spido

Ziet er nog mooi uit, met haar 51 jaar... http://nl.wikipedia.org/wiki/Sade

Spido dat is: "appels met peren" vergelijken.... "audiofiele XRCD" Neem eens, eenzelfde LP en CD en luister naar de verschillen in het laag. Beste Tubejack, Nee hoor, ik vergeleek de oorspronkelijke LP van "Blue City" van het Suzuki Quartet met de later uitgebrachte CD "Blue City". En ik vergeleek de oorspronkelijke LP "Jazz" van Ry Cooder met de later uitgebrachte CD "Jazz"... Ik heb vrij veel materiaal zowel op LP als op CD. (Heruitgaven onder de oorspronkelijke titel, maar ook compilaties, verzamelboxen e.d.) Soms is de CD beter, soms de LP, en soms maakt het niets of heel weinig uit. 't Hangt er waarschijnlijk van af of voor de CD de originele mastertapes werden gebruikt, en of die nog in goede conditie waren. Als de CD-heruitgave werd gedaan onder het oorspronkelijke label (of de rechtsopvolger daarvan), is dat meestal wel in orde. De CD kan dan beter klinken dan de originele LP. Maar voor heruitgaven op een obscuur label worden kennelijk vaak niet de originele mastertapes gebruikt: die uitgaven klinken dikwijls tamelijk beroerd.

Even een paar goede (oorspronkelijk analoge) opnamen op LP vergeleken met de later uitgebrachte CD: en Allebei prima, hoor. Ook qua bas.

Beste Carl, Waar baseer jij dit op?

Goede zangers en zangeressen moeten gewoon goede muziek blijven zingen. Slechte zangers en zangeressen moeten gewoon slechte muziek blijven zingen. Want zo hóórt het! Slechte muziek, goed uitgevoerd, is iets heel raars. Net zoals goede muziek, slecht uitgevoerd. Wat zingt die onopgeleide popster toch ongelofelijk vals, en wat schiet zijn/haar ademtechniek toch tekort, wanneer hij/zij een stukje Mattheüs Passie probeert... En wat gekunsteld, gezwollen en onnatuurlijk klinkt de klassiek geschoolde zanger(es), wanneer hij/zij een onbeholpen, naïeve popsong verklankt...

Beste m44, Ad A. Wil je op een kartonnen doos en op een spekstenen kubus slaan met een stokje of zo? In het geval van de kartonnen doos hoor je dan een luid "Pòk!!" en bij de spekstenen kubus hoor je eigenlijk alleen het stokje: "Tik"... maar dan héél zachtjes...). Ad B. Onder het motto "Wie niet horen wil, moet voelen!" stel ik voor dat je de proef onder punt A herhaalt, maar dat je nu de kartonnen doos en de spekstenen kubus beurtelings flink aanslaat met je voorhoofd. In absolute zin bestaat een onvervormbaar pomphuis inderdaad niet - het blijft een onbereikbaar ideaal - maar je zult ongetwijfeld voelen dat er toch wel degelijk verschil is...

Beste wol, Ga naar Hans Anders, man, samen met m44! Want jij leest al nèt zo slecht als hij... Er stond, met betrekking tot ribbons, "(vrijwel)" bij "massaloos" en "traagheidsloos". En in vergelijking met conus en dome units klopt dat wel. Een ribbon heeft vaak een bewegende massa die slechts 1/7 is van die van een overeenkomstige dome unit. Een plasma unit werkt inderdaad volstrekt massaloos. En inderdaad klinkt een plasma anders. Dat komt vooral doordat hij - met name in het lagere deel van zijn werkingsgebied en bij grotere "amplituden", dus wanneer er veel warmte moet worden opgewekt - verschrikkelijk veel intermodulatievervorming produceert. Dat komt door het niet-lineaire uitzettingsgedrag van lucht bij snelle temperatuursverschillen. Kwestie van thermopneumatica, dus. En wanneer het geen vrijstaande (rondomstralende) plasma-unit is (zoals Magnat) maar een hoornsysteem (Ionofane / Ionovac, Jordanov e.d.), komt daar nog de compressievervorming bij, plus de mechanische hoornresonanties... http://www.roger-russell.com/ionovac/ionovac.htm Mijn naam is Spido. Kun je dat zonder foutjes schrijven? Nou, doe dat dan maar. Want "Klaas Feenstra" is kennelijk te moeilijk voor je... Bovendien: die forumt niet.

