FrankD

Dat loopwerk zou er nu moeten zijn. Komt voorgekonfigureerd voor 2 kanaals of meerkanaals weergave. Wil je dat omschakelen dan moet je opstaan en naar het apparaat lopen om een schakelaar om te zetten. Schijnt ook weer een Philips loopwerk in te zitten. Laat Philips nou een geweldige traditie hebben in het produceren van steeds een iets minder loopwerk ter vervanging van het voorgaande model... De eerste problemen zijn alweer gesignaleerd. Dac + nieuw loopwerk kost > 15000 euro. Betwijfel of het de absolute top is op digitaal gebied. Er zijn veel goede pro ad/dac's te koop tegenwoordig.

Snel genoeg. Naast Meitner en dCS is er niet zoveel voor DSD te koop dus ik heb alle tijd van de wereld om te reageren. Ps. voor die 10000 euro kan ik vier van de Motu's op elkaar stapelen. Dat is dan 48 sporen op 24 bit 192ks.

En waar ga je dat op aansluiten? Heb je ook noeg een 'speciaal' loopwerk voor nodig. Een omgebouwde Philips sa-cd1000. (Waarvan de decoder chip na een bepaalde tijd gegarandeerd uitfikt.) Alles bij elkaar >10000 euro.

Sorry, dit moet ca 4 bits zijn. Groet, Jacco Nog steeds fout. Het zijn er 24 waarvan er in de praktijk 20 effectief benut kunnen worden. De onderste vier vallen onder de ruisvloer van de analoge electronica en de ad converter. "moet ik constateren dat binnen de audio band het dynamisch bereik het kleinst is zo rond die 8 kHz en dan hebben we het over 132 dB" ?, je bedoelt waarschijnlijk dat het dynamisch bereik het ***grootst*** is. "Mij is verzekerd dat er in principe altijd een sigma-delta ontworpen wordt die voldoet aan de SNR eis van 120 dB binnen de audio band." Dat zal wel kloppen. Echter dergelijke waarden zijn altijd wel te realiseren als je er een sinus op los laat een middelt over veel metingen. In de praktijk met een dsd opname haal je deze waarde niet vanwege de niet lineariteiten van de ad converter. De dsd ruis zit nou eenmaal **in** de opname en de vorm van de ruisvloer word bepaald door de opzet van de ad converter. Het volgende geeft aan dat je niet helemaal op de hoogte bent van de sampling theorie. "Merk op dat signalen die boven de ruisvloer uitkomen bij DSD, smooth (analoog voor mijn part) weergegeven worden ipv blokkerig zoals bij PCM." Als het er blokkig uitziet dan zit er een beroerd of helemaal geen filter achter de dac. "Dan nu het meest interessante mijns inziens. Ik heb recentelijk eens wat metingen gedaan aan DA converters (CD). Niet de gebruikelijke maar eens in het tijddomein: een sinus op links en een cosinus op rechts en vervolgens een cirkel proberen te maken op een oscilloscoop. Nou vergeet het maar! Bij uitsturing van 0 dBFS ging alles prima, totdat ik de signalen met -40 dBFS aanbood. Geen cirkel meer te bekennen. Reden: interne opbouw DAC. De stroombronnen die op de chip gebruikt worden zijn niet perfect gematched, nee die worden in groepjes verspreid over de chip neergelegd en als zodanig gebruikt. Gemiddeld gezien ziet het er dan goed uit, maar momentaan is het niet zo fraai. " We hebben het hier over dynamische bereiken realiseerbaar met dsd en 24 bit pcm en je komt met een verhaal over een (16 bits) experiment uitgevoerd met een matige dac. Daar worden we niet zoveel wijzer van.. Daarom stel ik het volgende voor. Al jij een zelfgebrande sa-cd met de sinus en cosinus aanlevert dan zorg ik voor een zelf gebrande DVDA met 24 bits 192ks sinus/cosimus signalen om het experiment te herhalen. Kijken wie er dan een cirkel kan laten zien.

