Karma

Robin Gibb is verleden, een van de drie bee gees. Met hun muziek ben ik als klein kind opgegroeid, heerlijke disco eind jaren jaren 70 en begin 80. Hij was pas 62 jaar.

Ik wist niet dat de 192 DAC van NSD opamps had. Ik heb de North Star combi enkel gekozen omdat deze als belangrijkste kenmerken een erg goede micro en macrodynamiek heeft (levendig klinkt) en heel erg ruimtelijk klinkt. Dat zijn aspecten die ik zeer prijs in een CD speler. Een goede levendigheid trekt mij in ieder geval echt de muziek in. Is het niet zo dat een CD speler juist die paar goede kwaliteiten moet uitnutten die die heeft en dat een kwaliteit in ieder geval dynamiek (levendigheid) is? Lijkt me trouwens te zwart-wit gesteld dat de man van NSD stelt dat er geen DAC kan worden gemaakt die goedkoper is met een volledig discrete analoge uitgangstrap. Mijn Rega Saturn had ook al een volledig discrete uitgangstrap in klasse A. @ROBX: je hebt gelijk over de (goede) elco van Nichicon. Ik had me dat zelf nog niet beseft. Hij zou niet in de signaalweg moeten zitten van een apparaat zoals een Saturn, ik hoop ook dat hij daar niet in zit, hoewel de Saturn nu toch het veld gaat ruimen.

@ ROBX: ik ben benieuwd hoe je de kwaliteit van CD weergave kan verbeteren. Kun je een tip van de sluier oplichten? @ harbeth: vertrouwen op je oren is zelfs niet makkelijk als je 41 bent en inmiddels toch al wel wat ervaring hebt in het beluisteren en samenstellen van een uitgewogen geheel. Er zijn genoeg momenten geweest dat ik de Saturn fantastisch vond klinken. Ik denk wel dat de speler duidelijk erg goede maar ook op een aspect minder doet, wellicht wat minder uitgewogen dus, of ik ben gewoon extra gevoelig voor zijn tekortkoming. De afstemming met de rest van mijn set zal ook wel een rol spelen. @ Wiel: wat is een DF 1704 ?? Ik heb inmiddels een deal kunnen maken voor het in mijn set beluisteren van de north star combi. Als hij niet bevalt of matched dan krijg ik mijn geld terug. Lijkt me wel een goede deal. Ik heb ook gekeken of ik de Saturn kan laten upgraden. In mijn jupiter en IO speler die ik destijds had zaten trafo's in de analoge uitgang. Het was één van de redenen waarom die zo ruimtelijk klonk en de nodige rust in het geluid had. Maar die speler was ook erg levendig. De north star combi is zoals ik begrijp DC coupled, dus geen condensatoren in de signaalweg. Die van de Saturn zijn Nichicon fine gold. Mocht ik me wel een buil vallen dan blijf ik maar lekker plaatjes draaien. Met de Saturn ben ik nu twee jaar bezig met duidelijke ups maar ook downs en ik heb nu toch besloten om er afscheid van te nemen.

