s0000884

Het enige directe reflectiepad met enig afstraaloppervlak dat kan ontstaan bij slechts

Ik bedoel met een akoestiek met Rt=0 (ofwel geen reflecties, ofwel een dode akoestiek) hetzelfde als g

Doel je hier op het feit dat een dode ruimte niet 'ontspannend' is? Een volledig dode ruimte heb je ook buiten als het windstil is. Daar zijn wij aan gewend. Waarom zou je niet aan een wat dodere ruimte binnen kunnen wennen? Ik wil opnieuw benadrukken dat men met een berg matten pritex zelf al heel goedkoop heel veel inzicht kan krijgen in de invloed van akoestiek op geluidskwaliteit. Met 20 matten heb je dan trouwens nog steeds geen dode kamer. Het ongemak van een versterker van 40 kilo (dat overigens technisch geen zin heeft) of van een duizenden euro's kostende set wordt vaak voor lief genomen, waar het m.i. equivalente ongemak van 20 matten pritex tegen 1/100 v/d kosten een 100 keer groter resultaat oplevert. Ergens is (meen ik) de besluitvorming niet rationeel.

Het topic ging over akoestiek, en de rol van hifi hierin. Het ging niet over jouw smaak. Ook niet over hoe goed je ongenuanceerd (doelend op "gemakzuchtig") en onbeleefd kunt zijn. En er is weer een mooie audiofiele term bij, "tonale correctheid". Wat is dat, als ik mag vragen (en "rimische convergentie")? (en nee, ik wil

Dat verschil heb ik met vele posts geprobeerd uit te leggen, maar de schijnwereld van een audiofiel is voor hem/haar blijkbaar zo onfeilbaar... dat is water naar de zee dragen. Ik ken niet 1 muzikant dan wel technicus die zou stellen dat een stel luidsprekers net als een stel muziekinstrumenten een akoestiek nodig heeft om te kunnen functioneren. En ik meen toch echt nu wel veel mensen te kennen in het muziekwereldje. Er is 1 uitzondering; bij live weergave van een concert kan de akoestiek bijdragen tot een bepaalde klank, maar daar wordt door de musici weer rekening mee gehouden, in dat geval is de combinatie concertspeakers + stadionakoestiek hetzelfde als piano + vredenburgakoestiek. Maar goed dit is dus ook geen reproductie.

Een hoofdtelefoon vind jij nergens naar klinken. Wanneer realiseer je je nu eens dat jouw mening niet relevant is in dit onderwerp? Wanneer leer je meningen van feiten te scheiden? En waarom is specifiek een stax voor 20 minuten te beluisteren? Waarom post je dit? Wie zit er op te wachten? EDIT: niet persoonlijk bedoeld of om sfeer te cre

Voor het geval je dit bedoelde, dit maak je niet goed met: Daarmee maak je een slechte opname alleen maar slechter. Een luidspreker doet het op z'n best zonder akoestiek. In audio kun je niet het ene gat met het andere vullen. Je kunt er slechts gaten bij maken. Is vervelend maar is niet anders. Wat overigens niet wil zeggen dat het met meer gaten voor de smaak van sommigen beter kan klinken. Echter de zaken luidspreker en muziekinstrument zijn zeker niet

Twee belangrijke punten. Ten eerste is de piano niet een instrument an sich. Het is een evolutie van meer dan 200 jaar geweest, de uiteindelijke piano zoals we hem nu kennen is iets van 100 jaar oud. Die evolutie vond plaats 'in de concertzaal' en door de componisten die er iets voor schreven (die profileren mede het instrument). Dat wil zeggen dat de akoestiek van een zaal onderdeel is van de piano zelf. Daarmee bedoel ik dat als je achter dezelfde piano zit in een andere ruimte, dat je dan op een ander instrument speelt, en dus ook anders moet spelen. In Vredenburg grote zaal moet je bijv. in de hoge tonen veel harder rammen dan in een kleine ruimte, omdat deze veel sterker uitdempen bij een groter publiek dat op een grotere afstand zit (in de cadens van beethoven had ik er kapotte nagels aan overgehouden). Een pianist die overal (in alle akoestieken) hetzelfde speelt is slecht bezig. Samengevat, (en dit geldt ook voor andere muziekinstrumenten) de uiteindelijke klank zoals de componist hem bedoelt komt tot stand door een combinatie van instrument en akoestiek. Nu de luidspreker. Dit is een 'domme doos' die de volledige klank van het instrument (dwz de piano + de akoestiek) weergeeft. De meeste opnames voor piano vinden plaats in een ruimte die veel groter is dan je eigen woonkamer (of in de concertzaal). Die akoestiek is totaal niet te vergelijken met die van jouw woonkamer. Het is dan ook muzikaal gezien volledig fout om je eigen woonkamer te laten bijdragen in de totstandkoming van de klank. Het tweede argument is puur technisch. Een luidspreker straalt zijn geluid totaal anders af dan een piano. Een vleugel heeft aan het hout van het podium een 'extra klankbord', naast zijn eigen klankbord, en de klank komt tot stand door eigenresonanties en staande golven in het instrument. Een luidspreker is precies het tegenovergestelde. Die heeft juist totaal g

