Bloom

Ik overdrijf niet. Op mijn werk hebben ze dat effectief gedaan. Het personeel werkt wel met Windows desktops, maar die mogen alleen via een verplichte proxy het internet op en hebben geen default gateway gedefinieerd. De internetservers zijn allemaal Linux. Je mag eens raden hoeveel malware-infecties er zijn geweest sindsdien: geen. Dat zegt toch genoeg?

En vooral niet vergeten geen enkel Windows systeem ooit rechtstreeks op internet toe te laten of vanaf internet bereikbaar te laten!

Dat spreekt vanzelf, maar dat zijn dan configuratie- en dus menselijke fouten. Dat kan inderdaad met ieder systeem. Windows is nog een gevaar extra, omdat de architectuur malware toelaat en die van Linux en Unix/MacOS niet.

Bugs zijn iets heel anders. Je kunt niks installeren door op iets foutiefs te klikken in Linux en Unix (MacOS is een Unix-variant). Bij Windows wel omdat het systeem dat nu eenmaal toestaat en het zit in de architectuur dat gestarte software toegang heeft tot letterlijk alles: het hele geheugen, de hele harde schijf en dus alles doen wat het maar wil. De User Account Control die Microsoft toevoegde om de indruk te werken van "iets sudo-achtigs zoals bij Linux" hindert de gebruiker maar niet de malware en lost dus absoluut niks op. De scheiding tussen wat een gebruiker mag doen en wat een systeembeheerder zit in de architectuur van Linux en Unix en kan niet door software omzeild worden. Software krijgt geheugen en schijfruimte toegewezen en heeft geen toegang daarbuiten. Als die dat toch probeert, wordt de software door het OS afgesloten. Zo krijg je een goeie en veilige architectuur. Microsoft is zeker wel in staat om een volledig veilig besturingssysteem te ontwerpen, maar dat zou dan niet meer compatibel zijn met alles wat er nu op de markt is voor Windows en daarom doen ze dat niet.

Het bekende liedje. De fout ligt overal behalve bij Microsoft. De architectuur van Windows staat malware toe. Punt. Maar blaming the victims is natuurlijk véél gemakkelijker.

(<klik!) Mike Oldfield - Voyager (1996) Voorsmaakje: https://www.youtube.com/watch?v=PIwb781GQkU en daarna (<klik!) Mike Oldfield - The Songs of Distant Earth (1994) Voorsmaakje: https://www.youtube.com/watch?v=5_ASRdg8Giw (en ik zie dat weer het volledige album is)

(<klik!) Dit is nog eens een album uit het popmuziekgenre zoals het hoort. Er zit fors wat dynamiek in, de klank is ronduit spectaculair en de opname dus schitterend. Mike Oldfield keert met 'Return to Ommadawn' terug naar zijn allereerste roots. Het doet heel erg denken aan de allereerste 'Ommadawn' uit 1975 en hij bouwt daaruit voort. Is dit popmuziek of een gitaarconcerto? Ik zou zeggen: luister zelf eens en oordeel dan. Het is overigens ook te koop als een 24 bit 96 kHz studiomaster. Voorsmaakje: https://www.youtube.com/watch?v=R-nptvm9-hE (dit is wel meer dan een voorsmaakje, zo te zien is het het volledige album)

Ja, precies. Zoals al eerder geschreven leiden meerdere wegen naar Rome. Het mooi klinkende heeft vooral te maken met de keuze voor een goede DAC. Wat je daarin steekt aan digitaal signaal kan, zoals ik uitgebreid geargumenteerd heb, zeer goedkoop én prima met een basismodel Intel NUC of zelfs Raspberry PI met daarop Volumio of iets soortgelijks.

Ik heb de mijne helaas niet meer. In 1986 heb ik een huisbrand gehad en alles van die Apple II Plus en alle bijhorende hardware en software werd toen herleid tot gesmolten plastic... Mijn belangrijkste bijdrage aan de Apple II gemeenschap was QDOS 1.0: een door mij herwerkte versie van Apple DOS 3.3 die flink wat sneller was.

Behalve op desktops dus. Ik ben begonnen in 1978, zoals ik eerder schreef en de eerste computer die ik kocht en kon betalen was een Kim-1 (google maar eens). Daar heb ik toen wel héél veel mee geleerd. Twee jaar later kocht ik een Apple II Plus en daar heb ik zowel privé als professioneel mee gewerkt tot 1986. Daarna werd er zowel professioneel als ik ook persoonlijk overgeschakeld naar een IBM pc (kloon). En met zo'n "kloon" werken we nu nog altijd mee. Privé heb ik daar nooit Windows op gedraaid. Na DOS heb ik OS/2 Warp gedraaid en daarna Linux. Eerst SuSE, daarna Ubuntu en daarna Debian wat het sindsdien gebleven is. Voor mijn werk heb ik sinds de jaren '90 wel altijd met Windows gewerkt en ik heb elke versie sinds W95 gezien en zelf ervaren. Ik heb nooit spijt gehad van mijn beslissing om dat thuis nooit te gebruiken. Mijn familie en vrienden werken ook allemaal met Debian, trouwens.