Ik wil een vraag voorleggen aan dit forum zodat ik mijn gedachten wat beter kan opmaken en niets overkijk. Ik gebruik op dit moment naar volle tevredenheid een draaitafel: Rega P7, Rega Apheta, Rega Ios. Als CD speler gebruik ik een Rega Saturn. Ik speel op een paar Tannoy Glenair 15. Nu heb ik altijd al twijfels gehad ten aanzien van de Saturn CD speler. Aanvankelijk enthousiast, dan weer niet, dan weer wel en dan weer niet. Uiteindelijk zijn er aspecten die ik duidelijk prijs in die speler, zoals het vermogen om het frequentiespectrum los te laten en zich te richten op het weergeven van mensen van vlees en bloed en instrumenten die echt zijn. Maar ik vind ook dat de CD speler zich op het energievlak wat terughoudend opstelt. Hij is iets meer laid back. Bijzonder, omdat Rega eigenlijk altijd enthousiast klinkt voor wat betreft energie. Wellicht is er ook een verschil in niveau waarop mijn draaitafel en de CD speler zich bevindt. Op de lange duur kom ik bij sommige CD's toch iets tekort met de Saturn en dat is wat mij betreft te wijten aan het ietwat laidback karakter (wellicht in relatie tot de speakers) of wellicht ook het iets tekort komen aan kwaliteit van de Saturn. Nu vraag ik me af hoe ik verder moet. Een Rega Isis zou ik zo aandurven. Deze speler heeft burr brown DAC's en de analoge output stage van de IOS (trafo's). Ik maak dan een flinke stap verder en blijf bij de Rega sound die me wel bevalt. Maar de Isis is niet betaalbaar. In het verleden heb ik een Unison Research Unico CDE gehoord. Destijds speelde ik nog met andere Tannoy's en gaf dat geen synergie. Het zou wat mij betreft goed kunnen dat dit nu wel het geval is. Ik vond de Unico CDE destijds wel een paar stappen verder dan de Saturn. De Unico CDE klinkt echt als een buis: gul en zet meteen een podium neer met een waanzinnig laag. Ik zit ook te denken aan North Star. Hun loopwerk met de extremo DAC kan ik op dit moment tweede hands op de kop tikken. Bij Music Emotion is Werner Ero erg te spreken over dit model en hij prijst hem om zijn daadwerkelijk analoge klank. Mij spreekt de vloeiendheid en ruimtelijkheid van een plaat me altijd aan. Dat Werner zegt dat de meeste spelers moeite hebben met plaatsing in het midden herken ik in mijn Saturn. Voor de Saturn moeten de speakers eigenlijk iets dichter bij elkaar staan dan bij mijn draaitafel anders wordt het allemaal net iets vager. Ik vraag me af hoe nu verder en hoe ik weer van CD kan genieten. Ik heb in mijn leven twee CD spelers gehad waar ik altijd enorm graag naar geluisterd heb: mijn eerste CD speler was een Philips CDD 882 loopwerk en een DFA 888 digitale versterker en later heb ik een Rega Jupiter en IO gehad waar ik altijd verliefd op ben geweest. Een waanzinnige speler die wel de X factor had. Toevallig of niet maar beide spelers hadden een DAC van Burr Brown aan boord. Ik heb later ook nog andere spelers gehad zoals Meridian. Mooi, maar toch meer beschouwend van aard en het nam me nooit zo mee in de muziek als de andere genoemde spelers. Ik hoor ook goede geluiden over de Tentlabs DAC. Als goedkope optie zou ik de Saturn aan de Tentlabs kunnen koppelen, of wellicht alleen een Extremo DAC aanschaffen en die aan de Saturn. Ik wil me dus orienteren waar ik moet instappen om op gelijke tred te komen met mijn draaitafel en hoe ik langdurig muziekplezier kan krijgen. Graag jullie visie of ervaringen.

Die van black forest audio, genaamd zeroplug c.

Enige tijd terug was ik op zoek naar RCA caps en heb via dit forum de naam weer opgedaan van de caps die ik zocht. De naam was black forest. Ik heb er inmiddels één besteld om te proberen voor mijn cd speler. Ik sluit dan de digitale uitgang (coax) af. Overdag bemerkte ik al dat de zeggingskracht was toegenomen. Bij langer luisteren merk je meer detail, betere ruimtelijkheid en het klinkt gewoonweg aangenamer op één of andere manier. Het ding gaat dus niet meer weg ... Ik heb er inmiddels twee bijbesteld om mijn phono ingang van mijn versterker mee af te sluiten. Ik zal de ervaringen dan ook weer posten.

Nog maar even uitwijden dan .... Ik heb ergens rond 2000 nog een show van hem bijgewoond waarin hij speelde met de Zingali Home Monitor 112 op Graaf buizen en Nottingham draaitafel. Tot op de dag van vandaag het meest muzikale geluid dat ik ooit op een show heb gehoord. Zelfs een oude Jimi Hendriks opname klonk prachtig. Je kon zelfs op de bühne een brom ontwaren in de apparatuur die op zo'n natuurlijke wijze onderdeel uitmaakte van het geheel. Om dat soort details zo te horen met zo'n mooi en volwassen geluid. Het is de enige keer dat ik echt stil werd en met mij geloof ik de rest van de zaal. Het was even bijkomen. Er waren veel mensen maar je kon toen de muziek stopte een speld horen vallen.

