s0000884

Ik heb CD's thuis liggen waar ik zoveel luisterplezier aan heb gehad, dat ik er achteraf wel honderd euro per stuk voor over zou hebben, zouden ze niet goedkoper in de winkel hebben gelegen. Ik weet zeker dat er velen zijn die grijs gedraaide CD's hebben. Is die CD dan nog geen krat bier waard? EDIT: voor het geval niet overkomt wat ik bedoel: Je eigen opgelegde 'waarde' voor een bepaalde plaat in een bepaalde kwaliteit hoeft niet overeen te komen met wat je ervoor moet dokken. En dan nog; is 10 euro nu zo verschikkelijk veel?

Wat betekent dat een ieder die een p2p programma heeft ge

Ben ik het mee eens. Bij mij ligt thuis ook een grijs gedraaide 45 toeren doobie brothers, klinkt gewoon tof. Maar dat is mijn mening en totaal irrelevant. Echter reageerde ik op het feit dat 1enaloor zo'n mening ("waar hij de voorkeur aan geeft"; zijn woorden) projecteert op de stelling dat blijkbaar soms een plaat vanaf de master nauwkeuriger op LP dan op CD wordt gezet, dat kan niet. Immers hij geeft "in enkele gevallen" de voorkeur aan CD en dus is het "in de praktijk" af en toe zo dat een LP beter is dan een CD. Niet dus.

Nee, op cd k

Blijkbaar is mijn signature nog niet duidelijk genoeg, of ik heb nog niet genoeg rondgespamd hear. Op de CD staat een versie die tig keer nauwkeuriger de opname representeert dan op welke plaat dan ook. Maar het moge toch duidelijk zijn dat als je iets op vinyl ervaart als beter dan op CD (onder blinde omstandigheden) dat je dan vervorming als gevolg van een prutmedium blijkbaar mooi vindt. Daar is niets mis mee, kwestie van smaak. Echter betekent dit niets minder of meer dan dat je de opname als zodanig niet het mooist vindt. Die opname heeft dat 'scherpe randje'. Sommige discogangers willen de bas onder de 100 Hz +30 dB t.o.v. origineel, dus zetten ze een 18 inch waffer in hun auto. Precies hetzelfde gedrag. Je voegt bewust vervorming/verandering toe die je mooi vindt. Echter audiofielen kunnen het natuurlijk zo niet noemen, hun set vervormt toch niet?! En dan komt het eeuwige getouwtrek; plaat beter of CD beter. Waarom mag de cassetteband dan trouwens niet meedoen?

Want:

Kom erbij, techneuten kunnen we hier goed gebruiken Ik ben er niet van overtuigd dat de methode van Jacco het gewenste resultaat zal opleveren. Aan kabels meten zou ik (als ik hierin geloofde) doen onder realistische omstandigheden (ene eind orde grootte 2-8 ohm lineair en reactief belast, andere eind paar miliohm laagfrequent; oplopend met frequentie). (EDIT: voor RCA niet relevant) Gebruik geen luidspreker als afsluitweerstand (= microfoon), kies een realistische spanning/stroom en dan maakt het volgens mij niet zo uit hoe je meet (ruis, sweep, transi

Doe dan alle stereosets dan maar in de kliko. Jas een sinus van 20k en 21k door een tweeter (1% IMD, net als de cassetteband) en die 1k hoor je toch wel. Waarom zou je bij digitale signaalbronnen uberhaupt ge

Poisson verdeling verschilt van normale verdeling in die zin dat bij toenemend aantal experimenten zowel de verwachting als de onzekerheid (standaardafwijking) van de verdeling toenemen. Dit omdat poisson gaat over een optelling van random (gaussisch verdeelde) variabelen (je telt dus ook onzekerheden bij elkaar op). De som van deze variabelen bepaalt het midden van de verdeling. Voorbeeld poisson: ik vang regen op in een beker. Hoe meer regen ik opvang (hoe langer ik de beker laat staan), hoe groter de verschillen in hoeveelheid opgevangen regenwater kunnen zijn (iedere tijdseenheid is er bep. onzekerheid over de hoeveelheid opgevangen water; die onzekerheden tel je bij elkaar op). Voorbeeld gaussisch: ik vang X keer regen op in dezelfde beker, iedere keer laat ik de beker 10 minuten buiten staan. De gaussische verdeling hier is dan de gemiddelde hoeveelheid water in de beker per experiment --> hoe groter X hoe kleiner de onzekerheid over dit gemiddelde (bij poisson wordt de sigma juist groter, omdat hier wordt opgeteld ipv gemiddeld) Ik zie even niet hoe dit relateert aan statistische analyse aan uitkomsten van blind testen. Dit gaat over het uitmiddelen van hoe mooi je het geluid vindt. Hoe vaker je luistert, hoe zekerder je wordt van je 'rapportcijfer'. Wat bedoel je met de volgorde van keuze A / B? Waarom zou het uitmaken welke kabel je wanneer laat blind-testen (zolang ze beide evenvaak aan bod komen)?

