spido

Beste Hans, Dat lijkt me een goed idee: de trafo buitenboord, aan de achterkant, in een apart geaard metalen behuizinkje, bijvoorbeeld? Bedankt. 't Wordt tijd om das Ger

Maarre... is er hier iemand die iets weet over de mogelijkheid of onmogelijkheid om een einde te maken aan die brom? De trafo extra isoleren, vervolgens omwikkelen met alufolie en die folie apart aarden? (Ja, weet ik veel? )

Ja, hoor. M

MD = Magneto Dynamisch. Dit betekent dat het magneetje beweegt, terwijl de spoeltjes stil blijven staan. Het magneetje is gewoonlijk een ringetje magnetisch materiaal (samarium cobalt bijv.), bevestigd rond het uiteinde van de cantilever. Maar het kan ook een ge

Waarschijnlijk opgegeten, dan!

Beste Symfo, Zelf heb ik nooit een 301 of 401 bezeten. Als jongeling stond ik, zo in het begin van de jaren zeventig, wel kwijlend & vol verlangen het mooist er van af te kijken, bij dealers overal in ons land zoals Benders, Staffhorst, RAF, Radio Peeters, Kool, Stuut & Bruin, Eringa, Rooken, Bouwman, Radio Modern... Prachtig vond ik ze, die grote Garrards, en vooral erg stoer. Ze zagen er dan ook heel profi uit, met die lange SME-armen erop. Maar als je de testverslagen las, kwamen toch de twijfels op. Was die tussenwiel-aandrijving niet achterhaald? De gelijkloopcijfers waren altijd eminent - dank zij het loodzware plateau dat als een onverstoorbaar vliegwiel werkte - maar de rumblecijfers waren beneden de maat. Hetzelfde gold voor andere tussenwielers: voor zulke types golden rumblewaarden van -38 dB (Garrard 401) en -40 dB (Lenco L75). Bij de snaar-aangedreven apparaten, zoals die van Thorens, ERA, Acoustical, Braun en vele andere, golden veel gunstiger rumble-waarden. Bijvoorbeeld -68 dB (Thorens TD125 II) en -73 dB (ERA 444). Thorens TD 124 had nog een tussenwiel - opvolger TD 125 had snaaraandrijving. Lenco L75 en L78 hadden nog een tussenwiel - opvolger L85 had snaaraandrijving. En veel minder rumble. Ongeveer net zo weinig als de schaarse direct-aangedreven draaitafels van die dagen, zoals de Micro MR-711 en MD 700. Ik denk dat je van die rumble nauwelijks last had, wanneer je bijvoorbeeld Quad electrostaten had en het rumblefilter van je voorversterker gebruikte. Maar ik heb altijd luidsprekers gebruikt die tot in het suprasonische gebied doorliepen - zoals grote transmissielijnsystemen - en van toonfilters heb ik altijd gegruwd. Het in 't door jou opgevoerde artikel gesignaleerde probleem - kennelijk een motorvibratie - kende ik niet. En eigenlijk zou het me verbazen als die vibratie de oorzaak was van die laagfrequente rumble. Maar ik k

Beste Symfo, Geen rumble?

Beste Hans, Bedankt voor je reactie! Zou dat echt de oorzaak kunnen zijn? Zowel de bovenplaat als het subchassis zijn inderdaad van staal gemaakt. Een kusproef met een luidsprekermagneet toonde dat onweerlegbaar aan. Het draaiplateau is daarentegen niet magnetisch, en zorgt voor ruim 3 cm afstand tussen stalen bovenplaat en naald. Zou het strooiveld van de bovenplaat zo sterk zijn? (Ik dacht eerder dat die plaat een afscherming zou vormen - zoals bij de kooi van Faraday - en de magnetische krachtlijnen zou ombuigen...)

...

Leak versterkers waren voorzien van spanningscarrousels (110, 117, 130, 210, 230, 250 V) Ik gebruik de 230 V setting.