Ik heb alleen in mijn huidige set ervaring met afgeschermde netsnoeren dus ik kan het niet beamen of ontkrachten. Ik heb nu wel een afgeschermd netsnoer op mijn versterker, maar wel van de actieve soort (overigens na uitgebreid experimenteren met netsnoeren). 100% met je eens, maar op een gegeven moment heb ik gelukkig tot nu toe altijd wel een moment gehad dat het goed of goed genoeg is geweest. Waar ik uiteindelijk vooral een goed audiogeheugen voor heb is de mate van genot die een set je kan geven. Uiteindelijk streef ik naar een set die enigszins een vergrootglas vormt. Mijn streven is er niet op gericht om een zo neutraal mogelijk geluid te krijgen. Ik kan slecht tegen een wat steriel of analytisch geluid, dat soort geluid houdt mijn aandacht niet langdurig vast. Dat is dan mijn persoonlijke voorkeur en dat kan voor een ieder weer anders liggen.

De Bow heb ik nooit gehoord, maar de spullen van Analogue Audio heb ik altijd hoog in het vaandel gehad. Ik vond de demo's van Wim van Kraanen ook altijd heel overtuigend. Volgens mij werd op shows vaak met een Benz Glyder gespeeld. Ik vond de Zingali's destijds altijd prachtig klinkende speakers, ik werd er altijd stil van zo mooi.

Lezen en begrijpen is kennelijk een kunst ..... Ik heb eenmaal een bepaald muziekplezier ervaren van het luisteren naar een (mijn vorige) set dus het is wat mij betreft nu alles of anders helemaal niets ... Wellicht weet jij dat beter dus leg maar eens uit ... Ik durf de stelling aan dat in 99% van alle opnames wel iets zit dat kan boeien en de aandacht kan vasthouden. Voor een langdurig leven met een set is het juist de opgave om te zorgen dat de set de muziek niet in de weg zit en dat tot in de fijnste nuances. En ik geloof verder dat ik er niet alleen in sta met de stelling dat naarmate de apparatuur beter is, soms de kleinste futiliteiten een verandering in het geluid kunnen betekenen en daarbij soms ook erg wezenlijk kunnen zijn. Hoe beter de set, hoe minder "plug en play" tenminste dat is mijn ervaring. Mocht je tot slot iets anders vinden, ook prima, maar meldt dat dan en niet een enigszins boude reactie zoals je nu doet. Een gebrek aan respect is er al genoeg in deze huidige tijdsgeest.

Bij het samenstellen van mijn set heb ik me in eerste instantie gefocussed op de draaitafelkant. Ik heb dan 3 apparaten aan te sluiten: de versterker, de phonotrap en de draaitafel. Daarbij stelde ik vast dat er duidelijke verschillen waren die voor mij wezenlijk waren in een stukje "gemakkelijk en toegankelijk kunnen luisteren". In stopcontact 1 zit mijn versterker, in stopcontact 2 mijn phonotrap, in stopcontact 3 de voeding van mijn netsnoer (actieve afscherming) en in stopcontact 5 mijn draaitafel. Op die manier heb ik drie maanden lang genoten van mijn draaitafel. Toen ik eenmaal die combinatie had gehoord was het bij experimenteren snel duidelijk dat bij andere combinaties het muziekplezier minder was. Met mijn CD speler heb ik behoorlijk wat te stellen gehad. Ik was bijna zover hem te verkopen omdat deze geen diep bevredigend muzikaal resultaat gaf. Ik stelde een paar keer vast dat het netsnoer van mijn CD speler in stopcontact 4 het beste op zijn plaats zat. De voeding van dit netsnoer (actieve afscherming) deelde ik met de draaitafel (stopcontact 5). Op een avond luisterde ik naar mijn CD speler en kwam er opeens wel muziek uit, ik bedoel daarmee dat het geluid bij langer luisteren opeens intrensiek was. Nu bleek dat de voeding van het netsnoer (actieve afscherming) van mijn CD speler eruit lag, omdat de draaitafel nog aangesloten was. Na een omweg van polechecking van de voeding van het netsnoer e.d. bleek dat deze voeding "gewoon" naar stopcontact 3 verhuisd moest worden. Ik heb nu een verloopje gemaakt en beide voedingen van de netsnoeren zitten nu in stopcontact 3. Ik kon ook nu feitelijk horen dat het geluid van mijn CD speler voorheen iets uit-fase achtigs had, waardoor je iets gaat missen. En dan te bedenken dat het hier alleen gaat om een voeding (actieve afscherming) van een netsnoer. Ik werd er destijds ziek van. Ik weet dus dat bij langer luisteren je wezenlijke verschillen kunt vaststellen die ook iets wezenlijks doen met het muziekplezier. Feitelijk niets anders dan bij ieder ander stekkerblok, of het nu steraarding heeft of niet. Als je de eigen set kent heb je een referentie in je hoofd en zijn die verschillen makkelijker hoorbaar. Ik weet het we hebben wat dit betreft een klote hobby, ik werd er destijds echt niet goed van toen ik dit ontdekte. Ik heb eigenlijk een hele grote aversie tegen dit soort dingen, futiliteiten zeg maar. Wat mij betreft geldt nog steeds hoe beter de set, hoe groter dit soort ellende wordt.

