WanFie

Ik heb het eerder gemeld, maar ik vind de resultaten voldoende om hier toch een topic over te openen. Ik heb een netwerkkabel tot achter mijn muziek PC liggen, dus Wifi is niet nodig om een afstand te overbruggen. Ik heb wél een Wifi accespoint in mijn luisterruimte staan om te kunnen streamen met een tablet als afstandsbediening. Dat accespoint is bedraad aangesloten naar de router in de meterkast. Ik heb dus jarenlang gespeeld via die cat5e kabel. Op zich niks mis mee. Maar het Delock filtertje heeft me geholpen eens verder te gaan experimenteren. Dat filtertje hielp dus behoorlijk om de geluidskwaliteit te verbeteren. Wél met de aarde aangesloten. Dan gaan we een paar maanden terug. Omdat ik tijdens onze feestdag van de audioclub streamen zou demonsteren én bedraad internet op onze club-locatie lastig is, besloot ik om mijn audio-PC van een Wifi dongle te voorzien. Toen dat thuis aansloot en in werking zette viel me op dat de klank anders was. En wél positief. Opener en dynamischer. Dit had ik niet verwacht, omdat mij door iedereen is verteld, dat ik vooral geen wifi moet gebruiken voor het streamen. Maar OK, op dat feest werkte het dongeltje zelfs op die drukke locatie en ver in het buitengebied, uitstekend. Zelfs 24 bit 192 kHz streamen ging zonder één hapering. Toen ik thuis kwam,besloot ik om nog eens het wifi dongeltje te vergelijken met de kabel. Langere tijd luisteren via de kabel, dan weer langere tijd via wifi. En zo een paar keer heen en weer. Maar de tijd dat ik bedraad luisterde werd steeds korter. Met als resultaat dat ik de kabel dus niet meer gebruik en uitsluitend via wifi speel. Waar kan dat nou aan liggen? Dat bits, bits zijn, zal wel, maar op een of andere manier stoort het toch via de kabel. Ik hoor van anderen dat ze vele honderden euro's investeren om de kabels en switch te verbeteren. Maar ik denk dus dat je alle elektrische ellende die er op kan treden via die kabel simpel via wifi is op te lossen. Gewoon met standaardspul van een paar tientjes. En storing door de wifi signalen... ik heb ze nog niet gehoord. Bovendien is wifi toch nodig voor de afstandbediening. Ik moet wél opmerken, dat de afstand tussen het accespoint en het dongeltje maar ca. 2 m is. Het accespoint en PC zijn wél op een andere groep en fase op het lichtnet aangesloten. Ik weet dat via glasvezel ook van alles mogelijk is, maar van het lichtsignaal moet ook weer elektrisch worden omgezet naar een bruikbaar ethernetsignaal. Daar kan ook weer van alles misgaan. Bij dat wifi dongle natuurlijk ook, maar ik ervaar dat dus niet zo. Misschien dat ik het dongle nog eens met een eigen lineaire voeding van stroom ga voorzien. Maar urgentie heeft dat zeker niet. Ik gebruik dus dit dongeltje: https://www.bol.com/nl/nl/p/wifi-adapter-usb-1200mbps-5ghz-dual-antenne/9300000032584164/?promo=pdp_818_recentbekeken-MCM-slot_D99__1_&bltgh=qdBvCVrZZJeJ4SLtn-hBLA.2_46_jABmXTWoK7aGvJAYxOxM9A_0_1.2.ProductTitle

Ik doelde echt alleen op het stukje tussen de diffusers in het midden. De eerste reflectiepunten (-banen voor een Magnepan) zijn uiteraard wel belangrijk. Ik heb hier alleen diffusie op de eerste reflectiepunten en in het midden én links en rechts daarvan absorptie. Dat werkt prima. Ik hoor immers alleen complimenten m.b.t. de akoestiek. En daar zijn kritische luisteraars bij. Bij te veel diffusie blijft de energie weliswaar in de ruimte, maar het zorgt ook dat het geluid door looptijdverschillen versmeert. Voor een goede focussering is versmering niet ideaal. Voor een quasi ruimtelijke weergave wél. Ik vind een goede focussering belangrijk, maar voor film misschien helemaal niet wenselijk. Vandaar mijn idee om die aanwezige absorptie eens op die plaats te zetten.

Met een koffie filter?

