spido

Beste wol, Niemand heeft hier beweerd dat speksteen "alles" is. Of dat het "perfect" is. Maar het benadert het ideaal van eindeloze stijfheid - het onvervormbare pomphuis - wel veel meer dan houten trilkistjes doen. Wie oren heeft om te luisteren, die luistere. Wie bedoel je overigens met die "boxenbouwer"? Ik zou er hear geen weten... Beste m44, Spido maakt geen afspraken voor of namens Klaas Feenstra. Maar als ik het voor 't zeggen had, zou ik hem niet aanraden jou te ontvangen. Er zijn immers genoeg vriendelijke mensen, die belangstelling tonen? (En die nemen ongetwijfeld betere muziek mee dan jij zou doen.)

Beste Pjotr, Wie het 't eerste ruikt, heeft z'n poepertje gebruikt! Zoals de waard is, ruikt hij zijn gasten!

Beste Pjotr, Je vergat Telefunken te noemen... maar wellicht ben je daar ook wat te jong voor. Tandberg tapedecks en recorders werden heel veel professioneel gebruikt, m.n. in het onderwijs ("taalpracticum").

Beste m44, Als het om techniek gaat, is "geloof" de minst geschikte bron van kennis. Met wetenschap en ervaring kom je een stuk verder. Wat jij beschrijft als geloof is in werkelijkheid niets m

Beste Tubejack, Je vrijwel trillingsloze (spekstenen) luidsprekerbehuizingen zijn wellicht van nog groter belang. Na-ijling door paneelresonantie is de grootste vervuiler van lagetonenweergave. ("Een luidspreker is slechts zo goed als zijn behuizing," was het TransTec zelfbouwdevies. En daarvoor werd de directeur ni

Beste Tubejack, Je vrijwel trillingsloze (spekstenen) luidsprekerbehuizingen zijn wellicht van nog groter belang. Na-ijling door paneelresonantie is de grootste vervuiler van lagetonenweergave. ("Een luidspreker is slechts zo goed als zijn behuizing," was het TransTec zelfbouwdevies. En daarvoor werd de directeur ni

Beste Pjotr, Zo was het niet helemaal... Of eigenlijk: helemaal niet! Men leze voor de juiste toedracht ondermeer: http://www.dolby.com/about/who-we-are/our-history/history-1.html

Beste Tubejack, In HVT koopgids 1988 staat bij de Tandberg TPT 3001 A als "prijsindicatie" vermeld:

CD-rot blijkt voor te komen bij zowel in de fabriek gestanste CD's (originele audio-CD's, m.n.) als bij CD-R of CD-RW schijfjes, al lijken die laatste er nog weer gevoeliger voor te zijn. De oorzaak kan bijvoorbeeld zijn: inwerking van chemische substanties (gassen, vloeistoffen) of (UV)-straling. http://en.wikipedia.org/wiki/Disc_rot http://www.den.nl/docs/20050808095810 Maakt het veel uit, of de schijfjes bijvoorbeeld in Rijnmond (Pernis), IJmond (Corus), in de buurt van Geleen (DSM) wonen, of in een schone atmosfeer zoals ons Surhuisterveen? Of er wordt gerookt in huis? Of men er het eten laat aanbranden? Veel winden laat? En maakt het veel verschil of de schijfjes worden gehanteerd door iemand met vieze en/of vochtige handen, of met droge en schone? Ik koop al sinds het prille begin CD's (aanvang jaren 80), en heb nog n

Beste Seed7, Ja, die EDR is toch nog steeds een geweldige Geheimtip, hè? (Heb jij 'm ook uit Frankrijk?) Maar de MC 200, mits laagohmig afgesloten, wint duidelijk van hem. Ik heb die Arkiv "Concorde" eigenlijk als esthetisch surrogaat voor de MC 200 gekocht, die op de S 600 draaitafel teveel storing oppikte. De MC 200 aan de AS 212 arm ziet er adembenemend mooi uit. Maar noodgedwongen zit de MC 200 nu dus aan een SME armpje. Zou de Arkiv met Stylus 30 of 40 kwalitatief ergens in de buurt kunnen komen van de MC 200, denk je?