Celestion 6000 revisited? Maar dan zonder akoestische kortsluiting - uitdoving? Dan zou het tòch nog wat kunnen worden, met die hifi...

Beste m44, O ja hoor, ik snap er best wel wat van! En met mijn emphatische vermogens is niets mis. Juist daardoor weet ik haarfijn het verschil te leggen tussen pathetiek en melodramatiek enerzijds, en doorleefde dichterlijkheid en originaliteit anderzijds. "Zo hoog in de hemel" van Cees Nooteboom , gezongen door zijn toenmalige geliefde Liesbeth List, behoort bijvoorbeeld tot de laatstgenoemde categorie. Die poëzie reikt zelfs naar "Zij is Vogels..." Sublieme symbolistiek! Vijftigers forever! En zo zijn er nog wel méér te noemen, in deze boksjes. Ik neig er zelfs toe zowel Lennaert als Astrid Nijgh drie sterren toe te kennen... Net als bijvoorbeeld Jacques van Tol, Annie M.G. Schmidt, Willem Wilmink en Jules de Corte - hoe verschillend ook. Want links of rechts, vanuit het gevoel of het verstand, kwaliteit zal altijd triomferen. Maar "Terug Naar de Kust" is niets meer dan een flauwe flapdrol, qua "dichtkunst". Alleen maar pose, leegheid, haagse bluf, plattitude, banaliteit. Stoplappen en Tante-Betjes. Holle retoriek. Platgereden paden. Sjablonen. Afgezaagde gemeenplaatsen. Eigenlijk zou "Terug Naar de Kust" gewoon verbóden moeten worden!

Goed idee: Hans Anders! Oogmetingen voor wie niet goed leest! Gehoormetingen voor wie niet goed luistert! En de originele condensator zit er nog steeds in, want anders verspeelt Tubejack zijn fabrieksgarantie! Beste Tubejack, Ribbons kunnen luchtig - (vrijwel) zonder traagheid, (vrijwel) zonder massa - koperwerk laten "stralen", en strijkers laten "glanzen". Maar een ribbon zou in dit compacte systeem (t.w. The Perfect Performer "SoundStone 2 x16,5"), i.v.m. de belastbaarheid, alleen via een hogere orde filter (3e of zelfs 4e orde) kunnen worden ingezet. Het is de vraag, of zo een coherent geheel kan worden gerealiseerd. Om optimale coherentie in de spreiding van hogere frequenties, en ook om merkbare verschillen in stijgtijd (acceleratiefactor) tussen de samenwerkende luidsprekerunits te voorkomen, lijkt dan de tussenkomst van een 2" dome unit haast onvermijdelijk*. Maar waarom zóu je, eigenlijk? Je huidige dometweeter is vanaf zijn intrede binnen 2 dB recht tot 25 kHz... *Bij ombouw tot een driewegsysteem - met ribbon -zou je ook het d'Appolito principe (cross-over zonder "lobing") moeten verlaten.

Bijna niet bewust van een dreiging die alleen betrekking heeft op een ontwikkeling in het verleden? Wáánzin! Een dreiging die je niet of nauwelijks voelt, ìs er dan ook niet of nauwelijks. En een dreiging kan alleen betrekking hebben op de toekomst. Vanuit welk tijdsperspectief dan ook.

