René N.

Live neem ik aan? Leuk, dat je zóveel concerten afloopt! Naast thuis genieten van muziek is dit natuurlijk wel het mooiste

Ik ga het niet meer zeggen hoor, dat je alles "gewoon" aan moet laten staan.... . Het gaat dan zóveel verder....

Tja, Cock heeft altijd wel weer wat bijzonders te vertellen hè..... Jammer dat ik jullie gemist heb trouwens.....

Je mag niet raden

Nou, vandaag geen forumleden gezien (in ieder geval niet eentje die ik ken in ieder geval), op Ove na dan. Dus wordt het morgen de forumdag denk ik. Vandaag hadden we ook nog de pech dat de muzikant had afgezegd, maar die er morgen wél zal zijn. Dus kan Fritz dan alsnog zijn kunsten gaan vertonen. Desalniettemin vond ik het een erg geslaagde dag. Eerst een bakje koffie na de lange reis en toen de grote ruimte beneden in, waar muziek vandaan kwam. Bij binnenkomst werd ik al meteen gegrepen door de dynamiek. En wel zo, dat ik ga kijken of ik ook een tapedeck op de kop kan tikken. Ik heb al een adresje gekregen en die ga ik proberen. Want wat ik vandaag gehoord heb vond ik wel bijzonder. Wat óók bijzonder was, was het verschil tussen de twee decks. Op een moment werd er van deck gewisseld en verhuisde de tape van de Balfinger naar de TEAC van Marco. De eerste klonk voor mij een stuk aangenamer, hoewel het laag af en toe wat "zompig" was. Op de TEAC klonk het daarentegen heel erg helder en hard, met bijna geen laag. Later werd er met een andere tape op beide decks gespeeld en klonk die van Marco wél weer beter, met een normaal laag. Goed, een leuk experiment. Wat wel sneu was, dat de Servische ontwerper van de mooie Trafomatic Experience Two mkII 300B buizenversterker, Sasa Cokic, weinig aanspraak had. Deze dag leken er weinig mensen benieuwd naar de techniek van deze versterker. Hopelijk is dat morgen anders.... Heel leuk om te horen was de discussie die zich ontspon tussen Fritz de With en "onze" Cock. Het ging daarbij om fase- en tijdsverschillen bij opnametechnieken en bij een opname van een cello in het bijzonder. En het wel of niet (kunnen) horen van hoge frequenties, maar dat ook die hoge die je niet hoort tóch het geluidsbeeld mede bepalen. Er gaat daar een vervolg op komen.... Later op de dag zou William van den Hul nog binnenvallen, maar die heb ik net gemist.... Ik ging om kwart voor vier weg want had nog best een reisje voor de boeg. Marco, Fritz en alle anderen, dank voor deze héle leuke dag! En voor het leuke presentje, ik "vrees" dat er een investering door volgt! Fritz aan de voorbereiding...

Dat zal de dagwaarde zijn. Of je moet een héle dure verzekering afsluiten, waarbij je in een jaar of 10 of zo je hele set nóg een keertje betaald..... . Ik heb er ooit wel naar gekeken maar het is eigenlijk niet met goed fatsoen te verzekeren.....

Ben hem/haar nu aan het draaien. En als je even Tom Waits vergeet issie best oké

Hmmm, dan toch maar eens wat andere albums van haar gaan beluisteren dan. Tom Waits vind ik geweldig trouwens. Lang niet alles, maar er zitten een paar juweeltjes tussen, zoals.... Tom Waits - Swordfishtrombones

. Dat issem inderdaad....

Hmmm leuk, ik zal "haar" ook nog eens draaien. Ik heb Temptation van haar: Een andere hoes overigens, en op 200 grams....

Gaat het dan toch nog een aardig tijdje duren, die nieuwe speler?

En ik wilde hem júist binnenkort te koop gaan zetten . Of zal ik hem nog een keertje in mijn huidige set gaan proberen dan.....?

Lijkt mij erg leuk. Even kijken op welke dag het voor mij handig is.....

+1....

Dat je in de stemming moet zijn dat klopt wel een beetje. Maar wie zet er niet een bepaalde plaat op, op een bepaald moment? Is toch ook wel enigszins stemmingsgevoelig? Dead Can Dance volg ik al "honderd" jaar en heb vele albums, ik krijg er nog steeds geen genoeg van. Ben benieuwd naar deze. Trouwens, solo albums zijn ook mooi, neem bijvoorbeeld Ark van Brendan Perry. Vanavond maar weer eens opzetten

Ik heb hem nu 2 keer gezien, in Maastricht en Nijmegen. Beide keren vond ik heel jammer dat hij vaak licht van achteren gebruikt, ik wil de artiest ook wel een béétje zien.... De concerten waren goed, maar ik kan juist thuis helemaal los gaan op het stuwende ritme. En dan die mooie stem erbij, hoewel ik me kan voorstellen dat mensen het wat monotoon kunnen vinden. Ik ga zo weer een plaatje opzetten

De eerste keer ben ik ook overvallen door de looks van de versterkers. Dat mooi afgewerkte leer, prachtig. Het meten op de luisterplek is wel een goeie Hans. Maar Piet Ane kennende zal hij dat zéker wel doen en niet midden op een tafeltje, zo anderhalve meter van de luisterplek vandaan....