Dit is voor een piano fout. Voor een luidspreker is dit helemaal goed. Het verschil wordt door velen echter niet begrepen. En het ligt zo makkelijk. EDIT: ik las dit verkeerd om, ik zag het dikgedrukte woord niet staan. Echter verandert het niets aan het punt dat een piano reflecties nodig heeft, waar een luidspreker deze kan missen als kiespijn.

Ik heb in vredenburg gespeeld (piano solo + pianoconcert) en ik kan je uit ervaring zeggen dat op de pianokruk zelf het geluid v/d piano bijna dood is. Dat is ook logisch, de zaal is 'rond' en je zit in het midden; alle muren zijn op grote afstand. Dus je hebt slechts 1 reflectiepad en dat is via het podium (tegenover de tientallen paden in kleine ruimtes). Een staccato hoor je wel, omdat dan de klank v/d piano eerder is uitgedempt dan wanneer een zeer zachte reflectie aankomt, maar bij 'continu' geluid maskeert je oor al behoorlijk. Zodoende zal een hifi set op het podium, als je op luisterafstand zit (op het podium dus), niet veel verschillen van de klank van diezelfde set in een dode kamer. Ga je echter in de tribune zitten (de luisterafstand voor de piano), dan wordt aan die 'dode live piano' precies die klank toegevoegd die voor de muziek nodig is. Ga je in de tribune zitten luisteren naar die hifi-set, dan klinkt die *ergens* naar, maar met hifi heeft het niets te maken, en ik geef je een grote kans dat je het geluid niet zult waarderen. Men blijft het verschil tussen heilige, mooie, geschiedenisrijke, ge

Dat was me eventjes niet duidelijk excuses. Ik pas de post aan. Mijn voorzichtige inschatting is dat verschillen in bijv. frequentiecurve tussen akoestieken minimaal een factor miljoen groter zijn dan frequentiecurve verschillen tussen CD spelers. Reflectie achtige vervormingen produceren CD spelers niet dus dan wordt die factor oneindig.

En dan komt dat gedoe over verschillen in het zevende cijfer achter de komma, zoals bijvoorbeeld verschillen tussen CD spelers, wel in een heel ander daglicht te staan.

Hoe kom je hierbij? Zelf ervaren? Afgezien van het feit dat het totaal onlogisch is, ook al 'let je niet op', de akoestiek-klank wordt te allen tijde door de luidsprekers gedicteerd. Pas als er niets uit de luidsprekers komt en je gaat zelf praten / geluidmaken, wordt je geconfronteerd met een dode akoestiek. Om maar even het uiterst foute maar in dit geval wel gedeeltelijk geldige audiofiele argument te gebruiken: ga eens luisteren (in een dode kamer dus).

Stel dat dit nul procent is, dan nog is er geen enkele reden om aan te nemen dat specifiek een woonkamer akoestiek ook maar iets aan realisme bijdraagt. Naar mijn ervaring zijn bijna alle opnames van zichzelf prima op dat punt, immers zou er niet fatsoenlijk naar hoofdtelefoons te luisteren zijn als dit niet het geval was.

[quote name='SpeedyAndr

Ik snap dat het voor sommigen niet aangenaam te horen is, maar er is niets fout aan het feit dat een hi-fi weergave tot stand komt met een minimum aan reflecties (of andere bijdragen van een akoestiek). Een meest natuurgetrouwe weergave is daar waar de akoestiek volledig dood is (een minimum aan vervorming door de akoestiek toegevoegd). Dat is een gewoon, correct, aantoonbaar, en doodnormaal feit. Loes komt met allerlei verhalen over ritmische convergentie enz. waarmee ze wilt laten zien dat de dode akoestiek niet haar favoriet is, maar ze probeert het zo te brengen alsof het een feit is dat ideale weergave niet in een dode akoestiek kan. Dat is onzin. Haar mening wordt uiteraard gerespecteerd.

