Seed7

Kortom, Ipad de deur uit.

Er is een hele simpele reden voor zilver. Als het oxideert wordt het 'beter'. Koper 'slechter'. En @Tubejack jou set is beter dank zij zilver, zonder zilver was die niet goed genoeg, voor zilver, nu met zilver wel en dus kan er meer zilver in ...

Ja. het forum paste toen niet meer binnen de ideeen van Hear en dat is toen 'afgesplitst'.

... maar niet in je hemdje hoor. het was ook wat ik met mijn "een 'wiebelige' kleinere fout" hierboven bedoelde. 'Overshoot' en 'undershoot' als gevolg van massatraagheid volgen elkaar op. Technics heeft dat in hun SL10 heel mooi geminimaliseerd.

massatraagheid

Kerkakoestiek is uitstekend, voor het doel waartoe het gebouw dient. Het heidense orgel dreunt lekker door, het koor zweeft en de persoon bij het altaar is goed te verstaan. Je hangt toch ook geen grasshopper in een fischerprice en gaat dat in de badkamer beluisteren? zei hij, luisterend naar de oproep tot gebed vanaf de minaret.

De exotische oplossing, het luchtlager van die arm is een bus met poreus grafiet. Je kunt dat grafiet licht conisch maken zodat je de arm richting eindpunt stuwt. 100g ga je er niet mee compenseren ben ik bang. Domweg een draadje met een gewichtje werkt ook om een constante konstante zeer licht kracht uit te oefenen. Moet je wel een gaatje in je Feikert en tafel boren. Moet je het doen? Neen. Liever een 'constante fout' dan een 'wiebelige' kleinere fout. (ik heb ooit (begin jaren '80) een arm met persluchtdwarsdrukcompensatie gebouwd het lager was een grote stalen knikker die ook met lucht gelagerd was)

Die welvingen hebben niet alleen een constructie technisch doel. Waar staat de predikant? Galmbakken. Maar die Dance Macabre lijkt me wel wat.

Zeker niet. Het grote verschil met "post 8-track mengpaneel" stereo is dat er voornamelijk "close miking" wordt toegepast, dat ding moet er boven op staan en vocalisten eten de microfoon haast op. Ruimte invloed wordt uitgesloten omdat het niet handig is in de mix.

Het mooie aan mono is voor mij dat er veel meer natuurlijke ambiance in de opnamen zit. Dit kan ook net zo goed met stereo, maar helaas is dat maar zelden het geval omdat zoals @Roots terecht opmerkt eigenlijk ieder instrument in mono op de band wordt gezet, dan met de pan knop op z'n plek wordt gezet. Vervolgens nog wat reverb om het geheel een indruk van ruimte te geven. Dat kan anders. Hier een leuk youtube kanaal rond het 'OneMic' thema. https://www.youtube.com/channel/UCGQDixBKOy2ZqIXABrAD__g

Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, je hebt nooit in een echt goede ruimte geluisterd. Al ben je zelf van mening dat dat wel zo is. Da's dus wat ik bedoel, die angst dat er iets verdwijnt. Maar weet je, da's de bedoeling van akoestische absorptie. Er is een simpele test, die ook lang niet alles zeggend is. Zet alle knoppen op 11. Echt knoert hard. Als je dan gek wordt van de herrie, dingen in elkaar over gaan lopen etc. is het niet op orde. De ruimte kan niet voldoende energie afvoeren. Dat je dat bij een laag volume niet echt hoort wil niet zeggen dat het dus wel ok is. Levendigheid gaat door demping niet verloren als je ook voldoende reflecterend oppervlak hebt. Dat is er een waar je het steeds mis ziet gaan. Het bovengenoemde wollen kleed. Het absorbeert alleen maar hoog en heeft een groot oppervlak. Gevolg is dat je de balans scheef trekt want in het hoog heb je niet veel demping nodig, je hebt nu dus een nog groter overschot in het mid-laag. Haal je dat kleed weg. Plaats in de hoeken van de ruimte van vloer tot plafond driehoeken van een goed absorberend materiaal. Je absorbeert nu veel mid-laag en nog steeds een deel hoog, maar minder hoog omdat het oppervlak van die dingen in de hoek kleiner is dan die van het kleed. Nu kun je voor de absorber ook nog latjes plaatsen om meer hoog te reflecteren. Gewoon als voorbeeld.

