spido

Wie in staat en bereid is voor vintage versterkers (als ca. 20 jr. jong óók al "vintage" mag heten!) een ruime stapel euroflappen tevoorschijn te trekken, zou wellicht kunnen kiezen voor deze schoonheden! Is er ooit betere kwaliteit geleverd? Ik vráág 't me af... (Zonder Mark Levinson, Krell e.a. te kort te willen doen.) Denon PRA-S1 voorversterker (met apart voedingsdeel) http://audio-database.com/DENON-COLUMBIA/amp/pra-s1-e.html Denon POA-S1 eindversterker ("monoblock") http://audio-database.com/DENON-COLUMBIA/amp/poa-s1-e.html

Dan is er een grote kans dat het ontwerp een stuk beter is dan dat van veel van die rommel van nú!

Dit lied van Joni Mitchell (in deze versie samen met The Chieftains) gaat over de terreur die de Rooms-Katholieke Kerk te Ierland - maar ook elders: laten wij ons (òn?)eigen Zuiden des Lands niet vergeten! - uitoefende over ongehuwde zwangere meisjes en jonge vrouwen, waarvan sommigen waren verkracht en/of al dan niet langdurig en/of veelvuldig sexueel misbruikt door hun vader, hun broer(s), hun neef/neven, hun oom(s), hun buurman(nen), huisvriend(en), minnaar(s) van hun moeder, en/of bijvoorbeeld door meneer pastoor, alsmede meisjes die indertijd als te wulps en/of te willig werden beschouwd, en meisjes die om heel andere reden(en) toch maar liever wèg moesten... omdat die meisjes er eigenlijk helemaal niet hadden mogen zíjn, bijvoorbeeld! Over hetzelfde onderwerp is een film gemaakt met de titel "The Magdalene Sisters". http://nl.wikipedia....gdalene_Sisters Nadat de H. Moederkerk wereldwijd in opspraak kwam wegens veelvuldig, gedurende lange tijd en stelselmatig verzwegen & onbestraft sexueel misbruik van kinderen door H.H. geestelijken, hoort men van die zijde niet veel protest meer tegen deze film... Van de film zijn 10 korte episoden te vinden op youtube. De eerste daarvan is: http://www.youtube.com/watch?v=fdWdcwkhqpM (Film start na ca. 30 seconden.) Een korte inhoud en een trailer van de film is te vinden op: http://filmtrailers....tem.php?id=7655

Beste Duck-Twacy, De uitgangsimpedantie van goede eindversterkers is nagenoeg nihil: 0,1 Ohm bij 1 kHz** of nog minder. Maar die is voor het matchen van voor- en eindversterkers toch niet van belang? Die uitgangsimpedantie geeft m.i. alleen een aanwijzing t.a.v. van de dempingsfactor (bij 1 kHz!), bij gebruik van luidsprekers waarvan de impedantie (bij 1 kHz!) bekend is. Het komt mij voor, dat voor de matching van voor- en eindversterkers de volgende eigenschappen / specificaties relevant zijn: • Voorversterker: Max. Output / Nominale Output (bijvoorbeeld* 10V / 1V); • Voorversterker: Output impedantie (bijvoorbeeld* 10 Ω); • Eindversterker: Input gevoeligheid (bijvoorbeeld** 1V); • Eindversterker: Input impedantie (bijvoorbeeld** 25 kΩ). * Deze voorbeelden zijn de specificaties van Denon PRA-1200. ** Deze voorbeelden zijn de specificaties van Denon POA-2800.

Peter Green with John Mayall & The Bluesbreakers: The Supernatural. Perhaps my youth was'nt so bad, after all...

Beste Robx, Zonder geloof vaart niemand wel! (En jouw kinderen houden geen vrienden meer over, als jij zo doorgaat.)

Jaren zeventig... Niks mis mee! Lees meer : http://www.hifi.nl/recensies/4387/Vintage-Review-LEAK-Delta-30-versterker-Vintage-Review-LEAK-Delta-30-versterker.html

Beste Karma, Je bracht een verrukkelijke vleug van heerlijke herinnering teweeg! Ooit had ik, ter recensie, een paar Tannoy M1000 (15" dual concentric, ca. 300 liter reflex) studiomonitors van de importeur te leen. En zelfs in mijn nogal grote, harde, "dragende" akoestiek presteerden zij het om een drumstel, een stel blazers en een zanger of zangeres allemaal heel precies, onwrikbaar, onmiskenbaar op exact hun eigen plaatsen in de kamer neer te zetten. Zó precies, dat je gewoon de neiging had om ze héén te lopen!

