s0000884

Mijn beste gok is dat dit geheugen meer muzikaal werkt (er werd hier eerst een accent gespeeld) dan technisch (minder THD in het hoog). Maar is dit niet iets voor een medisch forum?

"het niveau waarop ik luister"

Vanzelfsprekend. Echter als de schakeling zowiezo al superweinig vervormt, hoor je de (superkleine) verschillen in klankkleur dan nog steeds? En zegt je smaak dan consequent bij iedere muzieksoort: DIE schakeling is beter dan die andere? Je kunt er vanuit gaan dat vervormingen / interferenties zo ernstig dat we ze gaan horen allemaal wel op een zwarte lijst staan bij mensen die de schakelingen / laout op de print voor een CD speler bouwen. Die weten e.e.a. wel uit te sluiten. Wat Ruud13 zei de CD is al flink uitontwikkeld (sinds 1980).

Das een hele toffe vraag, die houd mij eigenlijk ook veel bezig. Maar dan in het voor ons hoorbare gebied. Ik vraag me af of we (door onze smaak) een SNR (toegevoegd aan ruisvrije opnamen) van -50 dB niet dubbelblind per ongeluk wel eens mooier kunnen vinden dan bijvoorbeeld -70 dB. Of -65 dB toch wel lelijker dan -55 dB. Volgens mij werkt ons oor helemaal niet van: minder ruis is altijd beter.

Een Yoko CD speler van 5 euro vervormt minder dan een Transrotor Gravita platenspeler van 50000 euro. Wat je nu zegt neigt bij mij naar: "Ik luister naar elitair duur spul". Als je graag naar vinyl luistert, hoe je het ook ontkennen wilt, dus juist graag naar specifieke vervorming. Das overigens helemaal niet erg want dat doe ik ook graag (GA NOU NIET DENKEN DAT IK OP DE MAN SPEEL OFZO) Welke uitspraak bedoel je?

Hoe gevoelig is een uitgangstrap in een CD speler voor interferentie (welke interferentie?)? Filtering die ver buiten de audioband plaatsvind, in hoeverre bepaalt dat de 'klankkleur'? Een CD speler moet 10000 ohm kunnen aansturen (ingang voorversterker). Een eindversterker moet afwisselend 0.7 ohm / 40 ohm / 5 mH / weet ik wat kunnen aansturen.

Das al een hele goeie denkstap. De volgende stap is: vergelijk de vervorming van een CD uitgangstrap eens met die van een voorversterker. En dan met de eindversterker. Idd, daar mag je verschillen verwachten... En dan de vraag: Als je weet dat een uitgangstrap van een CD speler (in veel gevallen niet meer dan een spanningbuffer (met beetje filtering) die slechts van dezelfde spanning een Ruit van niet meer dan een paar honderd ohm moet garanderen) veel beter is dan die van een voorversterker / eindversterker (ruisende potmeters / grotere gain / lagere uitgangsimpedantie / stabiel over heel timboektoe (je meot er eens spoel aan kunnen hangen) enz.) toon dan even aan dat juist die vervorming van de CD trap bepalend is voor weergave, ondanks grotere vervormingen verderop.

Das al een hele goeie denkstap. De volgende stap is: vergelijk de vervorming van een CD uitgangstrap eens met die van een voorversterker. En dan met de eindversterker.

Als je voor muziekreproductie de specifieke vervorming van een platenspeler als cruciaal beschouwt voor een goede weergave (definitie: waar je (of algemeen een grote groep audiofielen) meer van geniet) dan klopt bovenstaande gedeeltelijk. Als zo precies mogelijk horen wat een artiest bedoelt heeft de definitie is van goede weergave, dan klopt bovenstaande niet. Maar dan nog: Waarom wordt er dan niet gewoon een DSP aan een CD speler toegevoegd die de vervorming / jank / ruis van een platenspeler nabootst? Dan kun je van een CD speler dus ook zeggen dat deze "ineens nu wel dezelfde kwaliteiten als een platenspeler heeft, die die CD speler eerst nooit had".

Dit is dus een mening, maar de woordkeuze is in die zin 'glibberig' dat je zou denken dat dit een feit is. Ten eerste is schreeuwerig een niet objectieve waarneming (afhankelijk van je persoonlijke voorkeur / smaak). Ten tweede kun je zo'n uitspraak pas doen als je zeker weet dat de master waar het vanaf komt niet "schreeuwerig" is. Ik denk dat er erg veel medeforummers zijn die hier de grens tussen feiten en meningen 'in hun voordeel' verplaatsen. Er zijn helaas (hoe graag ik het ook anders zie want een plaat draaien vind ik veel leuker dan een cd in een lade laten verdwijnen) geen kenmerken in vinyl die beter zijn dan in een CD. Dat die kenmerken in cijfertjes worden uitgedrukt, is slechts een methode om het verschil te kunnen objectiveren, niet om mensen die naar muziek ipv naar cijfertjes luisteren op de kast te jagen. Als het op persoonlijke beleving aankomt hoef je je van geen enkel cijfer wat aan te trekken. Wat betreft die subwoofer: Als die dusdanig vervormt dat zijn 2e en 3e harmonische boven de gehoordrempel uitkomen ga je horen waar die staat (als die harmonischen boven de 100 Hz liggen). Je kunt je sub dus wel horen (maar dan moet je er eigenlijk al gewoon eentje bijplaatsen). Looptijdverschillen in CD spelers, en in je luisterruimte dan wel platenspeler vallen qua orders van groote totaal niet met elkaar te vergelijken, maar begin maar eerst met die van je luisterruimte en de platenspeler......