In de jaren '70 hadden we ook zoiets. Toen werd de olie schaars en kunststof dus duurder. Dat was ook de tijd, dat platen zo dun waren, dat je er bijna doorheen kon kijken. Maar ik had toen ook al het idee, dat de platenfirma's er misbruik van maakten. Nu dus weer. Die platenjongens begrijpen nog steeds niet, dat deze korte termijn politiek alleen aversie opwekt en (her)starters afschrikt. Waarom kostte een CD in 1985 meer dan fl. 40,- en zijn ze nu (ook nieuw) veel goedkoper. En wanneer je de inflatie meerekent helemaal.

Levendigheid: Een goede audiokennis gebruikt altijd het nummer Hey Laura it's me, van Gregory Porter. Wanneer je set op normale luistersterkte staat, dien je te schrikken van het begin van het nummer. Dat heeft met levendigheid te maken. Vaak klinkt het wel aardig, maar dat realistisch "schrik effect" blijft uit. Maar ook b.v. met de muziek van het Kronos Quartet. Die strijkinstrumenten dienen krachtig te klinken. Dus niet als een elastiekje op een luciferdoosje, maar als een realistische viool en cello. En een applaus hoort te klinken als een applaus, niet als frikandellen in het frietvet. Of stemmen die realistisch klinken. het probleem is dan wél, om goede opnamen te kiezen. Erg veel opnamen zijn gewoon niet opgenomen om een realistische weergave te krijgen. En in het geval van Madonna bijvoorbeeld lijkt me dat ook heel logisch. Eerste reflectiepunten: Wanneer er een klein looptijdverschil is tussen het directe en indirecte geluid, ga je dat als versmering horen. Ik heb ooit ergens gelezen dat dit beter wordt wanneer het verschil in afstand tussen het directe en indirecte geluid meer dan 1,5 m is, en je daar dan minder last van zou hebben. Maar met de speakers redelijk dicht tegen de wand is die 1,5 m niet haalbaar. Vandaar, zijdiffusie of absorptie. Netfilters en afschermingen: Ik gooi het maar even op een hoop. Ik ben daarin ook door schade en schande wijzer geworden. Ik hou ook wel van de technische benadering en dacht dat HF instraling en netvervuiling grote problemen kon veroorzaken. En inderdaad, telkens klonk het geluid rustiger en met minder stress. Tot ik iemand met een versterker op bezoek kreeg die even getest moest worden. Ik heb die toen voor mijn set neergezet en met simpele kabels rechtstreeks op een stopcontact aangesloten. Hee... toen de scheidingstrafo's, netfilter en afschermingen weg waren klonken mijn toenmalige speakers wél levendig en dynamisch. Met afschermingen heeft het volgens mij te maken met het effect dat er een deel van de elektrische energie om de draden getransporteerd wordt. Afschermingen absorberen die energie. Scheidingstrafo's en netfilters zorgen naar mijn idee voor een rem op hogere frequenties. Mocht je scheidingstrafo's willen proberen. Ik heb hier nog een 3500 VA ringkernscheidingstrafo staan. Het ding bromt als een gek, maar kan in ieder geval wél stroom doorlaten. Toch is het ding in mijn geval een dynamiek verstorend ding. Waarschijnlijk dat ik hem op Marktplaats ga zetten voor het gebruik in een boot. Overigens is een goede aarde en netvoorziening wel degelijk belangrijk. Maar dat heeft dan meer met lekstromen te maken. Ik heb de aarde niet in dezelfde buis als de fase en nul zitten. Hierdoor vervuilt die aardedraad je netspanning niet. In mijn stekkerblok zijn aarde, fase en nul in een sterbedrading aangesloten. Meerdere versterkers op een luidspreker: Ook dat heb ik geprobeerd. Mijn idee was, dat wanneer ik een aparte versterker voor het laag gebruik, het hoog daardoor niet zal worden beïnvloed. Mijn toenmalig Omega's lusten immers wel wat stroom op het laag. Toch was dat met verschillende versterkers al helemaal geen succes. Waarschijnlijk omdat de controle van het laag door die laagversterker onvoldoende was. Maar ik had in die tijd ook twee stereo Array's. Die kon ik toen verticaal biampen op de Omega's. Ik kon ook de monoblokken lenen en heb daarmee de ene en andere situatie vergeleken. Er staan nu monoblokken, dat zegt genoeg denk ik. En dat, terwijl de stereoversie van de Array een veel hogere dempingsfactor heeft dan de monoblokken. DSP: daarmee haal je alleen een hoop gedoe op je nek. Een medelid van onze audioclub is daar al jaren mee bezig. Hij is immers ook leuk aan het experimenteren met open baffles, rondstralers en anders luidsprekerprincipes. Dat gaat nou eenmaal niet zonder DSP. Zeker al niet in de experimenteerfase. Telkens wanneer ik daar kom, hoor ik: het is nog niet helemaal zoals ik wens, maar dit is het beste wat ik er uit kan halen. En telkens is er dan weer iemand die dan zegt dat er iets niet klopt. En hij begint weer opnieuw met de volgende metingen en luistersessies. Zijn hobby is met techniek bezig zijn. Van naar muziek luisteren komt zo weinig. Een ander voorbeeld: Op de audioclub kwam een luidsprekerbouwer met een nieuw model luidspreker. Hij had hem actief gefilterd, met de theoretische correcte fase en filterwerking. Én hij kon de luidsprekers passief filteren. Vrijwel iedereen gaf de duidelijke voorkeur aan het geluid met het passieve filter. Ook daar weer... het gebrek aan levendigheid. Verschillende panelen voor hoog-mid en laag: Dat kán prima werken. Maar dan moet de afstand van de hoogmidweergevers en de basweergever op de overnamefrequentie wél precies kloppen. En dan nog hou je faseproblemen in het overlappende gebied. Steil aflopende filters lijken dan het best, maar ook die introduceren weer faseverschuivingen. Faseverschuivingen zorgen dan weer voor versmering waardoor instrumenten niet realistisch overkomen. Daarom... hoe simpeler de opzet, hoe makkelijker een goede klank te krijgen is. Wat is het toch een groot voordeel, zo'n aparte luisterruimte.... zo kun je al dit soort dingen op je gemak uitproberen zonder dat de boel telkens moet worden opgeruimd. Maar tegenwoordig luister ik hoofdzakelijk. Met soms nog een experimentje in de streamer (software en voedingen).

