spido

Beste Jack, Ach, "nadeel"? Hij is dus met name geschikt voor laagohmige MC-types. En dat zijn toch de beste? Mijn antieke MCA 76 en MCA 10 MC-versterkertjes, bijvoorbeeld, hebben een ingangsimpedantie van ca. 11 Ω. Zij vormen, gehoormatig beoordeeld, een veel betere belasting voor mijn MC 200 element (3 Ω) dan de MC-trap in mijn voorversterker (PRA 1200). Die heeft een ingangsimpedantie van 100 Ω. Overigens besteedt http://www.extremephono.com/Loading.htm ook aandacht aan de invloed van capacitatieve impedantie. Heb je dat gezien?

Beste Wol, We zijn Ik ben benieuwd, naar je tegenargumenten/visie, kom eens met een plausibel verhaal Beste Jack, Kom, Jack, je mag van Wol toch niet het onmogelijke vragen?

Hoe beroerder je apparatuur is des te meer is hifi voor jou een illusie. (Mijn "jaren 80 budget apparatuur" - m.n. CD 80, PRA 1200, POA 2800: mijn draaitafel cum annexis is nòg antieker - werd me aangeraden door mensen als Jerry en Bas. Ik ben ze nog steeds zeer dankbaar voor hun adviezen. Duurder kan wel, maar beter niet. Jerry en Bas weten tenminste waar ze het over hebben... Zulke mensen zijn hear zéér zeldzaam geworden, helaas.)

"Dynamiek" is wetenschappelijk gedefinieerd: het is de verhouding tussen het zachtste (= referentie) en het luidste signaal in een opname of programma. Dit wordt uitgedrukt in decibels. http://en.wikipedia.org/wiki/Decibel "Autoriteit" is de mate waarin een specifieke beoordelaar / luisteraar zich door weergave voelt geïmponeerd, en kan dus alleen psychologisch worden omschreven. "Autoriteit" is dus niet alleen afhankelijk van de prestaties van hifi-keten, maar ook van de imponeerbaarheid van de hoorder (d.i. de mate waarin deze geïmponeerd kàn en wìl worden). Het komt mij voor dat "autoriteit" - voor wat de apparatuur betreft - vooral afhankelijk is van de zuiverheid bij lagere frequenties, met name bij grote luidheid (vermogen, amplitude). Het afwezig zijn van vertraagde resonanties in luidsprekers (m.n. het absorberen van primaire energie door kastpanelen en het vertraagd - dus in tijd - en frequentie vervormd weergeven daarvan) speelt hierbij een grote rol. "Autoriteit" is dus afhankelijk van "dynamiek", maar vereist een grote, ja opvallende mate van afwezigheid van "vertraagde (mechanische) resonantie(s)". Overigens, beste Wol, is een luidspreker eenvoudig een apparaat om elektrische trillingen in luchttrillingen om te zetten. Net zoals een microfoon een apparaat is om luchttrillingen in elektrische trillingen om te zetten. Daarbij maakt het in principe niets uit of het een groot, zwaar werk betreft, of een klein, licht werkje. Frequentie is frequentie, en amplitude is amplitude. There's nothing more to it. Je moet alleen zorgen dat je de tools gebruikt die de vereiste frequenties en amplitudes kunnen verwerken, zonder storende resonanties, interferenties en fasevervorming.

Eh... o ja, André... nog even dit: Het heeft geen enkele zin om luidsprekerkabels af te schermen! Alleen volslagen gekken doen dat, of overwegen dat te doen... Eh, jouw hond... dat is toch niet toevallig een Mexicaanse? http://nl.wikipedia.org/wiki/Mexicaanse_hond

Beste Miracle, Sneller dan 20 kHz is echt niet nodig, hoor. En met die haardos van jou... 15 kHz, schat ik. Dan houdt het wel op. Was jij trouwens niet dat warhoofd dat tegen Klaas zei (ja, Spido hoort en weet alles!) dat hij kon horen hoe in zijn (Klaas') grote luisterruimte een bastoon werd opgebouwd vanaf de muur achter de speakers? En dat dit he-le-maal fout was? Geheimpje: zo worden bastonen ALTIJD opgebouwd! Nòg een geheimpje: dat kùn je niet horen, en kùn je dus ook niet weten, want je hoort (bas)tonen altijd pas nadàt ze zijn opgebouwd!

Hebben jullie niet de doelstelling te breed gekozen? Wellicht kun je tot betere, meer eenduidige conclusies komen, wanneer je een beperkter onderzoeksvraag stelt. Bijvoorbeeld: "Welke afsluitimpedantie is optimaal voor MC-elementen X, Y en Z?" Want die afsluitimpedantie (de ingangsimpedantie van de phono-trap) blijkt erg belangrijk te zijn. Dat heb ik zelf ook ondervonden. http://www.extremephono.com/Loading.htm Voor dit "onderzoek" / deze "beoordeling" zou je een goed phono-trapje (of een voorversterker zoals de Accuphase C-275) kunnen gebruiken met instelbare / regelbare ingangsimpedantie. Kun je nagaan of het klopt: http://www.accuphase.com/c-275_e.htm

Beste Ivan10, Spido is inderdaad een virtuele persoonlijkheid. En die heeft toevallig (?) dezelfde luidsprekers als Klaas Feenstra. (Maar, als het hem zo uitkomt, heeft hij ook heel andere speakers.)

Beste Miracle, http://www.artistdirect.com/artist/melissa-etheridge/428303 http://www.who2.com/melissaetheridge.html Het ziet er naar uit, dat je voor het eerst hebt gehoord hoe beroerd ("raspy", "craggy") haar stemgeluid is!

