threshold

Juist, of eigenlijk alleen, in het laag (-midden) kunnen in de praktijk faseverschuivingen hoorbaar worden, blijkt uit luistertesten. Dat heeft meer te maken met de grotere tijdvertraging die bij een lage frequentie bij een zekere fase-draaing hoort. Maar, als ik het me goed herinner, moet je het dan wel aardig bont maken met zeer stijle filters. Bij hoge frequenties is het gelukkig normaal gesproken onhoorbaar. Als je meet wat een normale meerweg-speaker aan tijd-en faseverschuiving (noem het vervorming) veroorzaakt dan vraag je je af of dat wel goed kan klinken. Zelfs met 6dB/okt filters draait het alle kanten op, en moet je vaak zelfs de tweeter ompolen. Echter, het gehoor merkt er helemaal niets van, zolang het allemaal maar mooi bij elkaar optelt, desnoods met 360 graden draaiing. Soms moet daarvoor de woofer nog wat verder naar achteren gemonteerd worden, als je het met het filter niet meer redt om de fases mooi gelijk te laten lopen rond de wisselfrequentie. Die getrapte baffles uit de jaren 80, om alle spreekspoelen netjes op een rij te krijgen, zijn dus nogal onzinnig.

In een simulatieprogramma kun je de enegy-curve uit laten rekenen, en dan krijg je een soort gemiddelde huiskamer karakteristiek. Maar dat is wel grof werk vaak en geeft alleen een idee van waar het naartoe gaat. Dat is ook typisch voor al die programma's. Maar voor het laag moet je wel plaatjes kijken op de computer, want te meten is het niet met die lange golflengtes, tenzij je een hele grote dode kamer hebt . Wat is trouwens " Twente" in Den Haag? Ik kon er niks over vinden. Goedkope en goede condensatoren, daar ben ik wel in geinteresseerd! Ik ken alleen Jantzen en Obbligato als merken met een nog acceptabele prijs/kwaliteitverhouding.

Beste Threshold, De Visaton DSM 50 FFL is een (de?) superieure unit voor het hogere-middengebied: zowel akoestisch als elektrisch, wanneer je hem op de juiste manier (eerste orde, met minstens een octaaf compensatieruimte) toepast. Verslaat dan elke electrostaat of magnetostaat! Ideale partner voor een "ribbon" of ionisator. Allebei konussen van titanium! De DSM50ffl vind ik alleen electrisch niet de beste... gewoon niet zo praktisch, moeilijk te filteren als je het volledige rendement wilt gebruiken, dus ongedempt. Dat zal wel door de zelf-inductie met die 50mm spreek-spoel en grote magneet komen. Maar als je het goed doet, dan krijg je inderdaad een extreem gedetailleerd en ongekleurd (zelfs voor een Titan ) geluid. Voor aktieve speakers de beste keus voor het hoge midden gebied. Ik doe het passief met een 1ste orde high-pass van 6,8 uF, maar dan wisselt 'ie pas bij zo'n 1300 Hz. Ben benieuwd hoe een " all Titan" speaker zou klinken, dus deze ATD's met daarboven de DSM50.

