s0000884

Daar valt over te discussieren. Er valt over te discussieren hoe laag Ruit van een versterker moet zijn. Maar over de primaire 'taak' van de versterker is denk ik geen discussie mogelijk; lever een door de volumeknop bepaalde voltage gain en laat die zo onafhankelijk mogelijk zijn van de last. Feitelijk is een audioversterker dan ook geen 'vermogensversterker' want hij versterkt niet het vermogen, maar een inkomende spanning. Dat is nu juist het probleem. Een soepele ophanging zorgt niet voor 'grotere amplitudes op alle frequenties'. Een soepele ophanging is gewoon een verlaging van veerconstante K. Dat betekent dat de frequenties waarop de resonantie van de speaker meehelpt naar beneden schuiven. Alle frequenties die boven die resonantiefrequentie liggen hebben dus geen enkele baat bij het soepeler worden van een veerconstante. De traagheid van de speaker is hier sterk dominant en alle kracht die door F = B*I wordt veroorzaakt (kracht is force factor maal RMS stroom) wordt gebruikt voor de acceleratie van een traagheid van de massa m van de conus. Het super kleine beetje minder F dat je nodig hebt vanwege een lagere K valt hierbij totaal in het niet. Per saldo heb je dus

Het verlagen van K bij een luidspreker verschuift fr naar beneden toe; hierdoor hebben alle frequenties boven fr een grotere force factor nodig om hetzelfde rendement te behouden (f=m*a gaat domineren boven fr in alle kastafstemmingen en de eigen resonantie helpt steeds minder mee); echter de force factor wordt niet groter als de spreekspoel warmer wordt. Het kan dus nooit zijn dat je per saldo per definitie meer druk uit een speaker krijgt als K verkleint. Ook niet als onder fr de uitslag van de speaker inderdaad groter wordt (daar zit een veel kleinere bruikbare bandbreedte en je speaker opereert bij muziek voor het overgrote gedeelte boven fr) Afgezien van het feit of een speaker wel uberhaupt een K heeft die zo afhankelijk is van T. Precies de omgekeerde wereld. Een goede versterker levert een constante spanning; als de R van een speaker groter wordt zal de versterker juist minder stroom gaan leveren. Alleen versterkers met een te grote Ruit (lees: slechte versterkers) gaan dan naar verhouding meer stroom leveren omdat er een grotere spanning over die hogere Rload valt. Je beschrijft precies wat een slechte versterker doet als een spreekspoel warmer wordt.

Beste Ravon, Niet alleen "leuk", hoor. Onmisbaar, zelfs. Als de "werkelijkheid" je lief is, tenminste: Zonder tijd geen frequentie. Zonder frequentie geen (blok)golf. Niet te geloven dat deze discussie tot diep in de nacht voortduurt. Ik geniet nog even van een combinatie van The Corrs en Stax en dan ga ik toch ECHT slapen.

Allemachtig het wordt hier straks een puur wiskundetopic. Het plaatje van Ruud13 (bandgelimiteerde blokgolf --> gibbs fenomeen) geeft mooi aan dat iedere benadering van een blokgolf deze problemen niet heeft en dat voor audio deze wiskundediscussie eigenlijk niet relevant is. Maar goed ga nog lekker 20 bladzijdes door dan kan ik mijn wiskunde weer wat ophalen.

Ieder signaal is ook een verzameling pulsen. Maar dat zijn weer geen dirac pulsen.

Smerig, duur ongezond. Ik neem nog een appel.

Kl

0.5 Kijk dat bedoel ik. Dat is gewoon een afgesproken regel. Het zou betekenen dat een dirac puls (de afgeleide ervan) dus een rechthoekige vorm heeft; maar dat is niet afgesproken. EDIT dit is natuurlijk te slordig gezegd; Ik bedoel dat als je zegt dat een stapfunctie 'op de overgang' de waarde 0.5 toekent, dat je dus impliciet zegt dat de 'oneindig steile helling' naar boven of naar beneden 'recht' loopt, waardoor de afgeleide ervan dus een rechthoekige vorm heeft. Maar over die afgeleide kun je helemaal geen uitspraak doen. Volgens mij is e.e.a. met elkaar in tegenspraak (maar goed wiskunde is voor mij ook af en toe )