Beste Wol (en Pjotr), Lees eens wat Ivan10 onlangs schreef: Posted 06 September 2010 - 12:45 PM, #64, Heardag 2010 Roermond Phonotrappen wat een verschillen..!! Zo maar wat schelden en schimpen en uit je nek l*llen is natuurlijk wel gemakkelijker dan z

Beste Wol, Kastresonantie komt tot uiting als modderigheid, slordigheid, onnauwkeurigheid, toonloosheid van de bassen. Daar lijkt hier geen sprake van te zijn. Het ziet er daarom veel meer naar uit dat die 100 Hz gewoon een staande golf is. Staande golven zijn onvermijdelijk gevolg van de kamer-afmetingen. Daar helpt geen moedertjelief aan: zelfs wanneer dat moedertje Toine heet. Tenslotte: bij audiofielen is àltijd iets mis. Als het de speakers niet zijn, dan is het wel de akoestiek... Totdat het tòch de speakers blijken te zijn! Hoewel, de akoestiek...

O, dus dáárom zeggen ze van sommige speakers: "Die klinken verdrááid aardig!" Overigens kan de gevoelde noodzaak van dat schuiven en draaien maar op twee oorzaken wijzen, die elk apart of in combinatie kunnen voorkomen: een onregelmatige, harde akoestiek (m.n. ten aanzien van reflectievlakken) en een onregelmatige spreidingskarakteristiek van de luidsprekers. In een goede akoestiek klinken goede luidsprekers altijd en overal goed.

Ach, altijd nog beter dan een galmbak tussen je oren! Je bent weer aardig hatelijk, Miracle. Heb ik je iets misdaan? Of heeft iemand met wie jij mij met hardnekkige domheid (of domme hardnekkigheid) verwart jou iets in de weg gelegd? Maar wilde jij beweren dat Quad luidsprekers dynamiek & autoriteit leveren? Zelfs in de live-vs.-speaker contests (jaren '60) wist men al dat de Quads alleen maar geschikt waren als middentoner. (En dan moesten ze aan de achterzijde nog enorm gedempt worden ook.)

Beste Wol, Wat je hoort - aan dynamiek & autoriteit - van een element, kan natuurlijk nooit beter zijn dan de gebruikte luidsprekers... (om van de rest nog maar te zwijgen!)

Beste Thingman, Nee hoor, want de speakers staan nu weer op de plek waar ze eerst al stonden. En dat beviel toen niet. Zoiets zou je een voorbeeld kunnen noemen van "terugschrijdend inzicht". Maar is hier

Misschien is het toch verstandiger om die wagentjes er nog even onder te houden... (Hebben ze al motortjes?) 31 aug., Hans van Liempd

Beste Pjotr, Zoals de vraag van m44 al impliceert: fasefouten komen tot uitdrukking in het geluid. Dat gebeurt in de vorm van fasevervorming (aantasting van de toonstructuur: frequentie-afhankelijke vertraging van m.n. hogere harmonischen in samengestelde tonen), en dus kleuring. Maar sommige audiofielen houden wel van kleuring. En anderen horen fasevervorming niet. Er zijn audiofielen, kortom, die misschien beter geschikt zouden zijn geweest voor een àndere hobby...

Een heel fraaie unit uit de geschiedenis van Audax was de TW 8 B. Eigenlijk voor mindervermogenden een goed alternatief voor de Decca Ribbon speakers ("Kelly" en "London") of de (toch altijd wat "wazige") Celestion/Coles tweetercombinatie van de BBC monitors en hun afgeleiden. Het was een tweeter met een aluminium conusje ø 5 cm, dat lineair was tot 40 kHz (on axis) en een heel mooi spreiding had. Het rendement lag lekker hoog (92,7 dB SPL / 1 W /1 m) en de belastbaarheid was heel behoorlijk. Volgens Rudolf A. Bruil was hij, naast de Decca's, de enige tweeter die behoorlijk overweg kon met een blokgolf... http://www.soundfountain.com/amb/ribbon.html

De LS3/5A is volkomen uit de tijd! (De units bestaan zelfs niet meer: de B110 en de T27. Terecht! En dat complexe frutselfilter draagt de slijmerige sporen van correctie op correctie, compensatie op compensatie. Impuls-zwak, en fase-onrein.) De huidige Harbeths zijn stùkken minder slecht. Okay: ze zijn stukken "béter"...

Beste Audiofreak, Als het indraaien g

http://www.gramophone.net/Issue/Page/May%201975/141/788407/The+Technics+SLI300+combines+direct+drive+with+autoplay+facilities+Technics+SL1300+automatic+turntable#header-logo Deze microscoop moest je in focus brengen door hem met de losse pols dichter naar de naald toe te bewegen: menig cantilever werd hierdoor om het leven gebracht. En als dat niet gebeurde, danste de naald steeds in en uit focus, op het ritme van je hartslag (en/of tremoren)... Profi's gebruikten veelal de Shure SEK-2. Zie http://www.shure.com/idc/groups/public/documents/webcontent/us_pro_sek-2_ug.pdf Of bijvoorbeeld deze, uit Eindhoven (1961): http://www.oldradioandturntablerepair.nl/oldradioandturntablerepair/turntables/fotogallerij_philips/pages/Philips%20naaldmicroscoop%201961.htm

Konden jullie vaststellen dat een bepaalde phono-voorversterker een betere combinatie vormde met het

ut ging mij niet om het type tweeter, maar de wijze van repareren Mij eigenlijk ook, LuxmanL81. Maar toch wees jouw link goed op het verschil in uitdeukmogelijkheid tussen textiel en titanium. De link stelt dat bij textiel de deuk "terugspringt" na uitdeuken. Nat maken kàn helpen, eventueel met een föhn drogen.