen dat Fred de schuifdeuren altijd open laat, omdat de woonkamer klein is. En wellicht de keukendeur dicht doet om het volume van de totale ruimte dan weer enigszins te beperken. Want Fred speelt met relatief kleine monitoren die die kubieke meters wel moeten vullen…. De woon/luisterkamer Het huis uit de jaren 30 (dus met veel mooie details) heeft een heel intiem ingerichte woonkamer, die tevens als luisterruimte dient. De aardig grote TV is wat in een hoek weggemoffeld, schuin boven de audio-apparatuur en dat geeft volgens mij ook het gebruik van het ding aan. De luidsprekers staan mooi los in de ruimte, hoewel dat relatief is gezien de grootte van de woonkamer. En ook dichtbij de lekkere luisterstoel, waardoor er een near-field luisterpositie is ontstaan. De luidsprekers staan net voor een ietwat ingesprongen erker, waarbij het middelste raam bij het luisteren afgedekt wordt door een plaat Akotherm. En gaan de rolgordijnen dicht, wat overigens allebei ook geldt voor het raam aan de linkerzijde van de kamer. En, nog iets: bij beide ramen staat ook een Sansevieria, die wellicht als een soort kleine diffusor werkt…. Fred had een afspeellijst gemaakt, erg makkelijk en leuk, met diverse stijlen muziek door elkaar heen. En die kon maarzo van verschillende bronnen gehaald worden, zoals in dit geval de NAS en Tidal. Fred begint met het eerste nummer, Eric Bibb met “Shavi’Talk”, vanaf de NAS. Bij de eerste tonen leek het al duidelijk: dit is een fijne set om naar te luisteren. Dynamiek, diepte, breedte, scheiding tussen instrumenten en stemmen. En niet te vergeten een heel helder geluidsbeeld. Zijn mijn oren dan tóch niet zo slecht? Ik had het idee dat ik thuis veel hoge frequenties mis, maar dit hier is daar zeker mee in tegenspraak…. En staan hier luidsprekers dan? En waar dan? Het geluidsbeeld staat gewoon in de erker achter die luidsprekers, alsof dáár het podium is. Heel bijzonder. De luidsprekers zijn zoals gezegd relatief klein en hebben dus ook geen grote kastinhoud. Daardoor laten ze ook niet een heel zwaar fundament horen. Maar het laag dát er is wordt heel genuanceerd weergegeven. Er kwamen nog veel meer nummers langs, maar ik zal mij beperken tot wat algemene opmerkingen. Ook omdat ik tóch niet zo van “de single” ben. Ik bedoel eigenlijk de losse nummers wat snel achter elkaar laten afspelen. Afgezien van dit soort bezoeken dan, want dan is zo’n afspeellijst juist weer heel handig. Maar dan weet ik op een moment niet meer waar ik op moet letten. Ik ben meer van de rust van een compleet album, voor mij een LP dus. En dat laatste bevestigde Fred ook wel, dat hij datzelfde had met een CD. Fysieke handelingen uitvoeren om een (volledig) album te beluisteren en dan rustig een plaat uit luisteren. De door Magna Hifi gemodificeerde Audio-GD R7 ladder DAC De NAS klonk in de meeste gevallen veel fijner dan Tidal. Hoewel Fred een High-Res-abonnement op Tidal heeft waarmee hij in de hoogste resolutie kan afspelen was er hier behoorlijk wat stress in te horen en werd ik daar enigszins luistermoe van. De NAS gaf juist weer een veel fijner en rustiger geluidsbeeld te horen. Als laatste, omdat ik het over het algemeen het hoog wat stresserig vond klinken, sloot Fred de Philips CD104 speler aan, direct op de versterker en dus niet via de DAC. En “koud”, die heeft dus eerst uitgestaan. Deze speler is overigens volledig gemodificeerd door Theo van Wermeskerken. Fred gaf al bij voorbaat aan dat ik hier zeker wat dingen ging missen, maar ik vond dat helemaal niet belangrijk, heerlijk die rust aan het hoofd. Nou ja, rust…. Dynamiek was er genoeg en ook die gitaar spatte gewoon de speakers uit. Niet schel, maar gewoon zo lekker scheurend zoals een elektrische gitaar dat moet zijn. Daarna ging Fred nog even terug naar de NAS, maar nee, voor mij was de ervaring met de CD104 die het meest aansloot bij hoe ík muziek wil horen. Het moet mij pakken, en dat deed deze het meest, met wel de kanttekening dat daar maar één nummer op gedraaid is. "De Lamp" Hoe komt het dat ik die stress in het hoog waarneem in deze set? Moet de gemodificeerde DAC dan nog echt veel langer inspelen? En is het zo dat bij een andere (softwarematige) instelling elke instelling ook nog goed moet inspelen? Het lijkt mij niet, want software…. Maar misschien wordt er daardoor een ander signaalpad gevolgd, via andere printbanen of onderdelen of zo. Want waar zou die stress dan anders vandaan komen? Fred heeft met allerlei middelen zoveel aandacht besteed aan het optimaliseren, dat ik dit tóch vreemd vind. En dat een andere bron, de CD104 (die dus niet via de DAC loopt…), juist géén stresserigheid laat horen en er wel op een hele relaxte manier muziek gemaakt kan worden. Ook de gewenningstijd aan de set en luisterruimte was hier nul. Bijzonder, misschien kwam het omdat het in het begin al erg goed leek, of speelde dat stresserige mee zodat andere zaken wat naar de achtergrond gedrongen werden? Geen idee…. Luidsprekers van Franco Serblin, de oprichter van Sonus Faber De set is overigens erg mooi in balans, toch mis ik hier wel wat van dat onderste laag. Uiteraard, wil ik haast zeggen, en dat is ook niet gek met een monitor van dit formaat. Aan de andere kant, ik kan hier lekker naar zitten luisteren in de wetenschap dat het gewoon minder aanwezig is, en dat dan accepteren. Beter zo trouwens dan dat het laag aangedikt en dan onnatuurlijk wordt. En, zoals eerder gezegd, het laag dát er is wordt prachtig weergegeven. Als de DAC gewoon nog een tijdje moet inspelen is het een kwestie van tijd dat die scherpte uit zijn set zal verdwijnen, maar anders zal Fred mijns inziens toch nog wat kunnen gaan proberen met andere kabels of zo. Die, besef ik mij terdege, er minder “last” van had dan ik, dus kan de vraag ook gesteld worden of er eigenlijk wel iets moet veranderen. Want hij moet er tenslotte naar luisteren…. SETBESCHRIJVING: Versterker: Linemagnetic 219ia een 24Watt SET gebaseerd op Western Electric technologie. Originele buizen zijn deels vervangen. Nu 845WE (Western Electric) powerbuizen en Telefunken ecc83 smoothplates. De versterker staat op VWR met 2 Hematiet kogels achter (trafo kant) en 1 Rozenkwart voor. DAC: Compleet geupgrade Audio-GD R2R7 ladder DAC. Na upgrades en ander front is dit een R7 geworden. De upgrades zijn deels orgineel Audio-GD en deels eigen ontwikkeling van Magna Hifi. De DAC heeft de keuze in 4 software pakketten: Accuraat, een Soft, een combinatie van beiden en een Philips DAC chip TDA 1541 simulatie Instellingen: 2x, 4x, of 8x oversampling of 1x NOS (non oversampling). De DAC staat op Mapleshade voeten van messing en deze vervolgens op WonderWood blokjes van AudioMaat. Interlink naar de versterker: verguld/koperen interlink naar recept van Theo van Wermeskerken. Streamer: Mano ultimo streamer een eigen product van Magna Hifi, deze Streamer speelt van een Nass in mijn kelder of via Tidal ( high res abonnement) Onder de Mano VWR met 3x Rozenkwart. Interlink naar de DAC: Pinkfaun i2s kabel Switch: Van de Nass loopt een Meicord utp kabel naar de ROUTER van de ROUTER een Meicord naar een switch met liniaire voeding van hier weer 60cm Meicord naar de Mano. Luidsprekers: Franco Serblin (de oprichter van Sonus Faber), type Accordo. De luidsprekers staan op hun orginele spikes met daaronder WonderWood blokjes en een audio tegel ( Suzy wong). De luidspreker kabel is verguld/koper in besnot katoen naar TvW recept. Stroomvoorziening: Een aparte audiogroep met bekabeling van AudioMaat. Via een 2DW netsnoer naar een WonderWood stekkerblok. Vanaf hier wordt alles gevoed met bekabeling van AudioMaat (M-Way) CD-speler: Philips 104 cd speler, is door TvW is gemodificeerd Diversen: Onder de set ligt een Audiotegel. Naast de set staat een Audiolamp met variac, brandend op gelijkstroom. Zekeringen in versterker en Mano zijn van Synergistic research blue. Momenteel niet in gebruik maar wel in het hardhouten audiomeubel met 4cm tulpenhouten liggers een PrimaLuna prologue8 cd-speler met NOS buizen o.a Mullard ecc82 boxplate en Philips gelijkrichters. Akoestiek hier en daar aangepakt met Akotherm platen.

