Stefan

Hallo Bas, Hij kan trafo's maken die Lundahl overtreft. Hij kan zich zelfs meten met de wereldwijd vermaarde Tamura en Tango transformatoren! Neem maar eens contact op met Pieter Treurniet van Tribute: spoelkoker@xs4all.nl Of kijk op zijn site: Tribute Groeten,

Als de trafo's al metalen kappen hebben dan maakt het voor de rest niet uit wat je gebruikt (gewoon ijzer is natuurlijk uit den boze vanwege magnetisme en mag nergens in geen enkele installatie toegepast worden) Ik neem aan dat die Quad op termijn door een buizenversterker vervangen wordt

En daarom hou ik me nu uitsluitend bezig met buizen

Hallo John, Mooie kast, ziet er VET strak uit! Mag ik op audientie komen als hij klaar is?

Kijk eens bij zelfbouw/modificatie onder: SuperSpeakerCable voor weinig! staat op pagina 3.

Maar Faraday heeft nog nooit een High-end Set gehoord............................................................(en jij hebt nog nooit een Crown K2 in een houten behuizing geprobeerd ) Tijdens mijn experimenten heb ik ontdekt dat metaal (magnetiseerbaar of niet) een nadelige invloed heeft op de snelheid, transparantie en dynamiek van muziek. -Bij trafo's met een luchtspleet werkt de kap als een kortsluiting en gaat een deel van de flux door de kap over de luchtspleet heen. Weg ruimtelijkheid, weg detail. -Elco's, (black gate FK, WKZ) mijn versterker klinkt transparanter wanneer de aluminium potjes van de elco's vervangen worden door houten (zie site van Direct heated Rob) -interlinks zonder afscherming klinken beter (zie supercable voor een prikkie!) Let wel dat mijn experimenten alle in de relatief hoogimpedante omgeving van een buizenversterker gedaan zijn, hier speelt RF interferentie een ondergeschikte rol.

De maker (Hans kortenbach) maakt ze uit de mooiste houtsoorten: Pallisander, Spruce, plataan e.d. Dit zijn houtsoorten die gebruikt worden als klankhout voor instrumenten. Voor mij is hij bezig met een paar schitterende versterkerkasten uit Plataan.

Maar Kim is wel een lekker ding..........................

Hoi Game, Mooi spul man! Op welke impedantie heeft Pieter je trafo's gewikkeld? Wat voor kernmateriaal is er gebruikt? Gebruik je een afsluitweerstand op de uitgang van de trafo's? De tip van Bas om een C in serie te stoppen is vanuit de veiligheid wellicht goed, klankmatig heeft het alleen een dusdanige negative uitwerking dat je de voordelen van een volumetrafo weggooit; je kan dan beter een gewone potmeter nemen zonder serie C. Niet doen dus, meet met een multimeter of er DC uit je bronnen komt. Bij originele fabrieksappataren is dit normaal gesproken niet het geval, zij moeten ook aan allerlei veiligheidseidsen voldoen en hebben niet voor niets een CE sticker. Ik weet niet of jou trafo's door Pieter al zijn ingegoten in stalen kappen, is dit niet het geval dan kan je ze beter open laten. Metalen (magnetiseerbare) kappen hebben een duidelijke negatieve uitwerking op het electromagnetisch veld; dit is heel goed hoorbaar! Voor de kast kan je ook beter hout gebruiken. Ziet er niet alleen mooi uit maar klinkt ook beter: Heb je uitloperdraden of soldeerlippen? wanneer je soldeerlippen hebt kan ik je aanraden om zilveren aders te gebruiken; 99,99% zuiver, 0,35mm dik. Voor de behandeling kan je op de supercable topic kijken. Voor de schakelaars heeft Elma mooie exemplaren, te koop bij van Rijssen electronica in Delft. Veel succes met bouwen!

De overtreffende trap van PHL (en elke andere speaker)is PHY!!!! wanneer je een full range speaker wilt die zonder hoorn een rendement haalt van 97dB, dan is er geen betere! Kijk maar eens op deze site: Musical affairs Papier conus, piezo tweeter en alnico magneet met een veldsterkte van 1,4T 8watt en je blaast je ramen eruit!! Maar daar zijn ze eigenlijk niet voor ontworpen..............