Precies. Je kunt er dan ook vanuit gaan dat DSD als formaat in de studio volledig mislukt is. De benodigde DSD technologie in dsp is veel te duur om te ontwikkelen. Dat ook nog de investering alleen in de audio branche terugverdiend moet worden maakt het geen haalbare kaart. PCM dsp technologie word in veel breder industrieel verband toegepast. Video, Audio, Medische apparaten, militaire toepassingen etc. Niet zo verwonderlijk dat de voorsprong enorm is. Overigens is Philips er altijd van uitgegaan dat DSD bedoeld was als delivery formaat naar de consument middels DVD Audio en later. toen het DSD formaat niet werd uitverkozen door het forum, de sa-cd. Philips en Sony wilden een als 'nieuw' te verkopen audio formaat om de licensie inkomsten te behouden die ze van de aloude cd opstreken. En die nu aan het verlopen zijn. PCM is public domain technolgie en dat levert niets op voor ze. Voor ca 2000 euro koop je tegenwoording 12 kanaals in en uit! 24bit 192ks PCM AD/DA converters. DSD heeft geen schijn van kans.

Als iemand midden in de studiowereld zit op dit moment ben jij het wel en ja als jij het ook niet weet of tegen bent gekomen... DSD single channel is in feite niet veel anders dan een pulsbreedte gemoduleerd signaal wat eigenlijk al alle analoge informatie bevat. Meer dan een low pass filter heb je niet nodig uiteindelijk om het analoog hoorbaar te maken. Het levert gewoon veel simpelere en goedkopere hardware op voor de fabriekanten van afspeelapparatuur. Zelf noem ik het maar "poor man's high-end". Dat is niet negatief bedoeld want het klinkt zeker niet slecht. Het was gewoon Sony's intentie om een betere kwaliteit dan CD tegen lagere kosten op de markt te brengen en nieuwe omzet in afspeelapparatuur te generen. Echter is dat door de voortschrijdende ontwikkeling van de techniek al lang ingehaald. Denk niet dat SA-CD nog een lang leven heeft. DSD single channel kun je alleen hard snijden en met veel rekenwerk ook nog wel faden maar je kunt geen 2 verschillende DSD signalen mixen in het DSD domein. Op zich is DSD doodsimpel te bewerken. Alleen de marketing afdeling krijgt dan hoofdpijn. Ze hebben zo hun best gedaan om PCM in discrediet te brengen en dan zou blijken dat het allemaal niet zonder kan. Stel je hebt een dsd stroom van: 11100100111 Dat moet je lezen als +1 +1 +1 -1 -1 +1 -1 -1 +1 +1 +1 Domweg betekend +1 ga omhoog en -1 ga omlaag. Versterken met bijvoorbeeld een faktor 4 is dan heel simpel. Het word dan: +4 +4 +4 -4 -4 +4 -4 -4 +4 +4 +4 Verzwakken met bijvoorbeeld 0,4321 levert dan: +0,4321 +0,4321 +0,4321 -0,4321 -0,4321 +0,4321 -0,4321 -0,4321 +0,4321 +0,4321 +0,4321 Stel dat de precisie van de versterkings of verzwakking 32fp is dan zit je dus met 32bits en 64*44100 samples per kanaal... (Sony doet het in z'n Sonoma mastering systeem met 8 bits precisie. Het 'Philips' systeem gaat naar 32 bit 8*fs pcm.) Optellen van twee datastromen is ook erg simpel: 11100100111 + 00111011100 +1 +1 +1 -1 -1 +1 -1 -1 +1 +1 +1 + -1 -1 +1 +1 +1 -1 +1 +1 +1 -1 -1 0 0 +2 0 0 0 0 0 +2 0 0 (doe niets, ga 2 omhoog, doe niets, etc. etc.) Het resultaat is altijd een multibits woord. Uiteindelijk moet natuurlijk de resulterende datastroom weer omgewerkt worden naar een 1 bits dsd signaal. Deze stap terug kost resolutie omdat er minder bits beschikbaar zijn om het resultaat uit te drukken. Het gaat hierbij dus om gruwelijk grote data stromen waarbij oa synchronisatie in DSP bewerkingen een groot probleem zijn.