Is deze vraag van ons geacht forumlid Strzel inmiddels afdoende beantwoord? Was Breem, bijvoorbeeld, duidelijk genoeg? Spido vráágt maar... hij heeft zelf nog zo z'n twijfels... Die waarden van 2.05 Vrms (RCA) en 4.1 Vrms (XLR) zijn toch geen vaste gegevens? De door de Audiolab 8200 CDQ (CD-speler, DAC en voorversterker combinatie) afgegeven uitgangsspanningen zijn immers afhankelijk van de dynamiek/amplitude van het (muziek)signaal?

Dat Strzel twijfelt aan de juiste aanpassing, kan ik me eigenlijk heel goed voorstellen! Die twijfel heb ik zelf ook, ten aanzien van de combinatie (van hetzelfde merk nog wel!) van mijn Denon PRA-1200 voorversterker en de POA-2800 eindversterker. O, 't werkt allemaal prima, hoor. En het klinkt allemaal geweldig. Maar je vraagt je toch af: staan de beide regelaars voor de ingangsgevoeligheid (L en R) wel in de optimale stand? Je kunt ze gebruiken als volumeregelaars... maar daar zijn ze niet voor bedoeld, hè? Wie weet wat technisch gezien de juiste positie is?

Beste Paul, In de wintwer gebruik jij dus de warmwte die jouw eindbakken in de zomwer produceren? Knap, hoor. De warmwte die ze in de wintwer produceren, is trouwens in verhouding tot andere warmtebronnen (gas, olie) ook nog erg duur. Ja, dat hakt er wel in... vooral in combinatie met die laag-rendement gesloten luidsprekertjes. Daar gaat een vermogen in zitten! Maar niet getreurd: hoe meer energie jij gebruikt, des te goedkoper wordt het voor de zuiniger consumenten. Beste Strzel, Een deskundige schreef ondermeer:

Beste Tubejack, Ja... maar er zijn daarna weer schoonheden in mijn leven gekomen, die in diverse opzichten met de PMA-770 konden wedijveren!* Neem nu bijvoorbeeld de Marantz PM80 MkII SE (Special Edition). Die kon (en kan nog steeds!) àlles wat die dierbare Denon kon, maar dan nòg wat vaster, nòg wat kernachtiger. Of de Bryston combinatie, met een slam en een wham waar je echt van staat te kijken, terwijl je toch gewoon zit te luisteren... En nu dus de Denon (opnieuw!) combi van PRA-1200 en POA-2800 ("Optical Class A"). Die voor- en eindversterkercombinatie biedt àl het goede dat de vorige versterkers en versterkercombinaties boden, maar op een heel vanzelfsprekende, onopvallende wijze. Een reus die overtuigend kan fluisteren... èn bulderen. Inmiddels ongetwijfeld ook al weer vintage geworden. Zo gaat dat nu eenmaal, met goed spul. Overigens waagt Spido het in alle voorzichtigheid en bescheidenheid er op te wijzen dat een betere (m.n. laagohmige en toch hoog belastbare / niet verzadigende) seriespoel in de laagsectie van het luidspreker-wisselfilter, en/of betere (kunststoffolie: MKP) (serie)condensator(en) in de hoog- en/of middensectie daarvan, vaak veel méér nuttig effect heeft/hebben dan het verruilen van de versterker of versterkercombinatie. Hetzelfde geldt voor het zonodig verstevigen (steunbalkjes e.d.) en/of bitumineus dempen van de kastpanelen. Zulke ingrepen kosten slechts dubbeltjes. De ene versterker verruilen voor een andere is daarentegen vaak eerder een kwestie van duizendjes... * Que reste-t-il de ons amours? (...) Un souvenir qui me poursuit Sans cesse (...) http://www.youtube.com/watch?v=HY8w9VNkTUQ (In plat Nederlands: Wat houden we over, van onze verliefdheden? Een herinnering, die me achtervolgt... Onophoudelijk...)

Beste Mumsoft, Nee, wat een audiofiel werkelijk nastreeft, is helemaal geen "natuurgetrouwe weergave", maar een perversie daarvan. Een verheviging, een zware overdrijving, een wansmakelijke aandikking van de aspecten die door de betreffende (pervers, weet u nog?) audiofiel als kenmerkend voor de werkelijkheid wordt beschouwd.

Nou... Spido heeft daar wèl moeite mee! 't Heeft iets te maken met "eerlijkheid" en zo...

Harry Belafonte: "Memphis Tennessee". Hear that lonesome whistle blow... wanna go away from here! Harry Belafonte: "In the Evenin' When the Sun goes Down"... When I got up this mornin' blues was walkin' round my bed... When I went to eat my breakfast blues was all in my bread...