Dat een setup op die wijze kan verschillen is opvallend. Ik ging bij iedere stap die ik in mijn set maakte uiteindelijk de goede richting op, maar bij de laatste stap liep ik er tegen aan dat ik mijn set in de eerste week juist op een goede manier "zachtaardig" vond klinken en na die week zat er een bepaalde hardheid in het geluid die me erg stoorde. Met name dat probleem is opgelost met een powerplant, naast dat wat andere zaken objectief zijn verbeterd, zoals de diepte werking die nu meer op de voorgrond is. Het is wel mijn ervaring dat, net als in welk stekkerblok dan ook, de volgorde van de apparaten van belang blijft. Dat blijft in een powerplant dus ook nog belangrijk.

Persoonlijk heb ik geen euforie van het nieuwe. Ik vind het eigenlijk vreselijk om een nieuwe set te moeten samenstellen. Om echt de puntjes op de spreekwoordelijke "i" te krijgen kost namelijk de nodige tijd en staat in die tijd de muziekbeleving in de weg. Het gaat ook wat mij betreft ook niet om vervanging of vervangdriften van een set of onderdelen ervan. Dit doe je als je apparaten, kabels of andere toebehoren hebt die niet goed matchen met elkaar, als het totaal van de set niet brengt wat je ervan verwachtte, als je toe bent aan een upgrade, etc. Sommigen beweren dat stroom een variabele is, de hoeveelheid stroom uit het stopcontact varieert voor wat betreft kwantiteit en kwaliteit. In mijn set kan ik dat nagenoeg uitsluiten doordat ik gebruik maak van een powerplant die de stroom regenereerd en deze constant houdt op 230 volt. Het valt mij op dat VanZomereng het meer zoekt in het psychologische. Ik zoek het juist meer in grijpbare zaken. Hoewel ik niet ontken dat hetgeen waarnaar ik graag luister en waarvoor ik op dat moment ontvankelijk ben toch regelmatig wisselt met mijn stemming. Tis clichematig, maar cliches zijn nu eenmaal soms waar. Als ik moe ben kan ik Rammstein erg slecht hebben. Reden voor mijn praktische insteek is wellicht dat ik in de afgelopen twee jaar dat ik met mijn set ben bezig geweest juist de ervaring heb opgedaan dat ik nog meer op mijn oren moest vertrouwen. Ik zat me dus toch nog af te vragen wat een variabele zou kunnen zijn in de set. Nogmaals dan maar voor de duidelijkheid: er zijn momenten dat ik naar mijn set luister en er nauwelijks achter vandaan is te komen. Ik draai dezelfde nummers wel zes keer en krijg er geen genoeg van. Het luistert allemaal zo makkelijk en ik ontdek zoveel in de muziek en het klinkt zo goed. Soms zijn er ook keren dat ik meer moeite moet doen om het allemaal tot mij te nemen. De vraag is dus ligt dit aan mij dus aan mijn gesteldheid, gezondheid (bijvoorbeeld verkoudheid) of ligt dit aan de set. Ik dacht dat thingman erg interessante dingen zou gaan zeggen doordat hij in eerste instantie aangaf dat zintuigelijke waarnemingen blootstaan aan veel meer invloeden dan we ons beseffen. Om die vraag draait het namelijk.

