Bebatoli

Ik heb het even opgezocht en dit is wat Bruno me jaren geleden vertelde over snelheid. Het verband tussen "snelheid" en massa is grotendeels ingebeeld. Een weergever klinkt "sneller" als zijn fazedraaiing dichter bij minimaal zit en uitslingerverschijnselen goed onder controle zijn. Dat in orde krijgen is vooral een kwestie van goed crossover ontwerp. Eerst pak je die uitslingerverschijnselen aan. Die komen vooral van opbreking. Dat proberen op te lossen door laag te wisselen of naar hogere orde te gaan helpt niet zo beestig, want dat maakt de impulsrespons ook langer en je hebt bijzonder veel onderdrukking nodig om conusringing te onderdrukken. Veel effectiever is die ringing te corrigeren met een sperkring oid. Dan slingert de speaker direct veel sneller uit, en kom je verder met een normaal filter toe. Bij elektrodynamische drivers is het uiteraard vaak zo dat een zware conus ook op een lagere frequentie opbreekt, wat maakt dat ze minder vergevingsgezind zijn mbt te simpel filterontwerp. Maar als je met het corrigeren van de respons begint alvorens echt te crossen is dat geen probleem. De woofer in de sub van de Grimm LS1 is volgens velen notoir "traag". Al vanaf 500Hz doet die de raarste dingen. De meeste speakers waar die inzitten klinken dus echt alsof ze niet van de grond willen komen. Maar bij de LS1 klinkt die dus niet traag. Drivers worden dus nogal eens "traag" of "snel" genoemd afhankelijk van of ze in combinatie met een simpel wisselfilter nog steeds een filter met een korte impulsrespons opleveren. Hoe hoger de opbreekfrequentie, hoe "sneller". En die opbreekfrequentie wordt bepaald door de transversale geluidssnelheid in het membraan, een combinatie van stijfheid (meer is beter), gewicht (minder is beter) en geometrie (recht of schaalvormig geeft een hoger opbreekpunt met hogere Q, trompetvormig geeft een lager maar beter gedempt opbreekpunt). Dus bij conusdrivers met simpele filters is massa inderdaad een deel van de formule. Grappig genoeg zijn elektrostaten het diametraal tegenovergestelde. De transversale geluidssnelheid is zo laag dat je ze kan zien omdat het membraan vlak is en buitengewoon slap. Het hele werkingsgebied van een elektrostaat zit boven de "opbreekfrequentie" maar omdat de aangedreven oppervlakte groot is heb je daar geen last van. Manger probeert ook zoiets. Ook daar is de geluidssnelheid in de conus erg laag. Trage speakers zijn dus dingen die het opbreekgebied van de driver niet corrigeren of dempen maar ze toch nog vrij veel geluid produceren in dat gebied. Nu moet ik wel opmerken dat dat vooral als traagheid ervaren wordt in het bas en laagmiddengebied. In het hoog klinkt dat als eerder als "rafelig", "schreeuwerig" of in extreme gevallen "metaalachtig". De finale nagel in de doodskist van de massa-hypothese is dat zolang de driver veel kleiner is als de golflengte en de driver als piston functioneert, de geluidsdruk enkel bepaald wordt door de versnelling en de konusoppervlakte. Het is juist de massa die de respons vlak houdt. Meer massa betekent daar enkel lager rendement (en lagere resonantiefrequentie). Ook is het interessant om te weten dat diamant domes nogal aan de zware kant zijn in vergelijking met de meeste materialen. Maar ze zijn verhoudingsgewijs nog veel stijver. Erg hoe je zo'n lap uitleg nodig hebt om een mythe te weerleggen die haar geloofwaardigheid enkel ontleent aan haar schijnbare eenvoud en begrijpelijkheid. De reden waarom een leugen de wereld rond is gelopen voor de waarheid haar schoenen heeft aangetrokken is omdat een mythe alleen simpel en memorabel moet zijn, terwijl de waarheid noodzakelijkerwijs ook moet kloppen, en dus automatisch minder aandacht kan besteden aan eenvoud en mentale aantrekkelijkheid…

Had ik zojuist ook gepost

Massa heeft weinig te maken met snelheid, een hardnekkige gedachte die stand houd. Een fase correct systeem is de sleutel tot een "snelle" weergave. Daar zijn full range ESL meester in.

Een sub volgens het Ripol principe zal veel beter aansluiten bij je Finals. Zie: https://www.modalakustik.de/

Velodyne is een gesloten systeem en heeft een digitale (oei, wat een vies woord) Motional Feedback. Dat maakt dat de sub een bijzonder lage vervorming heeft, erg laag kan gaan en retestrak is, mits goed ingeregeld.

Ja, enkele en enkel met Velodyne, wel de DD reeks. Mijn MG20 gaat erg laag en een sub is totaal niet nodig. Bij een vroegere klant heb ik bij de 3.7 2x Velodyn DD12Plus geplaatst, hij wilde er nml 2. Dan enkele 1.7 modellen met allemaal de DD12. Verder is het van belang om een Velodyne goed in te regelen en spijtig genoeg ontbreekt daar soms de kennis en praktijkervaring. Mijn MG20 gaat van 25 tot 40 Khz +/- 3dB.

Bonkerig, hahahaha.... onzin ja.