Had ze net trots in de krant gezegd dat ze haar telefoonnummer had veranderd zodat Jensen haar niet meer kon bellen (ze zou het nieuwe nummer alleen aan haar echte vrienden geven). Jensen even bellen met het nieuwe nummer: "Hoi Voila, wat leuk he dat we in de krant stonden heb je het gelezen?"

Ja zeldzaam goed weer dit. Een tijdje hear niet gelezen en het is weer volop genieten. Wat ik betreft DBT niet snap: waarom hebben veel mensen niet van zichzelf de behoefte om met blind testen hun uitgave (van honderden euro's) aan bijv. kabels te toetsen? Ik zou juist des te meer zeker willen weten dat ik me niets indenk, gegeven het feit dat een luidsprekerkeuze bijv. tig maal meer invloed heeft.

Dan mag jij helemaal niet klagen... Met opgewekte groet, Nee, inderdaad. Als je voor Jensen de radio aanzet (of tegenwoordig de tv), dan mag je noooooit meer zeggen dat er alleen maar pulp op de radio (of tv) is... Wat is er mis met Jensen?

Hier nog een japanner: Deze gast speelt (rechtsklikken) Fantasie-Impromptu van Chopin (in cis), het tweede deel v/d moonlight sonate van Beethoven (in cis), Rondo Alla Turca van Mozart (in A), Arabesque van Debussy (in A) en Fuer Elise van Beethoven (in a). Op een arcadekast wel te verstaan.

Wat moet ik hier nou weer mee? Voelen!!!!!!!!!!!!!!!! Wat moet ik voelen dan? Dat jullie blijkbaar niet snappen dat statistiek ervoor kan zorgen dat je een DBT willekeurig betrouwbaar krijgen kan?

Wat moet ik hier nou weer mee?

Ik heb geloof ik toch duidelijk uitgelegd dat deze redenering onzin is in het stukje dat je gequote hebt aan het begin van deze topic.....

Dit had ik slordig opgeschreven; de absolute onzekerheid in de gemiddelde waarde van een reeks krijg je willekeurig klein. Hierdoor ben je 'zeker' genoeg van je verwachtingen om een detectability te kunnen defini

Dat zeg ik helemaal niet . De uitslag is van tevoren totaal onbekend. Hij convergeert echter wel als je genoeg samples neemt en middelt. Als de ene kabel gemiddeld een 2 krijgt en de andere een 8, met een variantie van 1, dan is het verschil w