Dat is niet zo moeilijk voor te stellen. De techniek kwijnt langzaam weg. Er worden 30 jaar oude machines gebruikt en er worden geen onderdelen meer voor gemaakt. Spare parts worden van opgekochte oude machines gehaald en op specificatie gemaakt in een machine werkplaats. Het is zoiets als met oldtimers. Daarvan rijden er nog maar een paar af en toe rond. De analoge tape machine werden door sommige platenmaatschappijen in de kluizen opgeslagen waar ook de tapes liggen. Zo'n ding in productie brengen betekend ook dat er nog een techneut moet bestaan om het ding draaiend te houden en af te regelen. Die zijn inmiddels zeer zeldzaam aan het worden. Voor een 'audiofiele persing' van een paar duizend exemplaren is er domweg niet het geld om alles bij elkaar te rapen wat er indertijd gebruikt is om de tape op te nemen.

Gaan we weer...Hier heb ik dus geen zin in. Ik hoef mensen niet te overtuigen, daar ben ik hier niet voor. Als ik iets over sa-cd wil weten, loop ik even naar de collega's van die betreffende Research afdeling. Ik was alleen ongerust over dat 8 kHz probleem, meer niet. Dus, als ik er totaal geen verstand van zou hebben, hebben ze dat hier dus ook niet...vreemd, als je bedenkt dat dat de "uitvinders" er van zijn. Groetjes, Jacco Als je geen 'oorlogje' wilt dan moet je niet met onzinpraat aankomen. Je komt met een drietal uitspraken en ze zijn alledrie onjuist. Het 8 kHz probleem is vrij simpel. Daar begint de ruisvloer op te lopen en de resolutie af te nemen. Even voorbij 20kHz gaat dat oplopen en afnemen ineens heel erg stijl. Bij 20kHz is de resolutie zelfs iets lager dan die van de cd. Deze karakterstiek komt door het noise shaping filter dat word toegepast om de resolutie in het audio bereik te verbeteren. We hebben het hier over een zeer stijle analoge filterschakeling die op de ad converter chip verstopt zit. De wat oudere sa-cd opnamen gaan bij impulsrijke muziek af en toe hoorbaar in de fout. Dat komt oa door de onhebbelijkheid van dsd dat niet boven de 50% gemoduleerd mag worden. (-6dBFS) Dat was toen nog niet zo bekend bij een aantal studio techneuten...

Even nieuwsgierig. Hoe doen ze dat dan bij (audiofiele) LP, komen die ook van een PCM opname af.? 'Audiofiele' lp's gaan door een DAW voor de voorbewerking. Het laag moet mono gemaakt worden en er word eq toegepast om de snijkop karakterstiek te corrigeren. Verder moet, als er veel hogetonen in de muziek zitten, het hoog afgefilterd worden (16..18kHz) om de snijkop uit de problemen te houden. Analoge tapes worden nog maar zeer zelden aangeleverd. De platenfabrieken hebben domweg niet de taperecorders om de diverse analoge mastertape formaten af te spelen naar de snijtafel. Masters worden aangeleverd op cd (16 bits) en ook wel als wav bestanden op data cd's. Dat kunnen dan 16, 20 of 24 bits bestanden zijn. Bij een rondleiding door zo'n vinyl fabriek werd er zelfs verteld dat gerenormeerde platenmaatschappijen zelfs mp3 bestanden aanleveren. Frank

Nou, dat is niet zo eenvoudig. Tevens is het zo dat er verschillende PCM-en zijn. Het PCM van de DVD-A verschilt van dat wat de mastering/mixing is. Dit laatste zou een PCM signaal moeten zijn van een paar bits, 4 of zo. Is dus iets heel anders. Ik heb geen behoefte aan een oorlog op dit forum betreffende SACD vs DVD-A, die heb ik al eens gevoerd...Het voordeel van SACD is dat het de "audible artifacts of digitized audio" veel beter omzeilt (geredeneerd in termen van consumenten-elektronica wel te verstaan). Dan heb ik het natuurlijk niet over bitdiepte resolutie want daar is de CD al goed genoeg voor. Het geheim zit um veel meer in de digitale filters en de santekraam die er bij komt kijken, inherent aan PCM systemen. Last-but-not-least, je kunt meer audio kwijt op SACD dan op DVD-A, dus je krijgt meer waar voor je geld... Groet, Jacco Jij hebt er dus duidelijk totaal geen verstand van. Je verhaal over de mastering klopt niet. Het verhaal over de speelduur is onjuist. Het verhaal van het omzijlen van digital audible artifacts is irrelevant. PS SACD bestaat niet meer. Tegenwoordig heet het sa-cd. Blunder van Sony SACD was een al bestaande afkorting die nu door Sony en Philips niet meer gebruikt mag worden. Probeer maar: www.sacd.com

Als de speler DVD -/+R ondersteund gaat dat prima.