Nee, nee! Ik ben nu erg gelukkig met mijn eigen ontwerp met Manger breedband units. Dit geeft dezelfde snelheid en transparantie van een electrostaat met de dynamische kracht van een conus speaker. Tevens heeft het niet de nadelen van een electrostaat: moeilijk aanstuurbaar vanwege capacitieve belasting, gevoelig voor vocht, veroudering van folie, en laag rendement. Electrostaat heeft veel moois, maar ik vindt met name het rendement een struikelblok daar ik met een Single Ended versterker van 8 watt speel. Dit versterkertype heeft mijn hart gestolen en de speakers zijn daaraan ondergeschikt. Daarom ben ik jarenlang op zoek geweest naar een speaker die de sterke kanten van een electrostaat en een dynamische speaker in elkaar verenigde, en dit is de Manger geworden. Groeten,

Geen idee, dat kan je beter aan de importeur vragen.

IK heb zelf wel wat ervaring met ML CLSen, als de folie verouderd dan gaat het rendement van je speakers achteruit. Dus als je je versterker steeds harder moet zetten om nog iets te horen dan wordt het tijd voor vervanging. Ik raad je aan om de folie bij/via de importeur te laten vervangen als het zover is. Ik kan je droevige verhalen vertellen over het spannen en verlijmen van mylar op een raamwerk; het is heel moeilijk om een gelijkmatige spanning van de folie te verkrijgen en wat ook erg frustrerend is: ben je eindelijk klaar met het aanbrengen van de folie, dan springt de kat er doorheen kan je weer helemaal overnieuw beginnen..........

Daar heb je gelijk in; "C'est la vie!" zou ik zeggen, je kan nooit iedereen gelukkig maken...............

Dat kan wel zo zijn, maar je audioset heeft maar 1 taak! en dat is je oren (en datgene dat er achter zit) plezieren. Vanuit deze visie zijn je eigen oren altijd het beste meetinstrument! Van elk ander meetinstrument moet de output geinterpreteerd worden, moet de meetopzet juist zijn en het gemeten signaal met de juiste resolutie worden geregistreerd. Dan zit je ook nog met die zaken die je wel kunt horen maar waarvan je niet weet hoe je dat kunt meten................... Discussie gesloten!

Hiep hiep hoera!!! Dit topic heeft de 12000 views gepasseerd!!!!!!

He Bas, Ik wist niet dat je bij mij bent wezen luisteren Ik draai al jaren op een Manger met twee 8watt single ended buizenversterktertjes. Meer vermogen heb je echt niet nodig! Mijn proto- en experimenteer-kast ziet er als volgt uit: De woofers zijn parallel geschakeld (16ohm)en lopen tot 200Hz. De Manger is echter zo snel, hij heeft geen voorslingering omdat het geen standaard massa/veer/demper systeem is volgens Thiele-Small, dat de woofer hem niet kan bijhouden. In de manger is de veerconstante van de conus en ophanging practisch geelimineerd. Het parallel schakelen van woofers maakt het laag ook sneller, de conusuitslag wordt namelijk gehalveerd. Het probleem met de snelheid van de woofers heb ik opgelost door de woofers iets naar voren te brengen (12mm) Hierdoor sluit de fase perfect aan op de Manger. Wat Bas hierboven schrijft over de nadelen van een gesloten kast kan ik niet beamen. Mijn systeem is geheel gesloten en dat werkt perfect! Het is wel zo dat je de kastdemping voor de Mangers goed moet uittunen, hier kan veel mee misgaan! De verdere voordelen zijn al beschreven: geen filter in het voor je oren zo gevoelige gebied van 3kHz, geen verschillende materialen van middentoner en tweeter, geen faseproblemen en last but not least "geen voorslingering!" Over dat laatste hoor je nooit iemand, terwijl het wel erg belangrijk is................. Nog wat over de kleine sweetspot: toen ik begon met deze speakers kwam de luisterplek ook erg nauw. Daarna ben ik bezig geweest met het perfectioneren van de versterkers, een van de dingen die me opvielen was dat de sweet-spot bij elke verbetering in de versterkers steeds groter werdt!!!! Moraal van dit verhaal: het gaat om de combinatie tussen versterker en de speakers. Toen ik bij Remo ben gaan luisteren naar de Manger heb ik mijn eigen versterkers meegenomen, ik raad je ten zeerste aan om hetzelfde te doen, Remo heeft geen goede electronica in huis om de sterke kanten van deze unit te laten horen. Anekdote: toen ik daar zo zat te luisteren met mijn eigen versterkers kwam een van de heren Remo binnen, hij was verbaasd over de ruimtelijkheid die zijn eigen speakers ten toon spreiden. Toen trok ik mijn conclusie: ze weten zelf niet hoe goed hun eigen producten zijn. Groeten,