Mee eens, dikke eindversterkers klinken vaak sloom en traag.

Maak je het niet veel te ingewikkeld? Verschillende versterkers op één luidspreker is meestal geen aanrader. Voor mij dan. En met DSP blijf je regelen en ben je gelijk ook een stuk levendigheid kwijt. Dito voor netfilters en regenerators. Simpel klink meestal echter en levendiger. Voor wat betreft de diffusers, ik zou de middelste weglaten en vervangen door absorptie. Zeker wanneer je die platen heb staan en er makkelijk tussen kunt zetten om te proberen. En als laatste... ik mis nog steeds akoestische panelen op de eerste reflectiepunten links en rechts. De ribbons stralen erg breed af en met een zijwand zo dicht bij, moet het stereobeeld er onder lijden. Daar wat diffusie of absorptie doet wonderen.

In Oss zit een luidsprekerwinkel die vele merken speakers vertegenwoordigd. Speakerland. https://www.speakerland.nl/ Alex Bogers is daar tegenwoordig het aanspreekpunt. Die is altijd erg service gericht. Doe hem maar de groeten van mij.

Gefeliciteerd met je nieuwe element.

Het onderste profiel met de flens die tegen de muur komt naar boven monteren. Aan de bovenkant naar beneden en dan aan de bovenkant schroeven. Dan zie je alleen de dikte van de hoekprofielen. Maar voor het dikteverschil van de diffusers lijkt me met haaklatten handiger.

Volgens mij is dat een Quad Vena 2, met een ander kastje. https://www.audiosciencereview.com/forum/index.php?threads/amplification-for-2-ls50-metas-and-a-svs-sb-2000-pro-1-meter-apart-pc-only-desktop-set-up.19580/page-3

Én een decoder met daar de vier kanalen aan. Maar het element is wél geschikt en ontworpen voor Quadrafonie.

Ik denk, dat de voorkant gelijk houden zeker voordelen heeft. Het is immers zo, dat de vlakken aan de zijkant de helft van de breedte hebben. Om samen met de naastliggende het voorste reflectie vlak te maken.