Dergelijke compensatie is het beste to te passen aan de ingang van de pu verterker. Dan zit de compensatie achter de inductie van het element plus kabel. Dat lukt zowiezo niet met armbekabeling. Waarom? Er worden immers een storend geluidjes waargenomen uit de arm. Dan zorg je er toch voor dat het draadje de armbuis niet meer raakt?

Normaal gesproken is er geen probleem met die capaciteit. Echter het kan nooit kwaad om deze zo laag mogelijk te houden. Capaciteit tussen de draadjes onderling is klein. Echter een draadje dat op een 'groot' metalen opervlak licht heeft ziet een veel grotere capaciteit. Die twee capaciteiten mag je bij elkaar optellen. Dus waarom niet met een simpele oplossing twee vliegen in een klap slaan? Lagere capaciteit en de draden vrij van de armbuis. Bij een beroerde toonarm/element combinatie kan op bepaalde frequenties de toonarm gaan resoneren. Los liggende arm bedrading gaan dan mischien vrolijk mee resoneren.

Ik heb in een grijs verleden wel eens een armpje herbedraad. Het idee is heel simpel. Om het te construeren maak je een plankje met vier spijkers, twee aan elke kant. met een tussenruimte van circa 3..4mm de lengte tussen de twee spijkerpaartjes hangt af van de lengte die je nodig hebt. Span tussen de spijkers de twee getwiste paartjes. Lijm om de 3..4 cm een plukje watten om de draadjes over de lengte die in de arm moet komen. Je kunt ook een plaatje dun karton om de draadjes heen vouwen en lijmen. maak het plaatje karton even breed als de binnen diameter van de arm. Zo blijven de draadjes ook in het midden.

Draad dat door de arm loopt twisten. Dat betekend dus niet dat het strak in elkaar moet worden gedraaid. Vijf of zes slagen over een lengte van 10 cm is voldoende. Uiteraard heb je bij stereo twee getwiste paartjes. Bij het draaipunt kun je eventueel een kort stukje 'vrij' houden. Met een paar propjes watten kun je met wat handigheid de draadjes vrijhouden van de armbuis. Zo houd je de capaciteit naar massa ook lekker laag.

Een revolutionaire stap achteruit dan wel te verstaan. Weer eventjes terug op handen en knieen...

Mischien zijn ze wel niet zo deskundig. Als de rekenkracht van de dsp's ruim voldoende is voor de toepassing dan is er niks mis mee.

Goed idee die tank. Daarmee schieten ze geleide projectielen die met een dunne draad aan de achterkant bestuurd worden. Zo heb je in een klap kilometers dun draad.

Met een ijzerzaagje.

Neem heel dun transformatordraad. Kun je slopen uit een kleine trafo uit bijvoorbeeld een adaptervoedinkje. Voor elk kanaal apart twee aders in elkaar twisten/vlechten. Bij het draaipunt van de arm een voldoende grote lus laten voor een minimale weerstand.