De zaken zoals neergezet door de meetnerds inzake hi-fi en het ontbreken van reflecties hebben niets met meningen te maken, dat zijn feiten. Wat jij verkondigt is jouw mening.

Is dit nu een mening of een feit?

Dat is het zeker.

En weer geeft Loes een mening. Loes, weet je wat een Tact roomcorrector doet? Wat doet die anders dan een Beringer? Ik neem aan dat je dit zeker weet, als je zo'n helder standpunt inneemt.

Als het gewicht van een audiocomponent als een minidisc speler net zo relevant is voor z'n geluidskwaliteit als de vorm van de trekhaak van een auto voor z'n rijeigenschappen, waarom wordt er dan toch zo vaak mee gekoketteerd? Ik begrijp dat niet. Niet vervelend doch slechts constaterend bedoeld.

Nou even wat erbij: p0 is de druk on axis (dus recht voor de speaker) p is de druk op de plek die je wilt weten, die afhangt van r (afstand tot de speaker), theta (de hoek t.o.v. de on-axis lijn) en t (tijdstip). Zodoende dus een functie p(r,theta,t) de constante c is de voortplantingssnelheid (van het geluid, die op zijn beurt weer afhangt van de absolute druk |p| en de temperatuur T, die zijn even weggelaten uit de formule) De eerste 'helft' v/d uitdrukking is een schalingsconstante, de tweede helft is het 'variabele deel' t.o.v. de hoek theta. Dat is dus: (2*J1[k*a*sin(theta)])/(k*a*sin(theta)) Het gedeelte onder de deelstreep: (k*a*sin(theta)) wordt groter (ofwel de druk p wordt kleiner) als: 1. de diameter v/d speaker groter wordt (a) of als: 2. de frequentie hoger wordt (k) 3. de hoek t.o.v. off axis groter wordt (theta). Zo zie je dat bij een hogere frequentie, op een constante hoek theta de druk dus kleiner wordt, en dat betekent dat op hogere frequenties een luidspreker meer 'bundelt' en minder 'rondstraalt'. Ook betekent dit dat bijv. een 3 weg luidspreker waarbij de tweeter (kleine diameter a) het 'pas' vanaf 5 kilohertz doet, meer 'bundelt' dan bijv. een 2-wegmonitor waarbij diezelfde tweeter op 2 kilohertz al begint.

Voor het geval Loes bang is dat we de boel niet onderbouwen: Afstraalgedrag volgens infinite baffle model (geldig bij afschatting klein radiatoroppervlak tweeter <--> groot baffle oppervlak): p(r,theta,t)=[(j*p0*c*k)/(2*pi*r)]*Q*exp(j[omega*t-k*r])*((2*J1[k*a*sin(theta)])/k*a*sin(theta)) Belangrijk is de term ((2*J1[k*a*sin(theta)])/k*a*sin(theta)) die aangeeft dat als k*a groter wordt (a = diameter radiator, k = 2*pi/golflengte) dat dan de offaxis responsie (dus theta groter dan nul) sterk inzakt. Dit is o.a. een reden voor dometweeters; een powerresponse overgang (tussen midhoog en hoog) wil je in en ruimte met Rt!=0 niet abrupt laten lopen. Echter kan nog steeds uit de formule numeriek worden afgeleid dat bij bijv. 28 mm diameter tweeter, 3 k overgangsfrequentie en een redelijke baffle, dat je dan alsnog van het hoog uberhaupt de minste offaxis responsie kunt verwachten. Frequentieafhankelijkheid van reflectiemateriaal even niet meegenomen. EDIT: Q = genormaliseerde bronsterkte van rigide circelvormige radiator met straal a en normaalsnelheid U ==> Q=a^2*pi*U J1 = eerste orde 1e soort Besselfunctie. (die verklaart het 'golvende patroon' van lokale minima en maxima v/d druk uitgezet tegen de relatieve hoek t.o.v. on-axis)

Sorry dat ik stoor zo laat. Ik hoop niet dat ik iemand wakker maak. Maar er is nog steeds geen antwoord van Loes. Ik wacht met smart op het verlossende wijze woord van die . Nogmaals de vraag: waarom zijn reflecties nodig voor een hi-fi weergave (ingaand op het punt van Loes dat met 20 matten pritex ) als juist de meest natuurgetrouwe weergave tot stand komt bij afwezigheid van reflecties?

Mag ik vragen waarom je dit zou willen?