s0000884

zijn nog altijd 1000000 keer te subjectief om het verschil tussen bijv. 2 CD spelers te beoordelen. Uiteraard geldt dit ook voor demping. Zolang je zegt dat je geen 100% dode ruimte wil, dan is die objectiviteit ver te zoeken.

Zeker.

Dit is inderdaad een goede samenvatting van het gedrag hear. Ik blijf het bijzonder vinden dat men zich zo aanstelt, en zo trots meldt in deze thread hoe blij ze wel niet zijn dat ze mijn posts niet meer lezen.

Goed bezig.

! Absoluut. En dat is nu net de match die het vaakst wordt verwaarloosd.....

Ik heb net een bordje macaroni gegeten. junkfood, junkmail..... het klopt allemaal als een bus! Had jij mij niet op de negeerknop staan Wat heb jij gegeten vanavond?

Ik heb net een bordje macaroni gegeten.

I rest my case..... Daar zijn audiofielen goed(gelovig) in. Nul zelfkritiek of kritiek naar anderen. Geen vragen als: hoe controleer je je beweringen? Is dat wel zo? Zodra ik doorvraag komt er nul op rekest en wordt ik met een windmolen vergeleken. Haal me de koekkoek.

Kleuring = vervorming. Lineaire vervorming waarschijnlijk. Hoe dan ook, een aantasting van het oorspronkelijke signaal op welke wijze dan ook = vervorming. En dat is precies waar ik op doelde. Gemaakte vervorming maak je niet meer ongedaan. Ik denk dat het begrip vervorming versus kleuring als zodanig een topic op zich zelf is. M.i.z. is het mogelijk om 2 componenten te maken (die wellicht qua fabrkant en technisch ontwerp verschillen) en bijna 100% de zelfde technische specs/resultaten tonen en toch verschillend klinken. M.i.z. is dit ook het bestaansrecht van zo veel verschillende merken. Daarnaast zijn er ook bepaalde zaken die niet in specs zijn uit te drukken, zoals "ruimtelijke weergave". In alle procesen m.b.t. tot geluid waarbij sprake is van transformatie zoals bijvoorbeeld: 1. microfoon = transformatie van lucht in electrische signalen 2. CD-speler = van digitaal naar analoog 3. Versterker = van zwakke electrische signalen naar sterke electrische signalen 4. Luidsprekers = van electrische signalen naar lucht is er sprake van vervorming en kleuring, zij het minimaal. Vervorming en kleuring zijn m.i.z. ongewenst maar onvermijdelijk. Bij goede componenten zijn de vervormingscijfers de laatste jaren al lang geen issues meer omdat deze zeer klein tot verwaarloosbaar zijn. (soms wordt er juist bij popmuziek bewust gebruik gemaakt van vervormers om bepaalde effecten bij electrische gitaren teweeg te brengen !) M.b.t. kleuring is dit per component wellicht ook klein, maar de optelsom hiervan in de gehele set is wel bepalend voor het eindresultaat. Matchen is dan ook niet anders dan "spelerei" met het gegeven dat dit verschijnsel aanwezig is. Om nog eens extra duidelijk het verschil te maken tussen vervorming en kleuring: - waarom speelt de ene gitarist liever met een Gibson en de andere met een Fender ? - waarom zweren vele pianisten bij een Steinway & Son-vleugel ?, niet omdat andere merken vervormen. Je haalt nogal wat zaken door elkaar. Tussen een Steinway en bijv. een Yamaha zitten enorme verschillen. Vorm van klankbord, hamers, snaarsamenstelling, omkasting enz. be

Kleuring = vervorming. Lineaire vervorming waarschijnlijk. Hoe dan ook, een aantasting van het oorspronkelijke signaal op welke wijze dan ook = vervorming. En dat is precies waar ik op doelde. Gemaakte vervorming maak je niet meer ongedaan.

Die weggenomen energie zou ik kwantificeren als (0.01/10000)^2 = 0.000000001% van het signaalvermogen, uitgaande van een kabelweerstand(verschil) van 0.01 Ohm en een ingangsweerstand van 10 kOhm. Dit is overigens onafhankelijk van de frequentie in zo'n smalle band van 20kHz. Knap als ineens de esjes weg zijn.