Met alle respect, maar van kansrekening, statistiek en dit alles m.b.t. interpreteren van meetresultaten en het opstellen van meetsystemen toon je geen inzicht: 1. Toevallige meetfouten kun je gewoon karakteriseren naar variantie, echter het verwachte meetresultaat hangt niet af van een momentane toevallige fout. De echte waarde van het meetresultaat (hoe goed een kabel echt is) kun je willekeurig benaderen door in een blinde sessie raportcijfers aan het geluid te geven, en over vele meetpunten uit te middelen. 2. Als twee kabels niet verschillen in resulterend geluid, convergeren de rapportcijfers naar dezelfde waarden. Hierbij gebruik ik als kansverdeling gewoon het rapportcijfer tegen het aantal keren dat dit voorkomt bij bijv. X luistertests 3. Stel er is een extreem klein verschil tussen beide kabels zodanig dat de gemiddelde rapportcijfers alsnog naar 2 verschillende waardes convergeren Nu volgt de detectability: Variantie(reeks meetresultaten)/verschil tussen geschatte verwachtingen. Van je reeks resultaten haal je de variantie als gevolg van je toevallige meetfout (oftewel de onnauwkeurigheid van je oren). Als deze veel groter is dan het verschil tussen de twee geconvergeerde verwachtingen (dus de uitgemiddelde rapportcijfers) dan is de kans extreem groot dat je de ene kabel 'voor de andere aanziet'. De conclusie hieruit is dat je de kabels niet van elkaar kunt onderscheiden. Echter is er een verschil tussen twee audiocomponenten dat groot genoeg is om de toevallige meetfout van je oren te overbruggen zodanig, dat de kans bijv. 0.01% is dat je de ene component voor de andere aanziet, dan kun je een andere conclusie doen. Nu heb ik even andere woorden gebruikt maar hetzelfde gezegd. Opnieuw de conclusie: Met een DBT zul je altijd hoorbare verschillen kunnen kwantificeren, en hieruit uitspraken kunnen doen over hoe goed je verschilllen kunt horen, ondanks dat je oren zelf de ene keer A de andere keer B zeggen. De test is dus op zich objectief en afdoende dekkend (zorg voor genoeg samples, dat is alles) Op jouw commentaar ingaand: de meetopstelling wordt niet onbetrouwbaar omdat je meetapparaat een toevallige fout heeft. Enige voorwaarde is dat deze fout symmetrisch amplitude-verdeeld is. Bij een groot aantal samples mag je zowiezo in dit soort gevallen van een normale verdeling uitgaan; een schot voor open doel dus.

Ik snap de logica niet. De test zelf zal hoorbare verschillen altijd naar boven brengen. Je maakt de mensen tenslotte niet doof met de test, slechts blind. Als je dan verschillen niet hoort, zijn ze dus niet hoorbaar. Hoe kan de test zelf nu onbetrouwbaar zijn? Als ik een spanning moet meten van 2 situaties (die altijd dezelfde spanning geven) zou ik toch ook geen stroommeter nodig moeten hebben om een verschil in spanning aan te tonen? Slechts een spanningmeter denk ik. Ik zeg dat er ook verschillen worden gehoord, zelfs als er niets was veranderd in een test. Deze constatering alleen maakt de test onbetrouwbaar, juist omdat de resultaten onbetrouwbaar zijn. Ooit iets met wetenschap gedaan? Wanneer het resultaat onbetrouwbaar is betekent dit per definitie dat de test die de resultaten fabriceerde onbetrouwbaar is. Heeft niets met Audiofielie te maken, maar met dezelfde wetenschap waar jullie constant mee lopen te wapperen. Als jullie zo nodig alles onderbouwd willen zien, onderbouw het dan ook graag met feiten en niet door middel van simpele pseudo-achtige amateur/hobby wetenschap en laat dat schampere gedrag (doelend op Ravon) gaarne achterwege totdat je wel iets weet te melden buiten deze stemmingkwekerij. Ik heb een wetenschappelijke achtergrond en ik weet als geen ander dat als een wetenschapper aan de hand van deze gemeten resultaten zo snel zo'n bizarre conclusie zou trekken (en zou publiceren) hij de rest van zijn loopbaan niet meer serieus genomen zal worden door zijn collega's. Jullie zullen toch van betere huizen moeten komen dan het tot in de treurigheid aan komen sjouwen met die trieste blinde testen. Wil je het wetenschappelijk doen? Ja echt? Kun je het krijgen: 1. Dat er verschillen worden gehoord waar die er niet zijn duidt op een mechanisme in het oor dat het equivalent is van een sterke toevallige meetfout in een meetopstelling. Toevallige meetfouten hebben een kansverdeling, waarvan de verwachtingswaarde steeds beter vast komt te staan als je meer meetsamples hebt, en zodoende kun je de onzekerheid als gevolg van deze toevallige fout elimineren. 2. Als je verschillen hoort die er WEL zijn, dan hoor je dus telkens 'iets anders', en dit zou niet - of veel minder - van het momentane meetmoment moeten afhangen. Als je nu ook hier genoeg meetpunten neemt, kun je een detectability definieren: De verschillen in verwachting tussen situatie A (bijv. versterker 1) en situatie B (versterker 2) gedeeld door de absolute onzekerheden als gevolg van de toevallige fout. DIE fout krijg je willekeurig klein door genoeg samples te nemen, waardoor de detectability willekeurig hoog kan worden gemaakt, wat onomstotelijk aantoont dat: als je maar genoeg meetpunten neemt, je ALTIJD met een DBT een hoorbaar verschil hoorbaar zult krijgen De toevallige fouten hebben immers dan een uitgemiddelde sigma die veel kleiner is dan de afstand tussen de twee situaties. Stel nu we nemen kabel A en kabel B, (hoorbaar verschil = 0) dan zal de meetfout van de oren altijd blijven domineren. De kansverdelingen met eenzelfde verwachtingswaarde mogen immers een sigma van 0 hebben, je houdt ze niet uit elkaar.