Dit is waar voor een buis als de 845. Maar vergeet niet de vermogenseindbuizen die voor de 2e wereldoorlog werden gebruikt in bioscopen: 45, 50, 2A3, 300B om maar eens een paar beroemde amerikanen te noemen. Deze eindbuizen werden vaak aangestuurd door indirect verhitte types als de: 59, 57, 6j5, 6bx7, 310A. De keuze voor de indirect verhitte types werden gemaakt vanwege de afwezigheid van 60Hz voedingsbrom. Nu zou je zeggen dat een push-pull versterker vanwege de symmetrie de voedingsbrom opheft maar in die tijd waren single ended versterkers gangbaar, de push-pull types lagen veel hoger in prijs en het hogere uitgangsvermogen was vaak niet nodig. Vergeet niet dat met zo'n versterker een luidsprekersysteem werd aangestuurd met een rendement van 100-110Db. Met deze rendementen kan je met 0,1watt al voldoende herrie maken om je buren te ontzetten! Hierdoor is het ook erg belangrijk om je versterker bromvrij te maken. Deze versterkers werden altijd gevoed vanuit het net, hierbij werd gebruik gemaakt van gelijkrichtbuizen als de 5AR4/GZ34, 5U4G, 274A. Zelf gebruik ik op dit moment met veel plezier duitse telefonie buizen uit de jaren dertig: Aa, Ba, Ca. Deze buizen zijn direct verhit, hebben een grote anode (nickel) en zijn gebouwd voor de eeuwigheid. Omdat ze zo overgedimensioneerd zijn denk ik dat de levensduur vele malen hoger zal liggen dan bij de huidige octal en noval types. Terwijl mijn Ca's er duidelijk gebruikt uitzagen toen ik ze kocht heb ik er nog geen versleten (en er zitten al een paar duizend branduren op!) Deze ervaring sterkt mij in mijn mening dat de industieele vooruitgang niet altijd zorgt voor technisch betere producten. Laten we wel wezen: een vastomlijnde (lees beperkte)" product lifetime" zorgt er voor dat we blijven kopen bij die bedrijven........................

Hallo Peter, Zoals je terecht opmerkt heeft elk concept zijn voor en nadelen. En een versterker is niet meer dan een samenraapsel van compromissen. In mijn ogen (en vooral oren) heeft een direct verhitte triode de minste compromissen. Tevens zijn (relatief) grote buizen altijd klankmatig in het voordeel ten opzichte van kleinere typen, ook al zou een spanningsgradient over een langere gloeidraad in theorie de klank kunnen aantasten, de thermische voordelen van zo'n constructie schijnen meer gewicht in de schaal te leggen. Kijk maar eens naar de grote filamenten van een AD1 of Re604. Als je ooit een echte RE604 gehoord hebt dan weet je dat dit geen issue is.......... Ook heb ik een aantal oude bariumoxide buizen die uitstekend klinken. Het door jou gelezen verhaal over "gruizige ruis" mag in theorie kloppen, in de praktijk heb ik het nog niet waar kunnen nemen (en dat ligt niet aan de versterkers ) Je noemt in een eerdere posting nog dat de buizen vroeger allemaal batterij gevoed waren, dat is niet juist: in mijn "rohren taschenbuch" staan evenveel direct verhitte batterij types als wisselstroom types. Je hebt natuurlijk genoeg powerbuizen die een te hoge gloeistroom nodig hebben voor batterijvoeding. Eigenlijk dom van mij dat ik hier een lans breek voor de direct verhitte buis, laat iedereen maar de inferieure indirect verhitte types gebruiken, dan blijven er meer goede NOS buizen over voor de echte kenners Groeten,

