s0000884

Je zegt dat iemand in het publiek veel meer in muziek hoort dan een muzicus. Dat (o.a. het woord nevernooitniet) is een hele andere woordkeuze dan muziek "anders horen" of "anders beleven". Daar is mijn irritatie op gebaseerd. Afgezien van het feit dat je een ongegronde aanname doet dat een muzicus last heeft van "beroepsvervorming". In tegenstelling tot audiofielen leren muzici namelijk objectief luisteren. Bovendien is mijn stelling door de posts hier in een andere richting geschoven dan aanvankelijk mijn bedoeling was; musici weten exact hoe hun instrumenten klinken. Audiofielen weten alleen hoe diezelfde instrumenten vervormd door speakers klinken. De ene vervorming is dan realistischer (zonder onderbouwing uiteraard) dan de andere. Stel al is er sprake van beroepsvervorming, dan nog hebben audiofielen in ieder geval minder te zeggen over realistische muziekweergave dan muzikanten.

Opmerkingen van "je bent een sukkel Ruud13", "13 slaat waarschijnlijk op je leeftijd", of "je moet eens leren luisteren" (ik weet niet meer wie dat zei) mogen wel? (ik werd geloof ik ook voor gek verklaard toen ik voorstelde dat een speaker met minimum power respons wel eens voordelen kan hebben) Wat mij betreft mogen die eerder op pleepapier. Net als opmerkingen als "een goede sub voor serieuze muziekweergave moet makkelijk 20 Hz kunnen". Als je al perse dit soort stemmingmakerij wilt beginnen, begin die dan tegen opmerkingen waar toch niemand wat aan heeft (of je juist op een totaal verkeerd dwaalspoor zet), in plaats van posts waar bezoekers nog wat van kunnen opsteken.

Een klarinettist / fluittist / harpist / cellist / hoboist enz. heeft nergens last van, tenzij hij /zij op een ongunstige plek zonder gehoorbescherming in het orkest voor de koperblazers gaat zitten. Maar dan nog staat gehoorverlies niet gelijk aan verlies in kunde om te luisteren en te interpreteren wat je hoort. Dat doen musici beter dan luisteraars. Hoe graag audiofielen ook willen kunnen zeggen "dat drumstel klinkt goed, dus mijn uitgave aan die dure kabel is gerechtvaardigd", ik schat de kans dat

Dit is nu precies de typische reactie van de gemiddelde persoon die nooit zal willen accepteren dat musici met getrainde oren en jaren aan muzikale studie gewoon 10 keer zoveel horen in muziek als leken, die zeggen door 'veel naar muziek te luisteren het gevoel van de muziek voelen' of zeggen er 'van afstand op het geheel te kunnen kijken terwijl de musicus er met zijn oren middenin zit'. Als je geen muzikant bent, hoor je tientallen keren minder. Allang is in alle medisch wetenschappelijke kringen aangetoond dat hoe meer uren iemand met muziek bezig is, hoe meer hersenactiviteit bij het horen van muziek plaatsvind. (de windingen heten Herschl windingen als ik mij het goed herinner). Afgezien van het feit dat ik dit eigenlijk een schandalig arrogante en naieve opmerking vind. Je moet eens weten hoeveel uren je op het conservatorium LEERT LUISTEREN, om bijvoorbeeld repetities (kamermuziek / orkest / koor of wat ook) efficienter te laten verlopen, om jezelf en anderen te kunnen corrigeren bij het oefenen. Eindeloze lessen harmonie / contrapunt / zang / solvege / partituurstudie gecombineerd met CD opnames van verschillende uitvoeringen. En dan maar zeggen dat het audiofielletje dan wel de betalende bezoeker het beter weet. De beste stuurlui zitten toch helaas in de auto.

Dat zegt meer over de manier van beredeneren van die medeforummers dan over de persoonlijke voorkeur van iemand die gewoon ziet dat een LP meer vervormt, minder kanaalscheiding heeft, wow/flutter problemen heeft, meer ruist, slijt, duurder in productie en minder handelbaar is. Maar goed dat wat ik zeg is natuurlijk een persoonlijke ervaring / mening, en het is niet een feit want dan zou ik in de ogen van die medeforummers hun voor gek / doof verklaren (wat ik dus niet doe).