Nee, dan brom ik nog liever d

Zijn er geen b

Onlangs heb ik een Telefunken S 600 draaitafel gekocht via ebay.de. Compleet met Ortofon AS 212 arm en Shure V15 III element. Mooi apparaat, en werkt prima! Nu heb ik geprobeerd het standaard-element te vervangen door een MC-type (Ortofon MC200 en Empire MC 10P) via Ortofon MC76 en MCA10 pre-amps. Maar dat leverde tamelijk veel brom op. Is dit een bekend probleem? En is er een oplossing? (MD elementen werken bromvrij op dit apparaat! Behalve het meegeleverde element heb ik ook Philips GP500 en Empire EDR9 uitgeprobeerd.)

Er zijn wel mooiere exemplaren aangeboden, en dan nog wel m

Je h

Spido verkoopt geen platenspelers, en heeft ze ook nooit verkocht. Zijn adviezen zijn niet be

Correctie: de Telefunken draaitafels S 500 en S 600 hebben opto-elektronische afslag met automatische armlift aan het einde van de plaat. Werkt voortreffelijk, althans: bij het apparaat dat ik onlangs via ebay.de aanschafte. Snaaraandrijving met een vreselijk groot en zwaar plateau: mijn Thorens TD126 Mk III electronic kromp zelfs een beetje in elkaar, toen die geweldenaar uit z'n doos kwam...

Beste Bas & Pjotr, Ja, dat was inderdaad al bekend... Maar ongeveer even lang weten we ook al dat die psycho-akoestische compensatie-arbeid cerebrale energie vergt en onbewuste (d.w.z. niet bewust aan het object gekoppelde) ergernis oplevert. Gevolg: luistermoeheid. Wat Dr. Peter Schneider betreft: in http://www.uni-protokolle.de/nachrichten/id/104521/ vind je een korte samenvatting van zijn bevindingen. Leuk dat Maastricht ook meedeed. Zijn daar forummers onder?

Beste AJ, Mensen doen er w

Beste AJ, "De werkelijkheid" best

Beste Tortels, Als het tweedehands mag zijn... kijk dan ook gerust eens naar (Japanse) direct-drive platenspelers. Die zijn (waren) destijds veel beter dan wij weten (wisten), aangezien onze hifi-recensenten toen alleen maar oog hadden voor Thorens en Dual. Maar een DD-halfautomaat (automatische afslag) als de Akai AP-206C, Yamaha YP-D71, Sansui FR-Q5 of de Technics SL1600 en 1700 modellen, is een prima optie! Zowel de motoren (rumble, zweving) als de armen (aftasting) zijn veel beter dan men vaak denkt. Wil je echter iets Spartaans (snaaraandrijving en volledige handbediening) dan kun je - naast Thorens - ook eens kijken naar Telefunken S 500 en S 600, met de fabuleuze Ortofon AS 212 arm erop.

Dempingsfactor is de verhouding tussen luidsprekerimpedantie en de inwendige impedantie van de (eind)versterker. In formulevorm: D = Z1/Zii. In deze formule is D de dempingsfactor van de versterker, Z1 is de luidsprekerimpedantie in Ohm, en Zii is de inwendige impedantie van de versterker in Ohm. Doordat de impedantie van een luidspreker afhankelijk is van de frequentie (en in minder mate ook van de belasting / opwarming van de spreekspoel: amplitude + duur), is ook de dempingsfactor in feite afhankelijk van de frequentie. Om toch een algemeen geldende waarde te krijgen, gaat men meestal uit van de "nominale luidsprekerimpedantie", die gewoonlijk bij 1 kiloHertz wordt gemeten. Bij een luidsprekerimpedantie van 8 Ohm en een inwendige impedantie van de versterker van 0,4 Ohm is de dempingsfactor D = 8 / 0,4 = 20. De dempingsfactor bepaalt de mate waarin onbeheerste bewegingen van de luidsprekerconus (ringing) worden gedempt. Luidsprekerconussen kunnen onbeheerst bewegen doordat zij worden aangestoten door paneelresonanties en luchtbewegingen in de luidsprekerbehuizing en/of in de luisterruimte, door mechanische veerwerking van de luidsprekerophanging, enz. Hoe hoger de dempingsfactor, des te beter kunnen deze ongecontroleerde bewegingen onder controle kunnen worden gehouden. Het reageren op plotselinge signalen (transi

C'est-

Nog nieuws, Jepe? 'k Ben nog steeds erg benieuwd, hoor.