Beste Threshold, Je weet toch wel dat je op die manier maar voor één frequentie fasegelijkheid van twee units kunt bereiken, hè? En als je het heel erg goed doet, is dat de overnamefrequentie, gemeten op de luister-as. (Die verspringende-baffle speakers van de jaren 70, met hun hogere-orde filters, waren over hun totale bereik zo ongeveer de vreselijkste fasedraaiers óóit!) Overigens is het een fluitje van een cent om met behulp van een toongenerator en een simpele decibelmeter (of zelfs de VU-meter van een bandrecorder) te doen waarvoor jij Arta gebruikt. Gewoon schuiven totdat ze samen op de bedoelde frequentie de meeste herrie maken... klaar! Ja zo kan het ook. Maar met Arta zie je gelijk het hele frequentie-gebied boven zo'n 500 Hz. Wat ik doe is de tweeter uit fase zetten en dan opzoeken waar " off axis" de dip het grootst is. En dan zo schuiven, dat die dip op luisterhoogte komt. En dan weer ompolen en luisteren of het bevalt. Want soms klinkt het dan nog niet helemaal scherp, omdat er ergens dippen en lobben zijn die via reflecties de boel verstoren. Dan klinkt het, alsof er iets uit fase staat, als een tapedeck met een azymuth-fout. Dat heb je vooral als je te hoog filtert, en de drivers te ver van elkaar staan. Met meten kun je dus niet alles. Vooral de frequentie-karakteristiek " on -axis" zegt lang niet alles over de totale ervaring. In een ruimte komt de " off axis" energie zoals gezegd uiteindelijk ook bij de luisteraar terecht en die versmelt met de rest. Dat laatste kun je gemakkelijker met computers simuleren, zoals tevens de impedantie-karakteristiek of resonanties in het filter. Die treden vaak op bij high-pass filters met een spoel parallel aan de tweeter of middentoon-dome (de Visaton DSM50 is een ramp hiermee, waarbij het filter rond 3K versterkt en het geheel agressief, scherp, noem het maar op, klinkt). Tenzij je het zo verzwakt (vanwege de laagrendement-woofer, zoals bij de Visaton ontwerpen) dat het wel weer wordt gedempt door weerstanden. Met 6dB/okt heb je alleen een condensator in serie en heb je daar allemaal geen last van. Trouwens, lage tonen meten is ook tamelijk zinloos, heb ik gemerkt. Die moet je toch ook echt met je gehoor en gevoel ervaren.

Ja, andersom, als een 801...

Ik zit nu net met Arta (gratis software a la Melissa), een laptop en meetmicrofoon de fase op de luisterplek tussen m'n mid-en tweeter precies gelijk te krijgen door de tweeter een paar milimeter naar achteren te verschuiven. Over pietlutten gesproken...Dat kon men nog niet in die tijd!

Je kunt ook gewoon de op de markt verkrijgbare Reckhorn nemen: Al erg lang zijn rondstralers op de markt verkrijgbaar. Leuk, dat die Bloomline ook nog eens verticaal het geluid "diffuseert" , zodat het helemaal een enorme galm en reflectiebak wordt. Zoals Spido al zei, het lijkt al bijna op een Bose 901. Misschien moet je 2 paar Bose 901's nemen, het eerste paar op de grond zetten en het andere paar aan het plafond hangen. Toen ik voor het eerst hele grote dipolen hoorde, was ik ook compleet verrast over het 3D effect. En als ik dit zou horen, vast ook wel. Maar helaas is het niet het laatste woord voor mij. Ook grote hoorns, zo'n beetje het tegenovergestelde, kunnen op hun eigen wijze een realistisch 3D geluid neerzetten. Ik zag op Koninginnedag nog een stel Magnaat Magnasphere rondstraal-dingen staan uit de " goede" oude tijd (helaas niet die met dat gasbolletje) maar wat moet je ermee... Ik vind het leuk als iemand iets uitprobeert, maar ik ben bang dat dit niet helemaal nieuw is, maar eerder leuk wordt gebracht. Zoiets van: wat Bose kan, kan ik ook maar dan net iets anders.

Als ik het goed zie in de tweede test bij Spido's post, dan zit daar een frequentiekarakteristiek bij. Door het grote gewicht van de konus van die specifieke B139 en de inwendige demping viel hij al snel af. Dan heb je bijna geen filter meer nodig. Dat verklaart die grote dip in het middengebied en de opmerking van Kool, dat die speaker niet opviel. Dat je met zo'n gigantische dip van 10 dB over het hele middengebied de " speaker van het jaar" kunt worden... Dynaudio (voor de zelfbouwers tegenwoordig Morel ) gebruikt ook slappe zware plastic conussen die niet opbreken. Kef dus ook. Dan zou een 1ste orde filter het goed kunnen doen. Vreemd dat Kef later met zulke enorme netwerken aan kwam zetten voor hun plastic (Bextrene) speakers. @Ruis: Volgens mij kun je al je 4 vragen bevestigend beantwoorden.