Het kan moeilijk zijn om te accepteren, maar musici weten hoe instrumenten echt klinken, audiofielen weten alleen maar hoe ze iets het liefst horen (m.a.w. welke vervorming past het best bij mijn smaak).

goedemiddag ruud

Dit is natuurlijk waar. Echter dan moet je het verschil in stijfheid en soortelijk gewicht van metalen en legeringen die in een dwarsfluit zitten beschouwen. Ik vraag me af, aangezien het gewicht van een dwarsfluit niet drastisch kan verschillen per instrument (de afmetingen blijven ook min of meer hetzelfde) of je deze invloed op de klankkleur niet kunt afschatten. Lijkt me erg moeilijk, maar het zou wel eens kunnen dat er inderdaad een verschil in klank is. Wel geloof ik dat de fabricageveschillen in de luchtkleppen / andere mechanische zaken grote verschillen kunnen geven. Paar jaar geleden nog bij de wetenschapsquiz: Een fluit is naast het podium gestemd, en op het podium wordt deze belicht door de podiumlichten en dus verwarmd. Klinkt de fluit hoger, lager of gelijk? Antwoord van wetenschapsquiz: fluit klinkt hoger want de temperatuur van de lucht in de fluit is hoger, dus de geluidssnelheid is hoger dus de staande golven van de zelfde lengte representeren een hogere frequentie. Das natuurlijk kolder. Correcte antwoord: fluit klinkt lager. Temperatuur door de fluit is constant (afhankelijk van jouw lichaamstemperatuur / longen, en die laat zich niet verstoren door podiumlichten. Fluit zet uit omdat deze van metaal is. Dezelfde temperatuur bij langere staande golven betekent een lagere frequentie. Ik wacht trouwens nog steeds op een dubbele blindtest waarbij inderdaad een stuk zilver met kleinere diameter als kabel wordt vergeleken met een koperen kabel (beide dezelfde weerstand).

Of dat wordt zelfbouwen, iets wat voor dat budget wel eens heel gunstig kan uitpakken. Dankzij zeer positieve ervarigen kan ik een zekere winkel in Oss aanraden.

Gewoon slagbomen / hekken van de Van Heek garage weghalen, om vervolgens op de calslaan (of waar ook op de campus) te gebruiken om jouw terrein af te bakenen met een bord 'betaald parkeren' erbij. Als de gemeente gaat zeuren waar dat materiaal is gebleven zeg je gewoon: dat krijg je ervan als je het capitool afsluit. (worden de parkeerplaatsen bij Cinestar ook niet meer gebruikt?)

En dat is absoluut hun goed recht. Dat ik mij eraan erger, betekent niet dat ik wil dat ze ermee stoppen (kan het wel een dag aan) maar goed, ik weet wel dat ik liever niet in de buurt van een open en bekend groot veld woon (rutbeek, stadion, maliveld wat ook).

Het klankverschil tussen een klarinet en een hobo is heel duidelijk, vanwege het verschil in het riet (dubbelriet bij hobo, enkelriet bij klarinet (als ook bij saxofoon trouwens)). Ik kan mij dan ook voorstellen dat een ander riet een heel andere klank geeft. Heerlijk ontopic weer, mijn excuses daarvoor.

Ik heb met een dwarsfluittiste samengewerkt die een (blad)gouden dwarsfluit had (ipv zilver). Ik moet zeggen dat ik de gouden dwarsfluit toch wel erg mooi vond (zo als ie eruit zag dan he), maar de klank werd toch echt door de musicus bepaald en niet door dat metaal. Maar goed in de audiowereld maakt een metaalkeuze wel degelijk verschil in klank............

Als het luisteren volledig blind gebeurt, dan is luisteren een legitiem argument, net zoals technische argumenten. Als je die manier van luisteren bedoelt heb je gelijk. Echter wordt bijna nooit audiotweaks als kabels / spikes / netsnoeren op deze manier getoetst (je ziet die kabel altijd liggen). Als je daarbij optelt dat technisch gezien een verbetering van een bepaalde tweak niet aannemelijk is, dan kun je je aan deze technische argumenten blijven vasthouden zolang er geen tegenbewijs is. Tenslotte zijn technische argumenten dan de enige overblijvende argumenten.