Dat heeft ie wel (gelukkig maar) en vooral bij stapfuncties komt het ter sprake. Althans volgens de faculteit wiskunde van de TU/e dan toch. Maar dat zijn dan ook slechts stakkers. Groet, Jacco Ik wil niet de slimme jopie uithangen maar wat voor waarde heeft een stapfunctie dan op zijn overgang? Ik zou het niet weten. EDIT: afgezien van het feit dat een dirac functie in vorm niet is gedefinieerd, alleen in oppervlakte (=1). Het kan een driehoek, rechthoek of gaussische of wat ook voor vorm hebben. En een stapfunctie is de primitieve van een dirac toch Dan weet je toch ook niet wat voor waarde de stapfunctie heeft op t=0 Wellicht dat ze regeltjes en definities maken om verwarringen te voorkomen maar echt weten doe je het toch niet

Ach, ik maak mij niet druk om een offset. Wiskundig gezien is het eender. Ok, hij schakelt tussen een pos DC en neg DC waarde, maar hoe is ie dan gedefinieerd op het moment zelf? 0 dus. Zo is het in de wiskunde domweg gedefinieerd. Een alternatief is natuurlijk om het open te laten, maar dat is niet netjes. Wat ik bedoel: stel het omklappen op tijdstip t=0, dan op -dt is ie -DC en twee delta t-tjes verder +dt is ie +DC. En op t=0 is ie dus als 0 gedefinieerd. Zo is de functie overal bestaand. Noem het een detail. Een praktische blokgolf past natuurlijk op een cd, en zal niet meer frequentiecomponenten bevatten dan wat er op de cd past. Het is inderdaad wel leuk om testsignalen te maken om bv (luidspreker)snoeren te testen. Groet, Jacco Wiskundig gezien maakt het in zoverre verschil dat er een constante waarde meedoet. Klein detail. Praktisch gezien maakt een DC componentje meer of minder wel degelijk verschil, d'r zitten niet voor niets overal ontkoppelcondensatoren tussen. Groot detail. Een blokgolf is een wisselsignaal wat schakelt tussen TWEE nivo's. Niet tusen DRIE nivo's. In de wiskundige notatie van een blokgolf die tussen -1 en 1 schakelt komt het nivootje "0" niet voor. "Het Moment" waar jij aan refereert bestaat niet in de wiskunde. Dat heeft niets te maken met details maar alles met begrippen als < en >. Een blokgolf is wiskundig gezien een serie stapfuncties (primitieve van dirac pulsen); "stapje naar boven, stapje naar beneden'', en heeft dus geen gedefinieerde waarde op de overgang van -1 naar 1 of van 0 naar 1. Maar ik denk dat het hier allang niet meer gaat om hoe je een blokgolf moet berschijven maar om wie het meest consequent de wiskunde jargon gebruikt om een blokgolf te beschrijven.

Het spijt me hoor . Wat ik bedoelde is dat als je een bepaalde gelijkspanning (constante spanning) wilt benaderen met 2 kwantisatieniveau's (dus bijvoorbeeld het getal 0.4 wilt benaderen met nullen en enen) dan heb je bijvoorbeeld, als je 10 'samples' mag gebruiken, daarin 6 nullen en 4 enen zitten. Deze kunnen in willekeurige volgorde zitten maar een dergelijk patroon zal zich blijven herhalen. Dit levert 'sinustonen' op in het spectrum van dat 1 bit signaal. Daarom is een 1 bit systeem niet lineair, (en vervormt dus).

Geef die mensen de opdracht: Leg een zekere DC spanning zonder dithering tussen 0 en full scale op DSD vast zonder enige spurious tones ergens tussen 0 en nyquist. Dat kun je in matlab met simulink trouwens makkelijk aantonen. Bouw een 1 bit sigma delta (filters, unit delay en 'relay' als quantizer) en stop er een DC in. Komt vast alleen een perfecte DC met additieve ruis uit Mogen ze niet stiekem een blokje 'random number' toevoegen aan het model.