Zeker het overwegen waard! Zie voor specs: http://www.ortofon.com/index.php?option=com_content&view=article&id=214&Itemid=190 (klik op type-aanduiding links voor andere naaldunits) Voor prijzen bijv.: http://www.hifibox.nl/elementen-naalden-reserve-naalden-c-35_22_39.html?osCsid=ehjp8mpbjlnonbjscips03adq7 [twijfelmodus]Ik moet wel zeggen dat ik de de keuze tussen de naaldunits 20, 30 en 40 heel lastig vind, zo van papier: dus zonder ze echt te kunnen horen. De prijzen lopen nogal op (resp. € 74,- , € 132,- , € 196,-), maar de specs (m.n. "tracking ability" en "frequency response") zijn eigenlijk bij alle drie de types heel goed. En voor hifi in ieder geval ruim voldoende. Qua prijs/kwaliteit ratio lijkt me type 20 de absolute winnaar. De vraag houdt mij zelf ook bezig, want voor één van mijn antieke Telefunken S600 draaitafels (met de fameuze Ortofon AS 212 arm) gebruik ik een Ortofon "Arkiv" element (Concorde type) dat ik voor het afspelen van heel goed vinyl eigenlijk wel van een extra (wat complianter en briljanter) naaldunit zou willen voorzien. Maar wèlke van de drie?? [/twijfelmodus]

Marantz CD75 gebruikt de oorspronkelijke TDA1541 DAC. Marantz CD80 en CD85 gebruiken, net als de Philips CD880, de verbeterde versie: TDA1541A-S1 (SC). http://tda1541a.nl/site/index.php?page=marantz http://tda1541a.nl/site/index.php?page=philips Dit zou van enig belang kunnen zijn. Overigens... Móói, hè? De Project D1, met twee TDA1541A-S2 (DC) DACs. Eigenlijk zou ik hier helemaal niet naar mogen kijken... http://www.marantzphilips.nl/index.asp?strPage=Info&strBrand=Marantz&strType=d1

H

We krijgen je nog wel te pakken!

Zojuist gezien dan m'n CD80 nog maar hoogstens twintig jaar is! http://www.marantzphilips.nl/review_marantz_cd80_hvt/ Die test van Hans Beekhuyzen in HVT 3/1990 laat weer eens zien: • hoe goed de CD80 (en de andere Marantz CD-spelers) waren (en nog zijn); • hoe veel verstand Hans Beekhuyzen er toen al van had; • en hoe gedegen, gefundeerd en informatief HVT destijds was. (Het is nu echt verschrikkelijk geworden met HVT, hè? Dat artikel van - alweer! - die John van Polen over - alweer! - die onzinnige, dure prullen van fa. Kemp... ) Beste Jack, heb je iets aan http://www.marantzphilips.nl/marantz_cd85_cdplayer/ ?

Mijn eerste plaatje: "Sonny Boy / There's A Rainbow 'Round My Shoulder", Al Jolson, 1929. Elektrisch opgenomen! Van de eerste Talking Movie "The Jazz Singer"! (1929) (Nee, niét die uit de revival "the Al Jolson Story" filmversie, 1949.) 78 toeren, schellak. Natuurlijk. En ik hèb 'm nog steeds! Ongebroken!