.........slechts jouw mening toch?? Das dus het punt dat veel audiofielen niet zullen willen accepteren. Beter / slechter kun je alleen objectiveren als: zo weinig mogelijk afwijkend van het origineel (de master). Volgens dit criterium is de CD inderdaad, zoals Ruud13 zegt, belangrijk beter dan vinyl en dat is geen mening. Dat veel audiofielen liever naar LP luisteren en tegelijkertijd zeggen dat het betere weergave is........... dat is dus het door elkaar halen van meningen en feiten.

Ik doe vaak mijn best om een post te begrijpen. Maar dit keer kom ik er echt niet uit.

Erg flauw. Sluit overigens het "zien" uit dat er ook gewoon is geluisterd? Uit niets blijkt immers dat er niet geluisterd is.... Waar het om gaat is dat er wordt gesuggereerd dat s000... op cijfertjes afgaat en niet luistert. Vanzelfsprekend baseer ik wat ik zeg op luisterervaringen. Op "alleen cijfertjes" ga ik trouwens niet af. Ik beredeneer gewoon. Een naald die 2d bewegingen moet maken om 2 kanalen uit 1 platenspoor te halen, dat levert geheid niet zo'n goede kanaalscheiding op als een bitstream met een aparte L/R clock om te zeggen welke bitjes van links en welke van rechts zijn (PCM dataformaat). Een servomotor, hoe goed ook, zal nooit zo constant draaien als een PLL klokje de data in een DAC kan stoppen, vanuit een buffer. Enzovoort. Dan ga je nog eens luisteren. Bij de zachte passages hoor je sommige details in de plaatruis verdrinken, waarbij op de CD deze nog te horen zijn.

Op de highend in Muenchen werd vergelijk gemaakt op een dure set met CD en LP. Niet dubbelblind, dus je hebt er niet veel aan maar goed. Dezelfde opname op CD als op LP gehoord. LP had alleen meer geknetter en vervorming. Maargoed sommigen vinden dat haardvuurtje zo mooi.... Misschien kan iemand een DSP in een CD speler zetten die dat haardvuurtje toevoegt, en dezelfde vervorming als LP kan leveren? Kan veel goedkoper dan een aparte draaitafel. Eindelijk je CD's zo mooi als die analoge plaat! Geen SACD meer nodig!

Het spijt me dat ik een onhandig woord gebruikt heb. Ik HOOR het ook hoor.

Hoe je die mensen ook bestempelt, die hebben alsnog betere oren dan iemand die helemaal geen enkele training gehad heeft.

Daar zit inderdaad een kern van waarheid in. Er zijn helaas genoeg 'popafdelingen' op conservatoria in Nederland die qua niveau niets met de klassieke richting van doen hebben. Hoorde ik in de kamer boven mij een zangstudente 10 keer dezelfde maten zingen, om het helemaal perfect te krijgen, hoorde ik even later in de kamer onder mij een loeihard versterkt kansloos valse imitatie versie van een nummer van anouk. Maar dat neemt niet weg dat serieuze klassiek studenten die gaan voor de 2e fase (um) en dat zijn er best veel (@ Pjottr) betere oren hebben (heeft niets met gehoorverlies te maken).

Leuk is dat om te horen, niet-musici halen alles door elkaar, sorry ik moet er weer even aan wennen

Wat ik noem zit in het standaardcurriculum 1e fase (dm 4 jarig) klassiek student aan ieder gemiddeld Nederlands conservatorium

Korte opsomming: 1. Musici oefenen natuurlijk de meeste tijd alleen, maar maken van zichzelf opnames en luisteren achteraf. 2. Musici in opleiding luisteren naar elkaar. Violisten geven tips aan andere violisten. 3. Musici moeten in hun opleiding ontzettend veel samen musiceren met veel verschillende bezettingen (geldt voor klassiek dan). Hierdoor leer je de andere instrumenten ook kennen. 4. Musici moeten ook veel naar andere concerten toe, en vertrouw me dat zijn er heel wat meer dan de gemiddelde luisteraar. 5. Musici in opleiding hebben meerdere docenten. O ja wat betreft over 1 kam scheren. Volgens mij worden muzikanten hier over 1 kam geschoren met opmerkingen die gaan over het feit dat musici minder horen dan iemand die in het publiek zit, en dat musici die op hun gevoel spelen het toch altijd beter doen.

Jij gaat ervan uit dat mensen hier all

Zou je dit eens in een conservatorium kunnen pleidooien. Ik ben ERG benieuwd naar de reactie van de studenten en docenten.

E.e.a. hangt van de rolverdeling van de band af. Als de drummer een muzikaal bijrolletje heeft (bij cheryl crow heeft de drummer gewoon een minder belangrijke functie dan bijvoorbeeld bij metallica), dan wil je niet dat de aandacht van de luisteraar teveel hier naar verschuift. Bij klassieke muziek geldt hetzelfde. Afgezien van het feit dat een drumcomputer voor muziekproducties met een beperkt budget een hele goede keuze is. Dan kun je bijvoorbeeld (door het niet inhuren van een drummer) geld overhouden om andere zaken aan je opname toe te voegen die de artiest belangrijker vind dan de drummer.