Ik lees al jaren geen tijdschriften of reviews meer. Ik ken enkele reviewers en er zijn er bij die vol vooroordelen zitten en een gebrek aan technische kennis hebben. Als ik iets zoek oriënteer ik liever zelf en ga zelf luisteren.

Inderdaad, het is verstandig om laag te wisselen en ik zou diep laag kunnen missen, zoals je zegt is daar nog veel info te beleven.

En jij gaat dat horen... wel ik niet en met mij velen niet. Jij zal wellicht gouden oortjes hebben....

Klopt !

Dat is totaal niet mijn ervaring met Velodyne. Maar mooier zou een dipool sub zijn; Heb ik vroeger gehad van Celestion, het 6000 systeem. Dit systeem werd wel vaker met de Quad ESL63 gecombineerd.

Velodyne is wat mij betreft de beste subwoofer die ik gehoord heb. Vroeger waren we dealer en heb er behoorlijk veel ingeregeld. Ik zie niet in waarom je DSP zou schuwen, juist in het laag is dat een geweldige tool. Met een DD12 Plus zou je ruim moeten toekomen.

Onze deelneming Carl. Guido & Katrien

Ik heb ook nog horlogeolie gekocht. Die kan ik met een fijn penseeltje in de lager aanbrengen. Behalve dat de lager nog wrijvingslozer werkt geeft het ook een klein beetje demping. Ook zoek ik nog hybride lagers, metalen behuizing en keramische kogels, maar die vind ik wel. Weet je,de weg er naar toe is eigenlijk al even leuk. Spulletjes verzamelen, zaken uitzoeken,.....

Inderdaad, ik ga gewoon de arm bouwen en kan altijd variëren met verschillende armen die een verschillende massa hebben. Veel belangrijker is er voorzorgen dat de lagering uiterst soepel werkt. Binnenkort nog wat extra onderdelen inkopen en ik hoop binnen enkele weken te kunnen starten met het bouwen.

Klopt, maar wat doe je als je een arm ontwerpt ?

Dat is niet zo eenvoudig. Dit is de formule: I/l^2 I is het traagheidsmoment en l de effectieve lengte van de arm. Je moet het traagheidsmoment kennen, wat de integraal van de massa x de afstand tov het draaipunt. Btw, de mooiste arm die ik in huis heb gehad was die van Tri-Planar. Geweldig mooi en goed instelbare arm, alleen........duur!

Inderdaad, die ken ik maar hebben en complexere constructie en is moeilijker om na te maken. Met name de Thales AV is uiterst complex. Voor wie zich wil verdiepen in de Zero Angle Geometry raad ik dat artikel aan: http://www.quadibloc.com/science/freq03.htm

Bedankt iedereen ! Hoe mijn project gaat aflopen weet ik niet maar ik ga er alles aan doen om het te laten slagen. Ik vind het gewoon leuk om zo bezig te zijn en een toonarm met een zo klein mogelijke fouthoek is gewoon een spannend gegeven en mits goed uitgevoerd (er zijn heus wel fabrikanten die daar in geslaagd zijn) is die superieur. Tangentieel kan ook natuurlijk maar dat vind ik geen uitdaging meer. Let wel, eenvoudig is het ook niet, maar ik wil het gewoon eens anders proberen. De Zero arm van Garrard is echt gamel gemaakt met een hoog plastiek gehalte en veel speling op alles eigenlijk.

Luister Carl, ik heb vele TD125 en 126 draaitafels gezien en gemodificeerd geen enkele had schade of barsten dus ik neem het verhaal met een hele grote korrel zout!! Een goede vriend heeft destijds zijn draaitafel bij Dr Thorens gekocht (TD125) en de riem liep er altijd af, bleek er gewoon een onderdeel te ontbreken. Sorry maar zo iemand vertrouw ik voor geen sikkepit meer want in dit geval zegt dat vooral dat de draaitafel niet uitgeprobeerd is op een goede werking. Ik heb het ontbrekend stukje nagemaakt en de draaitafel werkte weer perfect. Verder heb ik geen zin meer in discussies. Het enige wat ik wilde doen is meedelen waar ik plezier aan beleef en of dat nu tot en goed einde komt maakt mij weinig uit, als ik er maar fun aan beleef.

Zoals ik al zei, heb ik veel Thorens draaitafels hier gehad en geen enkele had de door jou genoemde verschijnselen. Het is ook geen spuitgiet zamak want dat materiaal had er wel veel last van. Als het Dr Thorens is, wel ik heb werk van hem gezien en laat ons het er op houden dat het geen vakwerk was .... Persoonlijk geloof ik er dus niets van.

Even gecontroleerd en geen barstje te zien. Ik heb trouwens nog nooit over barsten gehoord in het chassis en hier zijn heel wat TD 125 en 126 gepasseerd voor een grondig nazicht.

Ooit besteld voort een klant die zijn kat gestuurd heeft.

Geen idee welk het is, ligt al jaren in plastiek zakken. Ik wil de demping niet op't gevoel doen, de meeste hier weten wel dat ik van de meetbare kant hou. Natuurlijk zou je Twaron kunnen gebruiken en wegen hoeveel je nodig hebt, dat kan perfect en is net zou goed onderbouwd. Alleen vind ik het praktischer om het aan de buitenkant van de arm te doen. Het idee om bv balsa in een carbon arm in te brengen is zeker een experiment waard.