spido

Lastig te vinden hoor, zo'n nieuw motortje! Van Viertron heb ik niks meer gehoord. Herr Rolf Kelch in Lahr (Schwarzwald) biedt aan om het oude motortje te repareren. Hij heeft daar wel onderdelen voor, maar meldt ook dat het motortje eigenlijk zo is geconstrueerd dat het niet geopend en gerepareerd kàn worden. Kosten van reparatie € 120,- En hij biedt ook een aluminium motorpully aan voor € 56,- Eigenlijk heb ik niet veel vertrouwen in de goede afloop: het oude motortje lijkt me tè stuk... En dan is er een meneer in Dresden - Loschwitz, die een Ersatzmotor aanbiedt, zonder stekker en zonder gummi bevestiging ("Gummihalterung"). Nou ja, die kunnen wel overgebouwd worden, vermoed ik. Ik vestig mijn hoop voorshands op het Oosten.

Of de Tonar "Vinyline 4189"!

Gaat-ie mee in de caravan?

Beste Tubejack, "It Don't Mean A Thing, If It Ain't Got That Swing!"

In 1962 speelde en zong een getalenteerd gezelschap een tijdje voor de Kerstdagen het verhaal van Cinderella (Assepoester), maar dan gesitueerd in New Orleans, op basis van "negro music". De BBC zond het zangspel met Kerst uit. Grappig, goed gedaan, en we horen - m.n. van Cleo - allerlei spirituals, traditionals, folksongs en zelfs calypso's - die ze nergens anders liet opnemen. De geluidsopnamen werden verzorgd door Decca, en zijn dus van prima kwaliteit. Maar de LP is afkomstig van een obscure New Yorkse onderneming en knettert als een sparrevuurtje. Gelukkig blijkt er nu een CD-release te zijn (ASIN: B0001HAF34). Die kraakt en knettert vast veel minder... Spido gaat 'm gauw bestellen!

(1962) Odetta zingt blues uit de hoogtijdagen van Bessie Smith, Ida Cox, Ma Rainey e.a. Haar pianist / arrangeur Dick Wellstood had vooraf zo zijn bedenkingen: "How could she ever live up to THEM? But... WOW!" Verder met Ahmed Abdul-Malik, bas; Herb Hall, klarinet; "Shep" Shepard, drums; Vic Dickenson, trombone en Buck Clayton, trompet. De jaren twintig, dertig komen weer tot leven, maar nu in high fidelity - stereo.

Ach ja... je noemt gewoon allerlei popmuziek "jazz", en klaar ben je!

MC instapper? Goedkoop? High Output? Wordt al gauw een úitsstapper, als je kwaliteit wenst.

Op hetzelfde podium waar Belafonte schitterde in 1959, stond in 1974 de Britse zangeres Cleo Laine. Dame Cleo Laine, nu: de enige artiest(e) die Grammy's kreeg voor zowel jazz, pop als klassiek. Het live concert leverde een prachtige plaat op, in alle opzichten. Maar voor wie een referentie zoekt voor goede aftasting (element, naalddruk, toonarm, voorversterking!) en weergave (luidsprekers!), is de plaat ook heel interessant. Cleo Laine is namelijk - naast bijvoorbeeld Julie Andrews en de heren van de Kings' Singers - één van de zeer weinigen met een perfecte Engelse uitspraak. Spido heeft ooit Engels gestudeerd, en daarbij hoorden fonetiek en fonologie. En hij weet dat alleen de àllerbeste elementen (cum annexis) in combinatie met de àllerbeste luidsprekers die perfecte uitspraak tot zijn recht kan laten komen. Als de articulatie van de artiest perfect is... en de opname ook. Voiced en devoiced, fortis en lenis, progressive en regressive assimilation, aspiration - minor differenties - ... dat soort dingen, dus. Lees de boeken van professoren als Jones en Grissom er maar op na. Een aartsvader van de high fidelity zei al in de jaren zestig dat je eigenlijk alleen maar het zinnetje "This is the BBC with the News" op FM hoefde te horen, om te weten of je naar goede speakers zat te luisteren. Maar deze plaat van Cleo Laine biedt veel meer, en ook veel mooier materiaal. Wie een goed oor heeft voor Engelse uitspraak, kan wellicht ook zònder zo'n studie horen hoe perfect de klinkertjes en medeklinkertjes van Cleo's lippen komen. Let daarbij vooral op haar sublieme sibilanten (s/z). Luister op deze plaat maar eens aandachtig naar zinnen als "You'd better stop... and smell the roses" en "I do miss you... so bad... I do miss you". Als dat niet perfect klinkt, via jouw set, dan ligt dat niet aan Cleo. En ook niet aan de opname. http://www.discogs.com/Cleo-Laine-Cleo-Laine-Live-At-Carnegie-Hall/master/502730