***Aansluitende audio data staat meen ik zo'n beetje over de halve omtrek van de CD interleaved verdeeld. Denk je echt dat dat met een simpel 8 bits FIFO'tje weer in de juiste volgorde te krijgen is? Daar is toch echt een groter buffer voor nodig.*** Dat gebeurd ook niet in deze buffer. Deze buffer is om de seriele data uit het leeswerk te bufferen voordat het gedecodeerd word. ***Maar of je nou wel of niet de randen groen schildert, de servo's moeten net zo hard werken om voor exentriciteit en niet-vlakheid van de CD te compenseren. Als je het over pit-jitter hebt dan hebben we het over frequenties van over de 2 MHz. Dat sloft zo'n focusseringsservo echt niet bij.*** Je haalt hier dingen door elkaar. De servo activiteit veroorzaakt rimpel op de voeding en als dezelfde voeding gerbuikt is voor de klok generator dan *kan* er jitter door onstaan. Hard werken voor exentriciteit en niet vlakheid valt wel mee omdat het samenhangt met de draaisnelheid. Hier is dus sprake van slechts een paar honderd herz. Mischien dat een beter signaal ruis verhouding uit de sensor een klein verschil maakt in de servo regeling die dan iets minder rimpel op de voeding kan veroorzaken. Alleen met meten valt dat echt vast te stellen.

Dus kan er dan sprake zijn van een invloed op de klok jitter? Als de 'slechtere' signaal ruis verhouding overbodige focussing en tracking activiteit veroorzaakt kan eventueel via de voeding jitter bij de klok schakeling kunnen worden veroorzaakt. Een goed ontworpen schakeling zal hier ongevoelig voor zijn. Merdian spelers gebruiken een drievoudige buffering om de klok zo stabiel mogelijk te krijgen. Het RAM geheugen is bij veel leeswerken niet meer dan een 8 bits diepe FIFO buffer.

Dat is gedeeltelijk waar. De foutcorrectie is een 3 trapsraket. De eerste trap corrigeert fouten voor 100%. Lukt dat niet meer dan pas komt interpolatie er aan te pas. Lukt dat ook niet meer goed dan treed de muting in werking en krijg je soms van dat ratelende geluid. Iig deed de eerste trap uitstekend zijn werk in mijn testje van destijds, met of zonder groene Lumocolor rand. Zou het tot interpolatie zijn gekomen dan zouden die twee geripte files files zeker een verschil hebben opgeleverd. De kans dat een fout op 2 verschillende CD's op exact dezelfde plaats zit en op dezelfde manier geinterpoleerd wordt is nihil. Echter, met die test sluit je niet uit dat jitter voor een klankverschil kan zorgen. Het kijken naar bitjes heeft geen enkel zin omdat de foutcorrectie voor vrijwel 99.9999% altijd goed werkt. Het gereflecteerde licht kan zorgen zorgen voor een hogere achtergrond ruis bij de lees sensor. Een en ander *kan* dan een wat hoger jitter niveau veroorzaken dat in leesbuffers moet worden onderdukt. (Jitter veroorzaakt echter nooit een leesfout.) Opschuren en zwartmaken van het buitenrandje verminderd het strooilicht in het schijfje. Logischerwijs zou er dan een schoner signaal van de lees sensor af moeten komen.

Niet alleen dat, ook de onderste grensfrequentie verdubbeld (naar ca 40Hz). De (krap bemeten) uitgangs elcos komen dan in serie te staan. Aangezien de Quad niet in staat is om de stroom te verdubbelen is een brugschakeling niet aan te bevelen. Overigens kan deze Quad makkelijk parallel worden aangesloten. In serie met elke uitgang een 5W 0,1 Ohm weerstand aansluiten en de weerstanden aan de luidspreker kant bij elkaar knopen. (Per uitgang twee weerstanden van 0,1 Ohm parallel zal ook nog wel gaan.) De uitgangs elco's voorkomen zowiezo dat er vereffenings stromen tussen de uitgangs trappen kunnen lopen door offset verschillen. De weerstanden zij nodig om de uitgangsstroom gelijkmatig over de beide versterker helften te verdelen. Als de feedback na de elco's is aangesloten dan zijn de weerstanden absoluut noodzakelijk. Bij moderne eindtrappen kan zoiets zonder speciale maatregelen echt niet! De rustroom instellingen kunnen scheeftrekken en in het ergste geval kunnen er grote vereffeningsstromen gaan lopen. Stel dat het offset verschil 50mV is dan zal er bij een uitgangs impedantie van 0.04 Ohm 1,25 Ampere gaan lopen...

http://minnetonkaaudio.com/support/discwelder/dwsupport.html Hier zie ik dat er een update beschikbaar is voor Bronze naar versie 1.07 Mischien dat jouw opstart probleem daarmee uit de verholpen is.