Beste wol, Een (vrijwel) perfecte blokgolf van 30 Hz uit een versterker? Dat kan elke versterker wel, als je de toonregeling of andere filters maar niet gebruikt. Een blokgolf vanaf je luidspreker (dus akoestisch weergegeven en opgenomen met goede microfoon)... dat is een heel ander verhaal. Elke ruimte is technisch gezien geschikt voor elk kwartet, want er kan geluid worden geproduceerd. Dat is je gegeven. Daar móet je mee werken. Wat je dan te horen krijgt, moet precies hetzelfde zijn als wat je opneemt en weergeeft: of je dat nou mooi vindt of niet. (Als het een ruimte met veel reflecties (nagalm, echo wellicht) betreft, zou je eigenlijk wel een surround systeem moeten toepassen om dat realistisch weer te geven. Overigens kun je, door microfoonplaatsing en het neerzetten van dempingspanelen om reflecties te dempen, de opname wel rustiger, duidelijker, verstaanbaarder maken dan het oorspronkelijke, natuurlijke geluid. Maar eigenlijk doe je dan het ideaal van werkelijkheidsweergave geweld aan.) Nee, ik vind niet dat alle units geschikt zijn voor speksteen. Alleen de beste units zijn dat. Want anders is het zonde van dat dure materiaal.

Die vond en vind ik juist wel mooi Spido, waarschijnlijk een ongelukkige ziel in een Vinex wijk Wiens droom niet uitgekomen is.... en verlangt naar haar jeugd. Hoewel het woord Vinex,toen waarschijnlijk nog niet bestond Beste Tubejack, Alleen al de zin "Bijna niet bewust van de dreiging dat daar mijn jeugd voorbijging" geeft me de slappe lach... Wat is een dreiging waarvan jij je niet bewust bent? En wat voor dreiging heeft betrekking op het verleden? Dreiging is per definitie een gevoel waarvan jij je bewust bent, en dat betrekking heeft op de toekomst. De hele tekst bestaat uit flarden: uit sentimenteel geladen - of overladen - woorden en zinsdelen die allemaal wel een bepaalde gevoelsassociatie kunnen oproepen (het desolate, eenzame, ongerichte, onbestemd-ongelukkige), maar die in een volstrekt onlogisch verband zijn geplaatst. Net als de maaltijd van een dronken topkok, die zomaar onderdelen van diverse goede gerechten op een bord heeft gelepeld. Theun de Winter is een erkend schrijver. Maar dit had hij beter moeten doen.