En ik ben begonnen met computers in 1978. De IBM pc bestond nog niet en het woord "pc" of "personal computer" ook niet. Dat heette toen nog microcomputers, omdat de grotere systemen minicomputers en mainframes waren.

Ik ben zelf IT'er van beroep en privé werk ik dus uitsluitend met Debian Linux, maar professioneel heb ik geen keuze (mijn werkgever bepaalt dat) en is het Windows 10 voor de desktop/notebook van het werk en SuSE Enterprise Linux voor de servers. Mijn werk omvat die laatste systemen met IBM DB2 databasesystemen. Iedereen bepaalt natuurlijk zelf waarmee hij of zij wil werken, maar het moet toch gezegd dat veel mensen niet eens weten dat er een keuze ís. Hoe zouden ze ook? Als je naar een winkel gaat waar pc's (desktop of notebook) verkocht worden, worden die steevast aangeboden met Windows voorgeïnstalleerd. Er is gewoon geen enkele keuze voor iets anders. Ja, er zijn uitzonderingen maar dat is nog geen procent.

Waarom zou ik in g*dsnaam een licentie betalen voor een onveilig closed-source besturingsysteem als ik gratis een open source perfect werken én veilig OS kan krijgen? En een officiële licentie voor Windows kost wel wat meer dan 15 euro. Alleen studenten en academici krijgen een forse korting. Je kunt wel sleutels op Ebay kopen voor dat soort bedragen, maar dat is dus niet bepaald legaal. En OEM-versies gebruiken is dat ook niet.

Ik heb niet gezegd dat het met Windows niet mogelijk is, he, ik heb alleen geschreven dat je moet weten wat je doet om het voor elkaar te krijgen. Wat je hierboven schrijft klopt. Maar ik zie niet goed in waarom je een gesloten onveilig commercieel OS zou gaan gebruiken waar je dus een licentie voor moet betalen voor een los systeem dat je als streamer wenst te gebruiken. Zelf heb ik Volumio niet gebruikt: ik weet dat het op Linux en mpd gebaseerd is en ik werk met Debian Linux en mpd. Ik heb daarmee in het begin s/pdif gebruikt maar ook usb en tegenwoordig gebruik ik hdmi voor de audio-overdracht. Zowel met s/pdif als usb had ik geen problemen, maar je had beperkingen inzake de resolutie van het signaal dat zoiets kon verwerken en eigenlijk ging alleen maar stereo. Met hdmi kan ik zoveel kanalen weergeven als in het signaal zitten zonder resolutiebeperkingen. En er zit error-correctie in.

En eenmaal dat muziek in het digitale domein staat, moet die bitperfect behandeld worden om 100% overeenkomstig wat in de bron staat in een DAC te belanden. Binnen het digitale domein is er géén verschil zolang de transmissie 100% accuraat is. Bits zijn bits. Verschillen treden op in het analoge domein, zoals altijd.

Ik zie een Windows desktop. Dus wat krijg je dan? Een andere "externe geluidkaart" met bijhorende driver voor elke usb-poort die je uitprobeert. En Windows configureert die telkens naar eigen goeddunken (zoals Microsoft vindt dat het moet en helaas heeft dat niks met accuraatheid te maken). Zoals ik schreef moet je dat proberen met Linux: daar zul je effectief vaststellen dat je geen verschil kunt waarnemen tussen verschillende usb-poorten zolang je die maar aan telkens DEZELFDE dac hangt.