Ik denk niet dat het probleem dan ligt bij de kwaliteit van de set. Het probleem ligt dan bij de manier van denken / beredeneren en besluiten nemen. Een normaal denkende techneut die denkt kwaliteitswinst te halen door zijn set op een andere groep te zetten, gaat eerst onderzoeken waarom of die andere groep inderdaad betere spanning levert. (meten aan de stopcontacten dus). Daarna gaat hij in het ontwerp van de voedingen van de gebruikte audioapperatuur na hoe gevoelig deze is voor ruis/vervorming op die 650 Vpp 50 Hz afgebufferde sinus die normaal uit een 1 fase stopcontact hoort te komen. Als hij tot de conclusie komt dat de uitgang van de voeding inderdaad veel meer troep bevat bij het ene stopcontact dan bij het andere, dan gaat hij na wat de hoorbare gevolgen van deze vervuiling zijn (voedingsafhankelijkheid van de versterkertrappen enz). Als het blijkt dat er hoorbare verschillen zijn op de uitgang v/d versterker, dan gaat de techneut dat blind testen. Daarna volgt pas het besluit de set op een andere groep aan te sluiten. Ik zou echt op geen andere manier kunnen rechtvaarigen om onder de grond kruipend een aparte groep voor mijn set aan te leggen.

Dit is de eerste keer in deze thread dat iemand serieus een poging doet het spectrum van een blokgolf te correlleren aan dat van een muziek instrument (met onderbouwing wel te verstaan). Zolang de tegepartij dit niet doet, waarom wordt hier dan zo vijandig gereageerd? De bewijslast ligt hier gewoon bij het kamp dat zegt dat er blijkbaar een superbandbreedte c.q. stabiliteit nodig is om die blokgolf perfect naar die speaker te sturen. Het is namelijk niet aannemelijk dat een blokgolf representatief is (signaaltheoretisch dan) voor muziekinstrumenten. Als je het tegendeel wilt bewijzen, zul je dat ofwel blind luisterend moeten aantonen of met een "tegenanalyse" maar toch niet met opmerkingen als "je bent een sukkel? En dan nog, zelfs al is een blokgolf van 10 kHz 100% representatief, dan moet je je nog afvragen of het wel zo verstandig is om zo'n grote bandbreedte (veel meer dan 20 kHz) naar je speakers te sturen (IMD) door je versterker te jagen en door de antennes/zenders (kabels) heen te jagen (bij een paar honderd kHz gaan speakerkabels al prut in de ruimte sproeien dat interferentie kan veroorzaken, dergelijke zaken zijn onderzocht bij klasse D versterkerontwerpen, die niet teveel hoogfrequente ruis mogen uitspugen). Een rationele afweging is toch niet te veel gevraagd? Gewoon voordelen tegen nadelen opwegen (waarbij de voordelen natuurlijk eerst moeten worden aangetoond). Als iemand dan tegengas geeft omdat een dergelijke afweging totaal ontbreekt, vind ik het erg geleurstellend dat er persoonlijke aanvallen worden gedaan.

Wees maar voorzichtig, je speelt met vuur hier.... Ik stond net op het punt hier te vragen of iemand even bij mij thuis kan horen op welke groep ik mijn stereo moet aansluiten; ik heb 2 verschillende groepen in mijn kamer. De geluidskwaliteit als functie van de stopcontactkeuze zeg maar (wie komt langs voor een blindtest?) Ik zal ook maar vragen voortaan of er niet meer wordt gestofzuigd als ik aan het luisteren ben. Dan komt de innerlijke kleur van de microdetails van de muzikale warmte van de innerlijke rust van de ruimte van de gladheid van die blokfluit niet meer goed uit mijn luidsprekers. Als de buren stofzuigen dan klinkt de fagot weer minder.

Inderdaad nog een keer sorry, maar ik vond hem wel relevant in deze thread. Ik heb het nu denk ik wat beter opgeschreven.