Ik snap de logica niet. De test zelf zal hoorbare verschillen altijd naar boven brengen. Je maakt de mensen tenslotte niet doof met de test, slechts blind. Als je dan verschillen niet hoort, zijn ze dus niet hoorbaar. Hoe kan de test zelf nu onbetrouwbaar zijn? Als ik een spanning moet meten van 2 situaties (die altijd dezelfde spanning geven) zou ik toch ook geen stroommeter nodig moeten hebben om een verschil in spanning aan te tonen? Slechts een spanningmeter denk ik.

Ach, sinds het ergste moment in de geschiedenis van de nederlandse radio (toen Country FM ter ziele ging ) heb ik de tuner eigenlijk nog slechts voor Jensen aangezet. Klassieke zenders geven mij de gebruikelijke 11000 meestgedraaide versies van de 100 bekendste klassieke nummers met 40 dB SNR minder dan de kruitvat CD's van 3 euro/stuk. Om vervolgens die gast van kween te horen als je omschakelt naar een andere zender: its a beautiful day. the sun is shining. Hij zingt het alsof hij op het punt staat iemand met een circelzaag te bewerken. Jawel top 4000 komt straks ook weer voorbij hoor.

Deze test valt inderdaad onder de categorie objectief en slim (geen aparte hardware nodig). Ik heb er ook een paar bedacht: 1. TV door de speakers heen laten bleren om te kijken wat voor S/N verhouding je oren nog toestaan. 2. Dezelfde CD opzetten op 2 verschillende CD spelers en de remote met de voed voet bedienen (zodat je niet weet welke bron je hoort) 3. De platen met een fade-out aan het einde (die soms pas bij -50 dB helemaal uitgaat) compenseren met het opschroeven van het volume. De resulutie valt in bits gerekend lineair af met de tijd; 13 bits, 12 bits 11 bits enz. Ik hoor pas bij -50 dB storing/vervorming/ruis aan de uitgang (zit je dus op 8 bit resolutie ofzo). Je kunt ook vrouwlief vragen om eens stiekem een kabel voor een andere te vervangen; jij mag zeggen op welke datum ze dat gedaan heeft.

Ik denk dat ik in de ogen van veel audiofielen inderdaad een walgelijke set heb.

Aha, dus de werking van kabels hangt af van ervaringen van mensen, niet van de eigenschappen van de kabel, of hoe de kabel meet. Ten eerste ik heb geen mening verkondigd. Aan een kabel valt, behalve de minimale dikte (R laag genoeg, C laag genoeg) niets 'goed' te maken. Dat is niet mijn mening. Mocht je die 'mening' in de wind slaan dan kun je net zo goed zeggen dat 1+1 gelijk is aan 11. Ten tweede is de 'ervaring' zoals die hier door medeforummers wordt beschreven, niet geldig. Doe eens ervaring op met een blinddoek om. Ben benieuwd wat er van die 'ervaring' overblijft. Ja dat doen audiofielen al jaren lang anders waren kabel en stekkerboeren als WBT, van den Hull, Siltech, Opus e.d. al lang de pijp uit gegaan. Let wel; zonder ervaring met juiste luistersessies. Posts zoals van medeforummers hear houden het oplichtings/placebo/keizer staat in zijn hemd scenario in stand. Als een jong kind ineens zegt dat die keizer in zijn hemd staat, roept niet iedereen hem na, inderdaad. Tip: kijk ook eens op breem.nl.