Ja, ik sla een beetje door hé? Maar ik denk daar nog best af en toe aan. Maar misschien moet ik het ook gewoon achter me laten . En klopt, zo heerlijk swingend jazzy

Helaas onmogelijk, maar ik zou deze plaat nog wel eens willen terughoren op mijn set uit de 80'er jaren. Quad 33, 303 en 405, Solosound electrostaten en "Lange Lijs" transmissielijn basspeaker en natuurlijk mijn Ariston RD11s met toen nog Shure 15VIII. Om de verschillen te kunnen duiden.....

En de plaat van Louis Armstrong & Duke Ellington met “Recording Together For The First Time” die gebruikt is bij het luisterbezoek is vandaag binnengekomen. Of het de mono- of de stereoversie is weet ik nog niet, hoewel ik denk dat het mono is.... Vanavond weggeweest dus geen gelegenheid gehad om hem te beluisteren, morgen maar even knallen.... . Al wel door de wasstraat gehaald overigens...

Ja, was dat niet Erjee, hier heel lang geleden actief?

Zo zag ik het ook niet Charles. Ging ik zo opzichtig in de verdediging dan?

Ja Carl, de hele dag hoor je stemmen . En ja, je kunt heus wel een beetje bepalen of zo'n stem natuurlijk zal klinken, maar ik heb de stemmen van de meeste artiesten niet gehoord hoor . En ja, die stemmen op de oude opnames klonken ook werkelijk prachtig, ondanks dat ik ze nog nooit in het echt gehoord heb . En nee, ik bedoel met natuurlijkheid dat een koebel niet als een soepkom moet klinken en een drumstick op de rand van een snaredrum niet als een volle container. Om maar even aan te geven dat er zóveel gradaties in zijn. En om daar nu wat "dichter bij de waarheid" te komen, dat is bij mij wel een doel en kan ik dat bij percussie of houten blaasinstrumenten beter bepalen dan met stemmen. Denk ik dan......

Je bent welkom