Ik kan de 19e ook

Mijn goede vriend Sybren, één van de twee mannen met wie ik het bezoek heb afgelegd, stuurde mij nog een reactie per email. Ik wil dit zeker wel met jullie delen, ik heb het nu ook toegevoegd aan de eerste post. Hierbij zijn (humoristische) kant van het verhaal: Hoewel ik absoluut geen tweaker ben, houd ik wel heel erg veel van muziek. Ik heb een mooie collectie cd’s en lp’s van klassieke muziek, jazz en natuurlijke mooie popmuziek. Mijn installatie is op advies van Edwin samengesteld en hier ben ik dan ook erg blij mee. Voor mij hoeft het niet mooier of beter. De Sonus Faber “Grand Piano” speakers maken mij erg blij. Hoewel ik het geluid aanvankelijk wat schel vond, werd het naarmate de buizen warmer waren geworden en de bias iets naar beneden was bijgesteld, weer een lust voor het oor. Ik zit gewoon op mijn eigen, misschien naïeve, manier te luisteren en ik geniet gewoonweg ontzettend op wat er op mij afkomt. Alleen die mooie definitie al en om de dynamiek niet te vergeten. Soms had ik het idee dat jullie tweeën een turnwedstrijd aan het jureren waren (zie tekst onderaan) Er werd alleen op onvolkomenheden gelet, terwijl naar mijn idee de totale sound onopgemerkt bleef. Zeker bij die opnames die meer klassiek getint waren. Wat ook nog even opgemerkt dient te worden is dat Piet een hele nauwkeurige cd-speler heeft, die genadeloos afrekent met inferieure geluidsdragers, zoals gebrande cd’s. Bij mijn eigen installatie hoorde ik fenomeen ook al. Ik had ooit een kopie gemaakt van “Music of the Spheres” van Mike Oldfield. Een paar weken geleden had ik besloten om de originele cd aan te schaffen. Het verschil in weergave was goed waarneembaar… Ik denk dat de enige manier om een goede vergelijking te maken met natuurlijke muziek, een bezoek aan het Concertgebouw in Amsterdam is. Hier hoor je de instrumenten naturel en dit valt goed te vergelijken met elke willekeurige muziekinstallatie. Popmuziek is op allerlei manieren “gekunsteld”. Bijvoorbeeld alleen al de verschillende soorten effectapparatuur die er voor gitaren is. Uit dit “oerwoud” aan diverse geluiden is het m.i. onmogelijk om tot een goede vergelijking te komen met een muziekinstallatie. Tenminste als een zo natuurgetrouwe weergave het doel is... En bedenk ook maar, dat er in de opnamestudio van alles wordt bedacht om het product, de cd of lp, aantrekkelijker te maken voor een verkoopsucces. Tot dusver het commentaar van een eenvoudige muziekliefhebber. Puntentelling van het turnen voor dummies De puntentelling van het turnen bestaat uit verschillende scores. De meest bekende zijn de E- en D-scores. De E-score staat voor ‘exercise’ en begint vanaf tien punten. Het doel van de turnster is om de E-score zo hoog mogelijk te houden. Elke keer dat er een fout wordt gemaakt gaan er punten af van die E-score die juist zo lekker optelt aan het einde. Een voorbeeld van aftrek op specifiek de balk is een wankeling. Een turnster verliest dan 0.10 punten. Als een turnster valt verliest ze één volle punt. Al die fouten samen kunnen dus flink optellen. Daarnaast heb je de D-score, die voor ‘difficulty’ (moeilijkheidsgraad) staat. Een turnster geeft van tevoren aan welke oefeningen zij gaat doen in haar routine. Op basis daarvan wordt dan de D-score berekend. Dat kan bijvoorbeeld 5.7 zijn. De turnster mag op de balk nog flexibel (kleine woordgrap) zijn in haar routine. Stel een beweging voelt volkomen verkeerd om te maken, dan kan zij ervoor kiezen om ‘m niet uit te voeren. Dan krijgt ze logischerwijs aftrek van haar D-score. Maar de turnster kan er ook puntjes bij sprokkelen. Dat doet ze door voor een moeilijker element te kiezen. Bijvoorbeeld door in plaats van voor een vluchtige handstand kiezen, de handstand anderhalve seconde vast te houden.

Je eerste post (waar ik op gereageerd had) vond ik nergens over gaan. Deze laatste twee zijn tenminste wat genuanceerder.... En ja, er is al zóveel gezegd (tijdens mijn eerste bezoek, maar ook nu weer), over de te kleine ruimte, of, zo je wilt, de te grote speakers. Misschien, als het alles opgepakt wordt en in een grotere ruimte geplaatst wordt, ik wel een compleet andere beleving zal hebben. Maar misschien zijn het alleen maar de speakers die me tegenstaan. Dat kan natuurlijk ook, ik kan dat niet bedenken, maar vandaar ook de melding dat ik (we) wel eens heel andere speakers op deze set zouden willen horen. Ik denk dat er dan iets heel moois kan gebeuren....

Weet je wol, ik ken Piet Ane nu een beetje, en hij is alles behalve wat je hier nu zegt. En ja, als je vertrouwen in iemand hebt, of dat een dealer, een vriend of wie dan ook, mag je je daar dan door laten adviseren en ga je daar dan in mee? Of dat dan uiteindelijk de goede weg is die je volgt, is ook weer zo persoonlijk. En gezien de velen die het een geweldige set vinden staat er wel wat. Alleen is het niet mijn ding.....

Edwin is ook wel van de Vintage, hij hoort héél veel sets en luidsprekers en heeft een groot referentiekader. En daarom vond ik het wel fijn om te horen dat ik hier niet alleen in stond.

Lijkt mij leuk om ook weer eens te komen. Ook hier: de week van kerst zou wel handig zijn....