Wat mij betreft ook een mooie post, Spido! Alleen denk ik, dat je niet het maximale uit de techniek haalt als alles uit de verleden tijd komt. Het mooiste is m.i. een combinatie van oud en nieuw. Het is namelijk niet zo, dat er helemaal niets meer wordt gemaakt dat kan tippen aan de oude tijd. Het is alleen wel relatief net zo duur, misschien nog veel prijziger, dan dat dezelfde kwaliteit vroeger was. Zo maakt PHL bijvoorbeeld hele goede luidsprekers. Wil je niet zo'n perfect uitgelijnde spreekspoel in een hele smalle spleet, en neem je het niet zo nauw met toleranties, dan kom je tegenwoordig uit bij Tang Band, Monacor etc. etc. Maar vergelijk dat niet met PHL of een oude Decca Ribbon (zelfs ik heb ze weleens gehoord). Ik heb me ook weleens verbaasd over het geluid van een oude Thorens TD124. Goed afgeregeld, speelt zo'n ding een VPI kwa dynamiek er volgens mij gemakkelijk uit. Maar vergeet niet, dat zo'n Thorens vroeger ook heel duur was! Het ziet er alleen niet zo high-end uit. Maar is het wel! Misschien worden we te makkelijk door de nieuwste trends beinvloed. Om bij de topic te blijven: horen we teveel subwoofers in relatief kleine kastjes (onder 60 liter is klein), heel diep gaande plastic conussen met laag rendement op een 500 Watt digitale versterker, die gigantische uitslagen maakt met de bijbehorende vervorming. Je valt tegenwoordig alleen nog maar op als je veel laag perst uit een klein kastje. Lees de bladen er maar op na! Bij bijna elke speaker staat, dat er voor de afmeting relatief veel laag uit komt. Maar dat is flauwekul, als het bij elke speaker staat, dan is het relatief gezien juist niet veel. En als de kasten groot en zwaar zijn, dan levert dat meteen al een negatieve opmerking op. Tja, we laten onszelf voor de gek houden. Trouwens, weleens aan de top-kastjes van een Watt/Puppy gevoeld hoe sterk die meetrillen? En dan zegt de folder het tegenovergestelde.

??? Is het wel een erg slecht systeem. Die BR fungeert bij hogere frequenties als een 2e orde laagdoorlaat filter van binnen de kast naar buiten. Alles boven de afstemfrequentie wordt dus met een helling van 12 dB/okt afgefiltert. Maar als de golflengte klein wordt t.o.v. de basreflex-diameter, dan is het gewoon een gat-in-de-box waardoor je op -15 dB (bij de Dynaudio) het inwendige van de box hoort! Die -15 dB kan nog net hoorbaar zijn, want dit geluid streft ook niet zo snel uit als het originele sinnaal uit de konus. Maar het zal er wel om spannen: de ene fabrikant doet het gat aan de voorkant, zelfs bij 2 weg speakers, en de ander aan de achterkant. Aan de voorkant schijnt het wel net iets meer laag te geven op de luisterplek samen met de woofer, volgens een simulatieprogramma. Maar dat is dan weer berekend in de vrije ruimte. En elk gat in de box is inderdaad een basreflex, afhankelijk van de diameter en lengte, afgestemd op een bepaalde frequentie. Bij de Dynaudio lijkt het alsof de woofer te klein behuisd is. Dat zie je wel vaker bij commerciele speakers, maar er valt wel wat voor te zeggen in bepaalde gevallen.