Vertel mij dan eens welke parameters van de voeding je onder welke omstandigheden hebt doorgemeten. Kijken leert je helemaal niets. Luisteren ook niet (je weet niet of de vervorming komt van de voeding of iets anders). En daarnaast, als de voeding volgens metingen en jouw conclusies niet meer goed werkt, of dit (en hoe dit) aan de uitgang te zien is.

Bouw een accuphase CD speler in een plastic behuizing van philips en ineens klinkt ie bagger. Het uiterlijk is erg belangrijk.

Wanneer leer jij nu eens dat JIJ daar in ieder geval uberhaupt totaal geen uitspraak over kunt doen als je alleen naar je eigen smaak en waarheden versterkers beoordeelt door ernaar te luisteren, zonder technisch inzicht, zonder ook z

Fijn dat je meehelpt mijn punt duidelijk te maken. Zet jij je versterker altijd op z'n allerhardst (net geen clipping)? Zo niet, dan blijft er van dit argument niets over. Versterkers van nu hebben feedback schakelingen die slim genoeg zijn om de effectieve dempingsfactor bij alle soorten luidsprekers hoog genoeg te houden (zodat de totale responsie verwaarloosbaar vervormt t.o.v. ideale geval). Daarvoor is geen 1000W voeding nodig, maar een fatsoenlijk versterkerontwerp. En d

Zal vast ergens in sacd uitvoering zijn te vinden. Dit is toch veel mooier? Als het om het uiterlijk gaat zou ik zoiets halen.

Matchen = onzin. Als apparaat A vervormt, kan apparaat B geen tegenvervorming produceren o.i.d. Het hele matching idee slaat technisch gezien nergens op. Het zit natuurlijk wel tussen de oren. Metaal tweeter? Metaal dat is scherp (worden ook messen van gemaakt) dus daar doen we dan maar een stel buizen bij (die zijn warm en rond, dus dat maakt die scherpe messen mooi wat botter). Dit soort placebo is allemaal leuk en aardig (maakt de hobby interessant) maar heeft technisch geen enkele betekenis.

Die correlatie komt van de speakerbouwers. Als een speakerbouwer er zin in zou hebben zou die twee totaal verschillend ogende luidsprekers (met dezelfde units erin) (bijna) exact hetzelfde kunnen laten klinken, door slechts de kastinhoud / kastprincipe en bafflestructuur op bepaalde punten hetzelfde te laten.

Aha, dat hebben ze dus

Er zijn allerlei zaken bij popconcerten mogelijk die thuis niet kunnen. Om maar eens op de bas in te zoomen: 1. Stereo in de bas. Alle ruimte informatie gaat onder de grofweg 120 Hz verloren in een woonkamer (niet vanwege het fabeltje dat onze oren dan geen bron meer kunnen aanwijzen, maar omdat door staande golven in de kamer er niet meer 1 plek is aan te wijzen waar de hoogste geluidsdruk vandaan komt) vanwege het feit dat de golflengtes vergelijkbaar zijn met de kamerafmetingen. Bij een popconcert is de afmeting van de ruimte v

[persoonlijk doch niet negatief bedoeld] Goh, ik dacht eerder aan het jaar 1950 ofzo als ik zijn signature lees. Buizenversterker en realistische weergave..... [/persoonlijk doch niet negatief bedoeld]

En omdat de usermanual het zegt, gehoorzaam je? Zeker niet verkeerd / persoonlijk bedoeld, maar ik begrijp niet dat je niet z

Een live concert met een goed afgestelde PA in een niet verkeerd-galmende open ruimte klinkt beter dan wat jij ooit in jouw huiskamer met wat voor apparatuur dan ook voor elkaar kunt krijgen. Alleen in het pop-concert geval vindt een bepaalde muzikaal gouden combinatie plaats: PA afgestemd op omgeving, omgeving afgestemd op concert (plaatsing van luidsprekers is vrij te kiezen), musici stemmen hun klank af op de PA

Welke circuits zijn dit? Weetikveel . Zover gaat mijn electrokennis niet. Maar hoe kom je dan in hemelsnaam bij zo'n stelling dat "de belangrijkste circuits" onder spanning blijven?