Volgens mij maakt sinds kort, Fehrenbacher niks meer voor Dual. Ferenbacher levert nu wél draaitafels gemaakt met de Dual machines, maar het mag de naam Dual niet meer dragen. Volgens mij kun je nu beter een Fehrenbacher dan Dual kopen. https://alfredfehrenbacher.de/

In de jaren 60 en 70 waren MM elementen gebruikelijk. De kwaliteit werd vaak bepaald door de bewegingsvrijheid van de naald. En de daarmee extreem lage naalddrukken. Het idee was, dat de groef beter gevolgd werd en de belasting op de plaatgroef laag. De levensduur van platen zou dan een stuk hoger worden. Het meest extreem was toen een ADC XLM element dat speelde prima op 0,8 gram. Daarvoor was dan een heel lichte en lichtlopende arm nodig. Maar die lichtgewicht armen zijn dus ongeschikt voor de stuggere MC element. Dual maakte Heel mooi gemaakte armen, licht en met een heel goede lagering. Cardanische lagering lijkt mij nog steeds beter dan de tegenwoordig vaak gebruikte lagers (voor de horizontale beweging) onder het scharnier.

Precies, hou je haaks...

Ik begreep uit het stuk wat ik las, dat het meer om de kunststof buitenhoezen ging. En dat de weekmaker er uit kan komen is zeker. Ik heb dat in een andere situatie meegemaakt. Weliswaar met slangen, maar ik vertrouw kunststof niet zo maar meer. Je ziet bij oude kunststof buitenhoezen ook regelmatig, dat deze hard en brokkelig zijn geworden. Dat komt dus omdat de weekmaker er uit is getrokken. Binnenhoezen met de opening naar de opening van de buitenhoes is wel handig, maar voor je het weet pak je de plaat vast aan de rand en druk je vuil in de groeven. Ik had heel veel oude tweedehands gekochte platen die aan de randen veel meer knisperden dan een stukje verderop. Wel gezellig zo'n haardvuurtje.

Die plastic buitenhoezen schijnen vanwege weekmakers op den lange duur slecht te zijn voor je platen. Die heb ik dus nooit gebruikt. Binnen hoezen gingen altijd met de open kant naar de zijkant van de buitenhoes. Wanneer je de plaat dan altijd op dezelfde manier uit de hoes haalt (voorkant naar je toe), kan de plaat er nooit uit vallen. Verder gebruikte ik altijd papieren binnenhoezen. Na het wassen blijven de platen lang vochtig. In een plastic binnenhoes gaat dat plakken en/of schimmelen. Ik heb voor een liefhebber nog een stapeltje nieuwe papieren binnenhoezen liggen, mag je zo hebben.

Iets noordelijker, maar prima te doen. Ik heb 25 jaar in Mierlo gewerkt. Ik denk dus dat je in Brandevoort woont. Mooie wijk.

Een audiokennis heeft zijn diffusers gespoten met lak van Action. Er gaan wat spuitbussen in, maar het resultaat is prima. Wél eerst met grondlak spuiten.

Hoewel ik weet dat deze diffusers niet werken in het laag klinkt het laag nu ook aangenamer, met meer detail en minder of geen storende pieken. Ik had je er toch wel wat van gezegd...

Ik heb vier kleine diffusers van ca. 60x 40 cm aan twee schroefhaken hangen. Aan 8 mm of 10 mm pluggen (weet ik niet meer precies). In de diffusers heb ik gaten geboord achter de plankjes van de haakse gleuven. Hangt al jaren prima aan een Poriso muur. Die vier samen wegen ca. 20 kg. Maar een volgeladen keukenkastje kan ook aan twee van die haken hangen. En dat is veel zwaarder dan 20 kg. Mag je wel in je betonnen kelderwand boren? Blijft hij dan wel waterdicht? Ik begreep dat je 30 cm beton nodig hebt om de waterdichtheid te garanderen. Met een gat van 10 cm diep, is er maar 20 cm over.

Hier staat in de huiskamer een doodnormale set. En in mijn luisterhok een betere. Muziek LUISTEREN doe ik in mijn hok. Muziek horen, is meer in de huiskamer aan de orde. En ik voel een MiFi discussie aankomen

Audiofielen NIET. Die willen van goede opnamen op een goede set genieten. Niet van die overgecomprimeerde zooi. En 90 % van de officieel uitgegeven muziek is zwaar gecomprimeerd Maar kennelijk geniet "de massa" daar wél van. Of ze weten niet beter, dat kan natuurlijk ook. Harder is immers mooier... Toch?

Linux..., LibreElec is Kodi onder een zo compact mogelijke Linux. Kodi is in de huiskamer wel handig. Foto's en filmpjes bekijken, muziek spelen en UPnP streamen. Het klopt wél, dat de processorbelasting hoger is dan met Windows 10. W10 draait op ongeveer 2% en LibreElec op ca. 7% met uitschieters tot 50%. Maar het is in ieder geval veel sneller dan hetzelfde LibreElec op de RPi 3B.