De laatste jaren is er vooruitgang geboekt op het gebied van de laagste frequenties halen uit een zo klein mogelijke speaker. Dit kon door de sterkere magneten, waardoor de spreekspoel langer kon worden bij een bepaald rendement en er zo een grotere lineaire uitslag kan worden gemaakt. Ook worden exotische materialen toegepast die de konus vaak zwaarder maken (samen met de zwaardere spreekspoel). Dit moet ook, om de resonatiefrequentie van de speaker laag te houden. Dit gaat samen met een " slappe" ophanging, wellicht met weinig demping. Dus: kleine konus met grote uitslag en relatief laag rendement. Deze speakers vond ik nooit strak klinken, eerder wollig, blubberig, dreunerig. Als je afstand neemt van het laagste octaaf dan kom je vaak bij andere speaker-typen terecht: lichtere bewegende massa, strakkere ophanging, hoger rendement. Voor de meeste muziek zou dit moeten volstaan! Eerder las ik, dat er onder 40 Hz. weinig gebeurt. Wat gestommel etc. De perceptie van veel laag zou kunnen liggen in een overdreven weergave van 50, 60, 70, 80 (,..?) Hz. door een over-de-toeren rakend systeem in combinatie met de versterking die de luisterruimte eraan geeft. Natrillen van de konus, natrillen van de bass-reflex, natrillen van de luisterruimte. Bij een P.A. woofer vind ik meestal, dat de individuele bas-noten beter zijn te volgen. Ook dit zou kunnen duiden op een sterkere demping (minder naijlen) in de speaker.

Die driver bestaat ook voor de zelfbouwmarkt, maar is zo duur (ik meen iets van 600 Euro) dat je beter de kant en klare versie kunt kopen voor 800. Maar de vraag is wat je hiermee opschiet vergeleken met bijvoorbeeld de Tannoy D300 (ook een dual concentric met 17 cm. woofer). Ik snap de kampen heir wel, omdat ik zelf ook een aantal Tannoys heb gehad. Niets zo controversieel en gevoelig voor allerlei randvoorwaarden als een Tannoy Dual Concentric. In de winkel klonken de D300's het beste in z'n prijsklasse wat betreft dynamiek en pin-point stereo beeld. Echt een uitschieter. Maar thuis wachtte mij een agressief gekleurd geluid met inderdaad een weke bas, omdat de 17 cm. voor m'n gevoel in een te grote kast was ingebouwd en geen harde ophanging heeft. Met andere versterkers heb ik het weten op te lossen. Toen kwam ik voorbij een stel Little Red Monitors, die nog veeeel agrssiever klonken, maar meer potentieel hadden. Hier was gewoon iets mis met het (originele) filter. Het schijnt normaal te zijn om maar je eigen filter te ontwerpen voor die oude Tannoys (die Spido ook bedoelt).Daarna beginnen ze pas echt goed te klinken! Je hebt dus in het kort mensen die houden van een rustig gedetailleerd geluid waarnaar je uren kunt luisteren, met een groots stereobeeld dat tot ver in de diepte rijkt en met een neutrale afstemming. Andere mensen vinden dit saai. Die willen dynamiek en pit en het gevoel hebben dat ze in de controle-kamer zitten van de studio. Die mensen houden meer van het typische Tannoy geluid. Ik ben zelf verslaafd geraakt aan die Tannoy ervaring maar probeer met zelfbouw meer detaillering en rust erin te brengen. Wellicht een goed idee voor Erik? Zoek iets leuks in de Pro-wereld, zoals bij PHL. De zelfbouw hiermee heeft vaak een warme afstemming en enorme dynamiek. Op de Duitse zelfbouwbeurs Hifi-Music-World rond het einde van het jaar in Gelsenkirchen (vlakbij de grens) te beluisteren bij Dieter Achenbach.

Ik ken Magnat eigenlijk alleen van de All Ribbon serie. En die gas-tweeter. Nu zie ik dat ze later Visaton in hun speakers stopten. Dat zal dus best aardig kunnen klinken! Die DSM25FFL tweeter is een pittig ding dat goed detailllert, dus zal het inderdaad goed kunnen doen i.c.m. Luxman. Succes ermee