Mooie liedjes! En... niet zo héél mooie liedjes. "De mooiste Nederlandstalige liedjes"? De àllermooiste? O, heel wat van die werkjes hebben fraaie melodieën, dichterlijke teksten, worden goed, mooi, vakkundig en/of indrukwekkend uitgevoerd. Maar er zijn er óók bij... (Neem nou bijvoorbeeld "Terug naar de kust" van Maggie McNeal / Sjoukje Spijker. Van die tekst glij je slaplachend, schokkend, naar adem snakkend onder de tafel... Luister dus NIET naar die tekst!) En vlak nadat Liesbeth List haar dramatische "Laat Me Niet Alleen!" heeft gezongen - het lied van Jacques Brel ("Ne Me Quitte Pas") in de prachtige vertaling van Ernst van Altena - horen we Rita Hovink met haar melo-dramatische "Laat Me Alleen!". Wèl alleen laten, of juist niét? "Was WILL das Weib?", vroeg Siegmund Freud zich reeds vertwijfeld af... Een aantal van de mooiste Nederlandstalige liedjes staan er niét op, helaas. "Je bent als een wilde orchidee", bijvoorbeeld. En "Je hebt me geleerd van jou te gaan houden", "Had je niet die mooie blauwe ogen.". "O mooie Westertoren" ("Nou, tabé dan") en "Leeg, zonder jou." "Mijn eerste meisje van de zangvereniging", "Ketelbinkie". Liederen die wij in vervlogen dagen en nog meer vervlogen nachten, veelstemmig - toegegeven: soms tè veelstemmig - op familiefeesten aanhieven, met een glaasje in de hand, een traan in het oog, een brok in de keel... en, inderdaad, een stuk in de kraag. Oud en nieuw, van alles wat, zit er in die twee 5-CD boxen. Sommige liedjes bleken jatwerk te zijn (géén credits voor de oorspronkelijke makers!). Gewoon gepikt en min of meer vertaald, eigen naam eronder gezet... klaar. (Ter controle werd direct vergeleken met oude LP's van ondermeer Dylan, Lightfoot en Belafonte: een leuke aanleiding om het oude spul ook weer eens op te zetten!) Bij Free Record Shop - en wellicht ook wel elders - kost dit alles slechts 15 eurocent per liedje! Want beide 5-CD boxen met elk 100 liedjes kosten maar € 15,- Dan is het toch niet zo erg, wanneer er een paar mindere tussen zitten? Ik maakte door deze verzameldozen kennis met heel wat "nieuwe" Nederlandstalige artiesten. In sommige gevallen was dat winst. En het aardige van zulke verzameldozen is dat je een heel arsenaal van "losse" liedjes tot je beschikking krijgt, die in bepaalde situaties van pas kunnen komen, en waarvoor je nooit de originele LP's of CD's zou kopen waar die nummers op staan. Kortom, ik ben best tevreden met deze verzameldozen.

Beste Seed7, Mijn antwoord: ja, ja, ja, ja en ja. Alleen is de eerste wel lager dan de tweede, de tweede dan de derde, enzovoorts. In principe willen we dat de weergave van de laagste frequenties (grondfrequenties van de bastonen) zo diep mogelijk lineair doorloopt. Dus met het -3 dB punt (van de natural rolloff) op de frequentie/amplitudecurve zo laag mogelijk. Maar daarbij willen we ook zo weinig mogelijk vervorming (kleuring). En ook zo weinig mogelijk na-ijling (paneelresonantie, delayed resonance). Veel luidsprekers presteren wel goed in één aspect, maar minder goed (althans: anders) in andere aspecten. Dit verklaart waardoor luidsprekers zoals bijvoorbeeld de B&W 801 en de Tannoy Canterbury 15 SE, die vrijwel hetzelfde bereik hebben volgens de respectieve frequentie/amplitudecurven, bij weergave van contrabassen, fagotten, tuba's, basgitaren e.d. toch zo verschillend klinken. Ze veranderen de bastonen elk "op zijn eigen houtje"*, zou je kunnen zeggen. De ene méér dan de andere (de éne luidspreker in ons voorbeeld maakt er een rommelig soepzooitje van en de àndere doet dat niét ), maar elk doet het op zijn eigen wijs. Hans zei het al in zijn inleiding: Het gaat er niet in de eerste plaats om hoe laag-ie gaat, maar hoe-ie laag gaat." * Het zou tè gemakkelijk zijn om alleen maar het hout de schuld te geven! Want er zijn nog méér dingen die de weergave van bastonen kunnen bederven: vooral hogere orde wisselfilters hebben dikwijls een hoge Q-factor en kunnen het impulsgedrag van de luidsprekerunits sterk aantasten.

Beste wol, Je hebt me toch niet horen beweren dat dunwandige (12 mm multiplex) luidsprekerkasten met 2 cm bitumendemping (conform de BBC-norm) PERFECT zijn? Ik schreef over een OPTIMUM (stijfheid, resonantievrijheid, gewicht etc.). Met speksteen is een veel hoger optimum mogelijk. (Pure perfectie blijft altijd het onbereikbare ideaal, zoals wij alleen weten.) Tubejack, bijvoorbeeld, had eerst stevige houten luidsprekers, die wereldrecordhouder waren op het gebied van géén-kastgeluid. (Translator luidsprekers - van Hans Baan, dus - met een Q-factor van 0,6.) Maar zelfs de bas van die speakers was wat rommelig in vergelijking met de superstrakke spekstenen systemen die hij nu heeft.