Beste Arden, Het zijn er twéé, toch? Ik heb de allereerste uitgave (1959) van het complete album. Uit Amerika geïmporteerd, want dat kwam in Nederland niet op de markt. In Nederland verscheen wel een compilatie op één LP, die voor de revolutionaire prijs van ƒ 9,99 werd verkocht. Daarvan gingen er héél veel over de toonbank. Natuurlijk heb ik ook de CD-heruitgave en die klinkt eveneens prima, hoor. Wat me wel verbaast, is dat ze bij de mastering niet meteen die akelige jank / zweving in "Introduction" (ouverture, voorspel) hebben gecorrigeerd. Ongetwijfeld werd die veroorzaakt doordat de opnameband nog niet goed vast zat in de lege haspel. Eigenlijk hadden de technici eerst een stukje "wit" moeten opnemen (of doorspoelen) voordat het èchte werk begon. Wat het dansje betreft: kun je ook horen of Harry linksom of rechtsom danste? Of danste hij wellicht van midden-vóór naar links-àchter, vervolgens naar rèchts-achter, en toen weer naar midden-vóór? En heb je ook het piepen van het hi-hat statief gehoord in "Cotton Fields"? Dat ding moest nodig gesmeerd worden!

Een latere All-Balance arm met instelbare dwarsdrukcompensatie, foto Jan van der Molen http://www.grammofoon.com/frameset.htm?http://www.grammofoon.com/Acoustical/Acoustical_AllBalance.htm&ContentFrame Nederlands ontwerp & fabrikaat (Acoustical "All Balance"), destijds (jaren '60) ƒ80,-. Tastte prima af, zelfs bij hoge golfslag (Radio Veronica).

Spido houdt zich zeer aanbevolen!

Men leze: http://nl.wikipedia.org/wiki/Ionisator Er zijn diverse luchtreinigers op de markt die werken op basis van ionisatie (en/of filtering). Ozonvorming kan een nadeel zijn.

Een arm hoeft echt niet zo ingewikkeld te zijn.

Beste Vintage, Dat is héél iets anders, hoor! Om te beginnen is de AS212 een 9" type. Het heeft een magnetische anti-skating (geen veertje, dus!) en is ontworpen volgens Bearwald geometrie: 0º fouthoek op 66mm en 120,9mm afstand van het middelpunt van het draaiplateau. Jelco past daarentegen Japanse geometrie toe. Afgezien daarvan zijn de statische balancering en de gehoormatige kwaliteiten verschillend.

En al eerder: http://www.triodedick.com/configuratie_van_td.htm Hoofdstuk "Een andere arm". Gelukkig had ik de Deen al veel eerder ontdekt... Wie zo'n arm nog wil scoren, moet daarvoor meestal een defecte Telefunken S600 of S500 kopen en hem daar van afslopen. Je hebt dan echter de uitvoering zonder lifthendeltje, want bij die platenspelers is de bediening van de lift in de platenspeler opgenomen. (Hendel rechts vóór.) Loop je echter tegen een Scan-Dyna 1400 aan, dan heb je de uitvoering met een geïntegreerd lifthendeltje. Het probleem is echter, dat de arm een kwetsbaar onderdeel is en dat het contragewicht vaak is afgebroken doordat het vóór het transport niet werd afgenomen. (Draaiplateau, kop en contragewicht altijd verwijderen voor transport!) Reparatie is wel mogelijk, maar vergt inzicht en deskundigheid.)

Beste Kappa7, Nee, die AS 212 blijft lekker op de TD 125 zitten. Daar zit-ie prima! Wat ik met de TD 126 / SME 3009 combinatie ga doen als er een nieuw motortje in is gekomen, dat wéét ik nog niet... (Misschien komt daar ook wel een AS 212 op.)