Inderdaad zijn er enkele mid-woofers op de markt die heel mooi afvallen. Dynaudio's hadden dat door de enorme inwendige demping van de plastic conus. Mooier is het met papier (carbon), dat is nog wat stijver. Of het materiaal dat Audax gebruikt. Soms valt de speaker zo snel af dat helemaal geen filter nodig is. Op zich een mooie filosofie van dit merk. Ze willen resonanties veroorzaakt door het filter tegengaan. Daar hoor je weinig mensen over. Toch kan een paralleltak (condensator of spoel) aardig wat ellende veroorzaken als er niet flink gedempt wordt middels verzwakkingsnetwerken. Een filter kan gemakkelijk voor een versterking van bepaalde frequenties zorgen doordat componenten met elkaar (en de spreekspoel) in resonantie gaan. Zo kan een Visaton midden-dome niet zonder een verzwakkingsnetwerk om die resonanties te onderdrukken bij meer dan 1ste orde laag-af filters. Dan kun je dus niet het volledige rendement gebruiken. Dan zit Spido toch goed met z'n zwakke filtering . De tweeter valt ook zwak af met een 6 dB/oct. filter, dus het lijkt me een heel gedoe om een goed faseverloop tussen de beide units te krijgen. Als ik het zo lees, is dat niet helemaal gelukt. Maar er zijn veel merken die echt een sweet spot kennen. Dat moet je dan niet erg vinden. Misschien doet de tweeter het beter als die ook een stijle helling krijgt. Maar dan pretendeer ik het beter te weten dan de fabrikant en dat is een beetje te opportunistisch. Moet de tweeter nog omgepoold worden (+ en - omgedraaid aangesloten)?

Hmm, het zou me verbazen als zo'n kast meer dan 200 Euro kostprijs is. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, zoals de diamanten tweeter. Maar over het algemeen... Op de Swans Diva zit een tweeter die een paar Euro kost (ik hem hem zelf ook even in gebruik gehad). Ergens op internet was er een interessante discussie met iemand, die zich voordeed zelf bij Swans te werken, en de low-cost tweeter verdedigde met de grote aantallen en het feit, dat het ding in China wordt gemaakt. Ergens anders wordt deze tweeter TN28 getest en slecht bevonden. Dan haalt iemand 'm open (er zit een eigen huisje aan) en komt tot de conclusie, dat er is bezuinigd op het hoognoodzakelijke plukje dempingsmateriaal. Conclusie: bij zo'n dure speaker als de Swans Diva wordt er zelfs bezuinigd op een plukje wol voor de tweeter, waardoor die teveel vervormt. Nou, daar ga je vanzelf wel van zelfbouwen. Dan maar geen gegoten plastic behuizing, maar de kast gewoon goed dempen. Ik heb ooit de Watt/Puppy gehoord. Later ook de nabouw-versie van het blad Klang&Ton. Nu zijn verschillende demonstraties moeilijk met elkaar te vergelijken, maar ik vond de Klang&Ton versie beter, in elk geval had die niet het agressieve midden en de extreem gevoelige sweet spot. De ontwerper bij Klang&Ton vond 'm zelf trouwens ook beter dan het origineel. Het filter in de Watt/Puppy is ingegoten, zodat je niet kunt zien wat precies de waarden zijn van de componenten. Bij K&T vond men dat uiteindelijk niet erg: ze ontwierpen gewoon een betere. Dat geeft toch te denken...

Dat is zo. Maar ik mis de bedragen voor de ontwerper die de luidsprekers zodanig ontwerpt dat ze in een bedrijfsmatig proces zijn te fabriceren en na dit proces ook nog te verkopen zijn; de inkoper die de basismaterialen moet bestellen; de magazijnmedewerker die de vrachtpakketten moet accepteren, uitpakken, in het magazijn moet deponeren, en weer uit het magazijn moet halen om naar de productieafdeling te vervoeren; de productiemedewerker die de luidsprekerunits en filters in de geprefabriceerde kasten schroeft; de dame van de kwaliteitscontrole die de kasten nakijkt op beschadigingen en test of de luidsprekers normaal functioneren; nogmaals de magazijnmedewerker die de gerede luidsprekers verpakt voor verzending, tijdelijk in het magazijn opslaat en na enige tijd deze luidsprekers weer voor verzending gereed maakt; de medewerker die moet zorgen voor gelikt foldermateriaal en een knappe website; de medewerker acquisitie die de luidsprekers op de markt moet slijten; de administratief medewerker die zorg moet dragen voor het betalen van de rekeningen van de crediteuren en het uitschrijven van rekeningen naar de debiteuren; de koffiejuffrouw en schoonmaakster; de directeur/bedrijfsleider die dit alles draaiend moet houden.Dan hebben we het nog helemaal niet over de huur van het bedrijfspand, de leasekosten van bedrijfswagens, de afschrijving op machines en inventaris, energiekosten, verzekeringen, afschrijving op niet-verkochte voorraad en niet te vergeten de kerstpakketten. Oh ja, de Staat der Nederlanden is nog verreweg de grootste kostenpost in dit alles. Als je het zo beschouwd is die