Spido meent dat een low impedance / low output MC element muzikaal gezien de beste geluidsbron vormt, in combinatie met een step-up amp met ingangsimp. van < 10 Ω, of trafo's, natuurlijk. Maar wanneer je alle pre-amp en aanpassingsproblematiek graag wilt vermijden, is een topklasse MD natuurlijk ook het overwegen m

Beste mede-wagnerianen, Inmiddels heb ik de 33-CD Box goed beluisterd, en vergeleken met een aantal alternatieven. Hij is gewèldig, die box! De originele Bayreuth-opnamen zijn werkelijk top-of-the-bill. En vooral wanneer je rekening houdt met de prijs... De "Mischklang" van het Huis op de Groene Heuvel is, bij de opnamen nà de Holländer, helemaal geen probleem. Klinkt juist "warm", "lekker", "mals". En "echt". De artistieke/dramatische/muzikale prestaties zijn fenomenaal. Bij het luisteren en lezen "zie" je de gebeurtenissen in de opera's zich moeiteloos voor je geestesoog afspelen. (Wellicht met uitzondering van Parsifal, onder leiding van Levine. Maar dat komt meer door Wagner zelf dan door de arme Levine... Er gebéurt gewoon niet zo veel!) In één van mijn vorige bijdragen heb ik de stem van de gevierde Walküre Birgit Nilsson vergeleken met "een briljant geslepen diamant in platina vatting". Maar Nilsson's kracht en helderheid, in al haar registers, was wellicht tevens haar zwakte. Ik durf het haast niet naar voren te brengen... Maar Nilsson was m.i. niet in staat Brünnhilde te laten lijden, laat staan te laten "breken". En breken moést ze, die Brünnhilde. (Brünnhilde wordt immers eerst door haar vader Wodan, en daarna door haar echtgenoot Siegfried in de steek gelaten?) Nilsson's stem was wellicht tè sterk, tè onbreekbaar, tè onfeilbaar. Iets kan ook tè goed zijn... Overigens: http://en.wikipedia.org/wiki/Der_Ring_des_Nibelungen Wer wagt's noch wirklich zu wagnern?

http://www.marantzphilips.nl/index.asp?strPage=Info&strBrand=Marantz&strType=cd85 Of deze kritiek juist is, of niet... ik zou 't niet kunnen zeggen. Maar wellicht is het een goed idee om bij de opwaardering van de CD85 met een schuin oogje te kijken naar de CD75 Mk II SE?

???Who the bl**dy f*ck are THEY?? "Ach, men wordt criticus wanneer men geen kunstenaar kan worden..." (Gustave Flaubert) Bovendien: "Schenk nooit aandacht aan wat critici zeggen. Er is nog nooit een standbeeld opgericht ter ere van een criticus." (Jan Sibelius) Naarmate men méér weet en begrijpt van muziek, neemt de waardering voor componisten als Bach toe. En naarmate men er mìnder van weet en begrijpt, is die waardering geringer. Interessanter dan de onzin waarmee onbeduidende, kleine critici als Willems, 't Hoen en Denderon zichzelf pogen te verheffen, is wat echte musici en andere kunstenaars over Bach opmerken. (Ik citeer in het Engels: de compilatie vond ik helaas niet in de Nederlandse taal.) Allemaal mensen wier meningen er toch wat méér toe doen dan die van Willems, 't Hoen en Denderon, dunkt me. En dan ontbreken nog de waardevolle woorden van Nederlandse auteurs, zoals Vestdijk en 't Hart. Maar deze vond ik ook wel treffend, en die voeg ik nog graag toe: http://www.scribd.com/doc/13503223/God-and-Beauty