"Mis'ry and The Blues" - Jack Teagarden Toen Louis Armstrong voor het eerst Jack Teagarden hoorde spelen en zingen, kreeg hij kippenvel. Want Jack speelde geen blues, maar "beyond the blues": de melancholie was zijn levenshouding geworden. Zijn stem en zijn trombone lieten dat meedogenloos horen. "And he NEVER played one wrong note!" zei Louis. "Blues in the mornin', mis'ry in the evenin'... since you've gone the dawn is always overdue..." Bij Jack Teagarden was de mistroostigheid geen pose, en ook geen emotioneel affect, "dat wel weer over zou gaan". The Blues was de basis geworden van zijn wezen. Het was een vanzelfsprekendheid, een onontkoombaarheid. Op deze plaat staan, behalve het hartbrekende openingsnummer, ook wat vrolijker werkjes. Maar zelfs die wist Jack zó neer te zetten, dat je hem bijna kon horen mompelen: "If you see me laughin', baby, It's jus' to keep from cryin'." In één van zijn moeilijkste levensfasen draaide Spido deze plaat grijs. Erger nog: hij draaide de groeven van de mono-LP kapot, zodat de stem van Jack Teagarden zelf en die van zijn trombone wel héél veel op elkaar gingen lijken. Ja, je hebt "The Blues". Die kennen we allemaal wel, nietwaar? Maar... "Beyond The Blues"... That's quite another cup of tea... http://www.youtube.com/watch?v=0HChSbLw05k

Beste Tubejack, Met veel belangstelling las ik http://www.lyraconno...los/delos3.html . Het viel mij op, dat de opgave van de inwendige DC-weerstand / AC-impedantie van het element (de spoeltjes c.a.) ontbreekt. Frappant, ook, dat voor gebruik van trafo's een veel lagere afsluitimpedantie wordt geadviseerd dan bij gebruik van actieve MC-versterking. Wellicht zou het element verrassend goed presteren met zulke laagohmige trafo's, in plaats van een resistievere actieve MC-trap. Bij het advies t.a.v. van de optimale toonarm(en) voor dit element ontbreekt helaas een goed advies m.b.t de arm-massa. Eigenlijk zou het niet nodig moeten zijn dat een consument dat zelf gaat uitzoeken, dunkt me.

Beste Seed7, Bij het zeer lo-imp model SPU wordt een begrenzing van 50Ω aangegeven. Dat is de maximale geadviseerde afsluitimpedantie, dus. Bij de andere lo-imp modellen wordt aangeraden om met meer dan 10Ω (>10Ω) af te sluiten. Zonder vermelding van de maximale afsluitimpedantie, dus. Maar mijn gehoor liet mij weten dat bij de MC200 (inwendige impedantie per spoeltje slechts 3Ω!) de afsluitimpedantie van 10Ω (van de Ortofon MCA76 of MCA10 step-ups) verreweg het beste resultaat gaf. Veel beter dan de MC-ingang van de geïntegreerde Denon PMA770 versterker (0,125mV/100Ω): levendiger, directer, frisser. Voor meer info: http://www.hear.nl/f...an/page__st__30 , #33 .

Beste Tubejack, Nee, "problemen" waren er eigenlijk ook niet. Maar met een lagere afsluitimpedantie (ca. 10Ω) klonk 't allemaal wat frisser. De moderne top MC-elementen hebben overigens ongeveer dezelfde specs (ook qua inwendige impedantie*) als die vintage MC200. * Bijvoorbeeld: MC Anna: inwendige impedantie 6Ω, aanbevolen afsluitimpedantie > 10Ω Xpression: inwendige impedantie 4Ω, aanbevolen afsluitimpedantie > 10Ω MC20 Super: inwendige impedantie 5Ω, aanbevolen afsluitimpedantie > 10Ω MC Windfeld: inwendige impedantie 4Ω, aanbevolen afsluitimpedantie > 10Ω En bij de retrostijl SPU Synergy GM wordt zelfs aangegeven: inwendige impedantie 2Ω, aanbevolen afsluitimpedantie > 10-50Ω. Een waarschuwing tegen tè zwaar afsluiten, dus! http://ortofon.com/products/cartridges

