
Seed7
Members-
Posts
7077 -
Joined
-
Last visited
Everything posted by Seed7
-
Waterpoeder, droog en bederft niet, neemt ook minder plaats in. Even oplossen in ...
-
-
Wat nou batterijen, stelletje luiwammesen. Opwindradio en knijpkat.
-
Heb je de arm al zwaarder gemaakt, het gewichtje helemaal naar voren? de 707 is een lichte arm, mijn eerste keus zou daarbij geen MC maar eerder een MM/MI zijn.
-
-
-
Dat DAB een zooitje is is me al lang duidelijk en hoe marktsegmentatie werkt ook. En dat een zooitje niet betekend dat dramkonten toch hun zin krijgen is me ook bekend en dat het allang achterhaald is door 4G, 5G ook. Maar wat is nu de status van DAB in Nederland, wel of niet?
-
Weer een grote naar de eeuwige jam
Seed7 replied to The Koosjer connection's topic in Algemeen audio
Banabila, Padding, Loevendie, Burgers, Oorebeek, Meijering, de Vries om er een paar te noemen. Maar inderdaad 't komt niet echt aan bod. De meest bekende is van origine een reclame maker, Joep Beving. -
-
Belgie en Duitsland dit jaar de FM er af, Nederland 2023? Zo heb ik het altijd begrepen. Alleen wordt e.a. wel vaag gehouden. Betekend het dat er helemaal niet meer via FM uitgezonden mag worden, geen enkele licentie meer? Of wordt het een priatenpakhuis? Of er fatsoenlijke zenders komen? Radio is duur. Of het wordt overspoeld door reclame of "non stop hits". Ik zie een commerciele nog niet snel zoiets als b.v. de reeks Bommel hoorspelen doen. Radio als medium lijkt volledig te zijn verzandt in babbelkanalen.
-
tsjemig @Tubejack je zou verwachten dat je tenminste naar een station over de ether, zou luisteren, nu het nog kan met een echte antenne
-
Misschien moet je daar, als recensent, helemaal mee ophouden, oordelen. De muziekrecensies in Stereoplay waren in de jaren 80 zodanig consequent dat ik op basis daarvan dingen kon gaan beluisteren, niet kijkend naar het achterlijke cijferlijstje dat ze er ook bij gaven. Recensies in Oor waren waardeloos want ze bestonden voornamelijk uit allerlei verwijzingen naar obscure voorbeelden waarmee de recensent zijn kennis van zaken wilde bewijzen o.i.d. Dat dus. Hoorns zijn niet fel. Hoorns zijn niet schel. Ook niet nasaal, i.c.m. de ruimte kan het nasaal worden. @carl vocabulair is belangrijk als je iets wilt beschrijven. Fel en schel zijn iets anders. Fel is eerder een oplopend hoog, waar schel een gebrek aan body is, het hoog loopt niet op, er zit een dip vlak voor. Nasaal is als je met dichtgeknepen neus praat Dit effect is met een zogenaamd kamfilter (combfilter) te maken.
-
Niks schel aan een Klipsch. Het enige wat kan gebeuren is een wat nasale klank, dat ligt er aan dat hoorns het geluid veel gerichter afgeven, minder diffuus. Gevolg is dan ook minder diffuse reflecties en als alles weer bij elkaar komt hoorbare kamfiltereffecten. Nasale kleuring.
-
Tsja, op een gegeven moment zijn de superlatieven uitgeput en als er van boven geen ruimte meer is dan krijg je van onder af last van 'compressie'. Verschillen worden marginaler en de producten dus 'beter'. Voornaamste probleem bij recensenten is m.i. een gebrek aan vocabulaire om iets zinnigs over een product te vertellen en dan ook nog op een zodanige manier dat de lezer verschillen tussen producten begrijpt. Komt nog bij dat de schrijfsels verzanden in proza over de periferie waarin het te bespreken apparaat is opgesteld, met heel veel "name calling". Schrijf toch eens een simpele analyse volgens een vast stramien. Een simpele analyse die steeds weer terugkeert bij ieder nieuw of ander product. Desnoods als naast al dat proza. Wat ik mij afvraag is wat redacties tegenwoordig doen. Ik weet het echt niet. Heel af en toe lees ik een audio blad en vind het dan een onsamenhangend geheel, een niet coherente bundeling van schrijfsels. Internet op papier. In het verleden las ik HFN&RR en Stereoplay. Beiden hadden in alle artikelen een duidelijke stijl. Recensies waren vergelijkbaar, ook de muziekrecensies. Ik had daar duidelijk het idee dat de redacties de lijnen uitzetten waarbinnen de schrijvers zich hadden te bewegen. Dan "absolute top", dat is een algemeen probleem aan het worden, alles moet altijd het beste zijn, overal, altijd. Het doet er niet toe wat, goed is niet goed genoeg. Ik ben op zoek naar een nieuwe camera. Ik heb een heel eenvoudig eisenpakket. Ga ik daar mee aan de slag dan moet ik dus een beginnerscamera kopen die voor de recensenten een 6je waard is. Reden, ik zoek geen full frame 4K camera. Ik wil geen zinloze software. Het enige dat voor mij telt is de lensvatting en de beeldkwaliteit. Het boeit mij niet dat model x niet mee kan als sport camera achter het doel bij de D-tjes. Maarja, die 'voor mij geschikte camera' is 'niet goed' en het is ook nog een 'beginners camera' (na 50 jr fotografie). Dilemma.... (voor mij gelukkig niet)
-
Doe ik graag. Mijn favoriete album van de jaren 90:
-
-
-
Dat weet ik niet. Houd ik me ook niet mee bezig omdat het grootste probleem met dat soort spullen de stress is om er aan te komen en daar hebben "dit soort figuren" geen probleem me. Daarnaast is het frappant hoe oud vele van die zogenaamd permanent gebruikende artiesten het uiteindelijk volhouden. Al die 'verhalen' neem ik met een korreltje zout.
-
Als je er geen ventilator op monteert is die doodstil.
-
In ieder geval geen scherpte in de 'essen' Ik zie dat album altijd als een soort eindpunt van veel jaren 60-70 experimenten. Op een gegeven moment wordt het kakofonie en de vorm doet er niet meer toe.
-
-
-
Kijk, dan levert zo'n draadje toch wat op Die DAC, geen idee hoe. Ik wel dat de andere kant op er meer systemen op de markt komen met 2 ADC's, een voor laag volume een een voor hoog volume geluiden en dat men daarmee samen 32-bit floating point WAV's maakt met een dynamisch bereik van ~145 dB. Heeft wel wat van de HDR technieken in de fotografie en 3D rendering. Hier een review met demo van een Zoom F6:
-