De Here heeft opnieuw geleden, is gestorven, en is wederom - volgens de Schrift - uit de dood opgestaan. Halleluja! Het is volgens velen dan ook ongetwijfeld mosterd na het laatste avondmaal om nú nog over de Mattheüs Passie (Matthäus Passion) van Johann Sebastian Bach te beginnen! Maar dat bestrijd ik: ik ben niet te laat, maar wellicht te vroeg... Men leze deze bijdrage als voorbereiding op de aanschaf van muziek ter verdieping en bezinning bij de lijdensweek van volgend jaar. In het inleidend redactioneeltje van Theo Wubbolts in HVT van deze maand, roemt de schrijver de (artistieke en geluidstechnische) kwaliteiten van de nieuwste uitvoering van dit werk door La Petite Bande plus solisten, onder leiding van Sigiswald Kuijken. Challenge 0608917235722 Bij deze uitvoering is zeer bezuinigd op het personeel: de solisten moeten ook het koorwerk voor hun rekening nemen. Hierdoor is het geheel erg analytisch en doorzichtig geworden, maar ook minder dynamisch en meeslepend. Zo'n twintig jaar geleden nam La Petite Bande, met koor en solisten, en onder de algemene leiding van Gustav Leonhardt, ook al de Mattheüs Passion op. In 1995 kwam deze uitvoering opnieuw uit, nu gecombineerd met de Johannes Passion. Deze versie is warmbloediger dan de nieuwe. Geen SACD: de Johannes werd zelfs (ongetwijfeld om redenen van perfectionisme!) analoog opgenomen. Maar méér dan uitstekend van kwaliteit. En deze bundeling van beide Passions (5 CD's), plus boekjes met complete teksten, is nog een stuk goedkoper ook. Bach Passions (Deutsche Harmonia Mundi 82876674022, CD) February 2005 5 CD set. Matthäus-Passion BWV 244 +Johannes-Passion BWV 245 Jacobs, Cordier, Pregardien, Schäfer, Elwes, Tölzer Knabenchor, La Petite Bande, Leonhardt (BWV 244); Pregardien, Kamp, Schlick, Jacobs, Meel, Egmond, La Petite Bande, S. Kuijken.

Het is 'n beetje onhandig dat je "Dynovector" hebt geschreven, in plaats van "Dynavector". (In verband met zoekfuncties en zo.) Kun je dat (laten) verbeteren?

Een fijnproever, dus!

Het luisteren via een koptelefoon Op mijn AKG701 voldoende laag, ondanks de zeer kleine gesloten ruimte Schiet mij maar lek FLÀNG!! Een hoofdtelefoon kan weliswaar bij lage frequenties werken, maar kan geen lage TONEN opwekken. Het gevolg is, net als in een kleine ruimte, dat men wel het gevoel van drukpulsen kan krijgen, maar daarbij geen toonhoogteverschillen kan vaststellen. Geen diepe basmelodieën kan volgen. Hierbij moet men echter wel bedenken, dat bastonen gewoonlijk bestaan uit een (lage) grondfrequentie en een structuur van harmonische boventonen, verschiltonen en somtonen (d.z. veelvouden van de fundamentele frequentie en nog meer). In een kleine ruimte treedt verlies van de lage grondfrequenties op, in combinatie van "frequentieverdubbeling", "-verdrievoudiging", enzovoorts. Voor mensen met kleine speakers in kleine ruimtes, kan dit evenwel heel overtuigend en meeslepend zijn. Zij kènnen de laagste twee octaven niet eens! Ze hebben zich altijd tevreden gesteld met de bovenharmonischen, plus wat geruis. Een hoofdtelefoon kan nooit méér bieden dan een verwrongen en beperkt beeld van het originele geluid. Zelfs het "beeld" klopt niet. Er is geen vóór, om maar wat te noemen, met de dimensies (diepte en hoogte) die daarbij behoren. En ik ben nog nóóit met de hoofdtelefoon op m'n hoofd opgestaan om me, tijdens het beluisteren van earthquake-achtige pop (ja, je kent Spido inderdaad niet!), ervan te vergewissen dat er toch werkelijk geen zwaar wegtransport (Mammoet?) of lange-afstands landsverdedigingsmiddelen (Leopard tanks? Hauwitzers?) mijn erf op waren gereden... Het is net als met electrostaten en maggies: het líjkt wel op bas, maar het ìs 't toch niét. Een angst- & ontzagwekkende, "awesome bass"... via een hoofdtelefoon? Forget it!