Spido hoort alles, ziet alles, weet alles, onthoudt alles...

Beste m44, Nee, ik bevestig niet wat jij beweert. Er worden geen trillingen verplaatst naar hogere frequenties. In feite werd alleen aangetoond dat de spekstenen klankkast NIET als resonator werkte: net zo min als de body van een massieve E-gitaar. Alleen voor de meting van het totale geluid (som) werd een dB-meter gebruikt. Voor het vaststellen van het verloop van het frequentiespectrum werd vanzelfsprekend gated audiospectrumanalyse m.b.v. Fast-Fourier Transformatie toegepast.

Beste Wol, Luidsprekerkasten van ca. 60 liter volgens de BBC-normen van de jaren 60/70 (Spendor, Rogers, Harbeth, Leak) waren gemaakt van slechts 12 mm dik (dun?) multiplex. Maar dan waren die dunne wanden wel geschoord èn beplakt met een bitumineuze dempingslaag van ca. 2 cm! Dit leverde een optimaal resultaat qua gewicht, tegenover stijfheid en resonantiedemping. Iemand die zegt dat dunne houten kastjes waardeloos zijn, heeft in principe gelijk. Maar iemand die zegt dat dunne houten kastjes volgens de BBC-norm (dus met schoorbalkjes en dempingsplaten) waardeloos zijn, heeft òngelijk. Het is, kortom, niet alleen van belang welk materiaal je gebruikt. Het is misschien nog méér van belang hóe je dat materiaal toepast. Wellicht hadden jullie (?) experimenten met harde, stijve materialen betere resultaten opgeleverd, wanneer jullie inwendige bitumineuze paneeldemping hadden aangebracht. Vooral in grotere systemen waarvan het bascompartiment hogere frequenties te verwerken krijgt (tweewegsystemen, bijvoorbeeld) kan dat van groot belang zijn.

Beste m44, Om een gefundeerd antwoord op deze belangrijke vraag te kunnen geven, heb ik een gitaar van 3 cm dik speksteen gebouwd die qua formaat overeenkomt met

Beste Pjotr, Zo was het niet helemaal... Of eigenlijk: helemaal niet! Men leze voor de juiste toedracht ondermeer: http://www.dolby.com/about/who-we-are/our-history/history-1.html En voortgoogelend: http://www.dolby.com/about/who-we-are/our-history/history-2.html

http://www.makarateyp.com/MG/Pro12/pro12_1.htm http://www.makarateyp.com/MG/Pro12/pro12_2.htm De Philips PRO 12 werd eind jaren '60 aangeboden op de consumentenmarkt, maar had semi-prof aspiraties. De N4520 was, in later jaren, trouwens ook niet mis... Net zo min als de Revox A77 en de Braun TG1000, bijvoorbeeld.

Misschien komt het door de terpentijnolie die je erop smeert? dat zou zomaar kunnen. Doet hij dat?? Terpentijnolie (en de damp ervan) lost zowel het polycarbonaat als de beschermende laklaag op. ( http://www.kik.nl/polycarbonaat , vierde alinea) Bovendien is het erg gevaarlijk voor mens en milieu. ( http://www.gildewerk.com/download/safety/MSDS-TER00008-NL.pdf , http://www.jmloveridge.com/cosh/Turpentine,%20Oil.pdf ) Terpentijolie tast niet de aluminium reflectielaag aan, maar kan in combinatie met huidvet en -zuur (transpiratievocht) wel (het nu onbeschermde) aluminium omzetten in o.m. aluminiumsulfide en andere corrosie veroorzaken. Die bruine randjes en die putjes ontstaan echt niet vanzelf!