Wat betreft bandbreedte vs signaal/ruis+vervorming had ik eigenlijk niet anders verwacht. Het enige wat ik me tot de dag van vandaag afvraag is waar het commercieel exploiteren (nou ja de poging daarvan dan) van het DSD formaat toch in vredesnaam goed voor is geweest. Ik kom niet op een andere reden dan het aflopen van de rechten (ergo centen voor solips) v/d CD. En wellicht inderdaad de macht van autosuggestie.

Ruis orthogonaal maken is inderdaad broodnodig. Echter snap ik nog even niet precies hoe je de topologie van de 1-bitter uitlegt. Het is gewoon een noise-shaper systeem (danwel van een CD speler dan wel een DSD maar dan met veel hogere fs). Je loop filter bepaalt inderdaad de bandbreedte aan de uitgang, maar als in iedere handleiding van een SACD speler staat dat de speler tot 100k uitspuugt betekent dat dat een 100 k sinus (oversampled PDM versie dan zoals ie dus op de SACD staat) gewoon door de loop transfer function heenkomt, en dat het output filter een 100 k sinus op de uitgang zet toch? Of zijn de spelers bandbreedte begrensd (tot 20 kHz) door een output filter (dat er zit om je hoog frequente quantizer noise te verwijderen)? Ofwel waar zit de begrenzer; aan de uitgang (filter), in de loop of op de CD al?

Beide componenten heb ik 1% gekozen, en er is geen energieafname in de fundamental. Komt dus niet helemaal overeen maar ik weet niet (misschien iemand hear) wat nu als gevolg van de niet lineairiteiten in een speaker een overdrachtsfunctie is (gemiddeld) van een tweeter voor bijvoorbeeld frequenties in het laatste octaaf 10k-20k. Of voor een woofer. (vervorming dus als gevolg van voornamelijk vari

Mag ik dan even vragen hoe het komt dat op alle promotiefolders zo wordt gepronkt met 'weergave tot 100 kHz'? Als de specificatie tot 20 kHz is dan zou er toch ergens voordat de DSD stream wordt gemaakt de prut eerst worden afgefilterd (tussen 20 en 20000)? E.e.a. vind ik niet echt consequent gepropageerd.

Misschien worden ze ook niet gezien maar......gehoord als je "gehoord" vervangt door "zo ervaard" dan kan ik er mij wat bij voorstellen. Maar doelbewust een speaker meer dan nodig laten intermoduleren om niet-hoorbare tonen uit een luidspreker te krijgen teneinde een beter commercieel verhaaltje te kunnen houden....

We hebben het over dit probleem (beetje het stukje van Jacco herschreven): N=2^17; t = 0:1./N:1; f = 19950; f2 = 19950 - 440; c = (sin(2.*pi.*f.*t) + sin(2.*pi.*f2.*t)); c2 = (cos(2.*pi.*f.*t) + cos(2.*pi.*f2.*t)); p=c+c2; Z=0.01; W=0.01; d=c+Z*c.^2 + W*c.^3; fftwindow=hanning(N); pwindowed=zeros(1,N); dwindowed=zeros(1,N); for l=1:2^17 pwindowed(l)=p(l)*fftwindow(l); dwindowed(l)=d(l)*fftwindow(l); end figure(1); semilogy(abs(fft(pwindowed).^2)./N^2);%onvervormd spectrum figure(2); semilogy(abs(fft(dwindowed).^2)./N^2);%vervormd spectrum Dat is waarom ik absoluut niet snap waarom bijvoorbeeld bandbreedtes van meer dan 20 KHz als 'verbetering' worden gezien bij SACD enz.

H

Inderdaad. En het deurbelsnoer werkt zelfs op toepassingen waar ie niet voor gemaakt is. Namelijk voor audio. Je zegt het zelf al "zelfs" Het werkt zelfs net zo goed als die siltech.

Vriendelijk is die man..... Dat heb ik niet gezegd.....

Inderdaad. En het deurbelsnoer werkt zelfs op toepassingen waar ie niet voor gemaakt is. Namelijk voor audio.

Ik ben diep ontroerd dat je toch blijkbaar mijn post gelezen hebt, en dat je erop ingaat. Het was navrant om te lezen een paar bladzijden terug dat je mijn niet meer op mijn posts wilde reageren.