Als bij speakers nu eens vaste kosten worden berekend van fabrikant naar winkel i.p.v. marges in procenten, dan zouden sommige speakers wel wat goedkoper worden. Dus of je als winkel nu een kleine Tannoy verkoopt of de duurste B&W, je verdient er hetzelfde aan. Geldt ook voor de importeur... Wat moet een goede speaker kosten? Topklasse woofer 250 Euro, topklasse mid 150 Euro, topklasse tweeter 100 Euro, High End filter 200 Euro, kast 200 Euro, mooie afwerking 100 Euro, ... klaar voor 1000 Euro per stuk. Zo'n speaker met stickertje Wilson erop kost 10x zoveel. Wie verdient de extra 9000 (voor een paar 18000) Euro? Willen wij dat betalen? Er zou een kastenfabriek moeten zijn die standaard 10, 20, 30, 40, 50, etc. liter boxen bouwt en er ook nog voor je de gaten in zaagt, zodat je alleen nog maar je zelfbouw Visaton setje erin hoeft te schroeven. Dan heb je High End voor een prijs die klopt.

Het lullige is bovendien dat er hele volksstammen binnen deze hobbygroep actief zijn die je willen doen geloven dat je ook je oren niet moet geloven (vertrouwen), waardoor het gesprekskader over de jaren almaar kleiner en kleiner dreigt te worden. Ja, het is een vrije wereld, dat wel, maar op sommige audioplekken is die vrijheid al aardig ingeperkt. Hier is het gelukkig nog niet zover, maar het scheelde toch maar een haartje... Het zal de tijd zijn. Weet je Toine, het gaat vanzelf weer voorbij en filtert zichzelf uit. Ooit komt weer de dag dat het gesprekskader weer groter wordt en er de betere audioplekken over blijven of weer erbij komen en waar dat soort volksstammen waar jij op doelt niet meer welkom zijn. Zo zie ik het ook. Het is bijna de klassieke levenscyclus van een produkt. Het begint met een klein bedrijfje, opgezet vanuit liefde voor het product. De oprichter is of wordt een goeroe en lange tijd rollen er modellen van de band die de wereld verbijsteren. Na enkele tientallen jaren verdwijnt de goeroe van het toneel en wordt de goede naam uitgemolken door de marketing mensen. I.p.v. " een speakerbouwer moet goede speakers bouwen" - heel Platonisch...- wordt het uiteindelijk: " een speakerbouwer moet zoveel mogelijk winst maken". (Ik heb zelf bij een luidsprekermerk gewerkt en het viel me op dat er van de dik 50 mensen die er werkten, maar enkelen waren die echt verstand van geluid en audio hadden). Op zo'n moment is het de truc, om dit merk links te laten liggen. Echter, er zullen altijd nog slachtoffers te vinden zijn die diep in de buidel tasten voor iets dat is gebouwd op vergane glorie. B&W zal nog een aantal jaren veel te dure matige spullen verkopen, maar de echte liefhebber weet wel beter waar de goede speakers vandaan komen. Vergeet ook niet de macht van zo'n B&W: ze hebben een netwerk van dealers, weten waar je moet adverteren, hoe je recensies manipuleert, wie je gratis speakers moet sturen, etc.