Móói, hè? Vintage... http://www.44bx.com/...ts/Stereo60.gif Ja, dat is oer-hifi! Jaren vijftig, zestig... toen de meeste mensen nog niet eens wisten wat "high fidelity" betekende. Dan kon je dat nog 'ns wat uitleggen, op verjaardagen en zo. Later (jaren zeventig, tachtig) werd hifi meer gemeengoed. Er ontstond toen een breuk tussen èchte hifi en massa-hifi. Spido bezat in die dagen een Denon PMA-770 (geïntegreerde) versterker. Mèt van die mooie palissanderhouten zijpaneeltjes. Paste prachtig bij de Denon direct-drive draaitafel-console DP60 (met Ortofon AS-212 arm en MC200 element). Als men nu de specificaties van die Denon PMA-770 geïntegreerde versterker bekijkt... dan vraagt men zich af, waarom er ooit nog àndere versterkers werden ontwikkeld! En als men die van de Denon DP60 draaitafel bekijkt, vraagt men zich hetzelfde af ten aanzien van andere draaitafels... http://audio-databas.../pma-770-e.html (DP60 hier afgebeeld met de - overigens uitstekende! - standaard Denon arm.) Enige "zwakte" van de versterker: de voor uiterst low output/low impedance MC-elementen vrij hoge afsluitimpedantie, via de ingebouwde MC-voorversterkertrap (t.w. 0,125 mV / 100 Ω ). Maar met een externe step-up versterker van Ortofon zelf (MCA-76 c.q. MCA-10) op de MD-input was dat "probleem" al heel snel en zeer bevredigend opgelost. Spido heeft zich vaak afgevraagd, waaròm hij ooit die PMA-770 van de hand deed. En die DP60 draaitafel, cum annexis. Een goede reden vond hij nooit. Het móet wel weer een moment van zeer ernstige geesteszwakte en/of japonofobie zijn geweest!

Things of beauty... are joys forever!

Er zijn luidsprekers waarbij zelfs de werkelijkheid verbleekt...

Beste Hans, Zou het dan niet een goed idee kunnen zijn dit - al dan niet ingebeelde* - probleem te verhelpen door de aarde via een eenvoudig laag-doorlaatfilter (L/C) aan de installatie / aan het apparaat te koppelen? * Spido meent dat een goede apparaatvoeding dit "probleem" al elimineert.

We've Only Just Begun (to live)... We zijn nog maar nèt begonnen (met leven)... De bekendste versie is die van The Carpenters. Zangeres Karen Carpenter stierf reeds op 32-jarige leeftijd, aan de gevolgen van anorexia nervosa. She'd Only Just Begun (to live)... "So Much of Life Ahead...", dacht / meende / hoopte Karen. Songwriters: Nichols, Roger; Williams, Paul; We've only just begun to live White lace and promises A kiss for luck and we're on our way We've only begun Before the risin' sun, we fly So many roads to choose We'll start out walkin' and learn to run And yes, we've just begun Sharing horizons that are new to us Watching the signs along the way Talkin' it over, just the two of us Workin' together day to day, together And when the evening comes, we smile So much of life ahead We'll find a place where there's room to grow And yes, we've just begun Sharing horizons that are new to us Watching the signs along the way Talkin' it over, just the two of us Workin' together day to day, together, together And when the evening comes, we smile So much of life ahead We'll find a place where there's room to grow And yes, we've just begun

Een hartverscheurend lied van Julie Lee (de bluegrass zangeres: niet de blues/dirty blues zangeres van lang geleden, dus*) & John Pennell over een huiveringwekkende historische gebeurtenis in 1856 - de dood van twee verdwaalde kinderen in het Alleghenie gebergte - en dan vooral in de heel intense uitvoering van Alison Krauss. http://www.uscountry.../archives/16239 Misschien was het lied ook op zijn plaats geweest in de rubriek "Liedjes met een standbeeld"... ook al is hier slechts sprake van een monument en enkele herinneringsplaquettes. http://en.wikipedia....the_Alleghenies In the spring of 1856 with the snow still on the ground Two little boys were lost in the mountains above the town The father went out hunting the boys had stayed behind While mother tended to her chores they wandered from her side The two had gone to follow him and lost their way instead By dusk the boys had not been found and fear had turned to dread 200 men had gathered there to comb the mountain side The fires were built on the highest peak in hopes they’d see the light Oh mommy and daddy why can’t you hear our cries The day is almost over, soon it will be night We’re so cold and hungry and our feet are tired and sore We promise not to stray again from our cabin door Now Jacob Dibert woke one night from a strange and erie dream He saw a path between two hills near a dark and swollen stream He told his wife he saw the boys huddled close beside a log For two more nights the dream returned this vision sent from God Oh mommy and daddy why can’t you hear our cries The day is almost over, soon it will be night We’re so cold and hungry and our feet are tired and sore We promise not to stray again from our cabin door a thousand men had searched in vain the west side of Bob’s creek But Jacob’s wife knew of this place and said to travel east With a guide to take him there, Jacob came upon the scene And found the boys cold and still beneath the old birch tree Oh mommy and daddy, look past the tears you cry We’re both up in Heaven now, God is by our side As you lay us down to rest in the presence of the Lord Know that we will meet you here at Heaven’s door Oh mommy and daddy, look past the tears you cry We’re both up in Heaven now, God is by our side And as you lay us down to rest in the presence of the Lord Know that we will meet you here at Heaven’s door * Zij zong de eerste geregistreerde uitvoering van Jimmie Cox' blues standard "Nobody Knows You When You're Down And Out"! (1927)