Alle buizen klinken inderdaad anders omdat ze anders gebouwd zijn, dat neemt niet weg dat als ik alle appels met de peren vergelijk, ik alle direct verhitte gelijkrichters beter klinken dan de indirect verhitte. Ik heb minstens 20 verschillende typen in mijn versterkers getest en de direct verhitte winnen altijd. Mooie uitleg over de efficiency van de kathode. Ik ben geen voorstander van geminiaturiseerde buizen, ze klinken gewoon slechter. Ik heb in de praktijk gemerkt dat buizen beter klinken naarmate ze groter zijn, vanwege die rede gebruik ik alleen buizen van voor de oorlog; hoe ouder hoe liever! Dit komt niet alleen door de indirect verhitte kathode maar ook doordat de anode te ver op het randje wordt belast; door een grotere anode kan meer stroom lopen en heeft hij een betere koeling. En het gaat ons uiteindelijk om de klank en niet het formaat van de buis. En geef toe; een versterker met van die mooie grote direct verhitte buizen heeft toch heel wat meer charme dan een el84 bakje.........

Ga voor de 0,15mm! De 0,5mm laat duidelijk een voorkeursgebied horen in het mid-laag, dat komt door het skin-effect. Ik zou de 0,5mm gebruiken voor een paar oorbellen voor je vrouw of vriendin

CD's kan je weer beter afkoelen dan in de oven stoppen

Beter goed gejat dan slecht zelf verzonnen........... Deze is ook niet van mezelf hoor

Direct verhit klinkt inderdaad beter dan indirect verhit. Dit geldt voor gelijkrichtbuizen maar ook voor triodes. Bij mij komen de indirect verhitte types er in ieder geval niet meer in.............................. Wat is de rede? De gloeidraad is het kacheltje van de buis, dit heeft een buis nodig om een kathode op zodanige temperatuur te krijgen dat hij electronen gaat emitteren. Dit emitteren kost dus energie in de vorm van warmte. Je kan je voorstellen dat als er erg veel electronen geemitteerd worden vanuit de kathode (geluidspuls), de kathode afkoelt. Hierdoor gaat de emissie achteruit en dat wil je niet! Een direct verhitte kathode van een triode bestaat uit 1 draad waardoor zowel de gloeistroom loopt als de te versterken wisselspanning. Een indirect verhitte heeft een aparte gloeidraad, daarover zit een isolator en daarover komt de kathode. De kachel van de direct verhitte werkt dus beter (sneller)dan een indirect verhitte omdat de warmte dan niet door de isolator van de gloeidraad naar de kathode hoeft te lopen. De rede dat indirect verhitte buizen zijn uitgevonden is de 50Hz brom, die in direct verhitte types vanuit de gloeidraadvoeding in het signaal komt. Tegenwoordig hebben we hier natuurlijk betere oplossingen voor in de vorm van gelijkgerichte DC voedingen voor de gloeidraden.

Als eerste zou ik willen opmerken dat deze superdikke speakerkabels absoluute onzin zijn! Volgens mij gaat het meer om een soort uiting van mannelijkheid en machogedrag (fallus symbool?) Tevens durven ze voor een zwaardere en dikkere kabel meer centen te vragen, en daar gaat het in de audio branche uiteindelijk allemaal om. Mannen!! protesteer tegen deze gang van zaken en verban de dikke kabels Technisch valt er ook het een en ander op te merken over isolatiemateriaal, hiervoor verwijs ik naar de mijn topics van de super cable en de superspeakercable. Wat betreft de warmte of koudebehandeling: het werkt! Het gaat idd. om het verwijderen van interne spanningen in het metaal. Bij de hoogovens zijn warmtebehandelingen als normaalgloeien dagelijkse praktijk. Ik heb ook eens een interlink gemaakt van zilver dat door Leobus was diepgevroren, in vergelijking met onbehandeld zilver klinkt het iets schoner en opener. Wat je ook kunt doen is de materialen verhitten in een gewone oven en heel langzaam af laten koelen, dit heeft een vergelijkbaar effect. Waarom het werkt? Door temperatuurverandering gaat het materiaal uitzetten of krimpen, als je het langzaam afkoelt of opwarmt verdwijnen de materiaalspanningen. Hier is niets onnatuurlijks aan!