De diamanttweeter komt zo wellicht wel in de buurt van een bandtweeter. Gelukkig is er nu een heel goed bandje te verkrijgen voor 70 Euro die ook verticaal een mooi afstraalgedrag heeft, de B&G Neo3pdr. Maar voor sommigen maakt 70 Euro of een paar duizend niet zo veel verschil. Ook op dit laatste vlak laat B&W zien, niet meer helemaal bij de les te zijn. In Hobby Hifi 4/2007 klaagt een lezer over de matige weergave van z'n Nautilus 804, en het blad gaat meten en rekenen en komt tot de conclusie, dat het filter gewoon niet goed genoeg is ontworpen voor de drivers. Even modelleren, en hup, een verbeterd filter en een blije lezer. Blijkbaar heeft de marketingafdeling bij B&W het voor het zeggen en worden er prutsproducten afgeleverd voor belachelijk hoge prijzen.

Mijn ervaringen: 1) Element. Hierbij heb je zeer snel klankmatige verschillen. Vooral als je je element vervangt vallen de verschillen het meeste op, omdat je oude element dan versleten is en al in kwaliteit heeft ingeboet. Echter, een duur element op een goedkope speler is als een Ferrari band op een golf-diesel. 2) Loopwerk. Dit zet ik op 2 (en bijna was het 1), omdat dit voor mij de grootste basisverschillen heeft veroorzaakt tussen de verschillende modellen die ik heb gehad. Het is bijna als met elementen, maar dan niet zo dramatisch kwa klankkleur en afstemming. Echter ik vond op het vlak van detail en dynamiek het onderscheid tussen m'n oude Thorens TD160 en de Technics SP10 zeker zo dramatisch als het verschil tussen een Grado Silver en een Ortofon MC20Super met vdHull naald. 3) Arm. Ik verwachte niet zo'n groot verschil bij mijn laatste upgrade (van Linn Akito naar AudioQuest), terwijl het prijsverschil tussen die 2 niet zo groot is. 4) Pre-pre? Is moeilijk bij mij, daar ik nu een goede mc-ingang in m'n voorversterker heb en de lading pre-pre's (Trafo's en transistorkastjes) die ik nog over heb het niet mooier maken dan het nu is. 5) Ik vind dat er tussen goede kabels (die je al voor een paar tientjes koopt) weinig verschil hoorbaar is dat het enorme verschil in prijs goedmaakt. Waarschijnlijk denkt de audio-handelaar er anders over, daar er op kabels een grote winstmarge zit. Ook de bladen doen er aan mee: het zijn de best betalende adverteerders. Gek toch, als een product niet zichzelf verkoopt maar zo'n reclame budget nodig heeft...

Ik denk dat het rekenhulpje wel aardig werkt, als: 1) je met de wisselfrequentie ver uit de buurt van de resonantiefrequentie van de tweeter blijft; 2) de tweeter ferrofluid in de magneet-spleet heeft (dat dempt de hoogte van de resonantie-piek in de impedantie, deze piek kan de werking van een 1ste orde filter, die je hier hebt, ernstig verstoren); 3) de impedantie van de tweeter ook echt 4 ohm is en niet bijvoorbeeld 5 of 6 of 3 (dan moet je de waarde van de condensator erop aanpassen). Ik denk dat je wat moet experimenteren met deze speakers. Volgens mij is deze Vifa niet bepaald 1ste keus in dit geval. Maar je weet het nooit, als het goed klinkt dan is het ook goed! Als ik de speakers zo zie, dan verwacht ik wel dat je hier heel duidelijk een vertikale " sweet spot" hebt. Als je zit, dan is het goed, sta je op, dan ga je door een berg-en-dal landschap van interferentie. Iedereen z'n eigen smaak. Ik vind, dat een speaker ook op sta-hoogte goed moet klinken. Wel vragen ze echt een idiote prijs voor deze dingen ($2500?). Er zit niet eens een filter in!

Dit ding is gemaakt voor onder de 4 poten van een Technics SL1210. Die staan vaak onder omstandigheden te werken waar bijvoorbeeld een Transrotor spontaan zou gaan rondzingen, zie hier de sub onder de draaitafels, die echt niet zachtjes zal gaan. Het ding is beproefd en volgens mij door DJ Tiesto op de markt gebracht. Ontkoppelen met lucht, normaal betaal je daar duidenden Euro's voor maar op deze manier kan het dus ook. We kunnen er lacherig over doen, maar degene die een Seismic Sink koopt wordt hier misschien wel het hardst uitgelachen.