Interessant topic. Mijn set is voor mij af. Dat wil wat mij betreft zeggen dat alle muziek er op een integere wijze uitkomt. Omdat ik inmiddels een half jaar "samenwoon" met mijn set ken ik die inmiddels van A tot Z. Nu meen ik ook soms toch nuance verschillen te horen. Dat gaat dan zo om fijne nuances dat ik het niet meer kan benoemen. Het lijkt er zeg maar meer op dat ik de muziek op een bepaald moment meer tot mij lijk te kunnen nemen dan op andere momenten. De vraag is dan wat mij betreft of dit aan de ontvanger ligt (mij dus) of toch met een variable in de set te maken heeft. Ik heb dat antwoord ook niet. Ik erken wel dat op het moment dat ik een set goed ken, mijn oren de gevoeligste instrumenten zijn. Ik hoop dat we in dit topic op een open manier het er met elkaar over kunnen hebben. Wellicht komen we dan gezamenlijk een stapje verder. Tot nu toe heb ik zelf het idee dat ik mijn set niet altijd aan moet laten. Sommige periodes staat deze weken achtereen aan. Ik heb me afgevraagd of ik op die momenten niet vaak dit soort dingen meemaak. Soms heb ik ook wel het idee dat mijn oren me bedriegen. Een lastig onderwerp dus. Maar wel goed te horen dat anderen kennelijk hetzelfde in het achterhoofd hebben.

Eigenlijk ongelooflijk dat er op zulke dure spullen nog dingen zijn aan te merken. De speakers heb ik nog nooit gehoord, maar het buizenspul van Audio Research is toch in staat om in hoge mate muziek te communiceren met de luisteraar. Ik ben benieuwd wat midcall er eigenlijk zelf van vindt, hij is immers de samensteller van de set en het gaat er uiteindelijk om of hij tevreden is.

Bij mij is door ruim experimenteren in mijn set duidelijk geworden dat de audiospullen absoluut ontkoppeld moet worden. Het audiorack zelf is ontkoppeld met spikes met de puntjes naar de vloer en de individuele platen waarop de audiospullen staan zijn ook allemaal ontkoppeld met spikes met de puntjes naar boven. Ik heb een test gedaan met graniet met vier siliconen voetjes eronder. Dat bracht ook verbetering in termen van bijvoorbeeld rust maar maakte het geluid wat mij betreft ook wat killer. Ik heb beuken geprobeerd maar gebruik nu esdoornhout als ondergrond voor de apparatuur. De speakers staan op spikes met de puntjes naar beneden. Mijn draaitafel staat op een Rega rack aan de muur. Als je set verder af is kan experimenteren zich in sommige gevallen wel lonen.

De combinatie van Zingali's aan een buizenversterker en draaitafel was mij in het verleden ook al in positieve zin opgevallen. Lijkt me wel komen van een andere wereld als je eerst met Thiels gedraaid hebt. Of ervaar jij dat anders?

Voor wat betreft stroom is het één allemaal zo afhankelijk van het ander. Ik had vroeger Rega ribbelkast modellen en daarmee moest absoluut niets aan de stroom gedaan worden. Geen exotische netkabels, geen filters, etc. In mijn huidige set kwam ik er uiteindelijk op uit dat het een absolute noodzaak was. Er zat onvoldoende rust in het geluid, er zat een hardheid in het geluid die mij stoorde. Met een power plant van PS audio is dat probleem opgelost en kan ik weer van de muziek genieten zonder ervan afgeleid te worden. Vooral dus gewoon afgaan op je eigen oren is mijn advies.

Geld weggooien misschien, maar Duck Twacy toch enorm bedankt dat je me aan het juiste merk hebt geholpen. Het waren die van Black Forest. Ik wilde zoiets eens proberen voor mijn digitale uitgang van mijn cd speler en als dat werkt wellicht de phono stage input aan mijn versterker. Ik zal de uiteindelijke bevindingen hier delen, maar ik ga er wel de tijd voor nemen. Ik heb net namelijk twee jaar upgrade ellende achter de rug (sorry, maar zo zie ik het vormen van een nieuwe set nu eenmaal). Ik wil de komende tijd vooral van muziek gaan genieten en helemaal stoppen met technisch luisteren.

Ik wil het graag proberen voordat ik me een mening vorm over RCA caps. Bovendien zijn deze tweaks niet erg duur. Voor 50 euro heb je 12 rca caps van cardas inclusief verzenden (Ebay ... dank Ivan) en dan praten we over de duurste caps die je kunt aanschaffen. Ik kan me overigens bij het af-cappen van een phono input op een versterker nog wel wat voorstellen. Het is gewoon een experiment, mocht het niets brengen dan verkoop ik ze weer en kan iemand anders misschien experimenteren. Ik zou het nog wel fijn vinden als iemand op dat ene merk kan komen dat ik zoek ...