De vintage Thorens TD 126 mkIII draaitafel met SME 3009 II arm staat nu dus bij de reparateur te wachten op een nieuw motortje, de stumperd. Maar omdat ik in mijn werkplaats / studio / demonstratieruimte diverse draaitafels heb staan en er daar dus best eentje kan missen, heb ik de lege plaats in mijn huiskamer opgevuld met een nòg bejaarder - maar nog steeds zeer kranige - Thorens TD 125. (Wat een verschrikkelijk zwaar ding om te versjouwen!) Deze TD 125 is uitgerust met een Ortofon AS212 arm. Daarin werd mijn favoriete Ortofon "Concorde-model" element MC200 geplaatst. Gelukkig kan het element/kopje er alleen maar in de juiste stand in worden gezet, en niet per ongeluk scheef zoals bij de SME. De naalddruk werd ingesteld op 1.25p., de magnetische dwarsdrukcompensatie werd op de gok centraal vastgesteld en het geheel werd via de Ortofon MCA-10 step-up aangesloten op de Denon voorversterker. Vervolgens een plaat opgezet: "Muzikale Ontmoetingen met Arion". Een promotieplaat met allerlei prachtig opgenomen en schitterend gespeelde fragmenten uit alle perioden van de muziekgeschiedenis. Mijn diepzittende, comfortabele lederen luisterfauteuil staat niet toe dat men daar uit valt. Maar ik zakte opeens wel héél diep onderuit, met kippenvel en lichte tremoren. Wat daar opeens allemaal aan het licht kwam! En wat is die AS212 arm dus toch veel... toch héél veel beter, dan die SME 3009 II! Jeemig de peemig! Maar dat daarvoor zo'n lief motortje moest sterven... (snik).

Ware schoonheid zit van binnen!

Bedankt voor de tips! Ik had zelf al naar Thorens.com* geschreven, en kreeg per ommegaande reactie van fa. Viertron (kennelijk momenteel importeur van Thorens). Maar of die kan helpen, is nog maar de vraag. *

In mijn jeugd zag (en hoorde) ik Bennink optreden in een stalen kooi, samen met The Instant Composers' Pool. Die mochten nog buiten de kooi blijven. Dat was in de Brakke Grond, aan de Nes. Weetjewel? Oé-hé! Hij tikte, rammelde, beukte op de tralies als een bezetene, die Bennink. "Nooit meer opendoen, die kooi!" dacht ik.

Vroeger werd ook wel koelpasta toegepast om warmte af te voeren, nietwaar? Dat was vooral bij eindtorren wel effectief, begrijp ik.

Gefeliciteerd, Tubejack! En complimenten aan Vintage. (Zie ik aan de streepjes op je contragewicht dat je hem nu toch op ca. 1.8p hebt ingesteld?)

In het algemeen heb ik er niet zo veel moeite mee, wanneer de grapjurken hier een topic laten ontsporen. Maar dit is een ander geval. De betreffende Thorens TD 126 mk III is een trouwe huisgenoot geweest, gedurende meer dan dertig jaren, met wie ik heel veel muziekliefde en -plezier heb gedeeld. Hij was dan wel uitgerust met een armzalig SME 3009 II armpje, maar hij deed nog altijd dapper zijn best. Toegegeven: als je het plateau er af had gehaald en je oor dicht bij het motortje te luisteren legde, kon je de invloed van de talloze draaiuren wel horen. Wat gestommel, wat gerommel. Maar ach, oud worden we allemaal, toch? Dat betekent nog niet dat we de kliko in moeten. Maar plotsklaps... een akelige doodskreet, die maar niet wilde eindigen. Het begon op 78 toeren, maar met variabele frequentie breidde de schreeuw zich uit over 45 en 331/3 toeren. Fijne smeerolie hielp niet meer: "Het is 't onderste lager... dat is versleten", zei de vakman. Het voelde alsof ik één van onze lieve katten of een bemind familielid verloor. Kortom: nieuw - althans góed - motortje gezocht voor mijn TD 126 mk III. En géén 3D printer, dus.

Gezocht: goed werkend motortje voor Thorens TD126 mkIII. Bij voorbaat dank voor uw reactie!