De grap is dat je over het algemeen niet meer dempend oppervlak nodig hebt, maar meer diepte. Dus dikkere pakketten met het zelfde 'aangestraalde' oppervlak. Dikkere pakketten geeft relatief meer absorptie in het laag terwijl die in het hoog vrijwel gelijk blijft. 100% is immers 100%. In de hoeken van de ruimte die platen van vloer tot plafond stapelen.

Nadat ik een paar ruimtes heb mogen (ver)bouwen, ja. Je kunt alles uit de apparatuur halen, maar een top akoestiek kun je er niet mee maken. Ook niet met al die 'room correctie' middelen die er zijn. "Al" onze luisterruimten zijn te hard en als er dan eens stevig gedempt is dan is het niet in balans (z/w). De oorzaak is dat men bang is te veel te dempen, absorberen en vervolgens laagje over laagje lapmiddeltjes aanbrengt. De werkwijze is "verkeerd om". Als je eerst maximaal breedbandig dempt en dan gericht met harde diffuus reflectieve materialen de akoestiek als het ware opbouwt kom je veel beter uit. Het is nu eenmaal kleine ruimte akoestiek en daar kun je heel weinig anders doen. akoestiek:apparatuur 80:20, luidsprekers:rest v/d apparatuur ook 80:20 is wat ik bedoelde, voor de rekenaars 80:16:4

luidsprekers: rest apparatuur 80/20

80/20

Geen advies hier, alleen een (algemene) vraag. Als je zeker voor een lange arm gaat 10-12", waarom dan niet een draaitafel met een plateau van 14"? (b.v. NA 294 met heavy kit (geen idee van prijzen alhier))

Wat verwacht je van een monoknop bij een mono bron (ik helemaal niets)? En wat hebben kabels daar mee te maken?

Je kunt, b.v. de eerder genoemde Hammond, ook gewoon solo in stereo opnemen. Kwestie van twee microfoons in de live ruimte opstellen. Dat soort dingen wordt / werd ook gedaan. In een ruimte met een vaste microfoon opstelling stuk voor stuk de instrumenten plaatsen en opnemen. Ook kun je net als bij mono opnamen de hele band in een keer in stereo opnemen en dan en dan met wat mono over dubs dingen accentueren. Drums bijvoorbeeld worden in stereo opgenomen, vinden drummers mooi, krijgen ze van die lange armen van. Het heikele punt is altijd fase. Zodra je gaat mixen met mono en stereo of meerdere verschillende stereo tracks krijg je pieken en dalen, uitdoven etc. Wel grappig, multi-track muziek was er eerder dan stereo. 12 sporen bioscoop geluid , optisch op film. Stereo op zich was er ook al heel vroeg (ergens jaren '30?), ongetwijfeld heeft Blumlein daar een stevige vinger in de pap gehad. EDIT: even snel gezocht:

Deels. Hier kun je per opname/uitgave terug vinden hoe en wat http://www.columbia.edu/~brennan/beatles/

Op zoek naar iets anders struikelde ik hier over. Beluister de diverse fragmenten. https://soundbridge.io/pseudo-stereo/ ook leuk, https://en.wikipedia.org/wiki/Duophonic

Neen. Het doel voor mij was om mono op de koptelefoon natuurlijker te laten klinken, inplaats van op een plek midden in je hoofd. Dat doe je met een delay die het Haas effect triggert. Als je mono over twe speakers afspeelt gebeurt dat "automatisch" omdat je altijd looptijdverschillen hebt.