Mijn set is zo'n beetje wel af en ik ben nu gewoon nieuwsgierig om te kijken of er nog iets meer uit te peuteren is. Ik wilde RCA caps proberen. Nu ben ik voorheen op mooie rca caps gestuit van cardas. Maar er was ook een ander merk die hele mooie maakte. Ik meen dat ik destijds op de site van de groef audio heb gelezen dat zij van mening waren dat die rca caps het beste waren. Zij waren vrij prijzig en de kleur was met name zilverachtig aan de buitenkant. Probleem is dat ik na twee uren "surfen" nog steeds geen steek verder ben. Volgens mij is de site van de groef inmiddels gewijzigd. Maar ik ben niet eens zeker dat ik dat daar wel gelezen heb. Kan me dan alleen voorstellen dat ik heb op de site van Kemp Elektronics gelezen heb. Wie heeft een idee? Het zijn in ieder geval niet de volgende merken: Telos, Sieveking en Audio Quest. Ik heb verder destijds een website gezien waarschijnlijk van de importeur of maker van die caps. Ik meen dat het de kant van Duitsland of Oostenrijk op was.

Helemaal mee eens. Er is genoeg muziek die geproduceerd klinkt, wellicht zelfs overgeproduceerd. Vandaag luisterde ik naar de LP van Direstraits - tunnel of love en het gelijknamige nummer. Daarin hoor je de professionaliteit van de artiesten, hun gevoel voor timing, hun samenspel, de speelsheid die ze op sommige momenten in de muziek leggen. Heel anders dan, noem eens wat, Michael Jackson. Perfectie lijkt ook een schaduwkant te kennen. Bovenstaande neemt echter niet weg dat dit op een goed afgestemd geheel slechts een waarneming zal zijn en op geen enkele manier een kwalitatief oordeel over de opname. Met andere woorden het zal niet leiden tot iets dat echt opvalt of stoort. Als dat wel het geval is zoek het dan in het geheel dat in je huiskamer staat. Zoals ik al eerder aangaf zit er in 99% van alle opnamen wel iets dat boeit en de aandacht voor zich kan opeisen binnen een weergave. Een voorbeeld van een opname die wel echt ontspoort is bijvoorbeeld de verzamelaar van Christopher Cross en dan alleen het nummer Arthur's theme (nummer 8). Maar dat is ook echt een van de weinige uitzonderingen die ik ken.

Ten aanzien van iedere opname discussie ben ik een iets andere mening toegedaan. Mijns inziens wordt er door ons als audiofielen teveel aandacht geschonken aan de opname en is dat in de meeste gevallen niet terecht. Natuurlijk is er verschil in opnames, maar in 99% van de gevallen zal dat op een volledig uitgewogen geheel niet van dien aard zijn. Ik ben van mening dat er in 99% van de opnamen wel iets aanwezig is dat kan boeien, iets echts dat in de opname is geregistreerd en dat de volledige aandacht binnen een weergave kan opeisen. En als we die eigen kritische bril durven opzetten is alleen de vraag nog hoe je dat er uit krijgt.

Het klopt wel dat goed afgeschermde (en goede) kabels ook een verbetering brengen op bepaalde vlakken, maar het gebruik van goede kwaliteitskabels maakt het vaak ook helderder dat er nog problemen zitten in een set omdat je een vergrootglas creëert.

Er zullen best spullen op de markt zijn die de dynamiek beperken, maar die van PS Audio behoren mijns inziens daar niet toe. Dynamiek neemt juist toe doordat er een bepaalde hardheid uit de muziek verdwijnt die er beslist niet inhoort en ook onprettig is om langdurig naar te luisteren. Als je het verschil hoort kan ik het alleen maar samenvatten als het woord: rust. Heeft helemaal niets met saai te maken, maar heeft tot gevolg dat je de muziek goed in je op kunt nemen en deze toegankelijk wordt. Mochten er lieden zijn die het saai zou vinden heb ik daar ook geen moeite mee. Omdat ik een doel nastreef in geluid, noem het even "mijn geluid", is het voor mij meer een keuze tussen filteren/regenereren van stroom of mijn set de deur uit doen. Het muziekplezier moet wel voorop staan. Wellicht dat dit wat meer helder maakt wat ik bedoel.