Bitperfect heeft daarmee niets te maken, dat wil gewoon zeggen dat er aan het digitale signaal niets veranderd wordt van bron tot doel. Een usb-interface hangt aan een controller en een bijhorende voeding. En in een computer worden doorgaans verschillende chips en verschillende voedingsspecificaties gebruikt voor de verschillende usb-poorten. Dus ja, er is verschil tussen. Maar zolang je niets overbelast is ook hier de data 100% accuraat. Als dat niet gegarandeerd kon worden, zou je geen externe opslagmedia via usb als back-upmedium kunnen gebruiken omdat het dan onbetrouwbaar zou zijn. Waar jij over praat is vermoedelijk het gebruik van een usb-uitgang van een computer naar een DAC toe met usb-ingang. De computer "ziet" die DAC dan als een externe geluidskaart. De hamvraag is: hoe behandelt het besturingssysteem die nieuwe geluidskaart? Je raadt het al: Windows doet ook hiermee zijn eigen ding en dat speelt mee in de redenen waarom ik het gebruik van Windows afraad voor toepassingen waarbij een digitaal signaal naar een DAC gestuurd moet worden. Probeer dat maar eens met Linux en je ervaring zal héél anders zijn. Namelijk geen verschil ongeacht de gebruikte usb-uitgang van de computer.

Wel, als de DA-conversie anders is leidt dat tot de conclusie dat ook het analoge uitgangssignaal anders zal zijn.

De waarheid vertellen over Windows is géén bashing. Bashing is iets neersabelen zonder enige valide argumentatie. En ik heb hierboven voor Pjotr uitgelegd dat je op zo'n basis-NUC best geen Windows installeert en waarom, nog afgezien van de beveiligingsproblemen die betalende software vereisen. Al hoeft dat ook weer niet als je Windows niet op internet aansluit.

Windows op zo'n toestelletje zetten is géén goed idee, dat zou pokketraag zijn. Met wat ik voorstelde verbruikt het ding nauwelijks stroom en volstaat de meegeleverde voeding prima. Als je op zo'n toestel toch Windows installeert, heeft hij voor het toegenomen schijfverkeer én de volledige grafische omgeving en het veel hogere cpu-gebruik aardig wat meer vermogen nodig en kom je mogelijk inderdaad in de problemen met de meegeleverde adapter en kan een krachtiger exemplaar soelaas bieden. Maar dat raad ik dus zeker niet aan, wel integendeel...

En wat die moeilijkheidsgraad van Linux betreft: zelfs voor desktopsystemen is dat tegenwoordig heel gebruiksvriendelijk. Voor zo'n streamer kun je het eerder genoemde Volumio gebruiken, dat is ook heel gebruiksvriendelijk.

De bitjes zitten aan de ingang van de DAC, niet aan de uitgang. De uitgang is een analoog signaal. En dat wordt gemaakt door de analoge uitgang van de DAC aan te sluiten op een omamp of een buis om er zo'n 1 V van te maken. De kwaliteit (en het hoorbaar verschil) van die analoge uitgang ligt dus aan: de kwaliteit van de DAC en de kwaliteit van het analoge circuit met omamp of buis dat erachter zit.

Ik heb zelf altijd deze gekocht: https://www.amazon.de/-/nl/dp/B00XPVRR5M Maar ik zie dat die niet meer verkrijgbaar is. De goedkoopste die ik vond is deze: https://www.amazon.de/dp/B07BTD3H5X Daar moet nog bij één latje van 2 of 4 GB DDR3 SODIMM. Zoiets: https://www.amazon.de/-/nl/dp/B009RBN6I6 En één zo klein en goedkoop mogelijke ssd als startschijf: https://www.amazon.de/-/nl/dp/B0093RN0PI Dat is een complete computer waar je bijvoorbeeld Volumio (https://www.volumio.org) op kunt installeren. Muziekbestanden kun je halen op een via usb aangesloten usb-stick of harde schijf, of van een netwerkshare. En voor de uitgang kun je kiezen tussen analoog (niet aanbevolen), s/pdif of hdmi. Mijn voorversterker heeft acht hdmi-ingangen, dus kies ik hdmi. Dat is voorzien van foutencorrectie (error correction) en ondersteunt zéér hoge frequenties en "sample rates".

Nee, omdat het hier gaat om een Intel NUC die nauwelijks (BxHxD) 11x4,5x11,5 cm groot is. En die kun je dus makkelijk in of nabij een hifirek kwijt. Een streamercomputer is wat mij betreft een "dedicated" toestel dat voor dat éne doel gebruikt wordt. Mijn streamersysteem draait zonder desktopomgeving, om maar iets te noemen. Niet nodig en door het niet te installeren bespaar je geheugen.

Dan moet je al een desktop of notebook gaan aansluiten op je stereo-installatie. Dat lijkt me nogal onhandig. Vandaar het losse streamerkastje waarmee je dat kunt en dat in je hifiketen past (kan uit het zicht). Als je mijn methode volgt, kost je dat nauwelijks 120 euro en dan kun je lokaal streamen. Vermits de streamer zelf geen opslag heeft (behalve om van te booten), veronderstellen we wel dat er een centraal netwerkopslagvolume beschikbaar is waar hij de muziek kan vinden.