Oren zijn: 1. Nooit gecalibreerd (nooit wordt afgetoetst of wat je 6 weken het mooist vond, je nu ook het mooist vind klinken). 2. Niet te matchen (links en rechts zijn al niet te matchen, laat staan tussen verschillende mensen). 3. Onbetrouwbaar (na veel geluid gehoord te hebben doen je oren het minder, de volgende ochtend hoor je weer meer). 4. Tijdafhankelijk/plaatsafhankelijk/drukafhankelijk/gemoedstoestandafhankelijk. 5. Vervormingsbronnen. 6. Richtingsgevoelig. 7. Vol met bugs die normale meetinstrumenten niet hebben (maskering op talloze plekken in het spectrum, ze fungeren als een scoop voor lage frequenties en als een spectrum analyzer voor hoge frequenties). 8. Slechts met binde luistersessies los te koppelen van autosuggestie/smaak enz. 9. Meetinstrumenten die niets kwantificeren (waar zit de vervorming/hoe groot/harmonisch/niet harmonisch of is het gewoon ruis of reflecties) 10. Transducenten, die het tegenovergestelde zijn van de andere transducent (luidspreker). Waarom uitgangen van versterkers (een uitgangsspanning) vergelijken door deze eerst door twee transducenten heen te jagen?

Het hele idee is dan dat je geen voeding met gelijkrichting meer nodig hebt. Of werkt electronica tegenwoordig op wisselspanning?

Woont er niet iemand naast een spoorbaan? Een 1500 V gelijkspanning lijkt me veel geschikter om een mooie voeding mee te maken. Of zet een paar vrachtwagenaccu's in serie....

De eerste oneven harmonische van een 10 KHz blokgolf is al een frequentie die ik niet meer hoor. Versterkers hebben vanzelfsprekend "moeite" met frequenties die ze niet hoeven te versterken, en dat is juist de bedoeling. Tenzij iemand objectief aantoont dat boventonen boven 20 KHz altijd een klankverbetering opleveren (ondanks alle nadelen van breedbandige versterking), is er toch geen reden 100+ kHz te versterken? Afgezien van het feit dat een goedkope Harman Kardon al tot 100 KHz stabiel is.... Lang leve oversampling. Misschien heeft een prehistorische multibitter hier nog last van...... (als die niet meer last heeft van INL)

Als jij even naar een spectrumanalyzer kijkt. En hoeperdepoep staat op de stoep. Deze puur acedemische stelling impliceert niets over de benodigde bandbreedte die een versterker moet hebben. Dit kun je alleen met kwantitatieve signaal analyse hard maken, maar in plaats daarvan zeg je Oren zijn hierin slechts betrouwbaar met objectieve blinde tests. Hoe heb je geluisterd? Toon eens aan (spectra?) Tel twee qua frequentie zeer dicht geplaatste blokgolven bij elkaar (met matlab ofzo) op en vertel mij eens wat de harmonischen zijn. Dat je extreme bandbeedtes zo belangrijk vind. Anders gaan we even supersonische troep in intermodulerende speakers jagen. Heb je wel eens aan nadelen van die perfecte blokgolf gedacht? Of is het zo dat je extra ruis en vervorming als beter ervaart (zou niet de eerste keer zijn O sorry dat mag je hear natuurlijk niet zeggen...)?

Een 10 kHz blokgolf bevat geen informatie onder de 10 kHz. De meeste instrumenten (met de fundamentals varierend van 30 tot 2000 Hz) hebben veel meer energie van boventonen onder de 10 KHz zitten dan tussen 10 KHz en 20 KHz. Zijn dit puur resistieve belastingen? Het oor is een nooit gecalibreerd, onbetrouwbaar, onnauwkeurig en uiterst moeilijk te begrijpen meetinstrument, met uiterst slechte matching eigenschappen tussen verschillende mensen, verloopt van ochtend naar avond, verloopt over leeftijd, gemoedstoestand enz. Dit afgezien van de vraag of de faseverstoringen van de wisselfilters/speakerunits en de vervorming van de luidsprekers dominant zijn.